Μια από τις πολλές εικόνες διαδικτυακών εκστρατειών, που ζητά την απελευθέρωση των δημοσιογράφων, που κατηγορήθηκαν αδίκως.
Δύο δημοσιογράφοι της Μιανμάρ, οι οποίοι κάλυπταν την περασμένη χρονιά τις δολοφονίες Ροχίνγκια στην πολιτεία Ρακάιν, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση επτά ετών στις 3 Σεπτεμβρίου για παραβίαση του νόμου περί Επίσημων Μυστικών του 1923, μετά από μια εννεάμηνη δίκη.
Ο 32χρονος Wa Lone και ο 28χρονος Kyaw Soe Oo εργάζονταν στο Reuters, όταν συνελήφθησαν το Δεκέμβριο του 2017 [1] για κατοχή κρατικών εγγράφων [2] σχετικά με στρατιωτικές επιχειρήσεις στην πολιτεία Ρακάιν. Σε δικαστική διαδικασία νωρίτερα φέτος, η αστυνομία κατέθεσε ότι είχαν παραδώσει τα έγγραφα στους δημοσιογράφους χωρίς εξήγηση, λίγο πριν τη σύλληψη.
Οι δύο δημοσιογράφοι ερευνούσαν [3] τις δολοφονίες 10 χωρικών Ροχίνγκια από στρατιωτικούς στο χωριό Inn Din στα βορειοδυτικά του Ρακάιν μετά από συγκρούσεις μεταξύ του στρατού και του Στρατού Σωτηρίας Ροχίνγκια (ARSA) τον Αύγουστο του 2017. Οι συγκρούσεις ακολουθήθηκαν από εκτοπισμό [4] περισσότερων από 700.000 προσφύγων [5] Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές.
Η κυβέρνηση της Μιανμάρ δεν αναγνωρίζει τους Ροχίνγκια που γεννήθηκαν στη Μιανμάρ, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μουσουλμάνοι, ως πολίτες ή ως εθνοτική ομάδα, που ζει στη Μιανμάρ. Η κυβέρνηση ορίζει τον ARSA ως τρομοκρατική οργάνωση.
Τον Απρίλιο του 2018, ο αρχηγός της Αστυνομίας Moe Yan Naing κατέθεσε [6] στο δικαστήριο ότι ο ίδιος και ένας συνάδελφός του διατάχτηκαν να παγιδεύσουν τους δημοσιογράφους. Καταδικάστηκε σε ένα έτος φυλάκισης μετά από αυτή τη μαρτυρία για παραβίαση του Πειθαρχικού Νόμου της Αστυνομίας. Είπε στους δημοσιογράφους μετά την ακρόαση: «Με τη φυλάκισή μου αποτρέπονται άλλοι αστυνομικοί να πουν την αλήθεια».
Αμέσως μετά την απόφαση του δικαστηρίου, η Free of Expression Myanmar (FEM) [7], μια τοπική ομάδα κοινωνίας των πολιτών, εξέδωσε τη δήλωσή της καταγγέλλοντας το κράτος για την αποτυχία του να προστατεύσει δημοσιογράφους.
The conviction shows the lengths to which the Myanmar state is willing to go to hide its wrongdoing. In the past, the state has mostly bullied and jailed local journalists, but now it has picked on one of the most renowned media houses in the world.
Η καταδίκη δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει το κράτος της Μιανμάρ για να κρύψει το αδίκημά του. Στο παρελθόν, το κράτος έχει κυρίως εκφοβίσει και φυλακίσει ντόπιους δημοσιογράφους, αλλά τώρα διάλεξε να τα βάλει με ένα από τα πιο γνωστά ΜΜΕ παγκοσμίως.
Ντόπιοι απαιτούν δικαιοσύνη
Η υπόθεση έχει προσελκύσει οργή όχι μόνο σε διεθνές επίπεδο, αλλά και στη Μιανμάρ. [2]
Πολλοί άνθρωποι στη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών και ακτιβιστών, έχουν εκφραστεί ενάντια στη σύλληψη των δημοσιογράφων από πέρυσι. [7]
Τον περασμένο μήνα, η A-than (Voice), [8] μια τοπική ομάδα της κοινωνίας των πολιτών, που εργάστηκε για την κατάργηση του νόμου περί διαδικτυακής δυσφήμησης [9] της Μιανμάρ, ξεκίνησε μια βιντεο-εκστρατεία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που φιλοξενούσε πολλούς ακτιβιστές από τη Μιανμάρ να ζητούν την απελευθέρωση των δημοσιογράφων. Το μήνυμα [10] των αναρτήσεων της εκστρατείας έχει ως εξής:
ရိုက်တာသတင်းထောက်နှစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ကိုဝလုံးနဲ့ကိုကျော်စိုးဦးတို့ဟာ အင်းဒင်ရွာမှာ တပ်မတော်က ကျုးလွန်ခဲ့တဲ့ လူသတ်မှုအကြောင်းကို စုံစမ်းဖော်ထုတ်သတင်းရေးသားနေဆဲအချိန်မှာ ဖမ်းဆီးထိန်းသိမ်းခံခဲ့ရတာဖြစ်ပါတယ်။ အင်းဒင်ရွာမှာ ကျူးလွန်ခဲ့မှုတွေကို တပ်မတော်ကလည်းဝန်ခံခဲ့ပြီး တာဝန်ရှိတဲ့ တပ်မတော်သား(၇)ဦးကို စစ်ခုံရုံးကနေပြီး ပြစ်ဒဏ်အသီးသီး ချမှတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပါတယ်။ ကိုဝလုံးနဲ့ကိုကျော်စိုးဦးတို့ဟာ ပြည်သူတွေ သတင်းအမှန်သိရဖို့ သတင်းသမားကျင့်ဝတ်နဲ့အညီ သတင်းရယူခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ လိုက်နေတဲ့သတင်းကြောင့် ရဲတွေက ထောင်ခြောက်ဆင်ပြီး ဖမ်းဆီးခံခဲ့တာဖြစ်တယ်လို ဒုရဲမှူးမိုးရန်နိုင်က ထွက်ဆိုထားပါတယ်။
Οι δημοσιογράφοι του Reuters Wa Lone και Kyaw Soe Oo συνελήφθησαν και βρέθηκαν υπό κράτηση, λόγω του ερευνητικού τους ρεπορτάζ σχετικά με τις δολοφονίες στο χωριό Inn Din που διαπράχθηκαν από το Στρατό. Οι δολοφονίες στο χωριό Inn Din διατάχθηκαν από τον [Στρατό] Ta-ma-taw και επτά αξιωματικοί έχουν ήδη καταδικαστεί από στρατιωτικό δικαστήριο. Οι Wa Lone και Kyaw Soe Oo ενεργούσαν δεοντολογικά, προκειμένου να αποκτήσουν αξιόπιστες πληροφορίες για τους ανθρώπους. Ο αρχηγός Moe Yan Naing έχει ήδη καταθέσει ότι οι δημοσιογράφοι παγιδεύτηκαν από την αστυνομία λόγω των ειδήσεων που κάλυπταν.
Λίγες μέρες πριν από την ακρόαση στις 3 Σεπτεμβρίου, πολλοί κατέβηκαν στους δρόμους [11] στην πόλη Γιανγκόν, οικονομική πρωτεύουσα της Μιανμάρ, για να ζητήσουν την απελευθέρωση των δημοσιογράφων.
Για ορισμένους, η υπόθεση ενισχύει την αυξανόμενη απογοήτευση για την κυβέρνηση της Εθνικής Ένωσης για τη Δημοκρατία (NLD), με επικεφαλής τη βραβευμένη με Νόμπελ Ειρήνης Αούνγκ Σαν Σου Κι. Ο ειρηνικός ακτιβιστής Moe Thway [12] εξέφρασε την απογοήτευσή του για την Αούνγκ Σαν Σου Κι, επειδή δεν κινήθηκε να προστατεύσει τους δημοσιογράφους.
ဝလုံးတို့မတရားထောင်ချခံရတာ
တရားရေးတခုတည်းရဲ့အပြစ်မဟုတ်ဘူး…ဒီလိုဖမ်းဆီးတာကိုထောက်ခံခဲ့တဲ့
ဝလုံးတို့ဟာပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့တာလို့ပြောခဲ့တဲ့
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့
သူ့အစိုးရမှာပါတာဝန်ရှိတယ်…ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ဟာ
အာဏာရှင်စရိုက်ကို
ထင်ထင်ရှားရှားပြလာပြီ…
Το γεγονός ότι ο Wa Lone (και ο Kyaw Soe Oo) έλαβαν άδικες ποινές φυλάκισης δεν οφείλεται μόνο στο δικαστήριο.
Η Αούνγκ Σαν Σου Κι και η κυβέρνησή της είναι επίσης υπεύθυνες για την έγκριση των συλλήψεών τους και τη δήλωση ότι ήταν ένοχοι.
Η Αούνγκ Σαν Σου Κι έχει αποκαλύψει με σαφήνεια ότι την διακυβέρνησή της τη χαρακτηρίζει δικτατορία.
Σε δήλωση [pdf] [13] που καταδικάζει την ετυμηγορία, που οργανώθηκε από τον A-than και υπογράφηκε από 63 τοπικές ΜΚΟ, υποστηρικτές έγραψαν:
We believe that the decision by the court is irrational and the case was brought against the two journalists….to justify [their] arrest and imprisonment…We take this as a crackdown on the right of access to information and media freedom, and an oppressive gesture [against] all concerned people of Myanmar who are aspiring [to]….a society characterized by rule of law, accountability, freedom and justice.
Πιστεύουμε ότι η απόφαση του δικαστηρίου είναι παράλογη και η δίωξη ασκήθηκε εναντίον των δύο δημοσιογράφων … για να δικαιολογήσουν τη σύλληψη και φυλάκισή τους … Θεωρούμε αυτό καταστολή του δικαιώματος πρόσβασης στην πληροφόρηση και της ελευθερίας των ΜΜΕ, και μια καταπιεστική κίνηση [εναντίον] όλων των ενδιαφερόμενων στη Μιανμάρ, οι οποίοι επιδιώκουν… μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από κράτος δικαίου, λογοδοσία, ελευθερία και δικαιοσύνη.
Η απόφαση του δικαστηρίου καταδικάστηκε επίσης από τη διεθνή κοινότητα, [14] συμπεριλαμβανομένων δηλώσεων που δημοσιεύτηκαν αμέσως από την Αμερικανική Πρεσβεία στη Μιανμάρ [15] και την Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μιανμάρ. [16]