Ενώ οι επαναλαμβανόμενες τραγωδίες [en] στη λεγόμενη “Mare mortum” (κυριολεκτικά “Νεκρή θάλασσα”) έξω από τις ακτές της Λαμπεντούζα κυριαρχούν στους τίτλους των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι Ιταλοί εξακολουθούν να βρίσκονται στη μέση μίας οικονομικής κρίσης που που δεν δείχνει κανένα σημάδι τερματισμού: το ποσοστό της φτώχειας συνεχίζει να αυξάνεται, όπως και ο αριθμός των ατόμων υψηλού μορφωτικού επιπέδου που εγκαταλείπουν τη χώρα.
Στο δεύτερο μισό του Οκτωβρίου, μια έρευνα με τίτλο “Νέα Φτώχεια στην Ιταλία. Ιταλοί που βοηθούν” [it], που παρουσιάστηκε από την Coldiretti [ΣτΜ Confederazione Nazionale Coltivatori Diretti, Εθνική Συνομοσπονδία Αγροτών] στο Διεθνές Αγροτικό και Διατροφικό Φόρουμ [it] στην πόλη Cernobbio, κατέγραψε την ανησυχητική κατάσταση για την πείνα στην Ιταλία.
Στο articolotre, η Gea Ceccarelli αποκάλυψε [it]:
Secondo quanto rivelato dall'associazione, gli italiani indigenti che hanno ricevuto attraverso canali no-profit pacchi alimentari o pasti gratuiti sono stati quasi 4,1 mlioni. Circa 303.485 di questi nuovi poveri hanno potuto beneficiare dei servizi mensa, mentre 3.764.765 sono stati coloro che, vergognandosi, hanno preferito richiedere pacchi a casa.
Όπως αποκάλυψε η συνομοσπονδία, υπάρχουν περισσότεροι από 4,1 εκατομμύρια φτωχοί που έχουν λάβει μέσω μη-κερδοσκοπικών οργανώσεων επισιτιστική βοήθεια (δέματα με τρόφιμα ή δωρεάν γεύματα). Περίπου 303.485 από αυτούς τους νέοπτωχους έχουν επισκεφθεί συσσίτια, ενώ 3.764.765, από ντροπή, επέλεξαν να πάρουν στο σπίτι τα πακέτα τροφίμων.
Από τη μεριά του, ο ιστότοπος ilsostenibile.it παρείχε λεπτομέρειες [it] για την κοινωνική τάξη που έχει πληγεί περισσότερο:
Insieme a 579mila anziani con oltre 65 anni di età (+14% rispetto al 2012), in Italia ci sono ben 428.587 bambini con meno di 5 anni di età che nel 2013 hanno avuto bisogno di aiuto per poter semplicemente bere il latte o mangiare, con un aumento record del 13 per cento rispetto allo scorso anno; ma ad aumentare con un tasso superiore alla media è stato anche il numero di anziani, ben 578.583 over 65 anni di età (+14% rispetto al 2012), che sono dovuti ricorrere ad aiuti alimentari.
Μαζί με τα 579.000 άτομα άνω των 65 ετών (+14% σε σύγκριση με το 2012), στην Ιταλία υπήρχαν 428.587 παιδιά κάτω των 5 ετών που το 2013 χρειάζονταν βοήθεια μόνο για να μπορέσουν να φάνε ή να πιουν γάλα- ωστόσο, αυτό που αυξήθηκε με ρυθμό μεγαλύτερο του μέσου όρου ήταν ο αριθμός των ηλικιωμένων, 578.583 άνω των 65 ετών (+14% σε σύγκριση με το 2012), που αναγκάστηκαν να καταφύγουν σε επισιτιστική βοήθεια.
Βαριά πληγείσες από την κρίση, οι ιταλικές οικογένειες κάνουν οικονομία στα πάντα ή αναγκάζονται να παραιτηθούν από την αγορά βασικών αγαθών. Ο ιστότοπος riverflash.it μεταδίδει:
Sei italiani su dieci, hanno tagliato le spese per l’alimentazione, che ha raggiunto il livello più basso degli ultimi venti anni. Nel 2013 il crollo è proseguito con le famiglie italiane che hanno tagliato gli acquisti per l’alimentazione, dall’olio di oliva extravergine (-9%) al pesce (-13%), dalla pasta (-9%) al latte (-8%), dall’ortofrutta (-3%) alla carne, sulla base delle elaborazioni su dati Ismea-Gfk Eurisko relativi ai primi otto mesi dell’anno che fanno registrare complessivamente un taglio del 4% nella spesa alimentare delle famiglie italiane.
Έξι στους δέκα Ιταλούς έχουν περικόψει τις δαπάνες τους για την αγορά τροφίμων, οι οποίες έχουν φτάσει πλέον στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 20 ετών. Το 2013 η κατάρρευση συνεχίστηκε με τις ιταλικές οικογένειες να μειώνουν τις αγορές τους από το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο (-9%) μέχρι το ψάρι (-13%), τα ζυμαρικά (-9%), το γάλα (-8%), τα φρούτα και τα λαχανικά (-3%) και το κρέας. Τα στοιχεία του ινστιτούτου Ismea-Gfk Eurisko για τους πρώτους οκτώ μήνες του έτους δείχνουν μία συνολική μείωση της τάξης του 4% στις διατροφικές δαπάνες του ιταλικών νοικοκυριών.
Πάρα το γεγονός ότι κάποιοι πολιτικοί εξακολουθούν να δηλώνουν ότι το τέλος της κρίσης βρίσκεται κοντά, για την ώρα το μόνο που φαίνεται να συμβαίνει είναι η επιδείνωση της κατάστασης. Ο ιστότοπος termometropolitico.it παρουσιάζει ανησυχητικά νούμερα [it] που απεικονίζουν τη σοβαρότητα της κατάστασης στην αγορά εργασίας:
Gli occupati sono 22.349.000 circa, con una contrazione di 80.000 rispetto il mese precedente e di 490.000 in confronto l’anno passato, facendo così passare il tasso di occupazione al 55,4%. Gli obiettivi europei per il 2020 ci imporrebbero, invece, un tasso di occupazione pari al 67%. I disoccupati, sottolinea l’Istituto Nazionale di Ricerca sono arrivati a quota 3.194.00 circa. Di conseguenza il tasso di inattività (cioè coloro che rientrano nella fascia di attività 15-64) si posiziona al 36,4%, in aumento sia rispetto il mese che l’anno precedente.
Υπάρχουν περίπου 22.349.000 απασχολούμενοι, μία μείωση της τάξης των 80.000 ατόμων σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και των 490.000 σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ρίχνοντας έτσι το επίπεδο απασχόλησης στο 55,4%. Οι ευρωπαϊκοί στόχοι ωστόσο για το 2020 ζητούν ένα ποσοστό 67%. Οι άνεργοι, υπογραμμίζει το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών, έχουν φτάσει τους 3.194.000 περίπου. Συνεπώς, το ποσοστό των οικονομικά ανενεργών (όσοι ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα 15-64) είναι 36,4%, αυξημένο σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα αλλά και το προηγούμενο έτος.
O ιστότοπος Consumerismo [it], μία διαδικτυακή εφημερίδα παρόμοια με το Codacons [it], [ΣτΜ: Συντονιστική των Ενώσεων για την Προστασία του Περιβάλλοντος και των Δικαιωμάτων των Καταναλωτών], έγραψε:
Il tasso di disoccupazione si attesta al 12,5%, in aumento di 0,1 punti percentuali rispetto al mese precedente e di 1,6 punti nei dodici mesi.
I disoccupati tra 15 e 24 anni sono 654 mila. L’incidenza dei disoccupati di 15-24 anni sulla popolazione in questa fascia di età è pari al 10,9%, in calo di 0,2 punti percentuali rispetto ad agosto ma in crescita di 0,6 punti su base annua. Il tasso di disoccupazione dei 15-24enni, ovvero la quota dei disoccupati sul totale di quelli occupati o in cerca,
è pari al 40,4%, in aumento di 0,2 punti percentuali rispetto al mese precedente e di 4,4 punti nel confronto tendenziale.
Il numero di individui inattivi tra 15 e 64 anni aumenta dello 0,5% rispetto al mese precedente (+71 mila unità) ma rimane sostanzialmente invariato rispetto a dodici mesi prima. Il tasso di inattività si attesta al 36,4%, in aumento di 0,2 punti percentuali in termini congiunturali e di 0,1 punti su base annua.
Το ποσοστό ανεργίας βρίσκεται στο 12,5%, αυξημένο κατά 0,1% σε σχέση με τον προηγούμενo μήνα και κατά 1,6% σε σχέση με τους προηγούμενους 12 μήνες.
Υπάρχουν 654.000 άνεργοι μεταξύ των ηλικιών 15 και 24. Το ποσοστό ανεργίας σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα είναι 10,9%, 0,2% λιγότερο από τον Αύγουστο, αλλά 0,6% περισσότερο από πέρσι. Ο αριθμός των ανέργων ηλικίας 15-24, δηλαδή το ποσοστό τους μέσα στο σύνολο των απασχολούμενων ή αυτών που αναζητούν εργασία, είναι 40,4%, 0,2% μεγαλύτερο σε σχέση με τον προηγούμενη μήνα και 4,4% σε σχέση με την τάση.
Ο αριθμός των οικονομικά μη ενεργών Ιταλών μεταξύ 15 και 64 ετών αυξήθηκε κατά 0,5% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα (+71.000 άτομα), αλλά παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητος σε σχέση με τους προηγούμενους 12 μήνες. Το ποσοστό των μη ενεργών πολιτών βρίσκεται στο 36,4%, αυξημένο κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες σε οικονομικούς όρους και 0,1 μονάδες σε ετήσια βάση.
Αξιοσημείωτες είναι επίσης οι διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, με τις γυναίκες να βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση. Ο ιστότοπος romasette.it επισημαίνει:
Se si considera la differenza di genere, il tasso di occupazione maschile, pari al 64,4%, diminuisce di 0,1 punti percentuali rispetto al mese precedente e di 1,7 punti su base annua. Quello femminile, pari al 46,5%, diminuisce di 0,3 punti in termini congiunturali e di 0,7 punti percentuali rispetto a dodici mesi prima. Il tasso di disoccupazione maschile, invece, rimane invariato al 12% rispetto al mese precedente e aumenta di 1,8 punti nei dodici mesi; quello femminile, al 13,2%, aumenta di 0,3 punti rispetto al mese precedente e di 1,3 punti su base annua.
Από την ανάλυση των δεδομένων του Istat που δημοσιεύθηκαν στις αρχές Οκτωβρίου, συνάγεται ότι τους πρώτους έξι μήνες του 2013, η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 1,7% σε σχέση με την περίοδο το 2012. Με βάση αυτά τα δεδομένα, ο ιστότοπος συμπεραίνει:Ας αναλογιστούμε τις διαφορές ανάμεσα στα δυο φύλα. Το ποσοστό απασχόλησης των ανδρών είναι 64,4%, σε πτώση κατά 0,1% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα και κατά 1,7% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών, 46,5%, βρίσκεται σε πτώση 0,3 μονάδων βραχυπρόθεσμα και 0,7 μονάδων σε σχέση με πέρσι. Ωστόσο, το ποσοστό της ανδρικής ανεργίας παρέμεινε αμετάβλητο στα 12% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, μία αύξηση της τάξης του 1,8% σε σχέση με πέρσι. Το ποσοστό της γυναικείας ανεργίας, στο 13,2% αυξήθηκε κατά 0,3% σε σχέση με το προηγούμενο μήνα και κατά 1,3% από πέρσι.
Tradotto in cifre – calcola il Codacons – è come se una famiglia di 3 persone, in appena sei mesi, avesse avuto una perdita equivalente a 594 euro (489 una famiglia di 2 componenti, 654 una di 4), una stangata tanto invisibile quanto disastrosa.
Se si aggiunge il dato reso noto pochi giorni fa dall’Istat, relativo al 2012, con una perdita del potere d’acquisto del 4,7%, la stangata diventa impietosa e assume contorni drammatici. In un anno e mezzo è come se una famiglia di 3 persone avesse avuto una tassa invisibile pari a 2.236 euro!!!!
Εκφρασμένα σε νούμερα – όπως υπολόγισε η Codacons – είναι σαν μία οικογένεια 3 ατόμων σε μόλις έξι μήνες να έχασε το ισοδύναμο των 594 ευρώ (489 για διμελή οικογένεια, 654 για τετραμελή), ένα πληγμα αόρατο αλλά καταστροφικό.
Εάν στα παραπάνω προσθέσουμε και τα ευρήματα του 2012 που δόθηκαν στη δημοσιότητα πριν λίγες ημέρες από την Istat, που κάνουν λόγο για απώλεια της αγοραστικής δύναμης της τάξης του 4,7%, το πλήγμα γίνεται και αμείλικτο και λαμβάνει δραματικά χαρακτηριστικά. Είναι σαν μέσα σε ενάμιση χρόνο μία τριμελής οικογένεια να έχει υποβληθεί σε έναν αόρατο φόρο ύψους 2.236 ευρώ!!!!
Με την αύξηση της φτώχειας, έχει επίσης αυξηθεί ο αριθμός των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης. Πράγματι, ο ιστότοπος fanpage.it μεταδίδει ότι [it]:
…Si contano nel 2013 ben 15.067 strutture periferiche (mense e centri di distribuzione) promosse da 242 enti caritativi che fanno riferimento a 7 organizzazioni (Croce Rossa Italiana, Caritas Italiana, Fondazione Banco Alimentare, Banco delle Opere di Carità, Associazione “Sempre insieme per la Pace”, Comunità di Sant’Egidio, Associazione Banco Alimentare Roma) ufficialmente riconosciute dall'Agenzia per le Erogazioni in Agricoltura (Agea) che si occupa della distribuzione degli aiuti. Per quanto riguarda la tipologia di aiuto alimentare offerto – conclude la Coldiretti – i formaggi rappresentano circa il 28 per cento in valore, seguiti da pasta e pastina per bimbi e anziani, che assorbono il 18 per cento del costo, dal latte con il 14 per cento, dai biscotti (12 per cento), dal riso (8 per cento), dall’olio di girasole (6 per cento), dalla polpa di pomodoro (4 per cento) e, a seguire, legumi, confetture e farina.
….To 2013 υπάρχουν 15.067 περιφερειακές δομές (συσσίτια και κέντρα διανομής τροφίμων) που συντηρούνται από 242 φιλανθρωπικές οργανώσεις που αναφέρονται σε επτά οργανισμούς (Ιταλικός Ερυθρός Σταυρός, Caritas Italia [ΣτΜ η φιλανθρωπική οργάνωση της Καθολικής Εκκλησίας], Ίδρυμα Τράπεζας Τροφίμων, Τράπεζα Φιλανθρωπικών Έργων, Ένωση “Πάντα μαζί για την ειρήνη”, η Κοινότητα Sant'Egidio, Ένωση Τραπεζών Τροφίμων Ρώμης), επίσημα αναγνωρισμένες από Οργανισμό Αγροτικών Πληρωμών (Agea), που ασχολείται με τη διανομή της βοήθειας. Σχετικά με το είδος της επισιτιστικής βοήθειας που προσφέρεται- καταλήγει η Coldiretti – τα τυριά αντιπροσωπεύουν περίπου 28% της συνολικής αξίας και ακολουθούν τα ζυμαρικά και οι χυλοπίτες για παιδιά και ενήλικες, που αντιπροσωπεύουν το 18% του κόστους, το γάλα με 14%, τα μπισκότα (12%), το ρύζι (8%), το ηλιέλαιο (6%), η πάστα ντομάτας (4%) και, τέλος, τα λαχανικά, οι μαρμελάδες και το αλεύρι.
