Η ελάχιστα γνωστή ομορφιά της καλλιτεχνίας δεματιών ρυζιού από την Ινδία και το Νεπάλ

Ένα “jhutti” φτιαγμένο από δεμάτια ρυζιού. Φωτογραφία από τον CK Kalyan Tharu. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Το ρύζι αποτελεί βασικό συστατικό στην διατροφή των ασιατικών κοινοτήτων εδώ και αιώνες, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτή η σημαντική πηγή τροφής αποτελεί χαρακτηριστικό των έργων τέχνης στην περιοχή. Ενώ ορισμένοι καλλιτέχνες έχουν σκιαγραφήσει και ζωγραφίσει αυτό το δημητριακό, άλλες κοινότητες συνέχισαν την ελάχιστα γνωστή και παλιά πρακτική της ύφανσης δεματιών ρυζιού σε όμορφες μορφές για να διακοσμήσουν τα σπίτια τους.

Kathirkula

Στο νότιο ινδικό κρατίδιο της Κεράλα, οι kathirkula – μπόγοι ρυζιού υφασμένοι μαζί σε ένα δεμάτι – κρεμιούνται σε σπίτια και ναούς. Θεωρείται ότι φέρνουν καλή υγεία, πλούτο και ευημερία στο σπίτι.

Η σελίδα του Facebook R-Aadya γράφει επίσης σχετικά με το κρέμασμα δεματιών ρυζιού στην Κεράλα της Ινδίας:

“Nelkathir” is a bunch of artistically plaited bouquet of rice seeds, usually hung in front of the entrances to old ancestral homes (Tharavadu) in Kerala.

This symbolizes prosperity in homes. It is linked to a traditional custom called “Illam Nira”-(House filling with Paddy). This ritual heralds the farming and harvesting in Kerala. […] This can also be seen in front of all temples in Kerala as a symbol of opulence.

Deepthi Menon (RCP)

Το “Nelkathir” είναι ένα μάτσο καλλιτεχνικά πλεγμένο δεμάτι σπόρων ρυζιού, που συνήθως κρέμεται μπροστά από τις εισόδους σε παλιά προγονικά σπίτια (Tharavadu) στην Κεράλα.

Συμβολίζει την ευημερία στα σπίτια. Συνδέεται με ένα παραδοσιακό έθιμο που ονομάζεται “Illam Nira” – (Σπίτι γεμάτο με ρύζι). Αυτό το τελετουργικό αναγγέλλει την εποχή της καλλιέργειας και της συγκομιδής στην Κεράλα. […] Αυτό μπορεί να φαίνεται μπροστά σε όλους τους ναούς στην Κεράλα ως σύμβολο πολυτέλειας.

Ένα νοσταλγικό σύμβολο μιας περασμένης εποχής

Jhoti

Στην ανατολική ινδική πολιτεία της Ορίσα, το jhoti ή chita – μια παραδοσιακή τέχνη της περιοχής φτιαγμένη από πάστα ρυζιού – σχεδιάζεται σε τοίχους και δάπεδα κατά τη διάρκεια των εορταστικών περιόδων. Κατά τη διάρκεια του Ντιπαβάλι, του Φεστιβάλ των Φώτων, ζωγραφίζονται μοτίβα πασάλων ρυζιού ή δεματιών ρυζιού. Το Τμήμα Γλώσσας και Πολιτισμού Όντια αναφέρει:

Κατά τη διάρκεια αυτής της ευοίωνης περίστασης, οι τοίχοι και τα πατώματα από λάσπη διακοσμούνται με τοιχογραφίες από πάστα λευκού ρυζιού ή pithau. Ονομάζονται jhoti ή chita και δεν σχεδιάζονται μόνο με την πρόθεση να διακοσμήσουν το σπίτι, αλλά και να δημιουργήσουν μια σχέση μεταξύ του μυστικιστικού και του υλικού, με αποτέλεσμα να είναι πολύ συμβολικές και ουσιαστικές. […] Για κάθε περίσταση σχεδιάζεται ένα συγκεκριμένο μοτίβο στο πάτωμα ή στον τοίχο. Για παράδειγμα, στο Laxmi Pooja (Γιορτή προς τιμή της Θεάς Λάξμι) ζωγραφίζεται πάνω στους τοίχους μια στοίβα ρυζιού ή ένα δεμάτι ρυζιού δομημένο σαν μια πυραμίδα. […]

