“Μην αφήσετε την εκπαίδευση να καταρρεύσει”. Πανό που χρησιμοποιήθηκε σε μια από τις πολλές διαμαρτυρίες που διεξήχθησαν στην Παραγουάη απαιτώντας βελτίωση στην εκπαίδευση. Εικόνα από το Kurtural, με άδεια.

Αυτό το άρθρο είναι το πρώτο από μια σειρά που δημοσιεύεται από την παραγουανήη οικονομική και πολιτιστική ειδησεογραφική ιστοσελίδα Kurtural. Επιμελημένη έκδοσή του εμφανίζεται παρακάτω με άδεια.

Το εκπαιδευτικό σύστημα της Παραγουάης έχει καταρρεύσει εδώ και δεκαετίες και σήμερα τροφοδοτεί συγκρούσεις και δυσαρέσκεια.

Παρά τις απειλές από τον υπουργό Παιδείας της Παραγουάης, Enrique Riera, χιλιάδες σπουδαστές κατέβηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας της χώρας, Aσουνσιόν, τον Μάιο, απαιτώντας βελτιώσεις στην υποδομή στα σχολεία, που καταρρέουν κυριολεκτικά. Ο Riera είχε προειδοποιήσει τους μαθητές ότι όποιος παραστεί στη διαδήλωση θα τιμωρηθεί, ενώ οι εκπαιδευτικοί θα αντιμετώπιζαν περικοπές μισθών.

Ταυτόχρονα, στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ασουνσιόν, οι φοιτητές συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες για να υπερασπιστούν τις μεταρρυθμίσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα, παρά τη διαταγή της Γενικής Εισαγγελίας προς τους ηγέτες των πανεπιστημίων να σταματήσουν. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ολόκληρη η σχολή έκανε απεργία. Ορισμένα από τα αιτήματα για μεταρρύθμιση περιελάμβαναν αιτήματα για την κήρυξη έκτακτης ανάγκης όσον αφορά τη σχολική υποδομή και την αύξηση της ποιότητας της πανεπιστημιακής διδασκαλίας. Σύμφωνα με τις διεθνείς ταξινομήσεις, η παραγουανή εκπαίδευση είναι μία από τις χαμηλότερες σε ποιότητα.

Αυτές οι διαμαρτυρίες, οι οποίες ήταν οι μεγαλύτερες από ένα συνεχιζόμενο κίνημα για την υποστήριξη της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, είναι σύμπτωμα μιας βαθιάς εκπαιδευτικής κρίσης στην Παραγουάη, καθώς και μιας διμερούς σύγκρουσης: μιας ισχυρής τάξης μειοψηφίας που κατέλαβε το εκπαιδευτικό σύστημα, προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια τους, ενάντια σε πολλούς που θέλουν να φέρουν μια αίσθηση ευκαιρίας πίσω στην εκπαίδευση. Ένα δοκίμιο της Camila Vollenweider, που δημοσιεύθηκε από το Στρατηγικό Κέντρο Γεωπολιτικής της Λατινικής Αμερικής, απεικονίζει μέρος αυτού του αγώνα:

Lo han puesto en evidencia los estudiantes paraguayos durante las luchas de estos años: de las 53 Universidades que hay en el país, 45 son privadas, y las 8 públicas son igualmente aranceladas; asimismo, de 32 de las 53 Universidades no han conseguido acreditar ninguna carrera por parte de la Agencia Nacional de Evaluación y Acreditación de la Educación Superior, haciendo que proliferen las llamadas “Universidades de garage”, que han sido denunciadas recientemente por estafar a 6.000 estudiantes […]

Οι φοιτητές της Παραγουάης έφεραν στο φως αυτό το πρόβλημα κατά τη διάρκεια των αγώνων αυτών των τελευταίων ετών: από τα 53 πανεπιστήμια που υπάρχουν στη χώρα, 45 είναι ιδιωτικά και τα οκτώ δημόσια έχουν επίσης δίδακτρα. Επίσης, 32 από τα 53 πανεπιστήμια δεν έχουν λάβει πιστοποιήσεις από την Εθνική Υπηρεσία Αξιολόγησης και Διαπίστευσης για την Ανώτατη Εκπαίδευση, κάτι που συνέβαλε στη διάδοση των αποκαλούμενων «πανεπιστημίων γκαράζ», τα οποία έχουν πρόσφατα αναφερθεί για εξαπάτηση 6.000 φοιτητών [ …]

