Η Αμερικανίδα ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων Katrina Johnson , φοράει ένα μπλουζάκι με την ετικέτα #SayHerName [Πες το όνομά της]. Είναι μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας της Διεθνούς Αμνηστίας (χρησιμοποιώντας μια άλλη ετικέτα, #SheStands4Justice [Ζητά Δικαιοσύνη]), η οποία εφιστά την προσοχή στο ζήτημα της αστυνομικής βίας και των εξωδικαστικών δολοφονιών στην αμερικανική ήπειρο. Φωτογραφία από τον Mario Allen, παραχώρηση της Διεθνούς Αμνηστίας, χρησιμοποιείται με άδεια.
Τον Μάρτιο του 2018, η Katrina Johnson, κάτοικος Σιάτλ και Ουάσινγκτον, μαζί με την Βραζιλιάνα ακτιβίστρια Ana Paula Oliveira και τη γεννημένη στο Κίνγκστον Shackelia Jackson, επισκέφθηκαν την Τζαμάικα ως μέρος μιας εκστρατείας της Διεθνούς Αμνηστίας, που υποστηρίχθηκε από την τοπική ομάδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα Jamaicans for Justice [3] [Οι Τζαμαϊκανοί για τη Δικαιοσύνη].
Ονομάστηκε “Ταξίδι για τη Δικαιοσύνη στην Αμερική”. Η εκστρατεία επικεντρώθηκε στις επίμονες νομικές, κοινωνικές και ψυχολογικές προκλήσεις, που αντιμετωπίζουν πολλές οικογένειες μετά από τη δολοφονία ενός συγγενή από την αστυνομία. Ενώ το σοκ του ίδιου του θανάτου είναι αρκετά άσχημο, οι συγγενείς, που έχουν βυθιστεί μες στη θλίψη, βρίσκουν συχνά δύσκολο και δυσάρεστο τον αγώνα για να πάρουν απαντήσεις από τα αντίστοιχα δικαστικά τους συστήματα.
Η Johnson [4] παρατήρησε ότι λίγο καιρό μετά το θάνατο της ξαδέλφης της, οι υπεύθυνοι αξιωματικοί της αστυνομίας τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Διεξήχθη έρευνα, αλλά πριν ολοκληρωθεί, ο δικηγόρος της είπε ότι δε θα απαγγελλόταν κατηγορία στους αξιωματικούς. Στην πολιτεία της Ουάσιγκτον, μια δήλωση από την αστυνομία ότι φοβήθηκαν τη ζωή τους ήταν αρκετή για να τους χορηγήσει ασυλία σε περίπτωση δίωξης. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η ξαδέλφη της, μια μικρόσωμη γυναίκα που είχε καλέσει το τηλέφωνο της Άμεσης Δράσης για να αναφέρει πιθανή διάρρηξη, μπορεί και να κρατούσε κουζινομάχαιρο.
Μέσα από την τραγωδία, η Johnson άρχισε να βοηθά άλλες οικογένειες [4] σε παρόμοιες καταστάσεις μέσω μιας τοπικής οργάνωσης, εξηγώντας: “Πρέπει να θρηνώ να αγωνίζομαι ταυτόχρονα”. Βοήθησε να σχηματιστεί ένας συνασπισμός ομάδων πολιτών και μειονοτήτων, συνδικάτων και δικηγόρων, που άσκησαν πίεση για την αλλαγή του νόμου στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Η εκστρατεία De-Escalate Ουάσινγκτον [5] συνέταξε μια πρόταση τον Μάιο του 2017 (Πρωτοβουλία I-940 [6]). Σημειώθηκε επιτυχία στις 6 Μαρτίου 2018.