Jhutti

Ενώ τα jhoti σχεδιάζονται σε τοίχους στην Ινδία, ένα jhutti αποτελείται από δεμάτια ρυζιού στις νότιες πεδιάδες του Νεπάλ ακριβώς όπως το kathirkula της Κεράλα, αλλά διαμορφώνεται σε πιο περίπλοκες μορφές. Μετά τη συγκομιδή του ρυζιού, επιλέγουμε δεμάτια ρυζιού, που υφαίνονται σε jhutti και κρεμιούνται ψηλά στο meh (ο ιστός από μπαμπού, στον οποίο δένονται τα βόδια, ενώ αλωνίζουν το ρύζι). Ο λαός Θαρού είναι ιδιαίτερα γνωστός για την προετοιμασία jhutti για κάθε ποικιλία ρυζιού που θερίζουν.

Από αριστερά προς τα δεξιά: kakahi – η χτένα, maur – η κόμμωση του γαμπρού, kauwa tholi – το ράμφος του κορακιού και Patiya – το χαλάκι. Φωτογραφία από τον CK Kalyan Tharu. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Τα Jhutti έχουν διαφορετικά σχήματα και μεγέθη. Είναι εμπνευσμένοι από τη φύση και τα πράγματα όπως το kauwa tholi (το ράμφος του κορακιού), το patiya (το χαλάκι), το kakahi (η χτένα), το jhunjhuna (το παιχνίδι του μωρού), bena (ο ανεμιστήρας), bakhari (η σιταποθήκη), το maur (το χτένισμα του γαμπρού), μεταξύ άλλων.

Η πεποίθηση είναι ότι, μετά τη συγκομιδή του ρυζιού, δεν υπάρχει τίποτα για τα πουλιά να ραμφίσουν. Το Jhutti έγινε σύμβολο της αγάπης για τη φύση ανάμεσα στους Θαρού, καθώς αρχικά το κρεμούσαν για να προσφέρουν τροφή στα πουλιά και φτιάχνονταν Jhutti για κάθε είδος ρυζιού.

Σε μια συνέντευξη με το Global Voices, ο Chandra Kishore Kalyan Tharu, πρώην πρόεδρος της Kalyankarini Sabha (Οργανισμός Κοινωνικής Πρόνοιας των Θαρού) της Επαρχίας Σιράχα, επανέλαβε τη σημασία της φύσης στην παράδοση των Jhutti:

Οι πρόγονοί μας αγαπούσαν και λάτρευαν τη φύση. Ύφαναν τα Jhutti, ώστε τα πουλιά να μην πεθάνουν από την πείνα μετά τη συγκομιδή.

Ένα σκαναρισμένο ειδησεογραφικό άρθρο σε έναν διαγωνισμό Jhutti, που διοργάνωσε το Κοινοτικό Φόρουμ για την Ανάπτυξη του Barchhawar για την αναζωογόνηση της παράδοσης των Jhutti, αναφερόμενο από την καθημερινή εφημερίδα Kantipur του Νεπάλ. Φωτογραφία από τον CK Kalyan Tharu. Χρησιμοποιείται με άδεια.

Ωστόσο, αυτή η όμορφη τέχνη ξεχνιέται στο Νεπάλ και η νεότερη γενιά έχει σχεδόν ξεχάσει την τέχνη κατασκευής των jhutti. Αυτή τη στιγμή, είναι αναγκαίο να διατηρηθεί αυτή η παλιά παράδοση της ύφανσης των δεματιών ρυζιού σε όμορφες μορφές τέχνης.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.