Βοηθώντας να γραφτεί η ιστορία των εργαζομένων του σεξ στην Ουγκάντα

• Μεταφράστηκε 29/05/2017 9:27 GMT
• Σύνταξη Prudence Nyamishana Μετάφραση Maria Soulis
• Διαβάστε το άρθρο στα Malagasy, русский, Français, Español, Italiano, English

Μία εργαζόμενη του σεξ στο Bwaise. Εύσημα φωτογραφίας: Prudence Nyamishana

Αν με ρωτήσατε γιατί έφτασα να γράψω ένα ημερολόγιο για το σεξ στο ιστολόγιό μου, θα σας πω ότι το έκανα από καθαρή περιέργεια. Είχα ακούσει ιστορίες ότι στο Bwaise, μία παραγκούπολη στη Βόρεια Καμπάλα, οι γυναίκες πουλούσαν τους εαυτούς τους μόνο για 500 σελίνια Ουγκάντας ​​(0,14 δολάρια ΗΠΑ). Ήθελα να ακούσω την ιστορία από μόνη μου και ίσως να την μοιραστώ με τους αναγνώστες του ιστολογίου μου. Έτσι κάλεσα τον φίλο μου τον Ιωσήφ, έναν εργάτη της κοινότητας που εργάστηκε εδώ και χρόνια σ’ αυτή την περιοχή.

Η παραγκουπόλη Bwaise βρίσκεται πέντε λεπτά από την κεντρική επιχειρηματική περιοχή της Καμπάλα. Ο Τζόζεφ με περίμενε όταν αποβιβάστηκα από ένα ταξί ένα απόγευμα. Μετά την ανταλλαγή ευχαριστιών, με οδήγησε μέσα από ένα στενό διάδρομο. Στο τέλος του διαδρόμου, η σκηνή ξαφνικά άλλαξε: αυτή δεν ήταν η Καμπάλα που έχω συνηθίσει. Έβλεπα τρώγλες από λάσπη, γεμάτες άντρες και γυναίκες το μεσημέρι. Υπήρχαν σκουπίδια παντού και μουσική Lingala έπαιζε στο παρασκήνιο. Για να προχωρήσουμε, ο Ιωσήφ και εγώ έπρεπε να πηδάμε πάνω από ρέματα λυμάτων. Περπατήσαμε στο δρόμο μας μέσα από σοκάκια με ξύλινα και σιδερένια παραπήγματα. Ανακάλυψα αργότερα ότι αυτά ήταν πορνεία και ότι πάνω από 300 γυναίκες έρχονται καθημερινά σε αυτήν την περιοχή για να πουλήσουν σεξ, τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα.

Μία γυναίκα, πατημένα σαράντα, μας χαιρέτησε όταν φτάσαμε. Μας είπε το όνομά της και με υπερηφάνεια δήλωσε τον εαυτό της ως τη “μαμά” των εργατριών του σεξ. Μας κάλεσε σε ένα μικρό δωμάτιο περίπου οκτώ τετραγωνικών μέτρων, με πάτωμα από λάσπη. Σε μία γωνία υπήρχε ένα ράφι με μπουκάλια τοπικού τζιν. Ένα διώροφο κρεβάτι και ένα μονό κρεβάτι ήταν στην άλλη πλευρά του δωματίου. Το μάτι μου έπιασε ένα παιδί που κοιμόταν στην κάτω κουκέτα.

Η μαμά, μας είπε ότι νοικιάζει αυτά τα κρεβάτια σε όσους αγοράζουν και πωλούν σεξ. Ένα κρεβάτι κοστίζει 500 σελίνια Ουγκάντας ανά χρήση.

Είπα στην μαμά, ότι μας ενδιέφερε να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους για τις φρικτές συνθήκες των εργαζομένων του σεξ στις παραγκουπόλεις της Καμπάλα, έτσι ώστε οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων να μπορούν να δώσουν προσοχή και, ελπίζω, να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Επειδή ο Ιωσήφ είχε εργαστεί μαζί της πριν και ένα από τα παιδιά της ήταν δικαιούχος ενός από τα προγράμματα του Ιωσήφ, μας καλωσόρισε. Αλλά είπε ότι θα πρέπει να πληρώσουμε για το χρόνο που θα ξοδέψουμε μιλώντας στις γυναίκες.

Η μαμά, μας σύστησε μία γυναίκα ηλικίας 28 ετών που εργάζεται στην εγκατάστασή της. Η γυναίκα μιλούσε άπταιστα αγγλικά και ήταν πρόθυμη να πει την ιστορία της. Μου είπε ότι δεν ήθελε χρήματα—το μόνο που χρειαζόταν ήταν κάποιος να μιλήσει. Υποσχέθηκα ότι δεν θα αποκαλύψω την ταυτότητά της, αλλά επέμεινε ότι δεν είχε σημασία, καθώς δεν είχε τίποτα να χάσει. Η ιστορία της με συγκίνησε.

Όταν δημοσίευσα την ιστορία, συγκέντρωσε μία σειρά αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μερικοί σχολιαστές με ευχαρίστησαν διότι είπα την ιστορία, λέγοντας ότι πίστευαν πως οι γυναίκες θα επωφελούνταν. Άλλοι, όμως, αμφισβήτησαν το κίνητρό μου να γράψω το θέμα.

Μία μέρα! Ίσως μία μέρα! ? Pru, σ’ ευχαριστώ που μοιράστηκες τις ιστορίες αυτών των κυριών.

“Έχω ένα σχέδιο” <<Αυτό με έκανε να κλάψω>>

Ορισμένοι αναγνώστες έκαναν ορισμένες δεσμεύσεις, πολλές από τις οποίες δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί. Ένα άτομο υποσχέθηκε να αγοράσει σε μία από τις γυναίκες ένα τηλέφωνο, άλλοι έστειλαν μετρητά. Μερικοί άνθρωποι με συμβούλευσαν να ξεκινήσω μία οργάνωση που θα μπορούσε να υποστηρίξει ένα κέντρο αποκατάστασης που εξυπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων του σεξ. Επέμεινα, ωστόσο, ότι η δουλειά μου ήταν αυτή του αφηγητή και ότι, ως αναγνώστες, είχαν κι αυτοί, την ευθύνη να κάνουν κάτι για το θέμα, αν νοιάζονταν πραγματικά.

Ενώ το αρχικό μου κίνητρο ήταν η καθαρή περιέργεια, το ότι ξόδεψα χρόνο με τις γυναίκες στο Bwaise μου επέτρεψε να ανακαλύψω βαθύτατα ζητήματα που η Ουγκάντα δεν έχει αντιμετωπίσει πραγματικά. Πράγματα όπως η εμπορία παιδιών, η σεξουαλική δουλεία, η γονική παραμέληση, η ακραία φτώχεια, η βία κατά των γυναικών και το έγκλημα. Όσο περισσότερο μίλησα με τις γυναίκες, τόσο περισσότερο συνειδητοποίησα ότι τα θέματα που αντιμετώπισαν ήταν μεγαλύτερα από ό,τι είχα σκεφτεί. Και ήταν δυσβάσταχτα: σχεδόν παραιτήθηκα αφότου άκουσα τη δεύτερη ιστορία.

Ήταν η ενθάρρυνση που έλαβα από οργανώσεις που ασχολούνται με αυτά τα θέματα που με ώθησαν να συνεχίσω να γράφω. “Η Ουγκάντα δεν είναι προς πώληση”, μία κοινωνική επιχείρηση που συν-αναπτύσσει επιχειρήσεις, κοινωνικά έργα και εμπορικά σήματα για να τερματίσει την εμπορία ανθρώπων, απάντησε αυτό στην ιστορία μου για μία εργάτρια του σεξ που ονομάζεται Kemirembe:

“Πρέπει να συνεργαστούμε για να δώσουμε ελπίδα στους πιο ευάλωτους. Η ιστορία της Kemirembe είναι πολύ συγκινητική. Η Not For Sale ενσωματώνεται στην Ουγκάντα και κυρίως η δουλειά μας θα στοχεύσει τους ανθρώπους στην κατάσταση της Kemirembe ή μία παρόμοια, θα προσφέρει κοινωνική παρέμβαση και άλλες βιώσιμες κοινωνικές επιχειρήσεις που μπορούν να τους προσφέρουν εναλλακτική αξιοπρεπή εργασία.”

Ένας αναγνώστης που μοιράστηκε μία από τις ιστορίες στη σελίδα του στο Facebook έλαβε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από έναν φίλο στις ΗΠΑ, που έλεγε:

“Έρχομαι στην Ουγκάντα τον Αύγουστο. Ψάχνω να βοηθήσω τις γυναίκες που εμπλέκονται στην πορνεία”, έγραψε. “Αν ξέρεις κάποιον ή είσαι πρόθυμος να με βοηθήσεις να βρω άτομα ή υπουργεία που θέλουν να βοηθήσουν τις γυναίκες, παρακαλώ να με ενημερώσεις”.

Ο Benjamin Musaasizi, ο συν-ιδρυτής του Divine Hearts, μίας χριστιανικής οργάνωσης, σχολίασε στην δημοσίευση του ιστολογίου.

“Εμείς στο Ίδρυμα Divine Hearts εκτιμούμε τις προσπάθειές σας να φέρνουμε τέτοιες πραγματικότητες στον υπόλοιπο κόσμο και είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε μαζί σας για να βρούμε τρόπους να βοηθήσουμε αυτές τις αδελφές μας”.

Συναντήθηκα με τον Benjamin αυτοπροσώπως και δεσμεύτηκε, εξ’ ονόματος της οργάνωσής του, να πληρώσει τα σχολικά τέλη για δύο από τα παιδιά των εργαζόμενων του σεξ. Μία τέτοια υπόσχεση, εάν εκπληρωθεί, θα μπορούσε να κάνει μία σοβαρή διαφορά στη ζωή αυτών των παιδιών.