Μια συνέντευξη με έναν blogger που συνδέει το όνειρο της Μιανμάρ και του Χονγκ Κονγκ για δημοκρατία

Εικόνα από Yangon.design. Ελεύθερη χρήση.

Ο Ben Crox, επιμελητής της BarCamp με έδρα το Χονγκ, επισκέπτεται τακτικά τη Μιανμάρ τα τελευταία δέκα χρόνια, προωθώντας τη νέα τεχνολογία και τις νέες δεξιότητες επικοινωνίας των μέσων.

“Έχω κάνει πολλούς φίλους, νέους και [ηλικιωμένους]. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι ενεργοί στο Facebook, όπου δημοσιεύουν για τη ζωή τους και νέα για τη Μιανμάρ”, μου είπε ο Crox μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, άρχισε να μαθαίνει βιρμανικά, γεγονός που τον οδήγησε να δώσει ιδιαίτερη προσοχή σε ειδήσεις από τη Μιανμάρ.

Και όταν πραγματοποιήθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα στη Μιανμάρ την 1η Φεβρουαρίου, άρχισε να δημοσιεύει – στα κοινωνικά μέσα και σε διάφορες διαδικτυακές πλατφόρμες – νέα και πληροφορίες σχετικά με τις επακόλουθες διαμαρτυρίες.

Πήρα συνέντευξη από τον Crox για τις προσπάθειές του στην ενίσχυση της επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωρών και τις παρατηρήσεις του σχετικά με την πολιτική κατάσταση στη Μιανμάρ. Οι απαντήσεις του έχουν υποστεί επεξεργασία για συντομία και σαφήνεια.

Oiwan Lam (OL): Γιατί αισθάνεστε την επιθυμία να μεταφέρετε ειδήσεις και πληροφορίες σχετικά με τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες στη Μιανμάρ στους netizens του Χονγκ Κονγκ;

Ben Crox (BC): Η Μιανμάρ δεν είναι πολύ συνδεδεμένη με τον κόσμο. Παρόλο που το Χονγκ Κονγκ είναι σημαντικός εμπορικός εταίρος με τη Μιανμάρ, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους μου στο Χονγκ Κονγκ δεν μιλούν ποτέ για τη Μιανμάρ. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, η χώρα υπήρξε ένας νέος τουριστικός χώρος για νέους του Χονγκ Κονγκ. Για λίγους, υπάρχει η δυνατότητα να ταξιδέψουν στη Μιανμάρ για θρησκευτική κατάνυξη ή για λόγους σχετικούς με την ανθρωπιστική βοήθεια.

Η πανδημία COVID-19 έπληξε σκληρά τη Μιανμάρ και με δωρεές βοηθώ μερικούς από τους φίλους μου στη Μιανμάρ. Αλλά όταν ο στρατός ανέλαβε ξαφνικά, τα κανάλια μεταφοράς χρημάτων αποκλείστηκαν. Το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να βοηθήσω τους ανθρώπους της Μιανμάρ να διαδώσουν την άποψη τους και τα νέα τους.

Πιστεύω πως ό,τι συνέβη στη Μιανμάρ θα αντηχήσει στο μυαλό πολλών στο Χονγκ Κονγκ, επειδή επίσης στερούμαστε τα δικαιώματά μας, την ελευθερία μας, την ελπίδα μας για το μέλλον από παρόμοια θεσμοθετημένη κρατική βία.

Οι σκηνές διαμαρτυρίας στη Μιανμάρ μοιάζουν με το Χονγκ Κονγκ. Πολλοί από τους Βιρμανούς φίλους μου ανυπομονούν να μάθουν από την εμπειρία διαμαρτυρίας του Χονγκ Κονγκ και προσπαθούν να συνδεθούν με την Συμμαχία Τσαγιού Γάλακτος, ένα διαδικτυακό δίκτυο φιλοδημοκρατικών δικτύων, που προέρχονται από την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ, την Ταϊλάνδη και την Ινδία.

Άνθρωποι από πολλές ασιατικές χώρες μοιράζονται το όνειρο της καθιέρωσης μιας καθαρής και δημοκρατικής κυβέρνησης, με την οποία θα διασφαλίζονται δίκαιες ευκαιρίες και η ποικιλία. Και μοιράζομαι αυτό το όνειρο επίσης.

