[1]Ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία της 12ης Αυγούστου στο διεθνές αεροδρόμιο του Χονγκ Κονγκ. Φωτογραφία: Kris Cheng / HKFP, Χρησιμοποιείται με άδεια.
Οι συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας έφτασαν σε παροξυσμό, καθώς η κυβέρνηση του Χονγκ Κονγκ ξεκίνησε καταστολή σε όλη την πόλη στις διαμαρτυρίες κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης στις 11 Αυγούστου. 54 διαδηλωτές [2] στάλθηκαν στο νοσοκομείο σε μια μέρα, μια γυναίκα πυροβολήθηκε στα μάτια της με ένα βαλλιστικό όπλο και πολλοί έχουν αναφέρει σπασμένα οστά.
Στις 12 Αυγούστου, το Γραφείο Διασύνδεσης του Μακάο και του Χονγκ Κονγκ, του Πεκίνου πραγματοποίησε συνέντευξη Τύπου, στην οποία δήλωσε [3] ότι οι ενέργειες των διαδηλωτών δείχνουν “σημάδια τρομοκρατίας”. Αυτή η τελευταία κίνηση οδήγησε τους διαδηλωτές να φοβούνται την πιθανή κλιμάκωση της βίας ως απάντηση στον χαρακτηρισμό “τρομοκρατία” και είναι ένα άλλο περιστατικό, που φέρνει το Χονγκ Κονγκ πιο κοντά σε σημείο βρασμού.
Αιματηρές καταστολές της αστυνομίας στις 11 Αυγούστου
Τα ΜΑΤ ξεκίνησαν μια επιθετική εκστρατεία συλλήψεων σε ολόκληρη την πόλη σε διάφορες περιοχές του Χονγκ Κονγκ και η αστυνομική βία καταγράφηκε σε βίντεο [4]. Τα περιστατικά, που καταγράφονται στο βίντεο, δείχνουν μια νεαρή γυναίκα, που πυροβολήθηκε στο μάτι της με ένα βλήμα στην συνοικία Τσιμ Σά Τσούι, έναν νεαρό άνδρα, που είχε χάσει τα μπροστινά δόντια του, να παρακαλά τα ΜΑΤ να μην τον σπρώχνουν στο έδαφος κατά τη σύλληψή του στην συνοικία Τσιμ Σά Τσούι, και άνδρες των ΜΑΤ να ρίχνουν δακρυγόνα σε σταθμό του μετρό και να ρίχνουν βλήματα σε διαδηλωτές σε κοντινή απόσταση στο μετρό Taikoo.
Το ιατρικό προσωπικό από δημόσια νοσοκομεία ήταν από τις πρώτες επαγγελματικές ομάδες, που διαδήλωσαν ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα. Εκατοντάδες ιατρικό προσωπικό από περισσότερα από 12 δημόσια νοσοκομεία πραγματοποίησαν διαδήλωση στις 12 και 13 Αυγούστου. Από τις 9 Ιουνίου, τα δημόσια νοσοκομεία του Χονγκ Κονγκ δέχτηκαν 581 τραυματίες [5] διαδηλωτές και πολλοί άλλοι απέφυγαν να πάνε σε δημόσια νοσοκομεία, επειδή φοβόνταν να συλληφθούν από τοποθετημένους εκεί αστυνομικούς.
Medical staff at more than a dozen public hospitals stage a sit-in to protest against police brutality & the HK govt's continued refusal to offer any kind of political solution.
There's no way Carrie Lam can say w a straight face that these medics have “no stake in society.” pic.twitter.com/5oITnakjDm [6]
— Mary Hui (@maryhui) August 13, 2019 [7]
Το ιατρικό προσωπικό σε περισσότερα από δώδεκα δημόσια νοσοκομεία πραγματοποιεί διαμαρτυρία για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στην αστυνομική βία και τη συνεχιζόμενη άρνηση της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ να προσφέρει κάθε είδους πολιτική λύση.
