Ethan Zuckerman. Φωτογραφία δωρεάν για χρήση μέσω άδειας Wikimedia Commons (CC BY 2.0)

Ο Ethan Zuckerman, τεχνολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στο Άμχερστ, συνιδρυτής του Global Voices και εξέχουσα προσωπικότητα στον κόσμο του Διαδικτύου με μακρά ιστορία που χρονολογείται από το 1989, πυροδότησε μια σημαντική συζήτηση το 2014 με μια εγκάρδια συγγνώμη με τίτλο «Δημόσια συγγνώμη που την πάτησα λόγω μη αμφισβήτησης υποθέσεων». Ο Ethan συλλογίστηκε τον ρόλο του στην επινόηση των ευρέως αντιπαθών αναδυόμενων διαφημίσεων (pop-up ads), που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία εσόδων, ως πρώην υπάλληλος του Tripod.com, του πιο δημοφιλούς προορισμού ιστού στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Γεννημένο από αυτήν την εμπειρία και την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να μιλούν ελεύθερα και να ακούγονται, το Global Voices καταγράφει παγκόσμιες ειδήσεις, γεωπολιτική δυναμική και ανθρώπινες ιστορίες για σχεδόν 20 χρόνια. Σήμερα, η πλατφόρμα έχει γίνει κόμβος ειδήσεων, έρευνας και ιστορίες ανθρώπινου ενδιαφέροντος από αμέτρητες παγκόσμιες κοινότητες και γλώσσες, που συχνά περιθωριοποιούνται ή παραβλέπονται από τα κύρια μέσα ενημέρωσης. Ο Ethan μίλησε στην Juke Carolina για το πώς σχεδιάστηκε αυτό το μη κερδοσκοπικό μέσο ενημέρωσης και γιατί.

Juke Carolina (JC): Μπορείτε να μας καθοδηγήσετε πώς ήρθε στη ζωή το GV από τη σύλληψή του έως την κυκλοφορία του;

Ethan Zuckerman (EZ) : Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, του 2003, νομίζω, ή ίσως το 2004. Η Rebecca (MacKinnon) και εγώ ήμασταν και οι δύο συνεργάτες στο Berkman Center. Το Berkman Center ήταν πιθανώς, σε εκείνο το σημείο, το κορυφαίο κέντρο στη μελέτη του Διαδικτύου και της κοινωνίας. Και η Rebecca και εγώ ενδιαφερόμασταν πολύ για το πώς το Διαδίκτυο χτίζει γέφυρες μεταξύ του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου. Ή πραγματικά μεταξύ των ΗΠΑ, της Ευρώπης και άλλων εθνών. Πώς θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το Διαδίκτυο, τη δυνατότητα οι άνθρωποι να μπορούν να μιλούν και να ακούν ο ένας τον άλλον με έναν νέο και κατά κάποιο τρόπο πρωτοφανή τρόπο, και να το χρησιμοποιούμε πραγματικά για παγκόσμια σύνδεση;

Η Rebecca μιλάει άπταιστα τα μανδαρινικά και λίγο καντονέζικα και έχει ζήσει στην Κίνα για μεγάλο μέρος της ζωής της. Έζησε εκεί πολύ νεαρή, οπότε τα κινέζικά της είναι εξαιρετικά. Έζησε εκεί ως ρεπόρτερ για το CNN. Έτσι, ενδιαφερόταν πραγματικά να χρησιμοποιήσει το Διαδίκτυο για να καταλάβει τι συμβαίνει στην Κίνα, τη Βόρεια Κορέα και μερικές άλλες χώρες, για τις οποίες δεν μαθαίνουμε πολλά. Εγώ πέρασα τα 20 και τα 30 μου στην Υποσαχάρια Αφρική. Πήγα στην Γκάνα ως υπότροφος Fullbright, όταν ήμουν 20 ετών. Διεύθυνα μια ΜΚΟ ονόματι Geek Corps, η οποία εργαζόταν στον εθελοντισμό τεχνολογίας σε όλη την Υποσαχάρια Αφρική. Και με ενδιέφερε (η ερώτηση): «Θα μπορούσε το Διαδίκτυο να δημιουργήσει γέφυρες μεταξύ των ανθρώπων της υποσαχάριας Αφρικής και του υπόλοιπου κόσμου;»

Κάτι μεγάλο, που συνέβαινε στις αρχές της δεκαετίας του '00, ήταν η άνοδος των ιστολογίων. Έτσι, είχες πολλούς συγγραφείς, που διατηρούσαν τους δικούς τους ιστότοπους, έγραφαν μερικές φορές την εβδομάδα/μια-δυο φορές το μήνα για το τι συνέβαινε στην τοπική πολιτική και την τοπική κοινωνία, και η Rebecca κι εγώ ξεκινήσαμε να συντάσσουμε λίστες με ιστολόγια, που πιστεύαμε ήταν φοβερά. Υπήρχε ένα συνέδριο bloggers, που φιλοξενήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, και η Rebecca, κυρίως, ήταν δουλειά της, διοργάνωσε ένα διεθνές κομμάτι για αυτό το συνέδριο. Και προσκαλέσαμε φίλους από όλο τον κόσμο να έρθουν για να γίνουν μέρος του. Και είχαμε ανθρώπους από τη Μέση Ανατολή, την Υποσαχάρια Αφρική, την Ασία, πολλούς bloggers, που είχαμε διαβάσει αλλά δεν είχαμε συναντήσει ποτέ προσωπικά. Και διασκεδάσαμε τόσο πολύ κάνοντας παρέα στο Χάρβαρντ, που καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να κάνουμε κάτι. Και αυτό που καταλήξαμε ήταν να φτιάξουμε ένα ιστολόγιο, που θα παρακολουθούσε τι συνέβαινε σε όλες αυτές τις διαφορετικές συνομιλίες. Έτσι, γράψαμε ένα μανιφέστο για το δικαίωμα να ακούμε και να ακούμε ο ένας τον άλλον, και η Rebecca κι εγώ ξεκινήσαμε τη δουλειά για τη διατήρηση ενός ιστολογίου, ενός παγκόσμιου ιστολογίου φωνών, που προσπαθούσε να ενισχύσει φωνές από όλο τον κόσμο. Αυτό που καταλάβαμε πολύ γρήγορα ήταν ότι (η παρακολούθηση αυτών των διαφορετικών συνομιλιών) ήταν κάτι τεράστιο για δύο άτομα και ιδιαίτερα πολύ μεγάλο για δύο Αμερικανούς, χρειαζόταν ανθρώπους σε όλα τα μέρη του κόσμου, με τα οποία δουλεύαμε, για να είναι μέρος του.

JC: Πώς εσύ και η Rebecca —δύο πολύ διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικό υπόβαθρο— συνδεθήκατε και αποφασίσατε να συνεργαστείτε;

EZ : Είναι πολύ καλή ερώτηση. Νομίζω πως ένα μεγάλο κομμάτι είναι ότι πολλοί Αμερικανοί πιστεύουν πως ό,τι συμβαίνει στη χώρα μας είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα στον κόσμο. Και ότι ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι πολύ ενδιαφέρων. Η Rebecca κι εγώ σκεφτήκαμε διαφορετικά. Μας ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το τι συμβαίνει σε διάφορα μέρη του κόσμου παρά για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ.

Σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο στο blogging, το μεγαλύτερο πράγμα ήταν η αριστερή πολιτική. Ούτε εμένα ούτε την Rebecca μας ενδιέφερε. Νομίζω ότι η εύρεση κάποιου άλλου, που ενδιαφέρεται για την τεχνολογία, αλλά δεν ενδιαφερόταν πολύ για το τι έκαναν οι Αμερικανοί με αυτήν, αλλά μάλλον ενδιαφερόταν για το τι συμβαίνει σε άλλα μέρη του κόσμου, ήταν μια πραγματικά ενδιαφέρουσα σύνδεση και για τους δυο μας.

Νομίζω λοιπόν ότι είδαμε πολύ γρήγορα ο ένας στον άλλον, κάποιον που είχε διαφορετική άποψη για το τι θα μπορούσε να κάνει η τεχνολογία και τι θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτήν. Και αυτή ήταν μια πραγματική μεταμορφωτική στιγμή και για τους δυο μας. Νομίζω λοιπόν ότι είδαμε ο ένας στον άλλον ένα άτομο, που θέλει να μάθει περισσότερα για τον κόσμο.

Μέχρι σήμερα, πολλοί από τους ανθρώπους που είχαν τη μεγαλύτερη επιτυχία στο Global Voices ήταν αυτό που ονομάζαμε «Χαρακτήρες Γέφυρα». Και υπάρχουν, κάπως, δύο χαρακτηριστικά ενός Χαρακτήρα Γέφυρα: πρώτον, ένα άτομο που γνωρίζει αρκετά καλά δύο πολιτισμούς. Αυτό είναι το πρώτο προσόν. Πρέπει να γνωρίζεις τουλάχιστον δύο πολιτισμούς καλά. Δεύτερον, ένα άτομο παθιασμένο με την υποστήριξη της κουλτούρας της πατρίδας του. Το Global Voices αγκάλιασε ανθρώπους, που κατανοούν μια χώρα και έναν πολιτισμό από μέσα και έξω, που είναι ενθουσιασμένοι, περήφανοι και πρόθυμοι να το σκεφτούν και εκτός της χώρας τους.