Συνεχίζει:

[El] presupuesto de 4,1% del PIB que destina el Gobierno a esta materia está muy lejos del 7% que recomienda la UNESCO […] La política educativa vigente data de la dictadura de Stroessner [cabeza de la dictadura paraguaya que duró de 1954 a 1989], y no ha cambiado demasiado hasta Cartes [el Presidente actual]: insuficiente presupuesto educativo -aunque este último lo haya incrementado-, endurecimiento de las condiciones de acceso a la universidad pública, criterios políticos en la designación de rectores y decanos, promoción e incremento de subsidios y becas a centros educativos privados en detrimento de la financiación del sistema público.

Ο [προϋπολογισμός] 4,1% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) που διαθέτει η κυβέρνηση στο θέμα αυτό είναι πολύ μακριά από το 7% που συνιστά η UNESCO […] Η σημερινή εκπαιδευτική πολιτική χρονολογείται από τη δικτατορία του Stroessner [η οποία διήρκεσε από το 1954 ως το 1989] και δεν άλλαξε πολύ μέχρι την Προεδρία του Cartes. Ο προϋπολογισμός που αφιερώνεται στην εκπαίδευση δεν είναι αρκετός – αν και ο τελευταίος αυτός έχει αυξηθεί – η πρόσβαση στο δημόσιο πανεπιστήμιο είναι πιο δύσκολη, τα κριτήρια για το διορισμό των πρυτάνεων είναι πολιτικά και η προώθηση και η αύξηση των επιδοτήσεων και των υποτροφιών δίνονται σε ιδιωτικά εκπαιδευτικά κέντρα σε βάρος του δημόσιου συστήματος.

Η εκπαίδευση ως επιχείρηση και “κλειδί για συσσώρευση πολιτικής εξουσίας”

Οι ιστορίες αυτής της σειράς, “Αγελάδες που πετούν, σχολεία που καταρρέουν” (“Vacas que vuelan, escuelas que caen“) μας φέρνουν πιο κοντά σε αυτή τη σύγκρουση. Εστιάζουν στους ήρωες που αντιμετωπίζουν καθημερινές μάχες, έτσι ώστε η πλειοψηφία της Παραγουάης να έχει πρόσβαση στο δικαίωμά τους στην εκπαίδευση. Μάχες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, αν η εκπαίδευση στην πραγματικότητα αναγνωριζόταν ως δικαίωμα στη χώρα.

Το υψηλό κόστος πρόσβασης στην εκπαίδευση μπορεί να διαπιστωθεί στην ιστορία του Christian Quiñónez, ο οποίος αποχαιρετά καθημερινά τα παιδιά του, πριν πάει στο πανεπιστήμιο και διασχίζει τον ποταμό Παραγουάη για να φοιτήσει νομική, χωρίς να ξέρει αν θα επιστρέψει ζωντανός. Ή στην ιστορία με τους δασκάλους στο σχολείο Maricevich, στο βόρειο τμήμα της χώρας, που πρέπει να αντισταθούν στην παρενόχληση από ένοπλες ομάδες, στρατιώτες, αστυνομικούς, εμπόρους ναρκωτικών και μισθοφόρους, προκειμένου να διδάξουν στις κοινότητές τους. Ή για τον τρόπο με τον οποίο, προκειμένου να πάνε σχολείο, 46.000 αγόρια και κορίτσια πρέπει να υποτάσσονται σε ένα σύστημα υποτέλειας που εκμεταλλεύεται τα παιδιά.

Όταν το δικαίωμα στην εκπαίδευση δεν είναι εγγυημένο, μπορεί να γίνει είτε μια επιχείρηση είτε το κλειδί για την συσσώρευση πολιτικής εξουσίας. Η εκπαιδευτική κρίση στην Παραγουάη θέτει υπό αμφισβήτηση το ίδιο το μοντέλο της τρέχουσας παραγωγής, το οποίο θα πρέπει να δημιουργήσει πόρους για την ευημερία όλων. Αν είμαστε σε θέση να εξάγουμε ζωντανές αγελάδες, που μεταφέρουμε αεροπορικώς, η πρώτη χώρα στη Νότια Αμερική που το κάνει αυτό, πώς είναι δυνατόν τα σχολεία να καταρρέουν, ενώ δάσκαλοι και μαθητές βρίσκονται σε αυτά;