Η δρομέας Michelle Lee Ahye έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε χρυσό μετάλλιο για το Τρινιδάδ και Τομπάγκο, όταν κέρδισε τον αγώνα των 100 μέτρων στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας στις 9 Απριλίου 2018. Η χώρα ήταν πολύ χαρούμενη, υπήρξε τεράστια κάλυψη στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης και μηνύματα εκτίμησης και πλημμύρα συγχαρητηρίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τρεις μέρες μετά τη νίκη της Ahye , ο Δικαστής Devindra Rampersad πέτυχε άλλη μία “πρωτιά”, όταν εξέδωσε την απόφασή του για την υπόθεση του Jason Jones εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα του Τρινιδάδ και Τομπάγκο, αποφασίζοντας ότι αποσπάσματα του Νόμου Περί Σεξουαλικών Παραβάσεων της χώρας, που ποινικοποιούν το πρωκτικό σεξ μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, καθώς και “σοβαρές αισχρότητες”, οι οποίες έχουν ερμηνευτεί ευρέως ότι ισχύουν μόνο για τους ομοφυλόφιλους, είναι “αντισυνταγματικές”.
Αυτά θα ήταν δύο εντελώς ανεξάρτητα γεγονότα, αν δεν αποτελούσαν πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Guardian του Τρινιδάδ και Τομπάγκο στις 17 Απριλίου, με τίτλο “Βρώμικος Παράγοντας”. Η δυσάρεστη επικεφαλίδα συνοδευόταν από φωτογραφίες της Ahye και της συντρόφου της. Οι λεπτομέρειες κάτω από τις φωτογραφίες ισχυρίζονταν ότι οι φωτογραφίες είχαν “διαρρεύσει” στο διαδίκτυο και “προκάλεσαν ομοφοβική συζήτηση”, η υποτιθέμενη δικαιολογία της εφημερίδας για την δημοσίευση της είδησης.
Παρόλο που ο μάνατζερ της Ahye είπε στην εφημερίδα ότι η Ahye “δεν έχει κρύψει ποτέ τίποτα από το κοινό“, δεν είχε συζητήσει ποτέ πριν τον σεξουαλικό της προσανατολισμό σε δημόσιο χώρο, οπότε το εξώφυλλο του The Guardian στην ουσία την εξέθεσε σε ένα εθνικό ακροατήριο.
Οι περισσότεροι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μπουχτισμένοι από την φαρισαϊκή ρητορική που περιβάλλει τη δικαστική υπόθεση του Jason Jones, επιτέθηκαν με σκληρότητα.
Ο χρήστης του Facebook Steven Valdez εξοργίστηκε:
Τι λυπηρό έθνος που έχουμε γίνει!
Δεν θυμόμαστε καν πώς να γιορτάσουμε πλέον! Δεν αναγνωρίζουμε τη χαρά όταν είναι ακριβώς μπροστά μας! Δεν καταλαβαίνουμε ακόμη ποια είναι η λέξη υπερηφάνεια!
Φανταστείτε ότι αυτή η αθλήτρια έφερε το χρυσό στη χώρα για να γιορτάσουμε όλοι, να το απολαύσουμε και να νιώσουμε υπερήφανοι, αλλά το επίκεντρο αυτού του πρωτοσέλιδου στο σημερινό φύλλο του #GuardianNewspaper είναι για τον σεξουαλικό προσανατολισμό της.
Michelle , θα ήθελα να ζητήσω δημόσια συγγνώμη εκ μέρους πολλών εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών του Τρινιδάδ και Τομπάγκο που το βλέπουν αυτό ως μία πράξη απελπισίας για να πουλήσουν περισσότερα φύλλα και συγχρόνως θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που εκπροσώπησες τόσο καλά την #κόκκινη, άσπρη και μαύρη (σημαία) στην παγκόσμια σκηνή την περασμένη εβδομάδα. Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο στην επαγγελματική και προσωπική σου ζωή…
Επίσης, η Lesley-Anne Macf ένιωθε θυμωμένη:
“Κάνεις κάτι καλό για τη χώρα… κι αυτοί ακόμα βρίσκουν τρόπο να είναι αρνητικοί”
Ενώ πολλοί netizens αναρωτήθηκαν γιατί η Ahye συνέχιζε να εκπροσωπεί το Τρινιδάδ και Τομπάγκο, όπου τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας έχουν τη φήμη ότι δεν υποστηρίζουν τους αθλητές και στη συνέχεια ακολουθούν τη μόδα μετά την επιτυχία τους, άλλοι αντιμετωπίζουν ξεκάθαρα το ζήτημα της δημοσιογραφικής ακεραιότητας (ή την έλλειψη αυτής).
Η Caroline Taylor αναφέρθηκε στην εφημερίδα ως “συσσώρευση απελπισίας χωρίς συνείδηση”, ενώ η ακτιβίστρια Tillah Willah, που είχε μια στήλη στη Guardian, σχολίασε:
[…] η Jammette της οδού St. Vincent γνωστή επίσης ως το φερέφωνο του τρομοκρατημένου έχει ξαναβρεθεί σε εξευτελιστική θέση. Δημοσιογραφία που εξευτελίζει. Εξευτελίζει το δικαίωμα μιας νεαρής γυναίκας να είναι ο εαυτός της. Εξευτελίζει το έθνος.
Εφημερίδα T&T Guardian ή τίποτα.
Η blogger Rhoda Bharath το έθεσε ξεκάθαρα:
Η συζήτηση επεκτάθηκε επίσης στο Twitter:
we really don't deserve michelle lee ahye. she made history, and won gold for our country, and y'all choose to expose HER PRIVATE LIFE. Trinis, more so the guardian papers, are disgusting.
— sheerece ?? (@sheer_tt) April 17, 2018
πραγματικά δεν αξίζουμε στην Michelle Lee Ahye. Έγραψε ιστορία και κέρδισε το χρυσό για τη χώρα μας κι εσείς όλοι επιλέξατε να εκθέσετε την ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ. Οι κάτοικοι του Τρινιδάδ, πολύ περισσότερο από τα φύλλα του guardian, είναι αηδιαστικοί.
Μία χρήστης του Twitter πρότεινε ακόμη έναν εναλλακτικό τίτλο:
New Headline: Michelle Lee Ahye and Girlfriend look absolutely adorable together.
Fuck your homophobia. https://t.co/4z4gFSM1bK
— Pilsbury Dough Girl (@sydneyaijoseph) April 17, 2018
Νέα επικεφαλίδα: η Michelle Lee Ahye και η κοπέλα της φαίνονται απόλυτα αξιολάτρευτες μαζί.
Γαμώ την ομοφοβία σας.
Η ίδια η Ahye, σύμφωνα με τη σελίδα ενός ραδιοφωνικού σταθμού στο Facebook, διέγραψε τους λογαριασμούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά όχι πριν στείλει ένα τελευταίο tweet, το οποίο έγραφε, “Κάνεις κάτι καλό για τη χώρα…κι αυτοί βρίσκουν τρόπο να είναι αρνητικοί, τόσο πολύ μίσος από τους κατοίκους του Τρινιδάδ”.
“Εξευτέλισαν μία από τις μεγαλύτερες αθλήτριες του νησιού μας χωρίς αντισταθμιστικό δημοσιογραφικό σκοπό”
Πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ζητούσαν μποϊκοτάζ της εφημερίδας, αν και κάποιοι netizens δεν ήταν πεπεισμένοι ότι η δράση θα είχε μεγάλη ισχύ. Άλλοι ζητούσαν την παραίτηση του συντάκτη της εφημερίδας.
Σε ένα φιλοξενούμενο άρθρο στον ιστότοπο Wired868, η Δρ. Sheila Rampersad προσπάθησε να αναλύσει την απόφαση του συντάκτη:
Ξεφεύγοντας από την δημοσιογραφική νοημοσύνη, την ικανότητα και την επιδεξιότητα, είδαν τον πυρήνα μιας καθαρής ειδησεογραφικής ιστορίας, τυλιγμένης με πολιτισμική συμμόρφωση και καθυστερημένη τεστοστερόνη, και στη συνέχεια έριξαν εκείνο τον αντιαισθητικό ογκόλιθο σε βρώμικο νερό. […]
Στον πυρήνα της αποτυχίας του Guardian υπήρξε μια ξεκάθαρη είδηση: η Ahye όχι μόνο μας κέρδισε το χρυσό στην Χρυσή Ακτή αλλά το έκανε με σχεδόν τέλεια εκτέλεση. Έτρεξε την κούρσα της καριέρας της την ίδια μέρα που ο δικαστής Devindra Rampersad αναποδογύρισε το καλάθι με τα χρυσά μήλα. [Σημείωση του συντάκτη: Ήταν στην πραγματικότητα τρεις μέρες μετά τον αγώνα της Ahye που ανακοινώθηκε η δικαστική απόφαση.]
Μέσα από την πυκνή, μισητή αντίδραση, οι άνθρωποι εκδιώχθηκαν, λεηλατήθηκαν, κακοποιήθηκαν λεκτικά και σωματικά, απειλήθηκαν με βία. Με την πρόσφατη περίπτωση της Ahye, κάποιος την εξέθεσε ως ομοφυλόφιλη, κυκλοφορώντας μια φωτογραφία της με τη σύντροφό της. Μια άλλη πτυχή των άσχημων επιθέσεων κατά των ΛΟΑΤ ανθρώπων είναι να τους εκθέτουν τώρα, με την πρόθεση να τους ντροπιάσουν, να μειώσουν την αυτονομία τους και την εθνική τους συνεισφορά και να βγάλουν έναν στόχο στις πλάτες τους.
