- Global Voices στα Ελληνικά - https://el.globalvoices.org -

Άνθρωποι της Γάζας καταφεύγουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μοιραστούν μέρες τρόμου και απώλειας υπό ισραηλινά πυρά

· Σύνταξη أيمن حسونة Μετάφραση  Hagar Abdelwahab, Veroniki Bacharidi-Krikoni

Κατηγορίες: Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μέσα των πολιτών, Πόλεμος - Συγκρούσεις, Ψηφιακός ακτιβισμός

Ένα στιγμιότυπο οθόνης [1] της τελευταίας ανάρτησης στο Facebook της Riham Al-Kolak, η οποία μέρες αργότερα έγινε ένα από τα θύματα της Γάζας από το Ισραήλ, καθώς μια ισραηλινή βόμβα στόχευσε στο σπίτι της, σκοτώνοντας αυτήν και ολόκληρη την οικογένειά της. Χιλιάδες χρήστες του Facebook αντέδρασαν στις τελευταίες δημοσιεύσεις της, με πολλούς να προσεύχονται για αυτήν και την οικογένειά της.

Όλοι οι άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο, αλλά αυτός ο φόβος μετατρέπεται σε τρόμο, όταν τον αναμένεις.

Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πολίτες ζούσαν σε κατάσταση τρόμου στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας από τις 10 Μαΐου, όταν οι ισραηλινές δυνάμεις άρχισαν να πλήττουν [2] τα περίκλειστα εδάφη με συνεχείς βομβαρδισμούς για 11 ημέρες, μέχρι να τεθεί σε ισχύ εκεχειρία. Οι ισχυροί βομβαρδισμοί άφησαν τους Παλαιστίνιους στη Γάζα να περιμένουν τον θάνατο στα σπίτια τους, αναμένοντας να γίνουν πτώματα κάτω από ερείπια ανά πάσα στιγμή, από έναν ακόμη πύραυλο.

Τουλάχιστον 248 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν [3] στη Γάζα καθ’ όλη τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης, συμπεριλαμβανομένων 66 παιδιών και 9 γυναικών. Εν τω μεταξύ, οι οβίδες της Χαμάς, που κυβερνά τη Γάζα, σκότωσαν 12 Ισραηλινούς. Ενώ ο ισραηλινός Σιδερένιος Θόλος [4] αναχαιτίζει τις περισσότερες από τις χιλιάδες ρουκέτες της Χαμάς και οι Ισραηλινοί μπορούν να προστατευτούν σε καταφύγια από τα πυρά της Χαμάς, οι Παλαιστίνιοι στη Γάζα είναι απροστάτευτοι, χωρίς κανένα καταφύγιο από θάνατο και τρόμο.

Αυτό αισθάνθηκε η Banyas Jawad στη Γάζα στις 16 Μαΐου, όταν έγραψε την ακόλουθη ανάρτηση στο Twitter:

Νιώθω ότι αυτή είναι η τελευταία νύχτα.
Μα τον Αλλάχ, φαίνεται πως είναι το τελευταίο βράδυ μας.

Ο ισραηλινός βομβαρδισμός στη Γάζα ήρθε ως απάντηση σε ρουκέτες, που εκτοξεύτηκαν από τη Χαμάς προς την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ, αφότου οι ισραηλινές δυνάμεις και οι έποικοι αγνόησαν προθεσμία [2] της Χαμάς για να αποχωρήσουν από την περιοχή του Τεμένους Αλ-Ακσά, ιερού τόπου των μουσουλμάνων, και της γειτονιάς Σεΐχ Τζαρά, που έχουν βιώσει βία για εβδομάδες. Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν χρησιμοποιήσει σφαίρες από καουτσούκ και αληθινά πυρά σε αμφότερους τους χώρους εναντίον Παλαιστινίων διαδηλωτών, οι οποίοι εξεγέρθηκαν για να διαμαρτυρηθούν για εντολές εκδίωξης κατά Παλαιστινίων από τις κατοικίες τους, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό εκατοντάδων. Αυτά τα γεγονότα έχουν εξελιχθεί από τις αρχές του Ραμαζανιού [6] στα μέσα Απριλίου, με αποτέλεσμα τη γνωστή πλέον ως Επίθεση στην Πύλη της Δαμασκού.

