Για τους μετανάστες και τους μεροκαματιάρηδες, ο αποκλεισμός είναι πιο επικίνδυνος από τον κορωνοϊό

A man is sitting at the banks of Tilicho lake, Nepal, holding a Nepali flag. Image via Pxfuel, used under a Creative Commons Zero - CC0 license.

Ένας άνδρας κάθεται στις όχθες της λίμνης Tilicho, στο Khangsar του Νεπάλ, κρατώντας μια σημαία του Νεπάλ. Εικόνα μέσω Pxfuel, που χρησιμοποιείται με άδεια Creative Commons Zero – CC0.

Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.

Η χώρα των Ιμαλαΐων Νεπάλ αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση, στην προσπάθεια να κανονίσει την ασφαλή επιστροφή και την προστασία χιλιάδων Νεπαλέζων μεταναστών εργαζομένων, που είναι αποκλεισμένοι στη συνοριακή περιοχή μεταξύ Νεπάλ και Ινδίας και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Η χώρα βρίσκεται υπό αποκλεισμό για σχεδόν ένα μήνα, με τους δημόσιους χώρους, τις υπηρεσίες μεταφοράς και τα αεροδρόμια να είναι κλειστά και τα σύνορα με την Ινδία και την Κίνα να έχουν σφραγιστεί εντελώς. Τα ταξίδια μέσα και έξω από τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών του Νεπάλ, είναι περιορισμένα. Ο αποκλεισμός δεν έχει επιπτώσεις σε όλους με τον ίδιο τρόπο και οι μετανάστες εργαζόμενοι και οι μεροκαματιάρηδες εργάτες είναι μεταξύ αυτών, που έχουν υποστεί τα πιο σοβαρά πλήγματα από τους περιορισμούς.

Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί Νεπαλέζοι έχουν ταξιδέψει σε χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, η Μαλαισία, η Νότια Κορέα και η γειτονική Ινδία για να βρουν δουλειά. Σχεδόν το ένα τρίτο της οικονομίας του Νεπάλ στηρίζεται από τα εμβάσματα, που στέλνονται στην πατρίδα από αυτούς τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση ξεκίνησε μια διαδικασία εντοπισμού περίπου 4,5 εκατομμυρίων Νεπαλέζων, που ζουν στο εξωτερικό ως μετανάστες εργαζόμενοι.

Περίπου 500 Νεπαλέζοι μετανάστες εργαζόμενοι έχουν κολλήσει στα σύνορα Νεπάλ-Ινδίας και θέλουν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, καθώς δεν έχουν καταφύγιο ή τρόφιμα. Πολλοί από αυτούς κοιμούνται στο δρόμο και κάποιοι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να διασχίσουν παράνομα τα σύνορα.

Οι μετανάστες εργάτες αποκλείστηκαν στην παραμεθόρια πόλη Dharchula της Ούταρ Πραντές λόγω του αποκλεισμού εν μέσω της επιδημίας του κορωνοϊού. Η Κεντρική Κυβέρνηση διέταξε όλες τις πολιτείες να σφραγίσουν τα σύνορά τους και να παρακολουθούν την κυκλοφορία των ανθρώπων #κορωνοϊός #21ΗμέρεςΑποκλεισμού

Οι Νεπαλέζοι μετανάστες εργάτες, που ζουν στο εξωτερικό σε χώρες όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αντιμετωπίζουν επίσης σημαντικό κίνδυνο. Εν μέσω της πανδημίας και του αποκλεισμού, το Κατάρ απέλασε ξαφνικά εκατοντάδες Νεπαλέζους χωρίς υποστήριξη, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι εξακολουθούν να ζουν στα στρατόπεδα του Κατάρ χωρίς δουλειές και κατάλληλο καταφύγιο.

Ο Chandar Kumar από την εφημερίδα Kathmandu Post τουΐταρε:

Η ομάδα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατηγόρησε τις Αρχές του Κατάρ για συγκέντρωση και εκδίωξη δεκάδων μεταναστών εργαζομένων, αφού τους είπαν ότι έπρεπε να εξεταστούν για τον Covid-19 τον Μάρτιο.
Εγώ το ανέφερα σε @ΔιεθνήΑμνηστεία @ΔιεθνήΑμνηστείαΤουΝεπάλ

Επιπλέον, περισσότερα από 655 κρούσματα COVID-19 είναι Νεπαλέζοι υπερπόντιοι μετανάστες εργαζόμενοι. Πολλοί μετανάστες εργάτες ζητούν την υποστήριξη της κυβέρνησης για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αλλά η κυβέρνηση του Νεπάλ δεν είναι ούτε πρόθυμη ούτε έτοιμη να διευκολύνει την ασφαλή επιστροφή τους.

Οι μετανάστες εργαζόμενοι στη Μέση Ανατολή ζουν με τον φόβο για περισσότερες απολύσεις και απελάσεις. Ο δημοσιογράφος Dewan RAI γράφει στο Twitter ότι:

Μια επικείμενη πρόκληση για την κυβέρνηση του Νεπάλ να φέρει στην πατρίδα τους μετανάστες εργαζόμενους από τη Μέση Ανατολή. Τα ΗΑΕ θέλουν να επαναπατριστούν οι μετανάστες εργαζόμενοι και να υπολογίσουν την αναλογία για τους εργαζόμενους από χώρες, που αρνούνται να επαναπατρίσουν τους πολίτες τους, αναφέρει η εφημερίδα @NepaliTimes.

Σε ένα άρθρο γνώμης στον ειδησεογραφικό ιστότοπο My Republica του Νεπάλ, οι κοινωνικοί επιστήμονες Prakash Bhattarai και Rajendra Senchurey περιέγραψαν τις προκλήσεις, που πιστεύουν ότι θα αντιμετωπίσει το Νεπάλ, εάν πολλοί μετανάστες εργαζόμενοι επιστρέψουν τελικά στην πατρίδα ως αποτέλεσμα των επακόλουθων του COVID-19:

Μια αυξανόμενη αρνητική αφήγηση σχετικά με τη μετανάστευση και τους μετανάστες αναγνωρίζεται ως ένας άλλος σημαντικός αντίκτυπος με την έναρξη της κρίσης του COVID-19. [..] Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσουμε νέες αφηγήσεις για να αμφισβητήσουμε αυτές τις στιγματικές αφηγήσεις. [..] Η αναπτυξιακή πολιτική μετά τον COVID-19 θα πρέπει επίσης να δίνει έμφαση στη χρήση των γνώσεων και των δεξιοτήτων, που επέφεραν οι επαναπατριζόμενοι μετανάστες.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ, από τον αποκλεισμό και μετά χιλιάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων αποκλεισμένων φοιτητών και μεροκαματιάρηδων εργατών, που έχασαν τις δουλειές τους, επιστρέφουν στα χωριά τους από μεγάλες πόλεις όπως το Κατμαντού, η Ποκάρα και η Τσιτουάν. Πολλοί οικιακοί μετανάστες εργάστηκαν αντιμέτωποι με ένα δίλημμα, καθώς οι υπηρεσίες μεταφοράς έκλεισαν, καθιστώντας δύσκολο γι’ αυτούς να επιστρέψουν στις επαρχίες τους. Πολλοί άρχισαν να κάνουν το ταξίδι με τα πόδια.

#covid_19 #covid19nepal Διαβάστε την ιστορία 17 εργατών που περπάτησαν 575 χλμ από το Κατμαντού στο Ρατζαπούρ, Bardiya μετά τον αποκλεισμό. #Νεπάλ #κορωνοϊός #CivActs #εκστρατεία #Ανακοίνωση #Εργασία #θέματα #ΑποκλεισμόςΣτοΝεπάλ

Το Record Nepal, ανεξάρτητη ψηφιακή έκδοση που εδρεύει στο Κατμαντού, δημοσίευσε μια συνέντευξη με έναν μετανάστη εργάτη οικοδομής που ρωτήθηκε γιατί οι συνάδελφοί του εγκαταλείπουν την πρωτεύουσα:

Rohinda Manda: Δεν έχουμε δουλειές, από τότε που ξεκίνησε ο αποκλεισμός και επεκτείνεται κάθε εβδομάδα. Μένουμε στο σπίτι μας χωρίς φαγητό και χρήματα. Δεν έχουμε άλλους φίλους ή συστήματα υποστήριξης όπως στο χωριό. Η κατάσταση είναι πολύ αβέβαιη και είναι δύσκολο για εμάς να επιβιώσουμε στο Κατμαντού. Επομένως, είμαστε υποχρεωμένοι να περπατήσουμε μέχρι το σπίτι με τα πόδια, παρόλο που το ταξίδι είναι μακρύ και δύσκολο. Είμαστε σε μια ομάδα 10 φίλων, που πηγαίνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Θα χρειαστούν τουλάχιστον 4 ημέρες για να φτάσουμε στο σπίτι. Αλλά θα επιστρέψουμε στο σπίτι μας, γιατί δεν υπάρχει άλλη επιλογή για εμάς.

Το Record Nepal δημοσίευσε επίσης την ιστορία ενός άνδρα, που πέθανε, ενώ έκανε το ταξίδι προς το σπίτι με τα πόδια.

Ο πρώτος θάνατος του #Νεπάλ που σχετίζεται με τον #COVID19 θάνατος – όχι λόγω του ιού, αλλά λόγω της απελπισίας. Σημαντική ανάγνωση στο @recordnepal. Το κράτος του Νεπάλ απογοήτευσε για άλλη μια φορά τους πιο ευάλωτους πολίτες του!

Στις 17 Απριλίου 2020, το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ εξέδωσε μια εντολή, με την οποία έδινε εντολή στην κυβέρνηση να επαναπατρίσει τους ευάλωτους μετανάστες εργαζομένους στο εξωτερικό και να κανονίσει δωρεάν μεταφορά για όλους τους πολίτες, που επιστρέφουν στην πατρίδα τους, για να διασφαλίσει ότι ταξιδεύουν με ασφάλεια. Η εντολή περιελάμβανε την απαίτηση να μπουν σε καραντίνα τα άτομα, που είναι ύποπτα ότι έχουν COVID-19, προτού σταλούν στο σπίτι.

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Νεπάλ λέει στην κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει τις πρεσβείες του για να εντοπίσει Νεπαλέζους μετανάστες, που εργάζονται στο εξωτερικό, και να διασφαλίσει ότι λαμβάνουν θεραπεία για τον COVID-19 σύμφωνα με τους κανόνες του ΠΟΥ, χωρίς διακρίσεις και για να επαναπατρίσει τυχόν ευάλωτους μετανάστες εργαζόμενους.

Μπορεί να είναι πολύ νωρίς για να προσδιοριστεί το πόσο αποτελεσματικά η κυβέρνηση εκτελεί αυτές τις εντολές, δεδομένου ότι η χώρα βρίσκεται υπό αποκλεισμό.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, δεδομένου ότι το πρώτο κρούσμα COVID-19 εντοπίστηκε στις 24 Ιανουαρίου, το Νεπάλ είχε μόνο 30 επιβεβαιωμένα κρούσματα και δύο ανακτήσεις κατά τη στιγμή της συγγραφής. Η λίστα περιλαμβάνει 13 άτομα, που επέστρεψαν πρόσφατα από χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, ορισμένα μέρη της Ευρώπης και το Ντουμπάι, και 12 Ινδούς υπηκόους, που ήρθαν στο Νεπάλ για να παρακολουθήσουν ένα θρησκευτικό συνέδριο. Ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων, που αναφέρθηκαν στο Νεπάλ, είναι σχετικά μικρός, εξακολουθεί να υπάρχει φόβος για ξέσπασμα, καθώς υπάρχουν ανησυχίες ότι οι εξετάσεις, που πραγματοποιούνται στη χώρα, είναι ανεπαρκείς.

Η κυβέρνηση του Νεπάλ εστιάζει πρωτίστως στις άμεσες ανάγκες της υγείας, αλλά για να σώσει τη χώρα από μια μεγαλύτερη κοινωνικοοικονομική κρίση, θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει τα θέματα των ευάλωτων πολιτών. Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να προετοιμάσει μακροπρόθεσμες στρατηγικές σε συνεννόηση με εμπειρογνώμονες για το πώς μπορεί η χώρα να απελευθερωθεί από τον τρέχοντα αποκλεισμό.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.