Τι θα συμβουλεύαμε τα κορίτσια στην Διεθνή Ημέρα Κοριτσιού; «Μελέτα και δούλεψε σκληρά για να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου. Ευχόμαστε σε όλα τα κορίτσια να μπορέσουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα». Κορίτσια σε καταυλισμό εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων στην περιοχή Κατσίν. Φωτογραφία και σχόλιο της ΜΚΟ Plan International Myanmar.

Στις 11 Οκτωβρίου 2016, η ΜΚΟ Plan International γιόρτασε την Διεθνή Ημέρα Κοριτσιού σε έναν από τους καταυλισμούς εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων στην επαρχία Κατσίν της βόρειας Μιανμάρ. Τα κορίτσια, που συμμετείχαν στους εορτασμούς, ζουν στον καταυλισμό κοντά στα κινεζικά σύνορα εδώ και έξι χρόνια εξαιτίας της αναζωπύρωσης των συγκρούσεων μεταξύ του απελευθερωτικού
στρατού του Κατσίν και του στρατού της Μιανμάρ.

Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων, τα κορίτσια έθιξαν διάφορα θέματα, όπως αυτό της ανάγκης προστασίας από την βία και της αύξησης της ασφάλειας στους καταυλισμούς την νύχτα. Η διεύθυνση του καταυλισμού τόνισε τα προβλήματα των νεαρών γυναικών.

We are living in a very crowded environment and in some households there are 8-9 people, including older boys. Privacy is a big issue in this camp so we must take responsibility for the safety of girls in our families and communities, as girls are more at risk than boys.

Ο καταυλισμός είναι υπερπλήρης. Σε μερικά σπίτια ζουν έως ακόμη οκτώ με εννέα άτομα, μεταξύ των οποίων και μεγαλύτερα σε ηλικία αγόρια. Η ιδιωτικότητα αποτελεί σημαντικό θέμα σε αυτόν τον καταυλισμό και γι’ αυτό πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη της προστασίας των κοριτσιών στις οικογένειές και τις κοινότητές μας, αφού είναι πιο εκτεθειμένα στον κίνδυνο από ότι τα αγόρια.

Πράγματι, τα κορίτσια και οι κοπέλες της Μιανμάρ βρίσκονται εκτεθειμένες στον κίνδυνο της βίας και της κακοποίησης. Από την εγκαθίδρυση μιας νέας δημοκρατικής κυβέρνησης το 2011, η χώρα μάχεται υπέρ της αλλαγής προς μία πιο δημοκρατική κοινωνία. Στην μάχη αυτή σημαντικός στόχος είναι και ο αγώνας για τη φυλετική ισότητα και την εξάλειψη της βίας. Παρ’ όλα αυτά, πολλές είναι οι γυναίκες στην Μιανμάρ, που βρίσκονται έως και σήμερα εκτεθειμένες στον κίνδυνο της κακοποίησης, λόγω της έλλειψης των απαραίτητων νομοθεσιών. Η έλλειψη κοινωνικής αποδοχής, όπως και το ταμπού της ενδοοικογενειακής βίας έχουν ως αποτέλεσμα οι γυναίκες να νιώθουν αδύναμες απέναντι σε τέτοιου είδους καταχρήσεις.

Το τελευταίο διάστημα, το κοινωνικό ενδιαφέρον για υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας σε βάρος ανήλικων κοριτσιών άρχισε να φθίνει εξαιτίας της έναρξης λειτουργίας τοπικών μέσων ενημέρωσης. Τον προηγούμενο μήνα, εθνικές διαστάσεις πήρε το ενδιαφέρον για δύο κορίτσια 16 και 17 ετών, που εργάζονταν ως υπηρετικό προσωπικό σε ένα ραφείο της πόλης Ραγκούν . Όλο αυτό χάρη σε
έναν τοπικό δημοσιογράφο, που αναφέρθηκε στην επι πέντε χρόνια υπομονή των κοριτσιών στην σωματική κακοποίηση και την απομόνωση.

Σε περαιτέρω δημόσια κατακραυγή οδήγησε το γεγονός πως η Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Μιανμάρ (MNHRC) διαπραγματεύτηκε την καταβολή αποζημίωσης στην οικογένεια, που κακοποιούσε τα κορίτσια, αντί να αναλάβει νομική δράση εναντίον της. Η αστυνομική μονάδα εμπορίας ανθρώπων κατέθεσε τελικά καταγγελία. Ένας βουλευτής ζήτησε την αφαίρεση
μελών της MNHRC εξαιτίας της ανάρμοστης συμπεριφοράς πάνω στο θέμα.

Μια ιδιαίτερα δημοφιλής δημοσίευση σχετικά με τα λόγια ενός μέλους της MNHRC αντικατοπτρίζει την στάση της κοινωνίας ως προς τις νεαρές οικιακές βοηθούς.

“အိမ်ဖော်ကိုရိုက်တာဘာဆန်းလဲ ကျွန်မလည်းကျွန်မအိမ်ဖော်ကိုရိုက်တာပဲ” လို့ မီဒီယာတွေရှေ့မှာ ဝန်ခံသွားသည့် MNHRC commissioner ဒေါ်မြမြအား ဥပဒေနှင့်အညီ အရေးယူပေးရန် ပြည်သူများမှ တောင်းဆိုပါသည်။
#MNHRC #ChildAbuse #ChildLabor

«Πού είναι το περίεργο στο να χτυπάς την οικιακή σου βοηθό; Και εγώ χτυπάω την δική μου». Πρέπει να ληφθούν μέτρα εναντίων του Daw Mya Mya, μέλους της MNHRC, εξαιτίας των δηλώσεων του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Εκτός αυτού, ο θάνατος μιας οικιακής βοηθού στην Σιγκαπούρη έγειρε ως θέμα την βία κατά των κοριτσιών από την Μιανμάρ, που εργάζονται στο εξωτερικό. Το ειδησεογραφικό δίκτυο Al Jazeera δημοσίευσε ένα βίντεο έρευνας για παράνομες επιχειρήσεις, που στέλνουν ανήλικα κορίτσια από την Μιανμάρ ως οικιακές βοηθούς στην Σιγκαπούρη. Στα βασανιστήρια που υπομένουν αυτά τα κορίτσια ανήκουν η σωματική βία, οι βιασμοί και η αιχμαλωσία.

Η νεοδημοσιευθείσα έκθεση της Plan International με τίτλο “Counting the Invisible” [Αριθμώντας τους αόρατους], τονίζει τα ανεπαρκή στοιχεία των κυβερνήσεων για τον αριθμό των παιδιών – κυρίως των κοριτσιών – που εκτίθενται σε κακοποιήσεις και ανισότητα. Η οργάνωση, που προστατεύει τα παιδικά δικαιώματα, παρατηρεί πως οι κυβερνήσεις δεν βρίσκονται σε θέση να θέσουν τέλος στις κακοποιήσεις και την ανισότητα, που υπομένουν εκατομμύρια κοριτσιών, εφόσον δεν υπάρχουν σαφέστερες στατιστικές για τις συνθήκες ζωής τους. Η έκθεση συμπεραίνει:

Currently no credible statistics exist worldwide that show the real life challenges of girls, such as how many drop out of school due to early marriage, pregnancy or sexual violence, or how many girls become mothers under the age of 15.

Αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν έμπιστα στατιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο, που να απεικονίζουν τις δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια, όπως για παράδειγμα ο αριθμός της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου λόγω πρώιμου γάμου, οι εγκυμοσύνες, οι σεξουαλικές κακοποιήσεις, ή ακόμη και το ποσοστό των κοριτσιών ηλικίας κάτω των 15 ετών, που γίνονται μητέρες.

Συνοψίζοντας, οι περιπτώσεις αυτές καταδεικνύουν την έλλειψη δεδομένων και προστασίας από την κυβέρνηση στα περιστατικά έμφυλης βίας στη Μιανμάρ. Επιπλέον, αυτές οι περιπτώσεις κάνουν ξεκάθαρη την ανάγκη δημόσιας ευαισθητοποίησης για κοινωνικές ανακατατάξεις.