Καθώς έπεφταν ισραηλινές βόμβες προκαλώντας καταστροφή και θάνατο, οι άνθρωποι της Γάζας έγραφαν τουίτ στον κόσμο για τον πόνο τους.

Στις 14 Μαΐου, ο Ahmed Mortaja έγραψε στο Twitter:

Θεέ μου, δεν είμαστε αριθμοί, δεν είμαστε ζώα να πεθαίνουμε με τέτοιο τρόπο. Να θυμάστε τα ονόματά μας, πώς μοιάζουμε, τα χαρακτηριστικά μας, τις ιστορίες και τα όνειρά μας. Να θυμάστε ότι δεν είμαστε αριθμοί

Εν τω μεταξύ, η Marah Elwadia, δημοσιογράφος που διαμένει στη Γάζα, θυμήθηκε την εμπειρία της κατά τον πόλεμο του 2014 [10] στη Γάζα, που διήρκεσε 7 εβδομάδες και άφησε περισσότερους από 2.200 Παλαιστίνιους νεκρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν πολίτες. Τον συνέκρινε με τον τρέχοντα πόλεμο, τώρα που είναι μητέρα.

Στον πόλεμο του 2014, ήμουν μαζί με την οικογένειά μου και δεν άντεχα [τι συνέβαινε]. Σήμερα, είμαι μητέρα και σκέφτομαι τον γιο μου, που είναι μαζί μου, και τον άντρα μου, που εργάζεται επί τόπου, και την οικογένειά μου, που πολιορκήθηκαν χθες το βράδυ στο σπίτι τους, ενώ ο ουρανός έβρεχε πυραύλους και ρουκέτες.

Η Nour, άλλη μια πολίτης της Γάζας, έγραψε στο Twitter:

Η πιο δύσκολη εμπειρία σε αυτή τη ζωή είναι να είσαι πατέρας ή μητέρα εν καιρώ πολέμου. Είναι το αίσθημα της απόλυτης αδυναμίας μπροστά στον φόβο του παιδιού σου. Η ανικανότητά σου να το κάνεις να αισθάνεται ασφάλεια είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.

Εν τω μεταξύ, στις 15 Μαΐου, η Riham Al-Kolak έγραψε στη σελίδα της στο Facebook: [1] “Ω Θεέ μου, σε παρακαλώ, δείξε μας έλεος, δεν μπορούμε να το αντέξουμε αυτό”. Την επόμενη μέρα, η Riham έγραψε την τελευταία της ανάρτηση “Αλλάχ, φύλαξέ μας”, η οποία κοινοποιήθηκε πάνω από 8.300 φορές, αφότου αυτή και ολόκληρη η οικογένειά της σκοτώθηκαν σε ισραηλινή αεροπορική επίθεση.

Αυτή η κατάσταση τρόμου δεν περιορίζεται μόνο σε όσους ζουν στη Γάζα στις μέρες μας, αλλά νιώθεται από κάθε Παλαιστίνιο ακόμη και στο εξωτερικό, ειδικά από όσους κατοίκους της Γάζας βρίσκονται μακριά.

Ο Said Yacoubi, γιατρός από τη Γάζα που ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσίευσε [15] στις 18 Μαΐου στο Facebook:

Ο μπαμπάς μου κάθεται στα ερείπια μπροστά από το κατεστραμμένο σπίτι μας στη Γάζα μετά τη νύχτα, που δέκα από τους γείτονές μας δολοφονήθηκαν από τον ισραηλινό τρομοκρατικό στρατό (2 γυναίκες και 8 παιδιά). Τα μάτια του είναι γεμάτα πόνο, το σώμα του είναι εξαντλημένο, έχει τραυματιστεί στο αριστερό του χέρι και έχει αίματα στα ρούχα και το πρόσωπό του, που σε σπαράζει, λέει πολλά για το πώς νιώθουμε.