Αυτή είναι μια ιστορία. […]
Κάθε συντάκτης που διαβάζει αυτή την ιστορία θα έπρεπε να γνωρίζει να καθοδηγεί ανεπίσημα τον δημοσιογράφο για να συμπληρώσει τα κομμάτια, να συνδέσει τα στοιχεία, να αφαιρέσει την αμφιβολία του ιστορικού και τα άσχετα γεγονότα. Εύκολη πρόκληση: καταστείλετε την φιλενάδα της, πιέστε σκληρότερα. […]
Αντ’ αυτού, τα ένστικτα συγκρούστηκαν. Η ιστορία θέλει να πάει με έναν τρόπο, η παρουσίαση της ιστορίας σίγουρα κατευθύνεται με άλλον: έχουμε φωτογραφίες, άνθρωπε; χρησιμοποίησέ τες! Να κόψουμε την φιλενάδα; Όχι ρε άνθρωπε. Είναι γκομενάρα!
Ο συντάκτης πάντα κερδίζει.
Η χώρα έχασε. Αυτή τη φορά.
Η Ahye ανεμίζει δύο σημαίες σε μια μνημειώδη πολιτιστική στιγμή.
Ο Δρ. Emir Crowne αποκάλεσε την ιστορία “μια ελαφρώς κεκαλυμμένη προσπάθεια από τον Guardian να εμπορευτεί το πρόσφατο και έντονο ενδιαφέρον για ΛΟΑΤ θέματα και δικαιώματα”:
Ανεξάρτητα από το τι άποψη έχει κανείς σχετικά με τα ΛΟΑΤ δικαιώματα, η ιστορία ήταν επαίσχυντη. Κατηγόρησε μια από τους μεγαλύτερους αθλητές του νησιού μας χωρίς αντισταθμιστικό δημοσιογραφικό σκοπό. […]
Ίσως η θετική πλευρά σε όλα αυτά να είναι η αυριανή απρόσμενη συγγνώμη που θα έπρεπε να εκδώσει ο Guardian, δεδομένου ότι η συντακτική πολιτική τους φαίνεται να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην οργή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Η εφημερίδα όντως εξέδωσε μια απολογία, την οποία μερικοί netizens σκέφτηκαν ότι ήταν τόσο λίγη, τόσο αργά.
“Το κυνήγι των προθεσμιών δεν μας δίνει πάντα το χώρο για να κάνουμε αυτό το είδος εργασίας“
Με τον πρόεδρο της χώρας να παροτρύνει τόσο τα συμβατικά όσο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να “προσέξουν να μην βλάψουν την εθνική ψυχή με υποκίνηση ακούσιας θυματοποίησης, φανατισμού και βίας“, η συζήτηση έχει πλέον στραφεί στην επείγουσα ανησυχία της κατάρτισης δημοσιογράφων στο πώς να καλύπτουν υπεύθυνα ζητήματα που άπτονται της λεσβιακής, ομοφυλοφιλικής, αμφισεξουαλικής και τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ) θεματολογίας.
Η Tillah Willah, η οποία, μαζί με μερικούς συνάδελφους ακτιβιστές, δημιούργησε εργαστήρια για να εξοπλίσει τα άτομα με εργαλεία για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της βίας με βάση το φύλο, καθώς και για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ, προλόγησε τη προσφορά της για τη διεξαγωγή συνόδων με τον Τύπο εξηγώντας:
Αφού εργάστηκα για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σε κάποια μέσα ενημέρωσης, είμαι προσεκτική σχετικά με την κριτική μου. Έχοντας ξοδέψει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου σε κάποιο είδος ακτιβισμού, ξέρω πώς είναι όταν οι δημοσιογράφοι δεν κάνουν την εργασία τους, βιάζουν μια ιστορία και / ή ασχολούνται περισσότερο με την προστασία των ημερήσιων προγραμμάτων των μέσων μαζικής ενημέρωσης παρά με μια ιστορία που παρέχει περιεχόμενο, ιστορία ή ευαισθησία σε ένα ζήτημα. Το κυνήγι των προθεσμιών δεν μας δίνει πάντα το χώρο για να κάνουμε αυτό το είδος εργασίας, αλλά μια μεγαλύτερη αίσθηση ευαισθητοποίησης έπειτα, ενημερώνει τον τρόπο που αντιδράμε σε δουλειά εκτός γραφείου.
Πρόσθεσε ότι η Ένωση Μέσων Ενημέρωσης του Τρινιντάντ και Τομπάγκο (MATT) ακόμη να αποδεχτεί τη μηνιαία προσφορά της για εκπαιδευτικές συναντήσεις ευαισθησίας.
Αφότου η blogger Rhoda Bharath επικοινώνησε με το MATT, ο οργανισμός απάντησε ότι βρίσκεται στο στάδιο της οριστικοποίησης ενός χώρου για ένα εργαστήριο που έχει οργανώσει και δήλωσε ότι θα εκδώσει μια ανακοίνωση μόλις επιβεβαιωθεί η τοποθεσία.