Άνω Αμαζονία: O τουρισμός όπλο απέναντι στην ξηρασία

Na comunidade existem 24 n˙cleos familiares que possuem um estilo de vida regido pelo ritmo das ·guas do rio TapajÛs, ainda conservam uma simbologia arquitetÙnica ligada aos costumes de viver na regi„o em casas de moradia com rusticidade na construÁ„o, na maioria de palhas com parede de madeira, porÈm com energia elÈtrica da rede publica. FLAVIO FORNER/XIB…/INFOAMAZONIA

Στην περιοχή της Maripa, αυτές οι καλύβες είναι φτιαγμένες από φοίνικες και ξύλα, αλλά έχουν το προνόμιο να διαθέτουν ηλεκτρικό ρεύμα από το δημόσιο δίκτυο. Flávio Forner/INFOAMAZONIA                                     

Αυτό εδώ είναι το δεύτερο κομμάτι (από τα τέσσερα συνολικά) του ρεπορτάζ για στην “Άνω Αμαζονία” (κείμενο της Camila Fróis και φωτογραφίες του Flávio Forner), που πραγματοποιήθηκε από την InfoAmazônia, και δημοσιεύεται εδώ στα πλαίσια συμφωνίας διαμοιρασμού περιεχομένου. Διαβάστε το πρώτο μέρος.

Μια πολύ απλή κατασκευή καλυμμένη με φύλλα φοίνικα, χωρίς τοίχους, που διαθέτει αιώρες και βρίσκεται πάνω στην όχθη του ποταμού Tapajós. Τα κανάλια (igarapés στα πορτογαλικά, δηλ. στενές διακλαδώσεις με μικρό βάθος στον ποταμό του Αμαζονίου) που ανανεώνουν το δάσος, το χρυσό φως του ήλιου που είναι λες και αναδύεται από τα κύματα το σούρουπο και η νύχτα κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια εγγυώνται καλή δραστηριότητα όλο τον χρόνο στην περιοχή Jamaraquá. O οικοτουρισμός αποτελεί πηγή εσόδων για τους κατοίκους. Πολλοί απασχολούνται ως οδηγοί μέσα στο δάσος για 100 ρεάλ την ημέρα (περίπου 25€), περισσότερα από το να προσφέρουν οποιαδήποτε άλλη εργασία στο δάσος.

Επονομαζόμενος “ο Pedrinho” (μικρός Πέτρος), ο Pedro da Gama καυχιέται που προνόησε να επενδύσει στον τουριστικό τομέα ως εναλλακτική πηγή εσόδων σε περιόδους ελλείψεων: “Κάνει λίγο πιο ζεστό καιρό κάθε χρόνο, βρίσκουμε λιγότερα ψάρια στο ποτάμι και τον “χειμώνα” η γη είναι ολοένα και πιο ξηρή”, υποστηρίζει.

Αν και ο τουρισμός φαίνεται να αποτελεί μια ευκαιρία που θα συνέβαλε στη βελτίωση της ποιότητας ζωής στην περιοχή, ωστόσο όλες οι κοινότητες της κοιλάδας του Tapajós απέχουν πολύ από το να έχουν στη διάθεσή τους τις ίδιες ευκολίες όπως στη Jamaraquà: τρεχούμενο νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Στην περιοχή “Reserva Extrativista” (Resex) Tapajós-Arapinus, στην άλλη πλευρά του ποταμού για παράδειγμα, τα χωριά δεν έχουν οδική πρόσβαση ούτε ηλεκτρική ενέργεια, ενώ πολλοί πρέπει ακόμα να συλλέγουν νερό από το ποτάμι, καθώς δεν διαθέτουν σύστημα άντλησης νερού.

Συνολικά, μεταξύ των περιοχών Flona και Resex υπάρχουν 103 χωριά, μεταξύ των οποίων μόνο 6 διαθέτουν σταθερή παροχή ρεύματος, ενώ 65 διαθέτουν σύστημα παροχής νερού. “Όποιος βασίζεται μονάχα στη φύση για να συντηρήσει την οικογένεια του, αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες σε περιόδους πλημμυρών και ξηρασίας”, υπογραμμίζει ο Pedro da Gama. “Το μεγαλύτερο μέρος των φυτών πεθαίνει, γιατί το έδαφος είναι πολύ αμμώδες. Η γη ζεσταίνεται πολύ και οι θάμνοι όπως το cajueiro (ανακάρδι ή κάσιους), το cupuaçu (κουπουασού – κοντινό του κακάο) ή το muricizeiro πεθαίνουν”, προσθέτει ο ” Μικρός Πέτρος”.

Στη διαδρομή προς την ακτή, μιλάει για την ανησυχία του για τα ζώα του δάσους: “Αυτή η ξηρασία είναι μια μεγάλη αλλαγή για εκείνα, τα πουλιά την αισθάνονται, το ίδιο και οι βραδύποδες. Πέφτουν στο έδαφος και πεθαίνουν από έλλειψη τροφής”, κρίνει ο caboclo [ΣτΜ: άτομο με μεικτή βραζιλιάνικη και ευρωπαϊκή καταγωγή], σε μια αφήγηση που θα μπορούσε να αφορά το βορειοανατολικό, ημιάνυδρο τμήμα της Βραζιλίας.

Οι κάτοικοι που διαμένουν στη Flona, κατοικούσαν εκεί πριν τη δημιουργία της “ζώνης προστασίας”. Αυτόχθονες, επιβιώνουν μέσα από την καλλιέργεια μανιόκας, το ψάρεμα ή την υλοτομία.

Πρόσωπα της ξηρασίας στην περιοχή Tapajós.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.