Μία φωτογραφία που δείχνει ένα μικρό κορίτσι να κουβαλάει τον μικρό της αδερφό στη σχολική τάξη δημιούργησε αναταραχές στην Κίνα τον περασμένο μήνα. Αντικατοπτρίζει το μακροχρόνιο κοινωνικό πρόβλημα της εγκατάλειψης παιδιών σε αγροτικές περιοχές από τους γονείς τους.
Η συζήτηση εναρμονίστηκε στο διαδίκτυο με την έκφραση κλειδί ” Ο μικρός αδερφός θέλει να κοιμηθεί” (Little brother wants to sleep) (弟弟要睡了). Από τις 7 Νοεμβρίου 2011 δεν ήταν δυνατή η αναζήτηση σε μεγάλες διαδικτυακές πλατφόρμες όπως οι Sina, Baidu and Sohu εφόσον η συζήτηση γινόταν ολοένα και πιο πολιτική. Έχει υπολογιστεί ότι υπάρχουν περίπου 58 εκατομμύρια ¨παρατημένα” παιδιά στην Κίνα.
Ο μικρός αδερφός θέλει να κοιμηθεί
Το όνομα του δεκάχρονου κοριτσιού στη φωτογραφία [zh] είναι Long Zhanghuang και ο δίχρονος αδερφός της ονομάζεται Zhang Junjie. Οι γονείς τους είναι εργατικοί μετανάστες που δουλεύουν στην πόλη και τα αδέρφια ζουν με τους παππούδες τους. Η τάξη βρίσκεται σε ένα χωριό στην κομητεία Fenghuang στην επαρχία Hunan.
O Blogger Shichengke εξηγεί [zh] το κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο της φωτογραφίας:
《弟弟要睡了》是缩影、是隐喻,也是叩问。在不经意间,它展示了不少农村空心化甚至荒漠化的冷酷现实。农村空心化的背后,存在诸多体制性难题,比如户籍困局,再比如社会保障不完善。
O σχολιαστής των μέσων ενημέρωσης Yanlong επιχειρηματολογεί [zh] σχετικά με την ανάγκη μεταρρυθμίσεων για την επίτευξη κοινωνικής ευημερίας:
农村留守的“弟弟”,显然不只有“睡觉”的权利。但是,社会保障的触角,并没有伸向社会的每个角落,于是属于儿童的福利,很多就成了纸上的描述。尤其在贫困的农村,所谓儿童的福利,直接与家庭个体的经济状况相挂钩。这种情形下,即使农村不出现空心化,疲于奔命的父母也未必能够有足够的时间照顾孩子,姐姐带弟弟上学的悲酸一幕依然不可避免。
之于女童的爷爷奶奶,同样有诸多缺失的权利可以观照。比如老有所养的权利。与城市职工不同的是,农村老年人没有“退休年龄”,归根结底,是薄弱甚至于空白的社会保障,让这个群体没有能力放下耕作而颐养天年。一定程度上,“幼无所依,老无所养”的农村,才是《弟弟要睡了》这张照片所传递出的最催人泪腺的问题。
Το θέμα που διακυβεύεται δεν είναι φυσικά το δικαίωμα στον ύπνο. Το σύστημα κοινωνικής ευημερίας που έχουμε δεν έχει φτάσει στη βάση της κοινωνίας. Η ευημερία των παιδιών έχει γίνει μία απλή συζήτηση, ιδιαίτερα στα φτωχά χωριά. Τα προνόμια που απολαμβάνουν τα παιδιά εξαρτώνται εξολοκλήρου στο εισόδημα της οικογένειας. Αν και ο εκφυλισμός δε συνέβη στα χωριά, οι γονείς ακόμα δεν έχουν χρόνο να φροντίσουν τα παιδιά τους. Παρόμοιες εξίσου θλιβερές ιστορίες [με αυτή της φωτογραφίας] είναι αναπόφευκτες.
Οι παππούδες του μικρού κοριτσιού έχουν επίσης στερηθεί του δικαιώματος να απολαμβάνουν τη ζωή τους ως συνταξιούχοι. Σε αντίθεση με τους αστικούς ομολόγους τους οι ηλικιωμένοι στα χωριά δεν έχουν συγκεκριμένη ηλικία σύνταξης εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας. Πρέπει να συνεχίσουν να καλλιεργούν τη γη τους ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. “Τα παιδιά δεν έχουν κανέναν από τον οποίο να εξαρτώνται ενώ οι ηλικιωμένοι δεν έχουν κανέναν να τους ταΐσει”-αυτό είναι το λυπηρό μήνυμα αυτής της φωτογραφίας.
58 εκατομμύρια ‘παρατημένα παιδιά’
Ακολουθώντας την ιστορία, το QQ έστειλε μία ομάδα στο χωριό και δημιούργησαν ένα πολύ συγκινητικό ντοκιμαντέρ [zh] (με αγγλικούς υπότιτλους).
Το ντοκιμαντέρ προκάλεσε περισσότερα από 5,200 σχόλια. Ακολουθεί μία επιλεγμένη μετάφραση από τα πιο δημοφιλή:
黑暗幽灵 社会总是在关注着留守儿童,把责任归于父母,可社会看到了没,那些家庭处于什么样的收入水平,不出去能有钱养活整个家庭吗,能供得起孩子上学吗,社会一直在那呼吁呼吁,也就那么点能耐了,不干实事·····
顽石 大批农民工为城市的建设,为经济的发展,为生活所迫。由于政策的滞后,由于管理的缺失,由于有些官员人行的泯灭,使得大批儿童不能跟随父母到工作的地方一起上学。我们那些政府官员们他们的子女肯定不会有这样的问题,他们该好好的反思了
芝麻湖 不要责怪进城打工的父母,他们只不过为了能很基本的活着,同时给孩子更好的未来。谁也不想背井离乡,谁也不想在外漂泊,没有好的农村政策和农业扶持措施,在这个放弃了发展农业的国度,小康基本生活需求则没法实现。高物价,高房价让很多人连气都喘不上,更别谈好好地在农村活着。当孩子在贫困中生活,首先就要怪责国家,然后就是省级和地方政府。不要强词夺理说需要帮助的人太多,高昂的税收不用来给有需要的人民,那要拿来做什么?不要忘了,中国是一个税收极其高的国家,孩子们的生活本来应该更好的,和爸爸妈妈在一起。
Ο δημοσιογράφος Fu Jianfeng υπογραμμίζει[zh] ένα σχόλιο στο βίντεο που τράβηξε η δασκάλα σχετικά με ένα επεισόδιο στην τάξη:
一位孩子很大声地说:“我讨厌春天。”老师问他为什么?她说:“因为春天爸妈就出去打工了。只有到了冬天,爸妈才会回来。”这是发生在“姐姐抱着弟弟上小学”故事的对话http://t.cn/SZsUU4。我是含着泪看完的,这是5800万留守儿童的命运。这个社会、这个时代、这个国家,欠了他们