Δεν υπάρχει κανένας τρόπος, που η Κάρι Λαμ να μπορεί να πει με σοβαρότητα ότι αυτοί οι γιατροί δεν έχουν “κανένα μερίδιο στην κοινωνία.”
Ο χαρακτηρισμός της “τρομοκρατίας” του Πεκίνου
Μέχρι στιγμής, το Πεκίνο αρνήθηκε να συνάψει ειρήνη με τους διαδηλωτές και δήλωσε ότι οι διαμαρτυρίες του Χονγκ Κονγκ έδειξαν “σημάδια τρομοκρατίας” [8] σε συνέντευξη Τύπου στις 12 Αυγούστου.
Ο νομικός εμπειρογνώμονας του Χονγκ Κονγκ Cheung Tatming επεσήμανε [9] ότι ένας τέτοιος ορισμός θα εξουσιοδοτούσε την αστυνομική αρχή να χρησιμοποιεί βία εναντίον των διαδηλωτών χωρίς περιορισμούς ή συνέπειες.
Διαβάζοντας για τον χαρακτηρισμό του Πεκίνου περί τρομοκρατίας, ένας ανώνυμος Κινέζος μελετητής της ηπειρωτικής χώρας προέβλεψε [10] την κατασταλτική στρατηγική της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ ως “αποκεντρωμένο” πόλεμο:
六四幾乎已經在香港開始了。殺戮已經在悄悄蔓延。有沒有界限？有沒有那麼一個標誌性事件讓大家意識到六四來到？不會有。這個時代的武裝鎮壓，採取的不會是坦克上街。他們才不會那麼傻。那一刻永遠不會來。但是他們會放武警、會近距離射催淚彈和布袋單、會無差別不分地點不惜力往死裡打。所以這個時代的六四，是把一個主要鎮壓事件分散成無數個看似更小的事件。實際上，如果六四的模式是常規戰，是主戰場的硬碰硬，那麼當代的鎮壓，模式就是恐怖主義，就是逐漸升級、分散化。它讓你覺得真正的戰爭好像總在後退，總還沒有來，但每一次升級，其實都是戰爭內在的一部分。你永遠找不到那個「底限」，因為那個「底限」根本是不存在的。香港鎮壓的模式，就是化整為零、逐步升級、大陸援軍。而且需要注意的是，用大陸武警和解放軍，走的是帝國鎮壓的老路。用不同地區、不同族群的人來相互鎮壓，如此才可以讓下手者對對方毫不留情。
Η 4η Ιουνίου συμβαίνει στο Χονγκ Κονγκ. Η καταραμένη καταστολή επεκτείνεται και δεν μπορείτε να δείτε το σύνορο ή ένα οριστικό σημάδι στην εκδοχή της 4ης Ιουνίου του Χονγκ Κονγκ. Η ένοπλη αστυνομία [από την ηπειρωτική Κίνα] θα ενώσει τις δυνάμεις της με την αστυνομία του Χονγκ Κονγκ, θα ρίξουν δακρυγόνα και σφαίρες αεροβόλων από κοντινή απόσταση, θα χτυπήσουν τους διαδηλωτές χωρίς κανένα περιορισμό. Η νέα εποχή της 4ης Ιουνίου είναι να μετατρέψει μια μεγάλη καταστολή σε πολλά μικρά περιστατικά. Αν λέμε ότι η 4η Ιουνίου είναι πόλεμος με πεδίο μάχης, η καταστολή των τρεχουσών διαδηλώσεων χαρακτηρίζεται από αντιτρομοκρατικές στρατηγικές, η καταστολή θα αποκεντρωθεί και σταδιακά θα κλιμακωθεί. Δίνει στους ανθρώπους την αίσθηση ότι ο πόλεμος δεν έχει έρθει, αλλά οι άνθρωποι είναι ήδη μέσα στον πόλεμο. Δεν μπορείτε να βρείτε πού είναι το όριο αυτού του πολέμου, επειδή δεν υπάρχει. Το μοντέλο καταστολής του Χονγκ Κονγκ είναι βαθμός μηδενικού πολέμου, συνεχίζει να κλιμακώνεται και το Πεκίνο θα φέρει όλο και περισσότερους στρατιώτες. Αυτό που χρησιμοποιούν περισσότερο η ένοπλη αστυνομία και η PLA από την ηπειρωτική Κίνα, είναι ότι χρησιμοποιούν στρατηγική καταστολής σιδηράς πυγμής, η νομιμότητα μιας τέτοιας βίας βασίζεται σε περιφερειακές και εθνοτικές διαφορές.