Μετά τη συγκέντρωση πάνω από 250.000 υπογραφών για να φτάσει η Πρωτοβουλία για ψηφοφορία, ψηφίστηκε ένας νόμος, [7] ο οποίος “καθιστά τους αστυνομικούς υπόλογους για την άδικη χρήση θανάσιμης δύναμης”, δήλωσε η Johnson. Ο νέος νόμος ορίζει επίσης μια σειρά εκπαιδευτικών προγραμμάτων για αστυνομικούς, συμπεριλαμβανομένων αποκλιμάκωσης της βίας, εγγενούς μεροληψίας, ψυχικής υγείας και πρώτων βοηθειών.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Κίνγκστον, η Johnson ζήτησε μεταρρύθμιση στην Αστυνομία τόσο στην Τζαμάικα όσο και στη Βραζιλία. Εξέφρασε αλληλεγγύη προς ομοιοπαθείς, οι οποίοι μίλησαν για τους δικούς τους αγώνες σε φόρουμ της 13ης Μαρτίου στην πανεπιστημιούπολη Mona του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών.
Η Αμερικανίδα ακτιβίστρια Katrina Johnson, φορώντας ένα μπλουζάκι με την εικόνα της ξαδέλφης της, Charleena Lyles. Η Lyles σκοτώθηκε από την αστυνομία του Σιάτλ μπροστά στα παιδιά της. Φωτογραφία από τον Mario Allen, παραχώρηση της Διεθνούς Αμνηστίας, χρησιμοποιείται με άδεια.
Η Johnson (KJ) μίλησε με το Global Voices (GV) για τον βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο αντίκτυπο της εμπειρίας στην οικογένειά της και για την ανάγκη μεγαλύτερης λογοδοσίας από πράκτορες του κράτους:
KJ: H ξαδέρφη μου Charleena Lyles ήταν μια 30χρονη έγκυος μητέρα, που δολοφονήθηκε από την αστυνομία του Σιάτλ στο διαμέρισμά της, μπροστά στα παιδιά της. Πυροβολήθηκε επτά φορές, από τις οποίες δυο φορές πισώπλατα. Σκοτώθηκε, αφού κάλεσε την Άμεση Δράση για να αναφέρει μια διάρρηξη. Οι σφαίρες πέρασαν τη μήτρα της και χτύπησαν το έμβρυο της, περίπου 14 έως 15 εβδομάδων. Η άμεση ανταπόκριση της οικογένειάς μου ήταν σοκ και δυσπιστία.
Κανείς δεν πρέπει να πεθαίνει έτσι. Ήταν κάποια για εμάς και η ζωή της είχε σημασία. Η οικογένειά της δικαιούται απαντήσεις, τα παιδιά της δικαιούνται απαντήσεις. Αισθάνομαι ότι είναι καθήκον μου να μοιραστώ την ιστορία της, έτσι ώστε να μην συμβεί κάτι σε οικογένεια κανενός άλλου και να πάρω δύναμη από το σύστημα υποστήριξής μου και απλά από το γεγονός πως γνωρίζω ότι πράττω σωστά.
GV: Κατά την άποψή σας, πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των εξωδικαστικών εκτελέσεων – στη χώρα σας και σε όλη την Αμερική; Τι βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του ζητήματος, κατά τη γνώμη σας;
KJ: Νομίζω ότι η αστυνομία πρέπει να λογοδοτεί. Χωρίς λογοδοσία, δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, κανείς δεν είναι ποτέ υπόλογος.
Προτρέποντας για μεγαλύτερη ενσυναίσθηση για τις οικογένειες που υποφέρουν, η Johnson προτρέπει μια ακτιβιστική προσέγγιση:
Εάν δεν έχει συμβεί σε σας, είναι απλά θέμα χρόνου. Οπότε εμπλακείτε ενεργά στις κοινότητές σας και υποστηρίξτε τους ανθρώπους που είναι εκεί έξω και αγωνίζονται για το μέλλον σας. Εάν δεν το κάνετε και δεν αλλάξει τίποτα, η τραγωδία θα καταλήξει έξω από το κατώφλι σας.
Όπως οι συναγωνίστριές της από τη Βραζιλία και την Τζαμάικα, η Katrina Johnson ευελπιστεί ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα:
Ναι, είμαι αισιόδοξη. Πιστεύω ότι με αρκετή υποστήριξη από την κοινότητα και την εξάπλωση του σκοπού, περισσότεροι άνθρωποι θα αρχίσουν να ορθώνουν το ανάστημά τους και όλοι θα μπορέσουμε να ενωθούμε και να πετύχουμε μια αλλαγή, δραστικά αναγκαία.