Η επιθετική κατάληψη ιδιοκτησιών Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ από Ισραηλινούς εποίκους αποτελεί κομμάτι ενός αγώνα δεκαετιών

Στιγμιότυπα οθόνης από την γειτονιά Σεΐχ Τζαρά της Παλαιστίνης από τον λογαριασμό Instagram της κατοίκου Mona ElKurd. Βλέπουμε τη συνάντησή της με έναν Ισραηλινό έποικο, που της λέει: “Εάν δεν κλέψω το σπίτι σου εγώ, θα το κάνει κάποιος άλλος”. Μετά από αυτό το βίντεο, η ElKurd έγινε σύμβολο του αγώνα μεταξύ των Παλαιστινίων κατοίκων της Ιερουσαλήμ και των Ισραηλινών εποίκων, που έχουν εξουσιοδοτηθεί από τον νόμο να τους κάνουν έξωση από τα σπίτια τους.

“Εάν δεν κλέψω το σπίτι σου εγώ, θα το κάνει κάποιος άλλος”.

Με αυτόν τον τρόπο ο Ισραηλινός εποικιστής με την ονομασία “Yakob” απάντησε στη δημοσιογράφο της Ιερουσαλήμ Muna ElKurd, όταν του ζήτησε να φύγει από τον κήπο του σπιτιού της στη γειτονιά Σεΐχ Τζαρά.

Το συγκεκριμένο βίντεο, που μοιράστηκε η Kurd στον λογαριασμό της στο Instagram, διαδόθηκε σε πολλές ιστοσελίδες με ειδησεογραφικό περιεχόμενο, πήρε μεγάλη δημοτικότητα και έγινε σύμβολο της καταπίεσης, που δέχεται η οικογένειά της, καθώς και ολόκληρη η γειτονιά.

Ο συνεχιζόμενος φυλετικός διαχωρισμός στην Ιερουσαλήμ.

“Ακόμα και αν φύγω εγώ από το σπίτι σου, δεν θα σου το δώσουν πίσω”.

Από τη στιγμή που η ElKurd ανέβασε το παραπάνω βίντεο, οι εντάσεις στις περιοχές της κατεχόμενης Παλαιστίνης έχουν ενταθεί στο χειρότερο επίπεδο εδώ και χρόνια. Η αποκλεισμένη και περιορισμένη περιοχή της Γάζας βάλλεται από εναέριες επιθέσεις από τους Ισραηλινούς, όσο λήγει το Ραμαζάνι, ο ιερός μήνας νηστείας των Μουσουλμάνων. Μέχρι αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον 122 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους 31 παιδιά, έχουν βρει τραγικό θάνατο και ο αριθμός συνεχίζει να αυξάνεται.

Οκτώ Ισραηλινοί σκοτώθηκαν, όσο η Χαμάς, που κυβερνά τη Γάζα, έριξε εκατοντάδες πυραύλους σε περιοχές, που έχουν καταληφθεί από Ισραηλινούς σε απάντηση προηγούμενης πρόκλησης από τη μεριά του Ισραήλ. Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες κάτοικοι της Ιερουσαλήμ τραυματίστηκαν από κατοχικές δυνάμεις, που κατέστειλαν διαδηλωτές και πιστούς τις προηγούμενες εβδομάδες.

Οι εντάσεις στην Ιερουσαλήμ συνέπεσαν με την έναρξη του Ραμαζανιού στις 13 Μαΐου. Οι κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ έστησαν οδοφράγματα για να εμποδίσουν τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ να προσεγγίσουν την περιοχή του Μπαμπ Αλ-Αμούντ εμποδίζοντάς τους να παρακολουθήσουν ένα παλιό τελετουργικό με χαλαρές συγκεντρώσεις σ’ εκείνο το μέρος της παλιάς πόλης. Το γεγονός αυτό ξεσήκωσε διαμαρτυρίες, που πλέον αποκαλούνται “εξέγερση του Μπαμπ Αλ-Αμούντ”, που είχε τελικά ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση των οδοφραγμάτων και των εμποδίων, που είχαν στήσει οι κατοχικές δυνάμεις.

Μετά από αυτό το γεγονός, οι κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ εισέβαλλαν στο τζαμί Αλ-Ακσά στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, ένα από τα πιο ιερά μέρη του Ισλάμ, ρίχνοντας δακρυγόνα και κροτίδες κρότου-λάμψης και τραυματίζοντας πολλούς. Ταυτόχρονα, οι Ισραηλινοί έποικοι απαλλοτρίωσαν τα σπίτια των Παλαιστινίων στη γειτονιά της Ιερουσαλήμ Σεΐχ Τζαρά αναφέροντας ισραηλινές δικαστικές αποφάσεις.

Σεΐχ Τζαρά: Αγώνας δεκαετιών

Η μάχη για την περιοχή Σεΐχ Τζαρά χρονολογείται από το 1948, όταν αντιπρόσωποι του τότε νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ αποπειράθηκαν να εισβάλλουν στη γειτονιά, να εκτοπίσουν τους κατοίκους της και να καταστρέψουν τα σπίτια τους. Οι βρετανικές δυνάμεις, που προστάτευαν την πόλη της Ιερουσαλήμ εκείνο το διάστημα, τους απέτρεψαν. Ας περάσουμε στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, γνωστό και ως πόλεμο του Ιουνίου του 1967, όταν οι δυνάμεις του Ισραήλ κατέλαβαν την Δυτική Όχθη, περιλαμβάνοντας την Ιερουσαλήμ και τα περίχωρά της.

Από εκείνη τη στιγμή, διαδοχικές κυβερνήσεις του Ισραήλ προσπάθησαν να εκτοπίσουν τον πληθυσμό της Παλαιστίνης από την πόλη της Ιερουσαλήμ, έτσι ώστε να μεταβληθεί η δημογραφική της σύνθεση σε μια εβραϊκή πλειονότητα, γεγονός που συμφωνεί με τις προσπάθειες να γίνει η πόλη πρωτεύουσα του Ισραήλ και να κινητοποιήσει τις χώρες να μεταφέρουν τις πρεσβείες τους εκεί. Όλα αυτά συμβαίνουν, τη στιγμή που η Παλαιστίνη διεκδικεί να κρατήσει τουλάχιστον ένα μέρος της πόλης ως πρωτεύουσά της, κάτι που υποστηρίζουν και τα Ηνωμένα Έθνη.

“Δεν θα φύγουμε”, γραμμένο στους τοίχους του σπιτιού μιας παλαιστινιακής οικογένειας, που κινδυνεύει να εκδιωχθεί από Ισραηλινούς εποίκους. Φωτογραφία του Osama Eid. Άδεια CC-A-SA 3.0 Unported.

Η γειτονιά Σεΐχ Τζαρά βρίσκεται στα νότια της Παλιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ και αποτελεί μια από τις κυριότερες αρτηρίες, που συνδέουν τον εβραϊκό πληθυσμό της πόλης με το εβραϊκό πανεπιστήμιο. Στην περίπτωση που η γειτονιά τεθεί υπό έλεγχο, ολόκληρη η ανατολική πλευρά της Ιερουσαλήμ θα βρεθεί υπό τον έλεγχο των Ισραηλινών.

Η εκδίωξη των Παλαιστινίων χρονολογείται από την περίοδο 1948-1967, όταν η Ιερουσαλήμ βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Ιορδανίας. Το 1956, οι Αρχές της Ιορδανίας σε συνεργασία με την Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA), έχτισαν σπίτια για 28 οικογένειες προσφύγων στη γειτονιά Σεΐχ Τζαρά. Το Υπουργείο Υποδομών και Ανάπτυξης της Ιορδανίας έδωσε τη γη, με τον όρο η κατασκευή να γίνει μέσω της UNRWA και η ιδιοκτησία των σπιτιών να μεταφερθεί στους κατοίκους τρία χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής. Αυτό όμως δεν συνέβη παρά μόνο το 1967, όταν η Ιορδανία έχασε τον έλεγχο της Δυτικής Όχθης.

Μας χωρίζουν μόνο μερικές μέρες από την απόφαση του δικαστηρίου κατοχής να πραγματοποιηθεί ή ν’ αναβληθεί η εκκένωση της γειτονιάς Σεΐχ Τζαρά #الشيخ_جراح. Περισσότεροι από 500 Παλαιστίνιοι, πάνω από 28 οικογένειες, είναι πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με μια νέα καταστροφή και βεβιασμένο εκτοπισμό. Ας υψώσουμε τις φωνές μας για να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους μας σε αυτή τη γειτονιά της Ιερουσαλήμ.

Με την Ιερουσαλήμ υπό τον έλεγχο του Ισραήλ, οι αποικιστικές οργανώσεις των Ισραηλινών ξεκίνησαν να καταλαμβάνουν σπίτια, που οι κάτοικοί τους έτυχε να λείπουν, ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα. Η οικογένεια Shatti, για παράδειγμα, έχασαν το σπίτι τους, ενώ έλειπαν σε μια επίσκεψη στο Κουβέιτ το 1967.

Το 1972, δύο σωματεία του Ισραήλ, που αποτελούνταν από Ασκεναζίτες και Σεφαραδίτες Εβραίους, απευθύνθηκαν στο κτηματολόγιο του Ισραήλ διεκδικώντας την ιδιοκτησία της περιοχής του Καρμ Αλ-Τζαούνι στη Σεΐχ Τζαρά. Η διεκδίκηση αυτή βασίστηκε σε ένα έγγραφο αγοράς, που φέρεται να χρονολογείται από την οθωμανική περίοδο. Τελικά, τα σωματεία κατάφεραν να αποκτήσουν την ιδιοκτησία αυτής της γης.

Κατά το 1974-1975, τα δύο σωματεία έκαναν αγωγή, σε μια προσπάθεια να εξαναγκάσουν τέσσερις οικογένειες να εκκενώσουν τα σπίτια τους. Το δικαστήριο του Ισραήλ απέρριψε τις υποθέσεις, επειδή οι κάτοικοι ήταν ενοικιαστές, που προστατεύονταν από το νόμο.

Όμως οι αγωγές συνεχίστηκαν το 1982 αυτή τη φορά ενάντια σε 23 οικογένειες, τις 17 από τις οποίες εκπροσώπησε ένας Ισραηλινός δικηγόρος, ο Tosya Cohen. Το 1991, ο Cohen συγκλόνισε τους πελάτες του κλείνοντας μια συμφωνία με τα δύο σωματεία εποίκων αναγνωρίζοντας την κυριότητά τους στη γη. Το γεγονός αυτό δημιούργησε νομικό προηγούμενο, που έστρωσε τον δρόμο για τα δύο σωματεία, έτσι ώστε να πάρουν τα σπίτια Παλαιστινίων όπως των οικογενειών Hanoun και Ghawi.

Μια αρχική δικαστική απόφαση ανάγκασε αυτές τις δύο οικογένειες να πληρώνουν ενοίκιο στους ενάγοντες και, αν και συμμορφώθηκαν με αυτήν την απόφαση, εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους το 2002. Το 2003, αυτά τα δύο σωματεία πούλησαν το μερίδιό τους σε μια επενδυτική εταιρεία. Η αλλαγή ιδιοκτησίας επέτρεψε στις οικογένειες Hanoun και Ghawi να ασκήσουν έφεση στην εκδίωξη από τα σπίτια τους, γεγονός που τους επέτρεψε να επιστρέψουν στα σπίτια τους μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης.