Συνύπαρξη, αντίσταση και διαφυγή του θανάτου

Η Rasha Abushaban, η οποία ζει στη Γάζα, τουίταρε συνεχώς για να μοιράζεται λεπτομέρειες άγνωστες σε άτομα εκτός της Γάζας, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών των κατοίκων της Γάζας να συνυπάρξουν με τους βομβαρδισμούς διατηρώντας μια φαινομενικά συνηθισμένη ζωή και γιορτάζοντας το μουσουλμανικό Ιντ αλ-Φιτρ, που σηματοδοτεί το τέλος της νηστείας του Ραμαζανιού, κατά τη διάρκεια του οποίου το Ισραήλ συνέχισε τον βομβαρδισμό του. Έγραψε στο Twitter ότι η οικογένειά της διατηρεί την παλαιστινιακή παράδοση να μαγειρεύει ένα πιάτο βοδινό στιφάδο για την περίσταση:

Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται και ετοιμάζουμε σέσκουλα για τη σουμακίγια. Η μητέρα μου ορκίστηκε ότι, νεκροί ή ζωντανοί, δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουμε Ιντ χωρίς να φτιάξουμε σουμακίγια. Αν αυτό δεν είναι αντίσταση, τι είναι;

Τα τουίτ της, όμως, αντανακλούσαν και την τρομακτική κατάσταση, που έζησαν οι άνθρωποι στη Γάζα, την οποία περιέγραψε σε ένα άλλο τουίτ ως παρόμοια με “πρόβα για την Ημέρα της Κρίσης [18]“:

Δεν ξέρω πώς τα δέχεται ή παλεύει να τα δεχτεί όλα αυτά το νευρικό μας σύστημα, αλλά ξέρω ότι όποιος ζει ακόμα στη Γάζα μετά από το τέλος αυτής της επίθεσης, θα κουβαλάει ένα τραύμα, που θα περάσει μια ζωή ολόκληρη για να το ξεπεράσει

Άλλη μια μητέρα από τη Γάζα έγραψε για την προσπάθειά της να “ξεφύγει από τον θάνατο”:

Είχα μια έντονη επιθυμία να πλύνω τα πρόσωπα των παιδιών μου και να χτενίσω τα όμορφα μαλακά τους μαλλάκια και να τα ντύσω με τα πιο όμορφα ρούχα τους και να τα κρατήσω σφιχτά και για πολλή ώρα. Στην αγκαλιά μου κράτησα τις όμορφες μυρωδιές τους. Έγιναν πολύ όμορφα για να τα βάλει στο μάτι ο θάνατος. Είθε να τα αγνοήσει κι αυτή τη φορά.

Το τουίτ του Khaled Safi, στο οποίο έγραψε για μια παρόμοια απόπειρα να ξεγελάσει τον θάνατο, έγινε retweet χιλιάδες φορές:

Το πιο παράξενο πράγμα που έκανα σήμερα ήταν να ανταλλάξω τα παιδιά μου με τον αδερφό μου. Πήρα δύο από τα παιδιά του και του έδωσα δύο από τα δικά μου. Με αυτόν τον τρόπο, ακόμα κι αν βομβαρδιζόμασταν από δυνάμεις κατοχής, οι απόγονοί μας θα ζούσαν. Είθε ο Θεός να προστατεύσει εμάς και τον παλαιστινιακό λαό

Οι πολίτες στη Γάζα χρησιμοποίησαν επίσης κινητά τηλέφωνα και κάμερες για να καταγράψουν τις στιγμές, όπου επλήγησαν πολυκατοικίες σε όλη την πόλη, μεταδίδοντάς τες ζωντανά σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμπεριλαμβανομένου του Πύργου Al Galaa, όπου διεθνή πρακτορεία ειδήσεων είχαν τα γραφεία τους, ωστόσο στοχεύτηκε από το Ισραήλ στις 15 Μαΐου.

Τρομακτικό θέαμα.

Η στιγμή της πτώσης του πύργου και ο ήχος

Τώρα που η κατάπαυση του πυρός έχει θέσει τέρμα στον βομβαρδισμό – αν και πολλοί φοβούνται ότι είναι προσωρινή – οι επιζώντες της Γάζας μοιράζονται λεπτομέρειες σχετικά με το μέγεθος της καταστροφής, που έμεινε πίσω στις ψυχές και την υποδομή της πόλης τους, η οποία υπέστη σημαντικές πληγές [29] από 11 ημέρες αδυσώπητων βομβαρδισμών.