“ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΤΡΑΝΣ”: Ο Rashell Erazo κατά τη διάρκεια πορείας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα το 2018. Φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε με άδεια.

Αυτό το άρθρο αποτελεί μέρος του ειδικού αφιερώματός μας για την ΛΟΑΤΚΙ+ υπερηφάνεια.

Στον Ισημερινό, οι τρανσέξουαλ επιβίωσαν από την πανδημία χάρη στην αλληλεγγύη των συναδέλφων τους, καθώς οι ΛΟΑΤΚΙ+ υποστηρικτές ισχυρίζονται ότι το κράτος δεν ανταποκρίνεται επαρκώς ή δεν ανταποκρίνεται καθόλου. Τη στιγμή της γραφής αυτού του άρθρου, ο Ισημερινός έχει περίπου 74.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 5000 άτομα έχουν πεθάνει από τον COVID-19, καθώς η χώρα προσπαθεί να επανεκκινήσει την οικονομική δραστηριότητα.

Το νομικό πλαίσιο του Ισημερινού προστατεύει τους ανθρώπους κάθε σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου από το 2008. Ωστόσο, η τρανς κοινότητα αντιμετωπίζει μια τρομερή κατάσταση, όπως είπε η Rashell Erazo στο Global Voices. Η Erazo είναι η πρόεδρος του ΛΟΑΤΚΙ+ οργανισμού του Εκουαδόρ ALFIL και η εθνική εκπρόσωπος του Redlactrans (το Δίκτυο των Τρανς της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής).

Ο αποκλεισμός έχει επηρεάσει δυσανάλογα τον τρανς πληθυσμό, λόγω της ευπάθειας της κοινότητας όσον αφορά την εργασία στον τομέα των υπηρεσιών και τις διακρίσεις στη δημόσια υγεία. Για το λόγο αυτό, η Erazo πιστεύει ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα πρέπει να χαρακτηριστεί ως “πληθυσμός προτεραιότητας” σύμφωνα με τον ορισμό σε πολλές αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου του Ισημερινού.

Η Διαμερικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IACHR) κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη της τον Απρίλιο του 2020 να εγγυηθούν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ανθρώπων στο πλαίσιο της απάντησής τους στην πανδημία του COVID-19.

Η Erazo καταδικάζει το γεγονός ότι ο Ισημερινός δεν βοηθά αυτήν την ομάδα και τώρα προσπαθεί να αναλάβει νομική δράση κατά του κράτους.

Περιγράφει την έλλειψη ανταπόκρισης του κράτους καθώς ουσιαστικά προσπαθεί να αναγκάσει το Υπουργείο Οικονομικής και Κοινωνικής Ενσωμάτωσης (MIES) να παραδώσει ανθρωπιστική βοήθεια στην τρανσέξουαλ κοινότητα. Αποκαλύπτει ότι οι ΜΚΟ έχουν παρουσιάσει έναν κατάλογο 100 ατόμων εντός της κοινότητας των τρανσέξουαλ, που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας στο MIES, έτσι ώστε η κυβέρνηση να τους παρέχει πληρωμές έκτακτης ανάγκης ως απάντηση στην πανδημία, η οποία συνίσταται σε μεταφορά 120 δολαρίων για 950.000 άτομα. Ωστόσο, κανένας από τους τρανς ανθρώπους δεν έχει λάβει βοήθεια.

Στον Ισημερινό, η αλληλεγγύη έρχεται πρωτίστως από την ίδια την τρανς κοινότητα. Η Rashell Erazo συζήτησε την κατάσταση και τις ενέργειες που σχεδιάστηκαν από την τρανς κοινότητα στον Ισημερινό μέσω Whatsapp με τον συγγραφέα του Global Voices, Carlos Flores. Αυτή η συνέντευξη έχει επεξεργαστεί για λόγους σαφήνειας και συντομίας.