Η οικογένεια της Mona ElKurd αποτελεί στόχο αγωγών από την αρχή της δεκαετίας του '90. Μετά από πολυάριθμες αποφάσεις, η τελευταία από αυτές του 2009, οι ισραηλινοί έποικοι απέκτησαν το δικαίωμα να κατάσχουν το σπίτι των ElKurd. Από τότε, η οικογένεια ElKurd άρχισε να μοιράζεται το σπίτι της με τους εποίκους, που το κατάσχεσαν, αφήνοντάς τους μόνο 50 μέτρα για να ζήσουν.

Πρόσφατα, τον Οκτώβριο του 2020, οι οικογένειες ElKurd, Al-Qasim, Al-Jauni και Al-Skafi έλαβαν ειδοποιητήρια εκκένωσης από το Ειρηνοδικείο του Ισραήλ. Τον Σεπτέμβριο, τρεις άλλες οικογένειες, οι Hammad, Dajani και Al-Dawoudi, έλαβαν παρόμοιες ειδοποιήσεις και έτσι ο αριθμός των ανθρώπων, που αντιμετωπίζουν απειλές έξωσης από τα σπίτια τους, ανέβηκε στους 55. Αυτές οι αποφάσεις ήταν σε αναστολή μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2021, που εκδόθηκε εντολή εκκένωσης με τελευταία ημερομηνία εκτέλεσης την Πέμπτη 6 Μαΐου, κάτι που οδήγησε στην τωρινή κλιμάκωση.

Οι κάτοικοι της γειτονιάς Σεΐχ Τζαρά δεν μπορούν να ανασάνουν

Όσο η ένταση κλιμακώνεται, οι Παλαιστίνιοι απευθύνθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μιλήσουν για την καταπίεση, που αντιμετωπίζουν.

Ο Bentzi Gopstein (Lehava), ένας εκ των διοργανωτών της πορείας “Death To Arabs” (θάνατος στους Άραβες) έρχεται στη Σεΐχ Τζαρά σήμερα στις 20:30. #SaveSheikhJarrah (Σώστε τη Σεΐχ Τζαρά) από την αποικιακή βία.

Η φράση “Δεν μπορώ να ανασάνω”, τα τελευταία λόγια του Τζορτζ Φλόιντ, τη στιγμή που έβρισκε τραγικό θάνατο από έναν αστυνομικό πέρσι στη Μινεσότα, χρησιμοποιείται πολύ συχνά από τους Παλαιστίνιους και τους υποστηρικτές τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο οι κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ παίρνουν ολοένα και πιο σκληρά μέτρα ενάντια στους αλληλέγγυους με τους κατοίκους της Σεΐχ Τζαρά, που έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους.

“Δεν μπορώ να ανασάνω”, είπε.

Ο φυλετικός διαχωρισμός δεν σταματάει ποτέ.

Ο χρήστης του Twitter Kawther έγραψε:

Ίδια βία αλλά δεν μιλάει κανένας γι’ αυτή. ??

Σε μια χειρονομία αλληλεγγύης με τους κατοίκους της Σεΐχ Τζαρά, οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ κατέλυσαν τη νηστεία τους κάθε μέρα του Ραμαζανιού μπροστά από τα σπίτια κατοίκων, που αναγκάστηκαν να τα εγκαταλείψουν. Αυτό έκανε τον Itamar Ben Ghafir, μέλος της ισραηλινής Κνέσετ και αρχηγό του ακροδεξιού κόμματος του Ισραήλ Otzma Yehudit, να συμμετάσχει σε μια συγκέντρωση στη συνοικία στις 6 Μαΐου, την ημέρα που είχε οριστεί ως τελευταία προθεσμία για να εκκενώσουν τα σπίτια τους. Εκεί, έκανε την προκλητική δήλωση ότι θα μεταφέρει το γραφείο του στη Σεΐχ Τζαρά για να μπορέσει ν’ αντιμετωπίσει τους “Άραβες εξτρεμιστές”.