Από τις 9 Ιουνίου έως τις 11 Αυγούστου, τα ΜΑΤ χρησιμοποίησαν 1820 δοχεία δακρυγόνων. Μόνο στις 5 Αυγούστου, η αστυνομία χρησιμοποίησε 800 δοχεία δακρυγόνων. Ο Wong Ho Yin από το Human Right Observe περιέγραψε τη χρήση όπλων από την αστυνομία ως “πολεμική κλίμακα” [11].
Συσσώρευση περιστατικών
Μερικές από τις παραπάνω προσδοκίες μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στις τελευταίες συγκρούσεις στο αεροδρόμιο, όπου δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές διεξήγαγαν καθιστική διαμαρτυρία, προκαλώντας το κλείσιμο του διεθνούς αεροπορικού κόμβου.
Η ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία που ξεκίνησε από τις 26 Ιουλίου [12] θεωρήθηκε μεγάλη επιτυχία στο να εκθέσουν και να εξηγήσουν τις διαδηλώσεις κατά του νομοσχεδίου της έκδοσης του Χονγκ Κονγκ στον κόσμο. Ωστόσο, δύο από τα περιστατικά που συνέβησαν στις 13 Αυγούστου άλλαξαν την διαδρομή. Μια ομάδα διαδηλωτών κράτησε έναν ύποπτο Κινέζο αστυνομικό της ηπειρωτικής χώρας. Μερικοί δεν μπόρεσαν να ελέγξουν την οργή τους, χτύπησαν τον “μπάτσο” [13] και προσπάθησαν να σταματήσουν το ιατρικό προσωπικό από το να τον συνοδεύσει. Αργότερα μπήκε η αστυνομία του αεροδρομίου και το χάος είχε ως αποτέλεσμα στο να πέσουν πυροβολισμοί.
https://youtu.be/_gdsLe6aF9c [14]
Η άλλη σύγκρουση αφορά μια ντουζίνα διαδηλωτών, που επιτέθηκαν και έδεσαν έναν άντρα, που τραβούσε φωτογραφίες διαδηλωτών. Ο άνδρας είπε στους διαδηλωτές ότι ήταν υποστηρικτής της αστυνομίας και τους προσκάλεσε να τον ξυλοκοπήσουν. Στη συνέχεια, οι διαδηλωτές βρήκαν το μπλε μπλουζάκι, που φορούσαν οι πιστοί του Πεκίνου, στο Tsuen Wan στις 5 Αυγούστου [15]. Αργότερα, ο επικεφαλής συντάκτης της Global Time, Hu Xijun, αποκάλυψε στο Twitter [16] ότι ο άνδρας είναι δημοσιογράφος της Global Time και το περιστατικό έγινε viral στα ηπειρωτικά κινέζικα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πυροδοτώντας μεγάλο αριθμό εκδικητικών σχολίων.
Τα παραπάνω δύο περιστατικά όχι μόνο οδήγησαν σε μετατόπιση της κοινής γνώμης εναντίον των διαδηλωτών, αλλά και πυροδότησαν έντονη εσωτερική συζήτηση μεταξύ των διαδηλωτών. Όλο και περισσότεροι διαδηλωτές ζητούν προβληματισμό σχετικά με τη στρατηγική εκστρατείας τους, καθώς ανταποκρίνονται στο νέο κατασταλτικό μοντέλο της Κίνας στο Χονγκ Κονγκ.
Εν τω μεταξύ, οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται με το Αστικό Μέτωπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να ζητά άλλη μαζική συγκέντρωση στις 18 Αυγούστου.