Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Διαδηλώσεις στο Μαρόκο 2011.

Το Μαρόκο έχει θεωρηθεί ως “άτρωτη εξαίρεση” από τις τρέχουσες αναταραχές στον αραβικό κόσμο. Μερικοί από τους λόγους είναι η τεράστια δημοτικότητα του Βασιλιά Μοχάμεντ ΣΤ’, η τακτική προσέγγιση της κυβέρνησης στο πολιτικό Ισλάμ και η εισροή έργων κοινωνικής μεταρρύθμισης σε ολόκληρη τη χώρα. Η εντύπωση ενός σχετικά σταθερού βασίλειου είναι αποτέλεσμα της περίπλοκης σχέσης μεταξύ της ιστορικής μοναρχίας και του μαροκινού πολιτισμού.

Στις 9 Φεβρουαρίου 2011, οι Μαροκινοί πραγματοποίησαν μια σχετικά ειρηνική διαδήλωση μπροστά από το κοινοβούλιο στην πρωτεύουσα Ραμπάτ για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τον λαό της Αιγύπτου στις διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας:

Συγκέντρωση στην πρωτεύουσα του Μαρόκου, Ραμπάτ, στις 9 Φεβρουαρίου 2011 για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους Αιγύπτιους διαδηλωτές. Φωτογραφία: Nabila Taj.

Αν και στο Μαρόκο ο μονάρχης είναι ουσιαστικά η κυβέρνηση, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο στο μυαλό πολλών Μαροκινών, γι’ αυτό οργανώθηκε επίσης μια “βόλτα αγάπης” στο Facebook για έκφγραση υποστήριξης στον βασιλιά.

Παρόλ’ αυτά, υπάρχει συζήτηση στο Διαδίκτυο για ένα “κίνημα αξιοπρέπειας στις 20 Φεβρουαρίου 2011“:

which is independent of all political parties, trade unions and other organizations in the arena, satisfied and committed to working within the framework of what it provides law and international covenants of human rights of the potential field of the act, its goal is to work alongside the Moroccan people to demand dignity and work for the good of this country to fight corrupt all those who stand against the popular will.

ανεξάρτητο από όλα τα πολιτικά κόμματα, τα συνδικάτα και άλλους οργανισμούς στην αρένα, ικανοποιημένο και δεσμευμένο να εργαστεί στο πλαίσιο των παρεχόμενων από την νομοθεσία και τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα του πιθανού πεδίου δράσης. Στόχος του είναι να συνεργαστεί με τον μαροκινό λαό για να απαιτήσει αξιοπρέπεια και να εργαστεί για το καλό αυτής της χώρας για την καταπολέμηση της διαφθοράς και όσων αντιτίθενται στη λαϊκή βούληση.

Οι ηγέτες της προγραμματισμένης διαμαρτυρίας επισημαίνουν το υψηλό κόστος ζωής, τους χαμηλούς μισθούς, την εκτεταμένη ανεργία, την εξάπλωση του αναλφαβητισμού, τους περιορισμούς στον Τύπο και την επιστροφή των απαγωγών και των βασανιστηρίων στις πολιτικές φυλακές, ως αποτέλεσμα της παραβίασης από την κυβέρνηση της βούλησης του λαού.

Οι αντιδράσεις στο “Κίνημα αξιοπρέπειας” κυμαίνονται σε όλο το φάσμα. Οι ενημερώσεις στο Twitter από το MaghrebBlog, το MoroccanLove και τον _Nizar_B παραθέτουν μια δήλωση της μαροκινής ακτιβίστριας Nadia Yassine: “Η πραγματική μετάβαση θα επιτευχθεί είτε εθελοντικά είτε με βία.”

Η Yassine είναι ιδρύτρια και επικεφαλής του μαροκινού απαγορευμένου ισλαμικού κινήματος Al Adl Wa Al Ihssane (Δικαιοσύνη και Φιλανθρωπία). Έχει κάνει μια δημόσια δήλωση, που υποστηρίζει το Κίνημα Αξιοπρέπειας, αρκεί να παραμένει ειρηνικό.

Ο Blogger Shiftybox προβλέπει αποτυχία:

Puisque la notion de gouvernement chez les marocains est entièrement distincte de la personne du roi, et que ce dernier ne ferait pas parti de l’appareil étatique corrompu, le roi bénéficie automatiquement d’une continuité d’allégeance en cas de révolte anti-gouvernementale et la machine communicationnelle poli sa réputation. Et face à un gouvernement « pourri » et « intéressé », le roi devient l’alternative idéale et personnalise l’espoir.

Ο Shiftybox συνεχίζει να επισημαίνει ότι “οι ανώτερες τάξεις ή η μαροκινή αστική τάξη δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να αναλάβουν δράση, επειδή, ενεργώντας πάνω σε ένα απλό« homo economicus », αυτές οι ελίτ είναι πλήρως ικανοποιημένες”.

Ο blogger Big Brother αντιτίθεται σθεναρά στις διαμαρτυρίες, που προγραμματίστηκαν για τις 20 Φεβρουαρίου 2011:

Au Maroc, la liberté d'expression est bien plus présente qu'en Tunisie par exemple. Si la manifestation était le dernier recours, oui, j'adhérerai à ce groupe.

Sauf que ce n'est pas le cas : On pouvait très bien écrire une lettre ouverte ou des milliers, si ce n'est des millions de jeunes qui signent le document ou on pourrait demander une révision de la constitution, une justice neutre et équitable, des actions tangibles et réelles…

Κανείς δεν ξέρει αν το Κίνημα Αξιοπρέπειας θα αγνοηθεί ή αν θα είναι το αρχικό βήμα για μια μαζική επανάσταση για αλλαγή στο Μαρόκο. Η 20ή Φεβρουαρίου 2011 καταφτάνει σε μόλις δέκα μέρες.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος Διαδηλώσεις στο Μαρόκο 2011.