Τη στιγμή που ένα πλήθος Παλαιστινίων συγκεντρώθηκε για να εκφράσει την αποστροφή του στις προκλήσεις του κοινοβουλίου, ένας έποικος επιτέθηκε με σπρέι πιπεριού στους Παλαιστίνιους, γεγονός που καταγράφηκε σε πολλά βίντεο.

Έποικοι του Ισραήλ ρίχνουν σπρέι πιπεριού σε νεαρούς στη γειτονιά Σεΐχ Τζαρά.

Το γεγονός αυτό οδήγησε σε σύγκρουση μεταξύ των δύο πλευρών, κατά την οποία εκσφενδονίστηκαν καρέκλες και πέτρες.

Ένας έποικος επιτέθηκε στους νεαρούς με σπρέι πιπεριού και εκείνοι αντέδρασαν με ανάλογο τρόπο

Οι κατοχικές δυνάμεις του Ισραήλ παρενέβησαν και συνέλαβαν πολλούς Παλαιστίνιους.

Είναι τόσο θλιβερό που ο κόσμος πρέπει να περνάει όλο αυτό, μόνο και μόνο επειδή πολεμάνε για τη ΔΙΚΗ τους γη και ακόμα κανένας δεν λέει τίποτα γι’ αυτό!

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Παλαιστίνης παρουσίασε τα επίσημα έγγραφα, που περιέχουν λεπτομέρειες για της επιχειρήσεις εκτοπισμού, που πραγματοποίησε το Ισραήλ στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο στις 5 Μαΐου, αλλά οι διαμάχες για τη γη δεν φαίνεται να υποχωρούν.

Στις 10 Μαΐου, ένα δικαστήριο του Ισραήλ ανέβαλε μια συνεδρίαση προγραμματισμένη για την ίδια μέρα για να αποφασίσει σχετικά με τη μοίρα των Παλαιστινίων κατοίκων της Σεΐχ Τζαρά. Ανακοινώνοντας ότι η ημερομηνία της επερχόμενης συνεδρίασης θα οριστεί μέσα σε 30 ημέρες, το δικαστήριο επέτρεψε στις οικογένειες, που είναι αντιμέτωπες με την πιθανότητα έξωσης, να παραμείνουν στα σπίτια τους μέχρι την ημέρα της συνεδρίασης.

Η Muna ElKurd, της οποίας το βίντεο, που ανέβηκε στο Instagram, μετατράπηκε σε σύμβολο της μάχης των κατοίκων της Σεΐχ Τζαρά, έγραψε:

We should not stop. Freezing [the decision] is not cancelling it.. The movement of Sheikh Jarrah is a popular and global movement against displacement and colonization in Jerusalem and all of Palestine. We must raise our voices, and intensify efforts through our presence and solidarity in Sheikh Jarrah neighbourhood, and intensify our voice on social media platforms, because the violence of the colonial occupation is prevalent and its outbreak in our cities has not been frozen.

Δεν πρέπει να σταματήσουμε. Το πάγωμα (της απόφασης) δεν σημαίνει την ακύρωσή της. Το κίνημα της Σεΐχ Τζαρά είναι ένα δημοφιλές και παγκόσμιο κίνημα ενάντια στον εκτοπισμό και τον εποικισμό στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Παλαιστίνη. Πρέπει να υψώσουμε τις φωνές μας και να εντείνουμε τις προσπάθειές μας μέσω της παρουσίας μας και της αλληλεγγύης μας στην γειτονιά Σεΐχ Τζαρά, καθώς και να κάνουμε πιο ισχυρή την παρουσία μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η βία της αποικιακής κατοχής κυριαρχεί και η εξάπλωσή της στις πόλεις μας δεν έχει σταματήσει.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.