Πορεία αλληλεγγύης για το κύμα προσφύγων στο Άμστερνταμ, στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. Εικόνα της συντάκτριας.

Είμαι Ιρανο-Καναδή και αυτόν τον καιρό ζω στην Ολλανδία. Κάθομαι στο διαμέρισμά μου στο Άμστερνταμ και χαζεύω το καναδικό μου διαβατήριο. Υπάρχουν πολλές σφραγίδες εκεί μέσα, επειδή το συγκεκριμένο διαβατήριο το αποδέχονται σχεδόν χωρίς κανένα πρόβλημα σε όλο τον κόσμο. Η ολλανδική κάρτα υπηκοότητας είναι δίπλα στο διαβατήριο. Γιατί εγώ, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, δικαιούμαι αυτά τα έγγραφα, που μου δίνουν την ελευθερία του να ταξιδεύω και να ζω οπουδήποτε επιλέξω;

Λοιπόν, όλα ξεκίνησαν όταν ο πατέρας μου υπέβαλλε αίτηση να γίνει Καναδός υπήκοος το 1985, όντας ακόμα στο Ιράν. Δεν είχε στενούς συγγενείς στον Καναδά. Δεν ήταν οικονομικά ανταγωνιστικός ούτε βρισκόταν σε δεινή πολιτική δέσμευση. Η γραφειοκρατία κύλησε ομαλά. Μέχρι το 1988, ο πατέρας μου είχε εξασφαλίσει βίζα παραμονής για εκείνον, τη μητέρα μου και την αδελφή μου. Μετακόμισαν στις αρχές του 1989, λίγους μήνες πριν την γέννησή μου. Η γραφειοκρατία ξεπεράστηκε γρήγορα και έτσι μέχρι να γίνω τριών χρονών, η οικογένεια μου ήταν πλέον πολιτογραφημένοι Καναδοί πολίτες και εγώ γέννημα – θρέμμα Καναδή.

Η Tima Kurdi, η θεία του Alan Kurdi, το άψυχο σωματάκι του οποίου ξεβράστηκε στην ακτή σε κάποια παραλία της Τουρκίας, είχε κάνει αίτηση για άσυλο για την οικογένεια του μεγαλύτερου αδερφού της στον Καναδά το 2015. Συμπλήρωσε όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Συγκέντρωσε μέχρι και μια ομάδα ανθρώπων να παρακαλέσουν την Καναδική Κυβέρνηση να βοηθήσουν την οικογένεια Kurdi όταν θα μετακόμιζαν.

H Tima είχε λεφτά για να χρηματοδοτήσει μόνο έναν αδελφό την φορά. Αντί αυτού, έστειλε επιστολή στον Υπουργό Μετανάστευσης Chris Alexander ζητώντας του βοήθεια για την οικογένεια του Alan. Σε ομιλία σε ραδιοφωνικό σταθμό του Βανκούβερ, ο Fin Donnelly, μέλος της αντιπολίτευσης, εξήγησε ότι τον Μάρτιο του 2015 παρέδωσε ο ίδιος την επιστολή της Tima, που ήταν ψηφοφόρος του, στον Alexander, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.

Διαβάστε επίσης: Alan Kurdi's Death Forces Canada to Confront Its Commitment to Helping Syrian Refugees

Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πως ο γραφειοκράτης που πίεζε να προχωρήσει η αίτηση του πατέρα μου μέσα στον σωρό αιτήσεων τη δεκαετία του '80, είναι υπεύθυνος για την άνετη, προνομιούχα, ευέλικτη ζωή που κάνω. Αυτή την στιγμή, έχω απεριόριστη πρόσβαση στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στην πραγματικότητα, έφυγα από μια άνετη και ασφαλή ζωή στον Καναδά για να ξεκινήσω μια νέα άνετη και εξίσου ασφαλή ζωή στην Ολλανδία.

Προτιμώ να το σκέφτομαι ως “το προνόμιο του διαβατηρίου” που αποκόμισα μέσω ενός συνδυασμού παραγόντων που ήταν τελείως έξω από τον έλεγχό μου ή έξω από το πλεονέκτημα το δικό μου και της οικογένειάς μου. Το προνόμιο του διαβατηρίου μου είναι το προϊόν μιας ανοικτής μεταναστευτικής πολιτικής, την οποίο ξεκίνησε ο Lester B. Pearson και αργότερα την συνέχισε ο Pierre Elliot Trudeau — δύο Καναδοί Πρωθυπουργοί που καθιέρωσαν την θέση του Καναδά ως ανθρωπιστικού ηγέτη. Εκείνη η πολιτική, εκείνοι οι ηγέτες και ο γραφειοκράτης που συμπτωματικά θεώρησε πως τα χαρτιά του πατέρα μου ήταν αποδεκτά μέσα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, έχουν σαφέστατα διαμορφώσει εις βάθος την πορεία της ζωής μου.

Για την οικογένεια Kurdi, ωστόσο, οι λεπτομέρειες πάνε κάπως έτσι. Η αίτηση ασύλου παραδόθηκε στα χέρια του Υπουργού Ιθαγένειας και Μετανάστευσης, βρήκε το δρόμο της τελικά σε έναν γραφειοκράτη, ο οποίος την επανεξέτασε υπό το πρίσμα της τρέχουσας πολιτικής, και εξέδωσε το τελεσίδικο ΟΧΙ. Η τρέχουσα μεταναστευτική πολιτική έχει χαλιναγωγήσει εκείνο το «άνοιγμα» που προωθήθηκε τη δεκαετία του '80 και έτσι σήμερα τηρούν αυστηρές κλίμακες αξιών που σχετίζονται με τις δεξιότητες και την πιθανότητα των μεταναστών να παραμείνουν στον Καναδά και μετά τη λήψη αυτού του προνομιακού διαβατηρίου. Αυτοί οι γραφειοκράτες που προωθούν αιτήσεις έχουν επίσης και την δικαιοδοσία να εγκρίνουν ή να απορρίπτουν αιτήσεις ελαφρά τη καρδία, σε περίπτωση που αισθανθούν ότι ο αιτών θα φύγει από την χώρα μόλις λάβει το χρυσό εισιτήριο (διαδικασία που είναι επισήμως γνωστή ως Ενισχυτικός Καναδικός Νόμος Ιθαγένειας ή Bill C-24).

Στον απόηχο της τραγωδίας της οικογένειας Kurdi, ο Καναδός πρωθυπουργός δήλωσε ότι η καναδική κυβέρνηση είναι η κορυφαία στον κόσμο στο να προσφέρει ένα ασφαλές καταφύγιο για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, δεχόμενη περισσότερους κατά κεφαλήν πρόσφυγες από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Αυτό ήταν ένα τεράστιο ψέμα: σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, ο Καναδάς δεν είναι καν στις 10 πρώτες θέσεις στην λίστα των χωρών που δέχονται πρόσφυγες.

Το γεγονός ότι ο γραφειοκράτης που εξέτασε την αίτηση των Kurdi την απέρριψε, μιλάει για μια τραγωδία που βλέπουμε συνεχώς να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια μας. Είναι μια κρίση που στηρίζεται σε κομμάτια χαρτιού, διαχειριζόμενα από γραφειοκράτες πιστούς στη διεξαγωγή πολιτικών, που καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κατανοήσει το βάρος που φέρει το προνόμιο του διαβατηρίου.

Όπως και πολλοί από εμάς, κάθομαι εδώ νιώθοντας ανίκανη να βοηθήσω. Άνετα και με εξασφαλισμένο τον τόπο μας και την ικανότητά μας για να μετακινηθούμε οπουδήποτε στον κόσμο. Όχι γιατί το αξίζουμε περισσότερο, αλλά καθαρά λόγω συνθηκών που περιλαμβάνουν πολιτικές, σωστό χρονοδιάγραμμα, ακόμη και κοινωνικο-οικονομική επιφάνεια.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές οργανώσεις που μπορούμε να υποστηρίξουμε και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά μέσα σε αυτές. Προτρέπω όλους να βρούμε και να στηρίξουμε αυτούς τους σκοπούς. Θέλω όμως συγχρόνως να αμφισβητήσουμε το σύστημα στο σύνολό του, την έννοια της μετακίνησης, καθώς και τις ελευθερίες και τα προνόμια που συνδέονται με αυτήν. Είναι πράγματι αυτός ο τρόπος που θα πρέπει να λειτουργεί ο κόσμος;