Η “πλούσια αρχιτεκτονική κληρονομιά” της Γιανγκόν είναι το θέμα ενός προσεχούς βιβλίου από τους Manuel Oka, Ben Bansal και Elliott Fox. Ενώ ετοίμαζαν το βιβλίο, δημιούργησαν σελίδες στο Facebook και στο Tumblr, όπου οι επισκέπτες μπορούν να βρουν φωτογραφίες από δημοφιλή και λιγότερο γνωστά κτίρια στην Γιανγκόν. Ακόμη, ζήτησαν από τους χρήστες του Διαδικτύου στην Μιανμάρ να στείλουν φωτογραφίες και να παρέχουν περιγραφές για τα κτίρια που εμφανίζονται στην ιστοσελίδα.
Το Global Voices μίλησε πρόσφατα με τον Ben Banshal για αυτήν την προσπάθεια:
Mong Palatino (MP): Τι σας ενέπνευσε να αρχίσετε αυτήν την προσπάθεια;
Ben Bansal (BB): Είμαστε τρεις συγγραφείς: εγώ, ο Manuel και ο Elliott. Ο καθένας μας έχει μία διαφορετική οπτική. Εγώ είμαι αναπτυξιακός οικονομολόγος και με ενδιαφέρει η ιστορία των πόλεων και πώς αυτές εξελίσσονται. Ο Manu, ο φωτογράφος μας, είναι επίσης αρχιτέκτονας. Του είμαστε υπόχρεοι για τις καταπληκτικές φωτογραφίες του βιβλίου, αλλά και για τις τεχνικές του γνώσεις. Ο Elliott εργάζεται στον τομέα ανθρωπισμού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γνωρίζει πολύ καλά την πολιτική ιστορία της σύγχρονης Μιανμάρ. Η Γιανγκόν μιλάει στον καθένα από εμάς. Ελπίζουμε ότι το βιβλίο θα μεταδώσει όλα αυτά.
MP: Ποια ήταν η ανταπόκριση των χρηστών του Διαδικτύου στην Μιανμάρ και ποια των αρχών;
BB: Οι χρήστες του Διαδικτύου στην Μιανμάρ είναι υπέροχοι! Αρχίσαμε με μία σελίδα στο Facebook, δημοσιεύοντας ένα κτίριο και μία σύντομη περιγραφή κάθε μέρα. Σε λίγους μήνες αποκτήσαμε 6000 followers, οι περισσότεροι από την Μιανμάρ προφανώς. Με κάθε φωτογραφία κτιρίου, κάποιος θα συμπλήρωνε μία επιπλέον πληροφορία που μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε. Με αυτήν την έννοια, αυτό ήταν και ένα πείραμα crowdsourcing! Δεν έχουμε ακούσει τίποτα από τις αρχές της Μιανμάρ.
MP: Ποια πιστεύετε ότι είναι τα απαραίτητα μέτρα για τη διατήρηση και τη διάδοση αυτών των ιστορικών κτιρίων στην Γιανγκόν;
BB: Το Yangon Heritage Trust [Καταπίστευμα Κληρονομιάς της Μιανμάρ] κάνει σημαντική δουλειά για να δημιουργήσει περισσότερη συζήτηση. Επίσης, κάνουν πολλή καλή δουλειά με την κυβέρνηση. Ελπίζουμε τώρα ότι η κυβέρνηση θα τους ακούει περισσότερο. Η Κουάλα Λουμπούρ ή η Σιγκαπούρη, για παράδειγμα, έχουν χάσει κάποιο από το ιστορικό τους βάθος. Ωστόσο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι συχνά οι άνθρωποι συγκεντρώνονται στην αποικιακή κληρονομιά. Ελπίζουμε ότι το βιβλίο θα δείξει μία ευρύτερη ιστορία: η αρχιτεκτονική μετά το 1948 είναι και αυτή γοητευτική με τον δικό της τρόπο. Και φυσικά υπάρχει και η καταπληκτική θρησκευτική κληρονομιά της πόλης: βουδιστική, χριστιανική, ινδουιστική, εβραϊκή και μουσουλμανική. Αν η Γιανγκόν καταφέρει να διατηρήσει ανέπαφη αυτήν την ιστορία, τότε θα αποτελέσει παράδειγμα για όλον τον κόσμο.
Ακολουθούν κάποια από τα κτίρια της Γιανγκόν που δείχνουν την ποικίλη και μοναδική αρχιτεκτονική της πόλης: