Παλαιστίνη: Η ανάμνηση της Νάκμπα

Η 15η Μαΐου είναι η Ημέρα της Νάκμπα, όταν οι Παλαιστίνιοι ενθυμούνται τον εκτοπισμό και την εκδίωξη, που έλαβαν χώρα κατά την εγκαθίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948. Σε αυτή τη δημοσίευση εξετάζουμε πώς η ημέρα μνημονεύεται από Παλαιστίνιους σε blogs και Twitter.

“Νάκμπα” σημαίνει “καταστροφή” και αναφέρεται στη διαδικασία μαζικής απέλασης Παλαιστινίων από τα χωριά τους από ισραηλινές δυνάμεις τόσο πριν όσο και μετά αφότου το Ισραήλ ανακηρύχθηκε κράτος το 1948, δημιουργώντας μια μεγάλη παλαιστινιακή διασπορά σε όλο τον κόσμο.

Η Παλαιστίνια blogger Rana Baker αφηγήθηκε την ιστορία του Hajj Othman, ο οποίος εκδιώχθηκε από το σπίτι του κατά τη Νάκμπα:

Ο Hajj Othman Sa'd Aldeen al-Habbash γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου 1941 σε ένα μικρό παλαιστινιακό χωριό δυτικά της σημερινής Ασκελόν, γνωστό ως al-Jura. Στις 4 και 5 Νοεμβρίου 1948, ξεριζώθηκαν από το χωριό ανελέητα οι ντόπιοι κάτοικοί του, οι οποίοι αριθμούσαν μόλις 3.000 το 1948. Όπως και οι υπόλοιποι, ο Hajj Othman, επτά ετών τότε, κατέφυγε στη Γάζα. […] “Άφησα τη σχολική τσάντα στο σπίτι μου στο al-Jura, θεωρούσαμε ότι ήταν προσωρινό. Έκαναν επιδρομή με τα αεροπλάνα τους. Ογδόντα έξι δολοφονήθηκαν σε λίγα λεπτά”.

Τοιχογραφία στη Ράφα, στη Λωρίδα της Γάζας με θέμα τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες που επιστρέφουν στα σπίτια τους. Φωτογραφία από Abed Rahim Khatib, © Demotix (8/05/2012).

Ο Iyad El-Baghdadi τουίταρε:

Ο προπάππος μου κατασκεύαζε και να επισκεύαζε σκάφη στη Τζάφα και μετά τη Νάκμπα πήγε στο Πορτ Σαΐντ στη συνέχεια στην Δαμιέττα και στη συνέχεια στο Κάιρο.

Γελοιογραφία Carlos Latuff.

Ο blogger Sami περιγράφει τι συνέβη με τον παππού του από την πλευρά της μητέρας του:

Ο πατέρας της μητέρας μου γεννήθηκε στην πόλη Ράμλα. Ζούσε εκεί για την πρώτη μιάμιση δεκαετία της ζωής του. […] Το 1948, ο παππούς μου και η οικογένειά του ήταν μεταξύ των 70.000 Παλαιστινίων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη Ράμλα, τη γειτονική πόλη Λοντ (Λύδδα) και τα γύρω χωριά. Πέθανε το 1987, έχοντας επιστρέψει μόνο μία φορά στη δεκαετία του '70 για μια σύντομη επίσκεψη με μέλη της οικογένειας που παρέμειναν στην πόλη. Μια εβραϊκή οικογένεια ζει τώρα σε αυτό το σπίτι. Ούτε οι γονείς του παππού μου ούτε αυτός ή κάποιο από τα αδέλφια του έλαβε ποτέ ούτε ένα σεντ αποζημίωσης. Σίγουρα δεν έλαβαν ποτέ αναγνώριση για τις απώλειές τους.

Ο blogger και ανθρωπολόγος Jhshannon διηγήθηκε την ιστορία της οικογένειας της Nidal:

Η οικογένεια της Nidal εντόπισε τις ρίζες της από την παλαιστινιακή πόλη Σαφέντ - θρησκευτικό και εμπορικό κέντρο στη Γαλιλαία στα βόρεια της Παλαιστίνης. Ο παππούς της, ένας Marwan al-Safedi, υπήρξε πλούσιος έμπορος και τοπικός θρησκευτικός ηγέτης κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Αυτός και η σύζυγός του, Faidah Sharabi, γέννησαν δύο παιδιά, τον Rashid και τη Fatima, και ζούσαν σε ένα ευρύχωρο σπίτι προς την άκρη του νότιου τμήματος της πόλης. Στη συνέχεια ήρθε η Νάκμπα, η “Καταστροφή”. Η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Σαφέντ τον Μάιο του 1948, ύστερα από την επιχείρηση Yiftah, ένα σχέδιο από Εβραίους παραστρατιωτικούς να καταλάβουν τη Σαφέντ ως μέρος της ευρύτερης σύγκρουσης που προκάλεσε όχι μόνο την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, αλλά και το φευγιό και εξορία πολλών από χιλιάδες Άραβες από τη Σαφέντ και τα γειτονικά χωριά.

Ο Παλαιστίνιος ακτιβιστής Yousef Munayyer δήλωσε:

@YousefMunayyer: Στην Νάκμπα το 1948, ο Μπεν Γκουριόν είπε: “Οι παλιοί θα πεθάνουν και οι νέοι θα ξεχάσουν” κι όμως το #WeWillReturn48 παραμένει ακόμα δημοφιλές

Και η δημοσιογράφος Dima Khatib τουίταρε:

@Dima_Khatib: Το 1948, μια μέρα σαν τη σημερινή, πολλοί σαν τη γιαγιά μου ξεκίνησαν το ταξίδι των προσφύγων για το υπόλοιπο της ζωής τους #Nakba

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.