Στην καρδιά του Πορτ Οφ Σπέιν, απέναντι από το πρόσφατα ανακαινισμένο Κόκκινο Σπίτι του Τρινιντάντ και Τομπάγκο, είναι μια όαση με σκιά από τα δέντρα που, χάρη στην ιστορία της πολιτικής ορολογίας και διαμαρτυρίας, είναι γνωστή εδώ και πολύ καιρό ως “Πανεπιστήμιο της Woodford Square” ή “Το Λαϊκό Κοινοβούλιο.”
Στις 25 Ιανουαρίου του 2020, ακτιβιστές για τα φύλα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Woodford για να ενώσουν τις φωνές τους για ένα ζήτημα που μαστίζει τη χώρα για κάποιο χρονικό διάστημα — τη βία λόγω του φύλου (GBV).
Η εκδήλωση, μια ανάμνηση για τα τοπικά θύματα της γυναικοκτονίας, πραγματοποιήθηκε την Πορτοκαλί Ημέρα — μια εθιμοτυπία των Ηνωμένων Εθνών στις 25 κάθε μήνα για την ευαισθητοποίηση σχετικά με την τη βία λόγω του φύλου (GBV).
Πολλές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και υπερασπιστές των δικαιωμάτων των γυναικών, μεταξύ των οποίων η CAISO (η οποία αγωνίζεται για τη σεξουαλική δικαιοσύνη και την ισότητα των φύλων), ο Συνασπισμός ενάντια στην Οικογενειακή Βία και ο Σύνδεσμος Οικογενειακού Προγραμματισμού της χώρας και το Ινστιτούτο για τις Σπουδές Φύλου και Ανάπτυξης στην πανεπιστημιούπολη του Αγίου Αυγουστίνου του Πανεπιστημίου των Δυτικών Ινδιών, συναντήθηκαν για να τιμήσουν τα θύματα και να καλέσουν το κράτος να αναλάβει δράση για την προστασία της ζωής των γυναικών και των κοριτσιών.
Οι ενδιαφερόμενοι κυκλοφόρησαν επίσης μια διαδικτυακή εκστρατεία συλλογής υπογραφών ζητώντας, μεταξύ άλλων, την αύξηση της αποτελεσματικότητας για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας λόγω του φύλου (GBV), καλύτερη και πιο προσιτή υποστήριξη των θυμάτων, προγράμματα κοινωνικής αναμόρφωσης για την αλλαγή του πολιτισμού και τροποποιήσεις του Νόμου για την Ενδοοικογενειακή Βία, ώστε να διασφαλίζει τη χωρίς διακρίσεις, έγκαιρη πρόσβαση στη δικαιοσύνη και την ασφάλεια.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που μοιράστηκαν στην εκδήλωση, 20 γυναίκες σκοτώθηκαν στο Τρινιντάντ και Τομπάγκο ως αποτέλεσμα της βίας λόγω φύλου μόνο κατά το τελευταίο έτος. Η λέκτορας του Πανεπιστημίου και συν-διευθύντρια της CAISO, Δρ. Angelique Nixon, πρότεινε πως ορισμένοι από αυτούς τους θανάτους θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, καθώς “οι άνθρωποι γνώριζαν” ότι οι γυναίκες είχαν απειληθεί: “Εάν οι μηχανισμοί αναφοράς λειτουργούσαν, αυτές οι γυναίκες θα ήταν ζωντανές.”
Στη δική της προσφώνηση, η Sabrina Mowlah-Baksh, γενική διευθύντρια του Συνασπισμού Κατά της Ενδοοικογενειακής Βίας, πένθησε τις γυναίκες “των οποίων η ζωή αφαιρέθηκε από τους άνδρες των οποίων η έννοια του ανδρισμού συνδέεται με την άσκηση εξουσίας και τον έλεγχο των γυναικών”.
Στις 21 Ιανουαρίου, λίγες μέρες πριν τη διαδήλωση, η αστυνομία του Τρινιντάντ και Τομπάγκο (TTPS) ξεκίνησε μια νέα Μονάδα για τη βία με βάση το φύλο, η οποία θα επικεντρωθεί σε περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας και παραβιάσεων περιοριστικών μέτρων. Σημειώνοντας ότι η παροχή πολύτιμων πληροφοριών στην αστυνομία συμβάλλει στη διάσωση ζωών, ο Επίτροπος της Αστυνομίας Gary Griffith ενθάρρυνε τους μάρτυρες να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την βία λόγω του φύλου (GBV).
Απόδοση ευθυνών στο θύμα και κοινωνικοποίηση των νεαρών ανδρών
Δυστυχώς, λίγες μέρες μετά τη διαμαρτυρία, η χώρα έχασε ακόμη μια γυναίκα λόγω βίας από τον σύντροφό της — και το Newsday, το οποίο έδωσε τίτλο στη δημοσίευση “Συγγενείς: ο δολοφόνος έφτασε στα άκρα”, επικρίθηκε κατηγορηματικά για το πώς επέλεξε να παρουσιάσει το περιστατικό:
Σε δημόσια ανάρτηση στο Facebook, η Kathryn Stollmeyer-Wight δήλωσε:
Μην τολμήσετε να κατηγορήσετε το θύμα.
Μπούχτισα από ανθρώπους που δικαιολογούν τη βία.
Ο χρήστης του Facebook, Darryn Dinesh Boodan, πρόσθεσε:
Πρόκειται για μια αξιοθρήνητη επικεφαλίδα και γενικά ένα αξιοθρήνητο ρεπορτάζ. Οι συγγενείς του Singh πιστεύουν ότι αυτός είναι το πραγματικό θύμα — κι όχι το πρόσωπο που δολοφόνησε εν ψυχρώ.
Διάφοροι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που αυτοπροσδιορίζονται ως άνδρες πήραν επίσης θέση. Ο Ian Michado Royer δημοσίευσε μια λίστα προτάσεων για “τι να κάνουν όταν φτάνουν στα άκρα”, προσθέτοντας:
Πρέπει να σταματήσουμε να επιτρέπουμε την αρσενική τοξικότητα και να δικαιολογούμε την ψυχοπαθητική συμπεριφορά αποδίδοντας τις ευθύνες στο θύμα! Αν διδάξετε στον […] γιο σας μερικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης σε πραγματικό χρόνο και πώς να είναι αξιοπρεπής άνθρωπος, δεν θα δολοφονήσει κάποιον επειδή στρεσαρίστηκε. #ΧέσεΜεΜεΑυτήΤηΜαλακία
Ο Anthony Morgan Beach συμφώνησε:
1. Οι άνδρες και τα αγόρια πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν καλύτερα τις γυναίκες (και πολλά από αυτά πρέπει να τα διδάξουν οι άνδρες).
2. Πρέπει να διδάξουμε στους άντρες και στα αγόρια μας πώς να αντιμετωπίσουν διάφορες πτυχές της ζωής τους.
3. Εμείς οι άνδρες πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να είμαστε φύλακες των αδερφών μας.
Μία από τις καλύτερες φίλες του θύματος, η Christa Prevatt, απωθήθηκε επίσης από το άρθρο του Newsday και άρχισε να υποστηρίζει σοβαρά τα θύματα των γυναικοκτονιών.
Στην εβδομαδιαία στήλη του Newsday, η Δρ. Gabrielle Hosein, η οποία δίνει διαλέξεις Ινστιτούτο για τις Σπουδές Φύλου και Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο των Δυτικών Ινδιών, έγραψε όπως αρμόζει:
Σε αντίθεση με το επιχείρημα της πρόκλησης που προωθήθηκε ψεύτικα, καμία από αυτές τις γυναίκες δεν είχε καυγά, δεν ήταν βίαιη ή δεν κακοποίησε τους άνδρες που τις σκότωσαν. Προσπαθούσαν μόνο να σηκωθούν το πρωί, να πάνε στη δουλειά και να προχωρήσουν. […]
Η δολοφονία γυναικών από άνδρες δεν αποτελεί απάντηση στην απόρριψη μιας σχέσης. Αυτές οι γυναίκες υπέμειναν και διέφυγαν από χρόνιες κακομεταχειρίσεις και κακοποιήσεις, σε μορφές που αποτελούν ποινικά αδικήματα. Δεν “παράτησαν” έναν εραστή. Απέρριψαν τον τρόμο και τις σωματικές βλάβες. Άφησαν μια σκηνή εγκλήματος. Πείτε το όπως είναι.
Μια έκκληση σε ολόκληρη την περιοχή για “κλείσιμο των καταστημάτων”
Εν τω μεταξύ, σε μια ενδιαφέρουσα στροφή, μερικοί ακτιβιστές, συμπεριλαμβανομένης της Nazma Muller, η οποία λέει ότι “δεν θα ξαπλώσουμε και θα αφήσουμε αυτή τη γυναικοκτονία να περάσει”, ζήτησαν να γίνει μια σεξουαλική απεργία για να διαμαρτυρηθούν για τη βία λόγω φύλου. Η δράση φαίνεται να εξαπλώνεται σε όλη την Καραϊβική, με την Τζαμάικα και τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις να υποστηρίζουν την ιδέα.
Στην ανακοίνωσή της για την απεργία στο Facebook, η Muller αποκάλυψε ότι η ιδέα βασίστηκε σε επιτυχή σεξουαλική απεργία που πραγματοποιήθηκε στη Λιβερία, συμβάλλοντας στον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου της χώρας. Η περιφερειακή εκδήλωση της σεξουαλικής απεργίας, είπε, αποσκοπεί στο να “λιμοκτονήσουν οι άνδρες στην υποταγή και να θέσουν την αιτία των δικαιωμάτων των γυναικών ψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων.”
Η ιδέα είναι απλή, εξήγησε:
Αυτό το κάνουμε για να δείξουμε αλληλεγγύη στις αδερφές μας που υποφέρουν και να ευαισθητοποιήσουμε τα αιτήματά μας για καλύτερη ασφάλεια και καλύτερη μεταχείριση.
Η Muller πρότεινε η σεξουαλική απεργία να επιβληθεί μέχρι τις 8 Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Ενώ ορισμένοι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αντιτίθενται στην ιδέα, δεν βλέπουν τι θα επιτύχουν ή είναι αντίθετοι με το να περιορίζεται η εξουσία των γυναικών στις σεξουαλικές προτιμήσεις, άλλοι πιστεύουν ότι θα έχει μεγάλο αντίκτυπο αν οι γυναίκες συγκροτηθούν με αυτόν τον τρόπο.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, το μήνυμα είναι σαφές: οι γυναίκες μπούχτισαν.