Ένα ταξίδι για τη δικαιοσύνη στην Αμερική, Μέρος 1ο: Τρεις γυναίκες μιλούν για τις ιστορίες τους στο Κίνγκστον της Τζαμάικα

(Από αριστερά προς τα δεξιά): Η Shackelia Jackson (από την Τζαμάικα), η Katrina Johnson (από τις ΗΠΑ) και η Ana Paula Riveira (από την Βραζιλία) στο Kingston Harbour με φωτογραφίες των αποθανόντων συγγενών τους. Η φωτογραφία προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας από τη Διεθνή Αμνηστία / Mario Allen, και χρησιμοποιείται με άδεια.

Τρεις γυναίκες από τρεις πολύ διαφορετικές χώρες συναντήθηκαν πρόσφατα στο Κίνγκστον της Τζαμάικα. Κάτω από κανονικές συνθήκες, τα μονοπάτια τους δεν θα είχαν διασταυρωθεί ποτέ, αλλά αυτές οι εμπνεύστριες ακτιβίστριες έχουν ένα κοινό: κάθε μία απ’ αυτές έχασε έναν συγγενή στα χέρια της αστυνομίας.

Στο πλαίσιο της προσπάθειάς τους να επιστήσουν την προσοχή στο ζήτημα της αστυνομικής βίας, η Shackelia Jackson από την Τζαμάικα, η Ana Paula Oliveira από τη Βραζιλία και η Katrina Johnson από τις Ηνωμένες Πολιτείες, συνόδευσαν πρόσφατα μια αντιπροσωπεία της Διεθνούς Αμνηστίας στη Τζαμάικα.

Η επίσκεψή τους συνέπεσε με την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας στις 15 Μαρτίου. Οι γυναίκες έλαβαν μέρος σε δημόσια συζήτηση στην Πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστημίου West Indies, Mona με τίτλοΈνα ταξίδι για τη δικαιοσύνη στην Αμερική,” το οποίο διοργανώθηκε από την Διεθνή Αμνηστεία Καραϊβικής και υποστηρίζεται από την τοπική ομάδα για τα δικαιώματα του ανθρώπου Τζαμαϊκανοί για την Δικαιοσύνη.

Χρησιμοποίησαν την ευκαιρία για να παραδώσουν 64.331 επιστολές και υπογραφές στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας εκστρατείας συλλογής υπογραφών η οποία, από τον Δεκέμβριο του 2017, έχει συγκεντρώσει πάνω από μισό εκατομμύριο υποστηρικτές παγκοσμίως, οι οποίοι καλούν την κυβέρνηση της Τζαμάικας να τερματίσει την ατιμωρησία για παράνομες δολοφονίες από την αστυνομία.

Δημιουργημένη μέσω της εκστρατείας Write for Rights της Διεθνούς Αμνηστίας, η εκστρατεία συλλογής υπογραφών περιλαμβάνει χιλιάδες μηνύματα αλληλεγγύης με την Τζαμαϊκανή υπερασπίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων Shackelia Jackson, της οποίας ο 29χρονος αδερφός Nakiea πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από την αστυνομία στο κέντρο του Κίνγκστον στις 20 Ιανουαρίου 2014.

Το 2016, η Διεθνής Αμνηστία δημοσίευσε την έκθεσηΠεριμένοντας μάταια: Παράνομες δολοφονίες από την Αστυνομία και ο μακρύς αγώνας των συγγενών για δικαιοσύνη, μια έκθεση που περιγράφει τις παράνομες τακτικές που χρησιμοποιούνται από την αστυνομία σε ολόκληρη την Τζαμάικα για να δυσκολεύουν τους συγγενείς των θυμάτων να λάβουν δικαιοσύνη.

Αλλά τέτοιες τακτικές δεν σταμάτησαν την Τζάκσον από το να δοκιμάσει. Εξέφρασε ανοιχτά την απογοήτευσή της για τη χαμηλή προσέλευση στην εκδήλωση, η οποία μεταδίσονταν ζωντανά στο Facebook, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πολλοί Τζαμαϊκανοί είναι διχασμένοι σχετικά με τις εξωδικαστικές εκτελέσεις. IΑντ’ αυτού, το επίκεντρο τους είναι το αυξανόμενο ποσοστό ανθρωποκτονιών (πάνω από 1.600 δολοφονίες το 2017) και η αυξανόμενη ανησυχία για την προσωπική ασφάλεια.

Στην πραγματικότητα, είναι κοινό για τους Τζαμαικανούς να υποστηρίζουν ανοικτά (ή σιωπηρά) τις μεθόδους “σκληρής αστυνόμευσης”. Υπήρξε πρόσφατα κάποιο μέτρο δημόσιας στήριξης για τον Reneto Adamsέναν “σκληρό” συνταξιούχο αστυνομικό που φέρεται να εμπλέκεται σε εξωδικαστικές εκτελέσεις κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής της αμφιλεγόμενης Μονάδας Πρόληψης του Εγκλήματοςώστε να διοριστεί στη θέση του αστυνομικού επιτρόπου.

Ο Adams συμμετείχε σε επιχειρήσεις στην κοινότητα της φτωχογειτονιάς Tivoli Gardens το 2001 με αποτέλεσμα πολλούς θανάτους. Η επακόλουθη εισβολή του 2010 από τις δυνάμεις ασφαλείας στην ίδια κοινότητα, στην οποία φέρεται να έχουν πεθάνει 72 άνθρωποι, εξακολουθεί να αντηχεί. Ο πρωθυπουργός Άντριου Χόλνες ζήτησε τελικά συγγνώμη στο Κοινοβούλιο για το περιστατικό τον περασμένο Δεκέμβριοένα χρόνο μετά τη δημοσίευση μίας ειδικής έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας για τον μακροχρόνιο αγώνα των συγγενών για δικαιοσύνη μετά από εξωδικαστικές εκτελέσεις.

Σύμφωνα με έκθεση της ανεξάρτητης επιτροπής διερευνήσεων (INDECOM), η οποία διερευνά κακοποιήσεις από την αστυνομία, μετά από μια μείωση των θανάτων που συνδέονται με την αστυνομία μεταξύ 2014 και 2016, το 2017 σημείωσαν ανησυχητική αύξηση της τάξης του 51%. Μέχρι στιγμής, το 2018 έχει δει 31 θανατηφόρους πυροβολισμούς από την αστυνομία και η ίδια η INDECOM βρίσκεται τώρα σε κατάσταση αβεβαιότητας μετά από απόφαση του Εφετείου της 16ης Μαρτίου σύμφωνα με την οποία ένας οργανισμός δεν είναι νομικό πρόσωπο και ως εκ τούτου δεν μπορεί να συλλαμβάνει, να κατηγορεί ή να διώκει.

Στην Orange Villa, του Kingston, η Shackelia Jackson διαβάζει επιστολές από μερικές από τις χιλιάδες που ανταποκρίθηκαν και έστειλαν μηνύματα κοινωνικής αλληλεγγύης μέσω της εκστρατείας «Write for Rights» τον Νοέμβριο / Δεκέμβριο του 2017. Φωτογραφία από Amnesty International/Robin Guittard, χρησιμοποιείται με άδεια.

Σε αυτό το αποθαρρυντικό σκηνικό, η Shackelia Jackson παραμένει ένας αποφασισμένος, εύγλωττος και χαρισματικός εκπρόσωπος για λογαριασμό των Τζαμαϊκανών οικογενειών, των οποίων οι αγαπημένοι τους έχουν σκοτωθεί από την αστυνομία. Αυτές οι οικογένειες συχνά υποφέρουν από άλλες συνέπειες, όπως ο στιγματισμός, οι απειλές, ο εκφοβισμός και το μη ικανοποιητικό συμπέρασμα των ερευνών.

Η Jackson (SJ) μίλησε στο Global Voices (GV) για το ταξίδι της οικογένειάς της:

SJ: Έχασα τον αδελφό μου, τον Nakiea Jackson, στις 20 Ιανουαρίου 2014, αφότου πυροβολήθηκε θανάσιμα από έναν αστυνομικό στην Τζαμάικα.

Υποστηρίχτηκε από την αστυνομία ότι κυνηγούσαν έναν άνθρωπο που έμοιαζε με Ρασταφαριανό, ο οποίος έκλεψε ένα βενζινάδικο. Κατά την καταδίωξη του ατόμου, ο αδερφός μου πλησίαζε στο σημείο κατά την εκτέλεση των συνηθισμένων εργασιών του στο μαγαζί / εστιατόριό του. Αργότερα ακούστηκαν πυροβολισμοί. Ανακυρήχθηκε νεκρός περίπου στις 4:20 το απόγευμα.

Η άμεση αντίδρασή μας ήταν δυσπιστία, εξαιτίας του ότι ξέρω ποιος είναι ο αδερφός μου. Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν λάθος, αλλά ταυτόχρονα, έμαθα την ιστορία της αστυνομικής μας δύναμης και την αμέλεια κάποιων μελών της για το δικαίωμα στη ζωή. Ως εκ τούτου, το να πάρουν τη ζωή του αθώου αδερφού μου ήταν άλλη μία εκδήλωση της παρέκκλισης από το καθήκον τους να νοιάζονται.

Το να σταματήσω [τον ακτιβισμό μου] θα σήμαινε ότι δίνω σε άλλον έναν αστυνομικό την άδεια να σκοτώσει άλλον έναν αδερφό μου ή κάποιον άλλο για το θέμα αυτό. Η εκστρατεία για δικαιοσύνη έγινε πιο κρίσιμη εξαιτίας της συμμετοχής μου στη δικαστική μας διαδικασία: συνειδητοποίησα ότι η δικαιοσύνη ήταν πλαστή και ότι το σύστημα μαστίζεται από διαρθρωτικά εμπόδια και ιστορίες αστυνομικής ατιμωρησίας που αναγκάζουν τις οικογένειες να εγκαταλείψουν προτού ζητήσουν δικαστική προσφυγή. Η εκστρατεία για δικαιοσύνη σήμαινε ζωή ή θάνατος.

Η παράβαση και η ανήκουστη πράξη που διαπράχθηκε εναντίον του αδερφού μου, ο πόνος, η παρενόχληση και η δεινή κατάσταση πολλών άλλων οικογενειών μου έδωσαν δύναμη και έδωσαν ώθηση στην εκστρατεία. Συνεχίζω επειδή η δουλειά είναι απαραίτητη, η απειλή αναπτύσσεται και η ομαλοποίηση της πρέπει να αντικρουστεί από την ανάγκη πολιτικών και νομοθετικών αλλαγών που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην εθνική ανάπτυξη.

GV: Τι γίνεται με τις στρατηγικές για την αντιμετώπιση του προβλήματος των εξωδικαστικών δολοφονιών στη Τζαμάικα; Θα μπορούσε να είναι χρήσιμη η νομοθεσία, η ευαισθητοποίηση του κοινού και οι εκπαιδευτικές εκστρατείες και η καλύτερη εκπαίδευση, για παράδειγμα;

SJ: Χρησιμοποιήσαμε ορισμένες από αυτές τις στρατηγικές για να προσπαθήσουμε να περιορίσουμε τις εξωδικαστικές εκτελέσεις. Ωστόσο, υπάρχει μια απροθυμία να δεσμευτούν για μακροπρόθεσμες λύσεις. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι οι νομοθετικές αλλαγές θα χρησιμεύσουν ως αποτρεπτικό και θετικό αντίκτυπο και θα επηρεάσουν τους τομείς της ευαισθητοποίησης του κοινού / της εκπαίδευσης και της αστυνομικής μεταρρύθμισης.

Παρ’ όλα αυτά, η Shackelia πρόσθεσε:

Είμαι αισιόδοξη στην καρδιά, είναι η ελπίδα που μένει μέσα μου, που με υποχρεώνει να τρέχω αυτό το μαραθώνιο και να πάρω μαζί μου άλλες οικογένειες στο ταξίδι. Η αποφασιστικότητα μου είναι ότι η αλλαγή είναι απαραίτητη και εφικτή.

Για τους Τζαμαικανούς που μπορεί να είναι σκεφτικοί σχετικά με την εκστρατεία της, η Jackson εξήγησε:

Είστε μια αδιακρισία ή μία παραβίαση μακριά, από το να γίνετε ο επόμενος Nakiea Jackson, ο οποίος συμβολίζει τόσους πολλούς στην Τζαμάικα.

Θα ήθελα, οι σύντροφοί μου Τζαμαικανοί να γνωρίζουν ότι η επιδίωξη μας δεν είναι αντι-κυβερνητική συμπεριφορά, αλλά εκείνη που επιδιώκει να διορθώσει μια ιστορία λάθους. [Πρόκειται για μια εκστρατεία] που στοχεύει στο να αποτρέψει μία άλλη οικογένεια να βιώσει παρόμοια μοίρα.

Το μήνυμά της σε όλους όσους ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα — σε τοπικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο — είναι να υποστηρίξουν μη κυβερνητικές οργανώσεις “που εργάζονται για να βγάλουν τα θύματα από την αφάνεια, να τους δώσουν έναν ασφαλή χώρο για να θρηνήσουν και εργάζονται ακούραστα για να προστατεύσουν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια”.

Η Shackelia Jackson — όπως και οι συνάδελφοί της Ana Paula Oliveira και Katrina Johnson, που το Global Voices θα προβάλλει στα δύο επόμενα δημοσιεύματα αυτής της σειράς — μπορεί να σπάσει, αλλά δεν καταστρέφεται.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.