Η CC όρθια, η Castro καθισμένη, φορώντας η καθεμία την παραδοσιακή φορεσιά της κουλτούρας της. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Αυτό το άρθρο γράφτηκε από την Tatiana Suarez Patiño για το Muy Waso και αναδημοσιεύεται στο Global Voices στο πλαίσιο συμφωνίας συνεργασίας μέσων.

Η αγάπη βρίσκεται στις λεπτομέρειες και κανείς δεν μπορεί να με πείσει για το αντίθετο. Γι’ αυτό με γοητεύει η τέχνη, γιατί είναι γεμάτη λεπτομέρειες, που αντικατοπτρίζουν την ολοκληρωτική και απεριόριστη αφοσίωση του καλλιτέχνη.

Αν μιλάμε για πλαστικές τέχνες, αυτές οι λεπτομέρειες μπορεί να είναι στο ελάχιστο σημείο φωτός μέσα στην κόρη ενός ματιού, που τη μετατρέπει σε αντικείμενο παρατήρησης, ή στον λεπτό τρόπο, με τον οποίο η κίτρινη μπογιά μπορεί να γίνει ο ήλιος πριν το ηλιοβασίλεμα.

Έχω περάσει χρόνια από τη ζωή μου ψάχνοντας αυτά τα σημάδια, που αποκαλύπτουν την αγάπη και, χωρίς να είμαι αλαζονική, μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου ειδική στο να τα βρω. Όχι μόνο τα βλέπω, αλλά και τα νιώθω.

Γι’ αυτό την πρώτη φορά που είδα την Castro και την CC, αναγνώρισα αυτή την αγάπη, που πηγάζει από τις λεπτομέρειες. Και λόγω αυτής της μαγείας, αναγκάστηκα να τους ζητήσω μια συνέντευξη για να γράψω την ιστορία που μοιράζομαι μαζί σας παρακάτω.

Castro (αριστερά) και CC (δεξιά). Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Ήμουν στο Φοίνιξ της Αριζόνα στις ΗΠΑ, όταν τις συνάντησα. Εκεί μένουν και εκεί ασκούν την αντίστασή τους. Τους γνώρισα στο Cahokia, ένα εγχείρημα με επικεφαλής τις ιθαγενείς γυναίκες της Αμερικής, που εργάζεται για τη δημιουργία βιώσιμων οικονομιών μέσω της ανάπτυξης καλλιτεχνικών έργων, που προάγουν τη δημιουργικότητα, την ανάκτηση της προγονικής μνήμης και την ενίσχυση της εγχώριας επιχειρηματικότητας.

Castro είναι το επώνυμο και το παρατσούκλι της Stephanie Guillermina. Είναι 32 ετών, γεννημένη στο Κουίνς της Νέας Υόρκης. Οι γονείς της είναι από την Κολομβία και τη Χιλή και έχει καταγωγή Μουίσκα και Μαπούτσε. Χαρακτηρίζεται κουήρ και είναι πολυεπιστημονική καλλιτέχνις, προγραμματίστρια εκδηλώσεων και βοηθός μητρότητας.

Η Stephanie Guillermina Castro ποζάρει με τη δουλειά της. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Η Carrie Sage Curley, πιο γνωστή ως CC, γεννημένη στα ιερά εδάφη Σαν Κάρλος Απάτσι στην Αριζόνα πριν από 34 χρόνια, είναι λεσβία, πολυεπιστημονική καλλιτέχνις, οργανώτρια κοινότητας και πολιτιστική φύλακας.

Η Carrie Sage Curley ποζάρει δίπλα στη δουλειά της. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Το 2020, οι δυο τους συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια αφιερωμάτων στο τελετουργικό κέντρο Apache Stronghold στο Oak Flat, ένα βουνό ιερό για τους Απάτσι. Το 2022, αφού συμμετείχαν σε μια εκδήλωση ονόματι «Γυναίκες της Ερήμου» στο Φοίνιξ, ένιωσαν ότι οι δρόμοι τους δεν ήταν δύο, αλλά ένας, και έκτοτε βαδίζουν χέρι-χέρι προς την ίδια κατεύθυνση.