OL: Το Διαδίκτυο στη Μιανμάρ έχει διακοπεί μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα. Πώς λαμβάνετε τις πιο πρόσφατες ενημερώσεις; Πώς βεβαιώνεστε ότι οι πληροφορίες είναι αξιόπιστες;

BC: Το Διαδίκτυο στη Μιανμάρ έχει διακοπεί, αλλά δεν έχει διακοπεί εντελώς. Η χούντα θέλει να συνεχίσουν να λειτουργούν τα ξένα εργοστάσια και οι εγκαταστάσεις. Ταυτόχρονα, πολλές μικρές επιχειρήσεις βασίζονται επίσης πολύ στο Διαδίκτυο. Στην πρώτη φάση της διακοπής, επηρεάστηκε μόνο το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, ενώ το δίκτυο Wi-Fi και ορισμένα δίκτυα ινών λειτουργούσαν ακόμη. Αργότερα μάθαμε ότι το Διαδίκτυο των κινητών έχει φιλτραριστεί με κάποια παλιά έκδοση του Σινικού Μεγάλου Τείχους Προστασίας. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους χρήστες να συνδεθούν μέσω VPN. Πρόσφατα, ο στρατός προσπαθεί να θέσει έναν νέο κανόνα με ένα πλήρες κλείσιμο του Διαδικτύου μετά τα μεσάνυχτα από τις 1 π.μ. έως τις 9 π.μ.

Επομένως, μπορώ να λαμβάνω πολλές άμεσες ενημερώσεις από πολλές πηγές. Τα περισσότερα κοινοποιούνται σε ομάδες Facebook, προσωπικές ροές των συνδέσεών μου. Πολλοί αγγλόφωνοι netizens της Μιανμάρ, ειδικά εκείνοι με δημοσιογραφικό υπόβαθρο, χρησιμοποιούν επίσης το Twitter ως κανάλι πολιτικών αναφορών.

Οι πολίτες της Μιανμάρ γνωρίζουν καλά την τακτική της χούντας για τη διάδοση της παραπληροφόρησης. Πολύ συχνά, προειδοποιούν ο ένας τον άλλον ενάντια στον λεγόμενο “ψυχολογικό πόλεμο”: ο όρος αναφέρεται στις ψυχολογικές επιπτώσεις της παραπληροφόρησης. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να καταρρίψουν τις ειδήσεις, εάν άλλοι έχουν εκφράσει αμφιβολίες. Έχω επίσης επεξεργαστεί ή καταργήσει πληροφορίες στο χρονοδιάγραμμα των δικών μου μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όταν έλαβα μηνύματα από τους φίλους μου από τη Βιρμανία. Εάν είναι δυνατόν, θα κοινοποιούσα βίντεο, που θα μπορούσαν να επαληθευτούν με άλλα βίντεο, που έχουν ληφθεί με διαφορετικές οπτικές γωνίες στο ίδιο σημείο από διαφορετικές πηγές. Συνήθως, μια τέτοια διαδικασία επαλήθευσης διαρκεί μόνο λίγα λεπτά, καθώς πολλοί διαδηλωτές ηχογράφησαν ή μετέδωσαν σε πραγματικό χρόνο τις σκηνές διαμαρτυρίας με τα smartphone τους.

OL: Τις τελευταίες ημέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, η στρατιωτική κυβέρνηση της Μιανμάρ πυροβόλησε ανοιχτά και σκότωσε περισσότερους από 50 διαδηλωτές. Πώς νιώθετε για την κατάσταση; Πιστεύετε ότι οι διαμαρτυρίες θα συνεχιστούν;

BC: Αιματοχυσία συμβαίνει κάθε μέρα. Ορισμένες αυστηρές πηγές έχουν εκτιμήσει περισσότερους από 50 μάρτυρες, ενώ φήμες ότι ο αριθμός ήταν διπλάσιος. Βίντεο και φωτογραφίες στο διαδίκτυο έχουν αποδείξει ότι η στρατιωτική καταστολή ήταν εξαιρετικά αιματηρή και βάναυση. Ωστόσο, μια τέτοια αιματηρή καταστολή δεν είναι νέα στην ιστορία της Μιανμάρ και οι άνθρωποι δεν υποχωρούν.

Θυμάμαι ακόμα τον Ιανουάριο του 2017, μια μέρα αμέσως μετά την προσγείωση στη Γιανγκόν, ο Κo Ni, ένας διακεκριμένος μουσουλμάνος δικηγόρος και υποστηρικτής της συνταγματικής μεταρρύθμισης, πυροβολήθηκε θανάσιμα έξω από το αεροδρόμιο. Μερικοί από τους φίλους μου, που ήταν κοντά στον Ko Ni, επλήγησαν από την απώλεια ενός αγαπητού φίλου και ενός μεγάλου ηγέτη. Αλλά ζουν με τον πόνο και τον παίρνουν ως κίνητρο για τον συνεχή αγώνα τους για ένα καλύτερο μέλλον. Δεν καταστράφηκαν το 2017 και τώρα η οργή τους μετατρέπεται σε φωτιά.

Επιπλέον, η Γενιά Ζ της Μιανμάρ είναι άφοβη και έχουν πλήρη υποστήριξη από την παλαιότερη γενιά. Η χούντα δεν μπορεί να τους σταματήσει και τώρα η νέα γενιά ενώνεται μαζί τους. Η αλληλεγγύη μεταξύ των διαδηλωτών είναι ανίκητη.

OL: Έχετε συμμετάσχει σε πολλούς γύρους συζήτησης για διαμαρτυρίες της Μιανμάρ σε πλατφόρμες κοινωνικών μέσων όπως το Clubhouse. Τι έχει επιτευχθεί μέσω αυτού του διασυνοριακού διαλόγου;

BC: Κατά τη διάρκεια της συζήτησης προσπάθησα να βοηθήσω άτομα έξω από την Μιανμάρ να κατανοήσουν καλύτερα την κατάσταση της χώρας. Μοιράστηκα μαζί τους όσα έμαθα από τους φίλους μου και την εργασιακή μου εμπειρία στη Μιανμάρ και προσπάθησα να εξηγήσω το ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο των διαδηλώσεων. Εξήγησα επίσης τη σχέση μεταξύ των διαδηλώσεων στο Χονγκ Κονγκ, την Ταϊλάνδη και τη Μιανμάρ, ιδίως για το πώς οι διαδηλωτές της Μιανμάρ ήταν πρόθυμοι να συνδεθούν με τη Συμμαχία Τσαγιού Γάλακτος και άλλα κινήματα υπέρ της δημοκρατίας στην Ασία.

Πιστεύω ότι οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ μπορούν να βοηθήσουν τους διαδηλωτές της Μιανμάρ και να προσελκύσουν περισσότερη διεθνή προσοχή στα μέσα ενημέρωσης για την κατάσταση στη Μιανμάρ. Ενώ μια τεράστια ποσότητα οπτικών εικόνων σχετικά με το στρατιωτικό πραξικόπημα και τις διαμαρτυρίες του κόσμου κυκλοφορούν στο Twitter και το Facebook, πρέπει να ειπωθούν και να εξηγηθούν οι ιστορίες πίσω από τις εικόνες. Οι πολίτες του Χονγκ Κονγκ μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη διανομή και τη γεφύρωση των πληροφοριών.

OL: Δώσατε ιδιαίτερη προσοχή στις διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ, την Ταϊλάνδη και τη Μιανμάρ. Πώς συγκρίνετε τα κινήματα υπέρ της δημοκρατίας και στις τρεις χώρες; Παρατηρείτε τυχόν αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαδηλωτών ή ακτιβιστών υπέρ της δημοκρατίας και στις τρεις περιοχές; Αυτές οι αλληλεπιδράσεις θα φέρουν θετικές αλλαγές στην Ασία;

BC: Οι διαμαρτυρίες στο Χονγκ Κονγκ, στην Ταϊλάνδη και στη Μιανμάρ είναι αρκετά διαφορετικές, καθώς οι τρεις περιοχές έχουν διαφορετικά πολιτικά συστήματα, αλλά οι διαδηλωτές από τις τρεις περιοχές μοιράζονται κοινούς στόχους. Οι ανταλλαγές μεταξύ ακτιβιστών θα μπορούσαν να βοηθήσουν στο να επικρατήσει ένας προβληματισμός σχετικά με την ανεπάρκεια των τοπικών διαδηλώσεων και να αναπτυχθεί ένας ευρύτερος ορίζοντας για την κατανόηση της σημασίας του κινήματος υπέρ της δημοκρατίας στην Ασία.

Για παράδειγμα, το χάσμα μεταξύ υπέρ της ανεξαρτησίας και μετριοπαθών δημοκρατών στο κίνημα διαμαρτυρίας του Χονγκ Κονγκ κατέστρεψε την εσωτερική επικοινωνία στρατηγικών και τακτικών εντός του κινήματος στο βαθμό, που κανείς δεν μπορούσε να παζαρέψει ή να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση. Ο τομέας στο κίνημα της δημοκρατίας στη Μιανμάρ είχε πολλές φυλετικές συγκρούσεις. Αλλά τώρα περισσότερο από το 90% των ανθρώπων είναι ενωμένοι ενάντια στο πραξικόπημα, αυτό είναι το πλεονέκτημά τους.

Πιστεύω ότι οι διαδηλωτές στην Ασία μπορούν να μάθουν, να εμπνεύσουν και να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον σε μελλοντικούς αγώνες για τη δημοκρατία. Το δημοκρατικό κίνημα ενάντια στα αυταρχικά καθεστώτα στην Ασία βρίσκεται σε άνοδο και εξελίσσεται, μια νέα γενιά ακτιβιστών έχει δείξει την αποφασιστικότητα της και τις ικανότητές της. Το μέλλον είναι στο πλευρό της.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.