Εκτοπισμένοι από τις μάχες στη Βόρεια Μιανμάρ, χιλιάδες συνεχίζουν να ζουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς

Myanmar Kachin

Πολλοί χρήστες του Facebook από τη Myanmar υιοθέτησαν την παραπάνω ως εικόνα προφίλ τους

Πριν από τέσσερα χρόνια, μια σύγκρουση μεταξύ κυβερνητικών στρατιωτών και ανταρτών από τον Στρατό της Ανεξαρτησίας του Κατσίν στη βόρεια Μιανμάρ αναζωπύρωσε τον εμφύλιο πόλεμο στην Πολιτεία Κατσίν.

Ο Οργανισμός Ανεξαρτησίας Κατσίν, που ιδρύθηκε λίγο μετά την ανεξαρτησία της Μιανμάρ από τη Βρετανία, ακολούθησε το δρόμο του ένοπλου αγώνα για 33 χρόνια από το 1961 έως το 1994, μετά τον οποίο υπέγραψαν συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με την υποστηριζόμενη από τον Στρατό κυβέρνηση. Η εκεχειρία διήρκεσε 17 χρόνια και διαλύθηκε, μόνο όταν ξέσπασαν και πάλι μάχες τον Ιούνιο του 2011.

Οι συγκρούσεις του Ιουνίου 2011 εκτόπισαν χιλιάδες ανθρώπους, που κατέφυγαν στα κινεζικά σύνορα για να ξεφύγουν από τις μάχες. Πολλοί από αυτούς ζουν ακόμα σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς κοντά στα σύνορα, τέσσερα χρόνια μετά την συνέχιση των εχθροπραξιών μεταξύ κυβέρνησης και αντάρτικων δυνάμεων.

Για να μνημονεύσουν το γεγονός και να ευαισθητοποιήσουν, εκατοντάδες ομάδες νέων και κοινωνίας των πολιτών συγκεντρώθηκαν στις 7 Ιουνίου 2015 στην πρώην πρωτεύουσα Γιανγκόν για να ζητήσουν τον τερματισμό των εχθροπραξιών και να συγκεντρώσουν υποστήριξη για εσωτερικά εκτοπισμένους (IDP). Η εκδήλωση ονομάστηκε “Ανησυχία, Φροντίδα και συμβολή προς τους IDP τώρα”.

Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα αυτής της αναζωπυρωμένης μάχης μεταξύ κυβέρνησης και εθνικών ενόπλων δυνάμεων. Οι διεθνείς οργανισμοί βοήθειας έχουν άμεση πρόσβαση μόνο στα στρατόπεδα εκτοπισμένων σε ελεγχόμενες από την κυβέρνηση περιοχές.

Myanmar Kachin (2)

Φωτογραφία: the Irrawaddy, κοινοποιήθηκε από Refugee Stories στο Facebook

Myanmar Kachin (4)

Η φωτογραφία κοινοποιήθηκε στο Facebook από το Kachin Life Stories. Το πλακάτ γράφει: “Προστατέψτε τις ζωές των προσφύγων του πολέμου”

Myanmar Kachin (5)

Φωτογραφία κοινοποιημένη: Ah Phu Phu, Facebook. Το πλακάτ λέει: “Υψώστε την αξιοπρέπεια των προσφύγων του πολέμου υποστηρίζοντάς τους”.

Στο Facebook, ο Khon Ja από το Δίκτυο Kachin Peace θυμήθηκε την εμπειρία των χωρικών τη νύχτα, που ξεκίνησε η σύγκρουση πριν από τέσσερα χρόνια:

Local villagers ran in the rain overnight for survival without bringing anything for they assumed it might be temporary hiding as the way they experienced before year 1994.

Today is exactly 4 years that they could not return back… just staying at the falling camps and survive 40 cent/day/person..

Ντόπιοι χωρικοί έτρεξαν στη βροχή όλη τη νύχτα για επιβίωση χωρίς να φέρουν τίποτα, γιατί πίστευαν ότι μπορεί να ήταν προσωρινή κρυψώνα, όπως το έζησαν πριν από το έτος 1994.

Σήμερα κλείνουν ακριβώς 4 χρόνιαμ, που δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν … απλά μένουν στον καταυλισμό και επιβιώνουν με 40 σεντ / ημέρα / άτομο ..

Η Burma Partnership, ένα δίκτυο οργανώσεων υπεράσπισης, δημοσίευσε μια δήλωση με υποστήριξη 56 ομάδων αλληλεγγύης, ζητώντας την άμεση διακοπή όλων των εχθροπραξιών και την απεριόριστη πρόσβαση των ανθρωπιστικών οργανώσεων για να βοηθήσουν χιλιάδες εκτοπισμένους στα βόρεια σύνορα.

Η Lahpai Seng Raw από το Ίδρυμα Metta Development έδωσε ομιλία για τις συνθήκες των εκτοπισμένων ως αποτέλεσμα του πολέμου. Είπε:

There are about 120,000 IDPs, living in deplorable conditions in 172 camps across Kachin and northern Shan States. The anxieties and challenges the IDPs face on a day-to-day basis continue unabated. In fact for some, the situation has become much worse.

Υπάρχουν περίπου 120.000 εκτοπισμένοι, που ζουν σε αξιοθρήνητες συνθήκες σε 172 στρατόπεδα σε ολόκληρο το Κατσίν και τις βόρειες πολιτείες Σαν. Οι ανησυχίες και οι προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν οι εκτοπισμένοι σε καθημερινή βάση, συνεχίζονται αμείωτα. Στην πραγματικότητα, για ορισμένους, η κατάσταση έχει γίνει πολύ χειρότερη.

Τόνισε επίσης την απώλεια ευκαιριών εκπαίδευσης για τα παιδιά των εκτοπισμένων:

At borderland camps, there are about 15,000 children of school-going age with limited access to schools and other education opportunities. This year they face special difficulties as UNICEF and local aid organizations are no longer able to provide them with text books and other school materials as in previous years.

Στα στρατόπεδα συνοριακών περιοχών, υπάρχουν περίπου 15.000 παιδιά σχολικής ηλικίας με περιορισμένη πρόσβαση σε σχολεία και άλλες ευκαιρίες εκπαίδευσης. Φέτος αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες, καθώς η UNICEF και οι οργανισμοί τοπικής βοήθειας δεν μπορούν πλέον να τους παρέχουν βιβλία και άλλα σχολικά υλικά όπως τα προηγούμενα χρόνια.

Είπε ότι οι γυναίκες, που ζουν στις περιοχές, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε κακοποιήσεις:

Also, in the course of this four year war, the lives of those who remain behind are as much in danger as those who flee. Egregious rights abuses are being committed against civilians with impunity, and Kachin women in particular, have become increasingly vulnerable as targets of rape and sexual abuse.

Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτού του τετραετούς πολέμου, οι ζωές όσων μένουν πίσω βρίσκονται σε τόσο κίνδυνο, όσο και εκείνων που φεύγουν. Σοβαρές παραβιάσεις δικαιωμάτων διαπράττονται εναντίον πολιτών με ατιμωρησία. Και ιδίως γυναίκες Κατσίν έχουν γίνει όλο και πιο ευάλωτες ως στόχοι βιασμού και σεξουαλικής κακοποίησης.

Σε συνέντευξή της στο πρακτορείο ειδήσεων Irrawaddy, η Mary Tawn από το τοπικό πρακτορείο βοήθειας Wunpawng Ninghtoi αντανακλούσε τα συναισθήματα όσων ζούσαν στα στρατόπεδα:

Many elderly persons and some others are suffering from mental trauma, they feel hopeless. The number of students who no longer want to continue their education has increased. Whenever I talk to them they ask me the same thing: “When will we go home?” I’m always speechless and, in fact, I have been asking myself the same question.

Πολλοί ηλικιωμένοι και άλλοι πάσχουν από ψυχικό τραύμα, αισθάνονται απελπισμένοι. Ο αριθμός των μαθητών, που δεν θέλουν πλέον να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, έχει αυξηθεί. Κάθε φορά που τους μιλάω, με ρωτούν το ίδιο πράγμα: “Πότε θα πάμε σπίτι;”. Είμαι πάντα άφωνη και, στην πραγματικότητα, έκανα στον εαυτό μου την ίδια ερώτηση.

Το Δίκτυο για την Ειρήνη στο Κατσίν ζητά περισσότερη υποστήριξη:

With continued fighting and only 17% of basic needs being met, the situation of Myanmar's IDPs is particularly worrying, and they are in desperate need of greater funding and financial support.

Με συνεχιζόμενες μάχες και μόνο το 17% των βασικών αναγκών να ικανοποιούνται, η κατάσταση των εκτοπισθέντων της Μιανμάρ είναι ιδιαίτερα ανησυχητική και χρειάζονται απεγνωσμένα μεγαλύτερη χρηματοδότηση και οικονομική υποστήριξη.

Myanmar Kachin (6)

Φωτογραφία εκτοπισμένων παιδιών, που μελετούν σε σχολείο στο στρατόπεδο. Κοινοποίηση από το Δίκτυο Kachin Peace.

Καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, η κατάσταση στα στρατόπεδα δεν δείχνει κανένα σημάδι βελτίωσης. Η βοήθεια από διεθνείς οργανισμούς έχει μειωθεί, γεγονός που οδήγησε σε έλλειψη τροφίμων σε πολλά απομακρυσμένα στρατόπεδα.

Η προσφυγική κρίση της Μιανμάρ συνεχίζει να επιδεινώνεται. Εκτός από τους 100.000 εκτοπισμένους Κατσίν κοντά στα κινεζικά σύνορα, υπάρχουν επίσης 140.000 πρόσφυγες Ροχίνγκια στο δήμο Σίτβε της πολιτείας Ρακάιν και 230.000 εκτοπισμένοι, που ζουν στη νοτιοανατολική περιοχή της Μιανμάρ και χρειάζονται άμεση ανθρωπιστική βοήθεια. Εν τω μεταξύ, 120.000 πρόσφυγες, που ζουν στη δυτική Ταϊλάνδη, περιμένουν την επανεγκατάσταση τους στη Μιανμάρ.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.