Αυτή η κατεύθυνση είναι το παν. Δεν έχουν σχέση, έχουν έναν θεραπευτικό σκοπό: να κάνουν ορατές τις ιθαγενείς γυναίκες και να ανακτήσουν τη σοφία τους μέσω της τέχνης. Η ανάκτηση της εικόνας τους, που αφαιρέθηκε από αιώνες αποικισμού, δεν είναι ένας μικρός αγώνας και αυτός είναι ένας από τους στόχους τους: να χτίσουν την εικόνα τους μακριά από τα οπτικά κλισέ, που επιβάλλουν οι κυρίαρχες λευκές ιδεολογίες. Και το κάνουν με μία-μία τοιχογραφία. Τα έργα τέχνης τους βρίσκονται στους δρόμους του Φοίνιξ, σε γκαλερί, σε κοινωνικούς χώρους και σε ιδιωτικές συλλογές και απεικονίζουν δυνατές, ελεύθερες και αυτόνομες ιθαγενείς γυναίκες, με τα φώτα και τις σκιές τους.

Σχετικά με αυτό, η Castro λέει:

Ελπίζω να αποτυπώσω μια αυθεντική αναπαράσταση των προγόνων μου μέσα από το φακό των πνευμάτων, που καθοδηγούν εμένα και το πινέλο μου. Ελπίζω να προκαλέσω μια σύνδεση με τις Άνδεις για εκτοπισμένα άτομα λόγω μετανάστευσης. Ελπίζω οι συγγενείς μου και όσοι βιώνουν την τέχνη μου να νιώσουν τη δύναμη και το φως που με ταξίδεψε. Και ότι βλέπουν την ομορφιά και το βαθύτερο νόημα της διαγενεακής σοφίας και αγάπης.

CC και Castro κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα των ιερών εδαφών των αυτόχθονων. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Για την CC, η τέχνη της είναι μια σύνδεση με τον εαυτό της και με τις ρίζες της μέσω του πολιτισμού. Αμφισβητεί την ύπαρξή της. Λέει:

Χρησιμοποιώ την τέχνη μου ως όπλο για τους ανθρώπους. Μου αρέσει να ζωγραφίζω τον λαό μου, ειδικά τις γυναίκες. Είναι τιμή να είσαι Απάτσι. Όποιος συναντήσει τη δουλειά μου, θέλω να νιώθει αγάπη και περηφάνεια.

Υπάρχει μια προγονική φωνή, που τις καθοδηγεί και συνδέει το παρελθόν με το παρόν για να χτίσουν ένα μέλλον και αυτές οι φωνές υλοποιούνται σε έργα τέχνης, όπως εξηγεί η CC:

Είμαστε οι προγιαγιάδες, οι γιαγιάδες, οι μητέρες μας. Η φυλή περνάει από γενιά σε γενιά. Η σύνδεσή μας με τη γη γίνεται μέσω της φυλής μας. Ζωγραφίζω τις δυνατές γυναίκες του παρελθόντος και του παρόντος. Η μητέρα μου είναι ντόπια μοδίστρα, που συνεχίζει να διατηρεί ζωντανό το πνεύμα του ντυσίματος. Φωτογραφίζω τη δουλειά της με την οικογένειά μου και τις γυναίκες της κοινότητας και γι’ αυτό είμαι έτσι, βρίσκω τη δύναμή μου στον πολιτισμό μου και στη γη μου.

Η CC ζωγραφίζει μια τοιχογραφία στους δρόμους του Φοίνιξ της Αριζόνα. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Η ιστορία που χτίζουν και οι δύο είναι βαθιά εμπνευσμένη, γιατί είναι η ιστορία της απελευθέρωσης. Η απελευθέρωση των σωμάτων μας και της εικόνας μας, όπως λέει η Castro:

Νιώθω ότι ο αποικισμός μας έχει κλέψει τον αισθησιασμό και τη σύνδεσή μας με τη θεϊκή σεξουαλική μας δύναμη και ενέργεια. Εργάζομαι επιμελώς για να ανακτήσω αυτήν την αισθησιακή επίγνωση και τη σύνδεση με το σώμα μου και τη σεξουαλική μου δύναμη. Όσο πιο ελεύθερα είμαστε ως άτομα, τόσο πιο ελεύθερος είμαστε ως λαός. Επιστρέφοντας στους τρόπους μας, με τους οποίους ακολουθήσαμε το πνεύμα και τη φύση. Επειδή η σεξουαλικότητά μας είναι θεϊκή φύση: όπως τα φυτά και τα δέντρα επικονιάζονται, το ίδιο κάνουμε κι εμείς.

Η σεξουαλική επανάσταση είναι ένα εκκρεμές ζήτημα στη Λατινική Αμερική και ακόμη περισσότερο στις κοινότητες των ιθαγενών. Ωστόσο, αυτή η ιστορία μεταμόρφωσης και φωτός μας δείχνει ότι μια άλλη πραγματικότητα είναι δυνατή, όπου οι παραδόσεις, η πνευματικότητα και η δημιουργικότητα δεν έρχονται σε αντίθεση με τη σεξουαλική ποικιλομορφία, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται και γίνονται ένα.

Από αυτή την άποψη, η CC μοιράζεται τον ακόλουθο προβληματισμό για όλους εκείνους τους ανθρώπους, που έχουν μια εσωτερική συζήτηση μεταξύ της σεξουαλικότητας και των παραδόσεών τους:

Θα πρέπει να ξέρετε ότι δεν υπάρχει τίποτα κακό με εσάς. Ο δημιουργός μας σας έδωσε το πνεύμα που κουβαλάτε. Ξέρω ότι μπορεί να είναι τρομακτικό να σκέφτεσαι τι λένε οι άλλοι όταν σε σκέφτονται, αλλά να τους δείχνεις καλοσύνη και αγάπη γιατί αυτό το άτομο είσαι. Χρειάζεστε προσευχές, τη γη και τους ανθρώπους για να στηρίζονται με υγεία.

Η CC και η Castro ενώθηκαν σε μια αγαπημένη αγκαλιά. Φωτογραφία: ευγενική προσφορά των συνεντευξιαζόμενων.

Τις ευχαριστώ για τις στιγμές που μπόρεσα να απολαύσω την παρέα τους και που μου επέτρεψαν να πω την ιστορία τους. Αισθάνομαι ότι είναι καθήκον να μοιραστώ τη ζωή αυτών των ισχυρών ψυχών, έτσι ώστε η δύναμη που τις έφερε κοντά να ενισχυθεί και η εμπειρία τους να εμπνεύσει άλλους και άλλες να ζήσουν μια πιο ελεύθερη ζωή, μακριά από τα δεσμά των πουριτανικών ματιών, που καταδικάζουν την θεραπευτική αγάπη μεταξύ ιθαγενών γυναικών.

Καθώς τελειώνω τη συγγραφή αυτού του κειμένου, η μνήμη μου επιστρέφει στην πρώτη μέρα που τις γνώρισα. Η Castro κοίταξε την CC και της χαμογέλασε και ένα ολόκληρο σύμπαν άνοιξε στο δωμάτιο. Πλανήτες, γλώσσες, σιωπές και οικοσυστήματα ζούσαν εκεί που κανένα άλλο άτομο δεν μπορούσε να καταλάβει κάτι εκτός αυτών. Και έτσι επαναβεβαιώνω τη θέση μου: η αγάπη βρίσκεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες.