Συρία: Οι Ελεύθερες Γυναίκες της Νταράγια

Syrian women raise the Syrian revolution flag. Photo source: Syria Untold

Γυναίκες στη Συρία υψώνουν τη σημαία της Συριακής Επανάστασης. Πηγή: Syria Untold

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί ακόμα στο Syria Untold.

 

H Νταράγια, πόλη της Συρίας στα περίχωρα της Δαμασκού, όπου δημοφιλείς ακτιβιστές όπως οι Ghiath Matar και Yahya Sherbaji έχουν γεννηθεί, γίνεται σύμβολο του ειρηνικού κινήματος στη χώρα. Μέρος του κινήματος είναι και μια ομάδα γυναικών,γνωστή ως Ελεύθερες Γυναίκες της Νταράγια, η οποία συμμετέχει σε πολλές διαδηλώσεις και πρωτοβουλίες από την αρχή της επανάστασης, την άνοιξη του 2011. 

“Δεν γνωρίζαμε η μία την άλλη πριν την εξέγερση”, δήλωσε σε συνέντευξη της στο Syria Untold μία από τις γυναίκες της ομάδας. “Οι διαδηλώσεις που κατάφεραν να φέρουν τόσο κόσμο στο δρόμο με κοινό αίτημα την ελευθερία και τη δικαιοσύνη μας έχουν ενώσει”.

Μέρος της ομάδας, που αποτέλεσε και κλειδί στο αρχικό στάδιο της εξέγερσης, συμμετείχε ήδη σε πρωτοβουλίες πολιτών πριν το 2011.  Ήδη από το 2003, νέοι και νέες της Νταράγια συμμετείχαν σε διάφορες εκστρατείες, όπως σε ομάδες καθαριότητας της πόλης, αλλά και διαδηλώσεις για την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ. Συνέβαλαν ακόμα στη δημιουργία αυτού, που χρόνια αργότερα στο πλαίσιο των Αραβικών επαναστάσεων, θα γίνει γνωστό ως Κίνημα Πολιτών της Συρίας. Το κίνημα έχει ήδη θεωρηθεί απειλή για το καθεστώς, το οποίο έχει προβεί στη σύλληψη αρκετών μελών του. 

Η πρώτη κίνηση που έκανε τη συγκεκριμένη ομάδα γυναικών να ξεχωρίσει στο κίνημα ήταν η καθιστική διαμαρτυρία που έκανε για την απελευθέρωση των κρατούμενων συνείδησης τον Απρίλιο του 2011. Μέχρι εκείνη την περίοδο, το καθεστώς είχε αυξήσει την καταστολή κατά ειρηνικών διαδηλώσεων δολοφονώντας, συλλαμβάνοντας και βασανίζοντας εκατοντάδες ακτιβιστές. Οι “Ελεύθερες Γυναίκες της  Νταράγια” στοχοποιήθηκαν ήδη από την πρώτη τους αυτή διαμαρτυρία, στην οποία το καθεστώς άνοιξε πυρά εναντίον τους.

 Οι απόπειρες να αποσιωπήσουν την ομάδα δεν την σταμάτησε από το να εμπλακεί σε ακόμα περισσότερες πρωτοβουλίες, όπως η μεγάλη διαδήλωση που έμεινε γνωστή ως Μεγάλη Παρασκευή. Τη συγκέντρωση ακολούθησε το Μαύρο Σάββατο, μέρα που σηματοδότησε την σύλληψη και δολοφονία εκατοντάδων διαδηλωτών. 

Ενώ η κατάσταση στην περιοχή γινόταν συνεχώς δυσκολότερη, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο των ακτιβιστών, η ομάδα των Ελεύθερων Γυναικών άρχισε να οργανώνει συγκεντρώσεις για την σχεδίαση στρατηγικών, οι οποίες θα επικεντρώνονται σε άλλες πτυχές όπως η επικοινωνία και η διοργάνωση σεμιναρίων για γυναίκες που θέλουν να προωθήσουν αλλαγές στη χώρα τους. Οι δράσεις αυτές προσέλκυσαν και άλλους οι οποίοι δεν αισθανόντουσαν ασφαλείς να συμμετάσχουν σε διαδηλώσεις αλλά ήθελαν να βρουν τον δικό τους τρόπο να συμβάλουν. 

Οι συναντήσεις αυτές οδήγησαν στην επαγγελματική οργάνωση της ομάδας, η οποία άρχισε να μοιράζει καθήκοντα όπως η επικοινωνία και οι δημόσιες σχέσεις, η φωτογραφία, η ανθρωπιστική και ψυχολογική προσφορά αλλά και η καταγραφή όλων αυτών των δράσεων στην ιστοσελίδα τους.  

Ενώ το καθεστώς αύξησε την πίεση ενάντια στην πόλη, συλλαμβάνοντας γνωστούς ειρηνικούς ακτιβιστές, όπως ο Ghiath Matar και βομβαρδίζοντας την πόλη για να σιγάσουν τις διαμαρτυρίες, οι Ελεύθερες Γυναίκες της Νταράγια συνέχισαν να αναπτύσσουν το έργο τους. Στη διάρκεια των Χριστουγέννων, στόλισαν το δέντρο με τα ονόματα των κρατουμένων στις συριακές φυλακές και μάζεψαν γράμματα από τις μητέρες και τα παιδιά τους και τα έβαλαν σε ένα μεγάλο πανό στο δρόμο. Ακόμα, ασχολήθηκαν και με άλλες πρωτοβουλίες πολιτών, από επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια μέχρι την έκδοση της τοπικής εφημερίδας Tα Σταφύλια της Χώρας μου (“Enab Beladi” στα αραβικά).

Η ομάδα κάλεσε ακόμα γυναίκες από άλλες πόλεις, όπως η Sednaya, να συμμετάσχουν και να σταθούν μαζί ενωμένες ενάντια στις προσπάθειες του καθεστώτος να χωρίσουν τους Σύριους και να υποκινήσουν σεχταρισμό στην πλούσια και ποικιλόμορφη κοινωνία τους.

Όταν η πόλη καταλήφθηκε από το καθεστώς, το Νοέμβριο του 2012, οι περισσότερες γυναίκες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Νταράγια. Πολλές επέστρεψαν μετά από μερικούς μήνες, για να βρουν την πόλη τους κατεστραμμένη και τους ανθρώπους της σφαγιασμένους. Αυτό, όμως, δεν τις εμπόδισε να συνεχίσουν το έργο τους, εστιάζοντας αυτή τη φορά στο μεγάλο αριθμό ανθρώπων που χρειαζόντουσαν φαγητό και βοήθεια. Αρκετές από τις γυναίκες της ομάδας φυλακίστηκαν από το καθεστώς ενώ, σήμερα, οι περισσότερες παραμένουν υπό κράτηση ή έχουν εκδιωχθεί από τη χώρα. 

Παρόλα αυτά, είτε είναι στην Αίγυπτο είτε μέσα στις φυλακές της Συρίας συνεχίζουν το έργο τους γύρω από τα δικαιώματα των γυναικών και περιμένουν τη στιγμή που θα μπορέσουν να επιστρέψουν στην Νταράγια, την πόλη που αντιστάθηκε στη διδακτορία με όπλο της, την ειρήνη. 

Το άρθρο έχει δημοσιευτεί ακόμα στο Syria Untold.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.