JC: Το 2014, γράψατε μια ανάρτηση ιστολογίου με τίτλο «Μια δημόσια συγγνώμη που την πάτησα λόγω μη αμφισβήτησης υποθέσεων». Πρέπει να ρωτήσω: γιατί έχουν σημασία οι αμφισβητούμενες υποθέσεις;

EZ: Ας ξεκινήσουμε λέγοντας τι ήταν αυτή η ανάρτηση. Η ιστορία μου με το Διαδίκτυο πάει πολύ πίσω. Μπαίνω στο Διαδίκτυο το 1989, ήμουν πολύ ενεργός στο διαδίκτυο πριν από το διαδίκτυο. Ήταν το Διαδίκτυο βασισμένο σε πίνακες ανακοινώσεων με βάση κείμενο, που ονομαζόταν UseNet. Άρχισα να δουλεύω στο διαδίκτυο πολύ νωρίς το 1993, όταν μόλις γινόταν ένα νέο πρότυπο. Και μέχρι το 1994, εργαζόμουν για μια εταιρεία που ονομαζόταν Tripod.com, η οποία ήταν μια μεγάλη εταιρεία μέσων κοινωνικής δικτύωσης στο διαδίκτυο. Και τα social media εκείνη την εποχή δεν ήταν Facebook ή LinkedIn, ήταν προσωπικές ιστοσελίδες. Μπορούσες να έχεις τη δική σου προσωπική σελίδα. Και φιλοξενούσαμε προσωπικές ιστοσελίδες 18 εκατομμυρίων ανθρώπων. Και αυτό το έκανε τον πιο δημοφιλή προορισμό στον ιστό. Ήταν μια ακριβή επιχείρηση. Η πληρωμή για διακομιστές και χώρους δίσκου μας κόστιζε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια μηνιαίως. Και έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να βγάλουμε χρήματα. Ο τρόπος για να γίνει αυτό εκείνη την εποχή ήταν με τη διαφήμιση. Ωστόσο, υπήρχε ένα πρόβλημα με τη διαφήμιση. Τότε, οι διαφημιστές δεν ήθελαν να βρίσκονται στην ίδια σελίδα με το περιεχόμενο, που δημιουργείται από τους χρήστες.

Έτσι, δεν ήθελαν να είναι στην ίδια σελίδα με την αρχική μου σελίδα. Ανησυχούσαν μήπως δημοσιεύσω αμφιλεγόμενο περιεχόμενο. Βρήκα λοιπόν μια λύση, που περιελάμβανε τη συσχέτιση μιας διαφήμισης με μια αρχική σελίδα, αλλά όχι την τοποθέτηση της στην ίδια σελίδα. Την έβαλα σε ξεχωριστό αναδυόμενο παράθυρο. Αυτό σημαίνει ότι επινόησα τις αναδυόμενες διαφημίσεις, κάτι που είναι πραγματικά μισητό, νομίζω ότι δικαιολογημένα μισείται. Όπως νομίζω ότι δεν είναι μια πολύ καλή λύση στο πρόβλημα και είναι ένα πολύ άθλιο πράγμα, που αναγκάζεσα να έχεις. Αλλά αυτό για το οποίο έγραψα ήταν αυτή η ιδέα, για την οποία νομίζω ότι αυτές τις μέρες ανακαλύψαμε ότι το Διαδίκτυο, που υποστηρίζεται από διαφημίσεις, δεν είναι πολύ καλό για εμάς. Εάν υποστηρίζεις περιεχόμενο μέσω διαφήμισης, ο πειρασμός είναι να δημιουργείς περιεχόμενο όλο και πιο αμφιλεγόμενο και είναι πολύ δύσκολο να παίρνεις κλικ και προβολές σελίδας και αυτό έχει ανθυγιεινές συσχετίσεις.

Η ειλικρινής παραδοχή του λάθους του Ethan να μην υποστηρίξει νωρίτερα εναλλακτικά επιχειρηματικά μοντέλα και να πιέσει ενάντια σε ανθυγιεινές πρακτικές στη διαδικτυακή διαφήμιση είναι μια κλήση αφύπνισης για το εξελισσόμενο τοπίο του Διαδικτύου. Ως καθηγητής και συγγραφέας, οι γνώσεις του Ethan ρίχνουν φως στην ανάγκη για αλλαγή στο σύγχρονο επιχειρηματικό μοντέλο του Διαδικτύου.

EZ: Αν προσπαθείτε να έχετε όσο το δυνατόν περισσότερες προβολές σελίδων, είναι πιθανό να προτιμάτε πολύ αμφιλεγόμενο περιεχόμενο, έντονα συναισθηματικό περιεχόμενο, περιεχόμενο που θυμώνει τους ανθρώπους, και έτσι έγραψα αυτήν την εξομολόγηση επειδή πιστεύω ότι τα λάθη μου όλα αυτά τα χρόνια πριν δεν υποστήριζαν διαφορετικά επιχειρηματικά μοντέλα. Θα έπρεπε να είχα πιέσει ενάντια στη στοχευμένη διαφήμιση και ενάντια σε όλο αυτό το μοντέλο, που διέπει το σύγχρονο Διαδίκτυο. Απλώς δεν νομίζω ότι είναι πολύ υγιεινό.

Βρείτε το δεύτερο μέρος αυτής της συνέντευξης εδώ .