Κολομβία: Κοινότητες Ιθαγενών Διαφυλάσσουν την Επισιτιστική τους Ασφάλεια
Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Παγκόσμια Ανάπτυξη για το 2011.
Ιθαγενείς κοινότητες στην Κολομβία κάνουν σταδιακά βήματα για να διαφυλάξουν την επισιτιστική τους ασφάλεια. Όχι μόνο εκπαιδεύουν τις κοινότητές τους να τρώνε ό,τι καλλιεργούν στους κήπους με τα λαχανικά τους αντί να αγοράζουν ακριβά τρόφιμα που εισάγονται από το εξωτερικό, αλλά διαμαρτύρονται ενάντια σε νέους νόμους και κανονισμούς που περιορίζουν την πρόσβασή τους στο γάλα.
Τρόφιμα παραγωγής των ιθαγενών κοινοτήτων
Το πρώτο αυτό βίντεο (στα ισπανικά) δείχνει τη συγκέντρωση μιας κοινότητας αυτοχθόνων της περιοχής Huellas Caloto, όπου κάτοικοι διαφορετικών κωμοπόλεων προσκλήθηκαν να φέρουν φαγητό από τρόφιμα που καλλιεργούσαν στις δικές τους εκτάσεις γης. Χυμός κολοκύθας, χυλός βρώμης, κέικ από καλαμπόκι και άλλα προϊόντα χρησιμοποιήθηκαν ως γευστικά παραδείγματα στο πώς η διατροφή τους δε χρειάζεται να εξαρτάται από εισαγόμενα ή αγορασμένα αγαθά, αλλά σε τοπικά και παραδοσιακά υλικά.
Στα επόμενα δυο βίντεο (επίσης στα ισπανικά) βλέπουμε την κοινότητα ιθαγενών Μισάκ, οι οποίοι εν μέσω πολλών άλλων συμμετείχαν σε πορεία διαμαρτυρίας στην πρωτεύουσα Μπογκοτά για να διαμαρτυρηθούν για ένα νέο νόμο που θα καθιστούσε παράνομη την πώληση μη παστεριωμένου γάλακτος. Στις κοινότητές τους, όπου αγοράζουν γάλα από τους γείτονες και εξασφαλίζουν τη διατροφή τους τοπικά, η επιβολή του περιορισμού στο μη παστεριωμένο γάλα σημαίνει ότι υποχρεώνονται ουσιαστικά να αγοράσουν παστεριωμένο γάλα σε πολύ υψηλότερες τιμές, κάτι που επηρεάζει και τους αγοραστές και τους πωλητές γάλακτος. Τα βίντεο έχουν τίτλο “Δε Σκοτώνει το Χύμα Γάλα, Αλλά η Πείνα”.
Η ασφάλεια των υδάτων είναι επίσης μείζον ζήτημα: στο ακόλουθο βίντεο η Σχολή Επικοινωνίας της Βόρειας Κάουκα μας δείχνει δυο ξεχωριστές περιπτώσεις περί του πόσιμου νερού και πώς μπορούν να επιλυθούν. Στην πρώτη περίπτωση, μια γυναίκα πλένει ρούχα στο ποτάμι και ένας γείτονας την πλησιάζει και την ενημερώνει ευγενικά ότι οι πιο κάτω περιοχές τροφοδοτούνται με νερό που περιέχει σαπούνι, επειδή εκείνη πλένει τα ρούχα στα νερά του ποταμού. Η γυναίκα ζητάει συγγνώμη και παραδέχεται ότι δεν ήξερε ότι οι ενέργειές της επηρέαζαν αρνητικά κάποιους άλλους ανθρώπους, αλλά θα ζητήσει να της χτίσουν στο σπίτι ένα χώρο όπου θα μπορεί να πλένει χωρίς να μολύνει το ποτάμι. Ο γείτονας σε αυτό απαντάει ότι μετά χαράς θα τη βοηθήσουν να βρει λύση και θα συνδράμουν και στην κατασκευή.
Η δεύτερη σκηνή δείχνει κάποιους τουρίστες να κάνουν πικνίκ δίπλα στην όχθη του ποταμού, αλλά να αφήνουν πίσω τους σκουπίδια. Ένα μέλος της αυτόχθονης κοινότητας έπειτα περνάει από το σημείο και διαμαρτυρόμενος για την κατάσταση μαζεύει τα σκουπίδια.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε αυτές και άλλες δραστηριότητες των ιθαγενών κοινοτήτων στην Κολομβία μέσα από την ιστοσελίδα τους στα ισπανικά.
Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού μας αφιερώματος Παγκόσμια Ανάπτυξη για το 2011.