Σχολιάζοντας τα τελευταία νούμερα της Istat για το επίπεδο απασχόλησης, ο ιστότοπος ermometropolitico.it έγραψε [it]:
Meno di due giovani su dieci lavorano, anche se bisogna contemplare all’interno di questo dato la presenza dei minorenni e quindi degli studenti. Di fatto il dato più preoccupante è la disoccupazione giovanile, ovvero la quota dei disoccupati sul totale di quelli occupati o in cerca, che a settembre è arrivata al 40,4%, in aumento dello 0,2% rispetto ad agosto e di 4,4% nel confronto annuo.
Λιγότεροι από δύο στους δέκα νέους ανθρώπους δουλέυουν, παρόλο που πρέπει να συνυπολογίσουμε τους ανήλικους και τους φοιτητές. Πράγματι, ο πιο ανησυχητικός αριθμός είναι αυτός της ανεργίας των νέων και πιο συγκεκριμένα ο αριθμός των νέων ανέργων σε σύγκριση το σύνολο όσον ψάχνουν εργασία ή εργάζονται, ο οποίος το Σεπτέμβριο έφτασε το 40,4%, μια αύξηση της τάξης του 0,2% σε σύγκριση με τον Αύγουστο και 4,4% σε σχέση με πέρσι.
Στο Twitter, το πρόβλημα έγινε επίσης έντονα αισθητό:
Sei milioni di senza #lavoro, metà di questi non lo cercano neppure più. E sono sopratutto #giovani sfiduciati. #crisi #disoccupazione
— Il_libertario (@il_libertario) October 26, 2013
Έξι εκατομμύρια χωρίς δουλειά, οι μισοί από αυτούς έχουν σταματήσει να ψάχνουν πια. Και πάνω από όλα, αυτοί που αποθαρρύνονται είναι οι νέοι. #κρίση #ανεργία
I giovani non hanno speranze per il futuro,ma la forza di andare avanti,la crisi la sta pagando la fascia d'età 40/60.#suicidi #crisi
— MalvaGia (@Gabrymalvagia) October 11, 2013
Οι νέοι δεν έχουν ελπίδα για το μέλλον, αλλά τη δύναμη να πηγαίνουν μπροστά, η ηλικιακή ομάδα 40/60 είναι που πληρώνει την κρίση. #αυτοκτονίες #κρίση
Άμεση συνέπεια αυτής της δραματικής κατάστασης, μαζί με την ανεργία των νέων (η οποία έχει φτάσει στα επίπεδα του 1977, πάνω από 40% [it]) είναι η αύξηση της μετανάστευσης σε άλλες χώρες.
Περισσότεροι από 400.000 Ιταλοί πτυχιούχοι και κάτοχοι διδακτορικού τίτλου έχουν φύγει από την Ιταλία, και 59% των νέων που έχουν μείνει στη χώρα [it] θα επιθυμούσαν να την εγκαταλείψουν εξαιτίας της απουσίας προοπτικής για εργασία στην Ιταλία.
Άλλη μία μελλοντική επιπλοκή αφορά τον πληθυσμό στην Ιταλία: το 2030, ή σε 16 χρόνια, θα υπάρχουν περισσότερα [it] άτομα άνω των 65 από οικονομικά ενεργούς πολίτες. Ούτε καν η εισροή των αλλοδαπών μεταναστών δεν θα μπορέσει να αντισταθμίσει το brain drain: οι πολλές πρόσφατες αφίξεις οφείλονται στις ιδιαίτερες καταστάσεις στο Κέρας της Αφρικής και τις αραβικές χώρες, αλλλά το φαινόμενο είχε από πριν ξεκινήσει να μειώνεται- προορισμός τους τώρα είναι χώρες πιο δυναμικές οικονομικά, όχι η Ιταλία της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης.