Οι φίλοι μου με ρωτούσαν τι σκόπευα να κάνω μόλις έφτανα στην Ταϊβάν…Ξέροντας την οικογένειά μου, ήξερα πως θα παρατούσαμε τα πράγματά μας και θα πηγαίναμε κατευθείαν στα νυχτερινά παζάρια.
Ωστόσο, μια φορά κι έναν καιρό, τα “βραδινά παζάρια” ήταν λιγότερα δημοφιλή από τα “πρωινά παζάρια”. H Liang-Lu Han εξηγεί:
Το πρωί, ο κόσμος πήγαινε για προσευχή στους ναούς και μετά έτρωγε πρωινό. Αυτή είναι και η προέλευση των πρωινών παζαριών μπροστά από την είσοδο των ναών. Τα πρωινά παζάρια είναι κοντά σε ναούς και τα νυχτερινά παζάρια κοντά σε αγορές και κεντρικούς δρόμους…Τα πρωινά παζάρια ανήκουν στην αγροτική κοινωνία, που ξυπνάει με την ανατολή και κοιμάται με τη δύση του ήλιου. Από την άλλη πλευρά, τα νυχτερινά παζάρια εκπροσωπούν την εμπορική και βιομηχανική ρουτίνα των πόλεων. Ο κόσμος αφήνει τη γη που τον γέννησε και τα χωράφια του για τις πόλεις και τα εργοστάσια. Έπειτα ανταμείβονται με φαγητό και κατανάλωση στους δρόμους το βράδυ.
Τα νυχτερινά παζάρια συνεχίζουν να εξελίσσονται παράλληλα με την κοινωνία της Ταϊβάν. Μια Γιαπωνέζα ταξιδιώτισσα εξεπλάγη με την ικανότητα των πωλητών στη βραδινή αγορά:
Έμεινα εκστατική μπροστά σε αυτά τα θεϊκά χέρια που ετοίμαζαν το φαγητό κι ο χρόνος αναμονής πέρασε τόσο γρήγορα. Ήταν 20 άτομα μπροστά μου, το πιστεύετε ότι περίμενα στην ουρά μόνο για 10 λεπτά; Όταν πήρα το χαρτάκι από το μηχάνημα και μέτρησα πόσοι ήταν πριν από μένα, σκέφτηκα “Ωχ Θεέ μου!”. Δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας ωστόσο!
Αν και όλοι στην Ταϊβάν λατρεύουν τα νυχτερινά παζάρια, καθένα είναι διαφορετικό και έρχεται σε σύγκρουση η εικόνα του με κάποιο άλλο. Πρόσφατα, το Γραφείο Τουρισμού οργάνωσε ένα διαγωνισμό νυχτερινών παζαριών σε όλη τη χώρα. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο της εκδήλωσης:
The competition aims to select (the night markets) that are the cleanest, the most friendly to foreign visitors, the most interesting, the easiest to stroll through and the richest in culinary diversity.
Ο διαγωνισμός στοχεύει στην επιλογή (των νυχτερινών παζαριών) που είναι τα καθαρότερα, τα πιο φιλικά στους ξένους επισκέπτες, τα πιο ενδιαφέροντα, τα πιο εύκολα να τα γυρίσει κανείς και τα πλουσιότερα σε γαστρονομική ποικιλία.
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι προτιμούν τη διατήρηση της τοπικής κουλτούρας και δε συμφωνούν με την αξιολόγηση βάσει αυτών των “διεθνών κριτηρίων”. Η Chensumi λέει:
Η πρόσκληση αυτών των διάσημων “γκουρμέ” για να αξιολογήσουν τα νυχτερινά παζάρια είναι σαν να δίνεται λογοτεχνικό βραβείο για bloggers. Ο λόγος που μπορούν να επιβιώσουν τα νυχτερινά παζάρια είναι επειδή “ζουν μαζί με τους κανονικούς ανθρώπους κι όχι τους γκουρμέ”.
Γιατί θέλουμε να πάμε στο βραδινό παζάρι; Θέλουμε να στριμωχνόμαστε μες στο πλήθος. Θέλουμε να τρώμε τηγανητά κοτόπουλα μεγαλύτερα κι από το κεφάλι μας, φαΐ υψηλών θερμίδων και ανθυγιεινό. Θέλουμε να τρώμε τη φτηνή και μεγάλη και αχνιστή μπριζόλα…Επιπροσθέτως, θέλουμε να κερδίζουμε τα χρυσόψαρα και να παίζουμε φλιπεράκι…Όποτε κι αν δεις τα φώτα ν’ ανάβουν σε κείνη την άδεια γωνιά, ξεχύνεσαι έξω με το σορτς και τις παντόφλες σου για να αγοράσεις φαγητό, να κάνεις βόλτα και να δεις τις ενδιαφέρουσες γιαγιάδες να φωνάζουν δυνατά την τιμή της πραμάτειας τους.
To άρθρο της Chensumi για τα νυχτερινά παζάρια προσέλκυσε αρκετές ενθουσιώδεις συζητήσεις στο τμήμα των σχολίων. Κάποιοι υποστήριξαν ότι δεν είναι δίκαιο να ζητάς από ένα νυχτερινό παζάρι να είναι το ίδιο ευρύχωρο και καθαρό με ένα εστιατόριο. Η Maggie είπε:
Κοντά στο σπίτι μου βρίσκεται ένα άδειο οικόπεδο. Ο ιδιοκτήτης το νοίκιασε σε κάποιους πωλητές για να στήσουν ένα βραδινό παζάρι εκεί πέρυσι. Ο χώρος είναι αρκετά μεγάλος, δε στριμωχνόταν κανείς. Αποτέλεσμα; Όλοι φύγανε μέσα σε έξι μήνες. Αυτοί οι “καλοφαγάδες” ποτέ δε θα καταλάβουν τη σημασία για τους πωλητές του “πατείς με πατώ σε” στη νυχτερινή αγορά.
Πολλοί αναφέρουν ότι τα νυχτερινά παζάρια είναι βρώμικα και ακατάσταστα (είναι δυνατόν να κρατήσεις καθαρό ένα μέρος που κατακλύζεται από κόσμο;). Παρόλ’ αυτά, όταν κλείνουν, το μέρος παραμένει βρώμικο; Όχι! Οι περισσότεροι πωλητές καθαρίζουν το χώρο τους μόλις τελειώσουν τη δουλειά. Την επόμενη μέρα δε θα υπάρχει ούτε βρωμιά ούτε ακαταστασία.
Ο Stanley μίλησε για το πώς άλλαξε η νυχτερινή αγορά στην πόλη του όταν έγινε “τουριστικό νυχτερινό παζάρι”:
Από τότε που έγινε “τουριστικό νυχτερινό παζάρι”, η αγορά έφερε περισσότερη δουλειά και χρήματα, αλλά εξαφανίστηκε το “τοπικό άρωμα”. Για τους ντόπιους, η αυθεντική βραδινή αγορά ήταν πλέον μια παλιά ανάμνηση.
Η παρέμβαση της κυβέρνησης προέρχεται από τους πωλητές των νυχτερινών παζαριών, που θέλουν να έχουν περισσότερη δουλειά …Ο στόχος είναι η προσέλκυση ξένων τουριστών. Μπορεί να χρειαζόμαστε να διαφοροποιήσουμε τη στρατηγική τουριστικής ανάπτυξής μας από το να φοβόμαστε τη “νέα μόδα”.
Για παράδειγμα, ο Joe επισημαίνει πως θα πρέπει να ανακαλύψουμε τον ιδιαίτερο χαρακτήρα κάθε νυχτερινής αγοράς:
Μου αρέσουν οι λιχουδιές στα παζάρια, αλλά δε μου αρέσει να είναι παντού τα ίδια. Οι άνθρωποι, τα τοπία, ακόμα και τα σκυλιά έχουν διαφορετική όψη, πώς θα μπορούσε να ήταν ίδια όλα τα νυχτερινά παζάρια; Αν τα μελετήσουμε προσεχτικά, θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε το χαρακτηριστικό γνώρισμα του καθενός.
Πρόσφατα, εν μέσω της νέας μόδας των smart phones, η πιο διάσημη νυχτερινή αγορά στην Ταϊβάν (ειδικά ανάμεσα στους ξένους επισκέπτες), η αγορά Shilin, ανέπτυξε εφαρμογή στο iPhone.