Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για τους Πρόσφυγες.

Από τότε που εκατοντάδες 100.000 Μπιντούν του Κουβέιτ δέχθηκαν επίθεση από την αστυνομία, επειδή διαδήλωσαν για να υποστηρίξουν άλλους, που κρατήθηκαν νωρίτερα μέσα στο έτος , αρκετοί bloggers και διεθνείς οργανισμοί εντείνουν την υποστήριξή τους στους απάτριδες, με την ελπίδα να επιστήσουν την προσοχή στα δεινά τους. Τα Ηνωμένα Έθνη, για παράδειγμα, ξεκίνησαν τη δική τους εκστρατεία για να τερματίσουν το «κενό», που αντιμετωπίζουν οι απάτριδες τον Αύγουστο.

Οι Μπιντούν μπορεί να μην έχουν ορισμένα νομικά έγγραφα ή μπορεί να μην έχουν εγγραφεί ως πολίτες, όταν το Κουβέιτ έγινε ανεξάρτητο το 1961.

«Εκτός από τη δυστυχία που προκαλείται στους ίδιους τους ανθρώπους, το αποτέλεσμα της περιθωριοποίησης ολόκληρων ομάδων ανθρώπων από γενιά σε γενιά δημιουργεί μεγάλο άγχος στις κοινωνίες, στις οποίες ζουν, και μερικές φορές αποτελεί πηγή σύγκρουσης», φέρεται να είπε ο Antonio Guterres, Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, σε σχέση με τους Μπιντούν.

Από τότε, πολλοί έχουν επίσης αποτίσει φόρο τιμής σε ακτιβιστές Μπιντούν. Το Refugees International αναφέρει ότι η συντάκτρια του Global Voices Mona Kareem μίλησε πρόσφατα στο Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον:

[…] η μαρτυρία τριών γυναικών υποστηρικτριών της ανιθαγένειας συγκίνησε περισσότερο τους συμμετέχοντες. Η Mona Kareem, μέλος της κοινότητας μπιντούν απάτριδων του Κουβέιτ, είπε στο κοινό ότι, παρά τις δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει λόγω της ιδιότητάς της – παρενόχληση, νομικά προβλήματα, ταξιδιωτικοί περιορισμοί – ήταν «η πιο τυχερή της κοινότητάς μου».

«Πολλές από τις φίλες μου θα μπορούσαν απλά να ελπίζουν μόνο σε έναν γάμο με έναν καλό σύζυγο», ο οποίος θα μπορούσε να τους δώσει την υπηκοότητα στο Κουβέιτ, «ή στον θάνατο αυτοκτονώντας». Και πρόσθεσε: «Καμία τους δεν έχει ελπίδα. Καμιά τους δεν χρησιμοποιεί καν τη λέξη «ελπίδα». Οι γυναίκες Μπιντούν πρέπει να αντιμετωπίσουν τόσο τον συντηρητισμό της κοινότητάς τους όσο και την αδικία της χώρας τους».

Εικόνα από το International Calamity: Human Rights Policy Tumblr

Το IbishBlog προχώρησε παραπέρα όχι μόνο παίρνοντας συνέντευξη από την Kareem, αλλά και επαινώντας τη χρήση του Twitter για να επιστήσει την προσοχή στο θέμα :

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα άτομα που έχω γνωρίσει μέσω του Twitter είναι η Mona Kareem, ποιήτρια, δημοσιογράφος, blogger και tweep που τυχαίνει να είναι και bidoun jinsiya – «χωρίς υπηκοότητα» – από το Κουβέιτ. Πρώτον, είναι σχεδόν αδύνατο να παρακολουθήσεις γρήγορα και αποτελεσματικά τα γεγονότα στο Κουβέιτ στα αγγλικά — και σε πολλές περιπτώσεις καθόλου— χωρίς να συμβουλευτείς τη ροή της στο Twitter (@monakareem), η οποία κάνει τη δουλειά 20 τυπικών δημοσιογράφων της Μέσης Ανατολής. Θα έφτανα στο σημείο να το αποκαλούσα απαραίτητο. Το πιο σημαντικό είναι ότι, μέσω των τουίτ και των ιστολογίων της, μου σύστησε, και είμαι βέβαιος και σε πολλά άλλα άτομα, όχι μόνο ενημερωμένες πληροφορίες αλλά και λεπτομέρειες σχετικά με ένα ζήτημα, που είτε δεν γνωρίζαμε είτε, στην περίπτωσή μου, γνώριζα πολύ αόριστα: τα δεινά των απάτριδων του Κουβέιτ. […]

Δεδομένου αυτού του εκπληκτικού συνδυασμού, αναζήτησα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη από τη Mona αυτοπροσώπως […] για μια ποικιλία θεμάτων, ιδιαίτερα για τους μπιντούν στο Κουβέιτ, την πολιτική του Κουβέιτ και τη σκηνή του tweeting και του blogging στη χώρα της. […] Ξεκίνησε με έναν πολύ ασυνήθιστο τρόπο: μου έδειξε κάποια έγγραφα, παρόμοια δεν έχω ξαναδεί. Πρώτον, υπήρχε το ασημένιο ταξιδιωτικό της έγγραφο για το Κουβέιτ, σε αντίθεση με τα κανονικά μπλε διαβατήρια του Κουβέιτ, που εκδίδονταν σε πολίτες, τα οποία την αναγνώριζαν κυριολεκτικά ως «παράνομο κάτοικο» της χώρας. Οι βίζες σε αυτό ήταν εξίσου ενδιαφέρουσες και σε ορισμένες περιπτώσεις σχεδόν εξίσου τρομακτικές. […] Έχω συνηθίσει να βλέπω τα «ταξιδιωτικά έγγραφα», «άδειες», «ταυτότητες» και άλλα εγγενώς προσβλητικά έγγραφα, που εκδίδονται από ορισμένα αραβικά κράτη σε Παλαιστίνιους πρόσφυγες, ιδιαίτερα σε αυτούς στον Λίβανο. Αλλά αυτά δεν τα έχω δει ποτέ και τα ίδια αφηγούνται μια τρομακτική ιστορία.

Και, όπως γράφω, σήμερα οι μπιντούν στο Κουβέιτ διαμαρτύρονται και πάλι, και πάλι αντιμέτωποι όχι μόνο με τη σφοδρή καταστολή, που δεν αντιμετωπίζει αυτούς που θεωρούνται «πολίτες» από την κυβέρνηση του Κουβέιτ, αλλά αντιμετωπίζουν και την πρόσθετη προσβολή της συνεχούς ανάγκης να δείχνουν τις ταυτότητές τους, αφού η διαμαρτυρία είναι, όπως επισημαίνει, «δικαίωμα» στην καλύτερη περίπτωση, που επιφυλάσσεται στους «πολίτες του Κουβέιτ». Όλα αυτά ελάχιστα καλύπτονται από τα μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα στα αγγλικά, αλλά αυτή η συνεχιζόμενη οργή αξίζει σοβαρής προσοχής από όλους όσους ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα στον αραβικό κόσμο. Στη Mona, οι απάτριδες του Κουβέιτ έχουν, όπως θα αντιληφθείτε γρήγορα, μια αξιόλογη νεαρή συνήγορο.

Το Refugees International ήταν επίσης ενεργό στο Twitter και αυτή την εβδομάδα δημοσίευσε στο ιστολόγιό τους έναν αυτόπτη μάρτυρα για την επίθεση σε διαδηλωτές Μπιντούν:

Καθίσαμε στο έδαφος, με την πλάτη στην αστυνομία. Υπήρχαν τουλάχιστον 30 οχήματα από την αστυνομία και τις δυνάμεις πληροφοριών του Κουβέιτ – περισσότερα από όσα έχω δει ποτέ πριν.

Μας επιτέθηκαν χωρίς καμία ειδοποίηση. Κάποιοι από εμάς μείναμε εκεί που ήμασταν, ενώ οι υπόλοιποι τράπηκαν σε φυγή. Έφυγα τρέχοντας με τους φίλους μου και η αστυνομία μας ακολούθησε στην κατοικημένη περιοχή, ανάμεσα στα σπίτια. Έτρεξα για σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα και με ακολούθησαν σκουρόχρωμα αυτοκίνητα GMC Yukon.

Συνέλαβαν και ξυλοκόπησαν πολλούς από αυτούς που παρέμειναν στον χώρο διαμαρτυρίας και χρησιμοποίησαν βοοειδή, βόμβες καπνού, δακρυγόνα και κανόνια ζεστού νερού εναντίον τους.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα ήταν ότι αρνήθηκαν να στείλουν τους τραυματίες στο νοσοκομείο μόλις λίγα βήματα μακριά. Αντίθετα, τους έστειλαν στο αστυνομικό νοσοκομείο για να καλύψουν το χάλι τους.

Το θέμα, φυσικά, δεν είναι καινούργιο και ακτιβιστές όπως η Kareem και άλλοι έχουν θίξει το πρόβλημα της ανιθαγένειας στο παρελθόν, αλλά τον Ιούνιο του 2011, το Global Voices ανέφερε πώς οι Μπιντούν και οι υποστηρικτές τους στρέφονταν όλο και περισσότερο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να προωθήσουν τα αιτήματά τους για δικαίωμα ιθαγένειας. Η Mona Kareem μπορεί να ακολουθηθεί στο Twitter στο @monakareem ενώ το Refugees International βρίσκεται στο @RefugeesIntl .

Η πιο πρόσφατη ανάρτηση της Kareem για το Global Voices σχετικά με τη διασπορά διαμαρτυρίας Μπιντούν στο Κουβέιτ αυτήν την εβδομάδα είναι εδώ.

Αυτό το άρθρο αποτελεί τμήμα του ειδικού μας αφιερώματος για τους Πρόσφυγες.