Carlos Flores (CF): Ποια είναι η κατάσταση, που αντιμετωπίζει η τρανς κοινότητα, κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας;

Rashell Erazo (RE): Desde el 16 de marzo que comenzó el estado de excepción (vía decreto ejecutivo) se podría decir que la pandemia ha venido a visibilizar más la invisibilización de la población trans. Esto en todos los contextos que nos engloban como la pobreza extrema y la supervivencia laboral (el subempleo), alrededor de lo que nosotras transitamos que son el trabajo sexual, la peluquería y labores manuales. Por decreto ejecutivo han sido consideradas como no esenciales y esto ha vulnerado cada uno de los espacios de supervivencia de la población trans, obligándonos a violar el decreto ejecutivo porque no era posible continuar [acatando al decreto], al cabo de un mes del estado de excepción, sin tener el sustento diario. Es dramático. Hay personas que dicen que todos estamos siendo comparados, pero no se puede comparar una población con un perfil de alta vulnerabilidad y exclusión que vivimos con el resto de población cisgénero y heterosexual.

Rashell Erazo (RE): Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης εισήχθη στις 16 Μαρτίου (ανά εκτελεστικό βαθμό), και έκτοτε είναι σαφές ότι η πανδημία αποκαλύπτει ακριβώς πόσο αόρατος είναι ο τρανς πληθυσμός. Αυτό χωρίς να αναφέρουμε τους άλλους αγώνες, που αντιμετωπίζουμε, όπως η ακραία φτώχεια και η επιβίωση στο χώρο εργασίας (υποαπασχόληση), οι οποίες για εμάς συχνά περιλαμβάνουν σεξουαλική εργασία, εργασία σε κομμωτήριο ή χειρωνακτική εργασία. Ως αποτέλεσμα του εκτελεστικού διατάγματος, αυτά θεωρήθηκαν μη ουσιώδη και αυτό έθεσε σε κίνδυνο τους ασφαλείς χώρους του τρανς πληθυσμού, αναγκάζοντάς μας να παραβιάσουμε το εκτελεστικό διάταγμα, επειδή ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε ένα μήνα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, χωρίς τα προς το ζην. Είναι δραματικό. Μερικοί άνθρωποι λένε ότι είμαστε όλοι στο ίδιο καζάνι, αλλά δεν μπορείτε να συγκρίνετε μια κοινότητα, που είναι τόσο ευάλωτη και αποκλεισμένη όσο η δική μας, με τον υπόλοιπο cisgender, ετεροφυλόφιλο πληθυσμό.

CF: Στα τέλη Μαρτίου, το Γουαγιακίλ επλήγη από την πανδημία. Πώς το αντιμετώπισε η τρανς κοινότητα αυτό;

RE: Nosotros hemos tenido contactos fraternos con los grupos LGBTI, como Plan Diversidad o Casa de las Muñecas. Creo que la situación de las compañeras ha sido dramática. En principio tuvieron que resistir con todas sus fuerzas para acatar el Estado de Excepción por la gravedad que implica el azote de la pandemia y la proyección brutal de la curva de contagio. En Guayaquil hubo formas de solidaridad entre nosotras, ya que esperar que el Estado reconozca los convenios internacionales, como el exhorto de la CIDH indicando que en esta pandemia el Estado debe considerar a las poblaciones LGBTI como atención prioritaria, eso no ha ocurrido. No tenemos conocimiento que se haya registrado un alto número de compañeras que se hayan afectado. De hecho no podemos ni siquiera saber cuántas compañeras trabajadoras sexuales, no solo en Guayaquil sino en las principales ciudades, puedan estar contagiadas con Covid. El acceso a las pruebas es prácticamente nulo para la comunidad LGBTI.

RE: Λάβαμε μηνύματα υποστήριξης από ΛΟΑΤΚΙ ομάδες, όπως το Plan Diversidad ή το Casa de las Muñecas. Νομίζω ότι η κατάσταση των εργαζομένων του σεξ ήταν δραματική. Πρώτον, έπρεπε να πολεμήσουν με όλη τους τη δύναμη για να συμμορφωθούν με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της βαρύτητας της πανδημίας και της σοβαρής προβλεπόμενης καμπύλης μετάδοσης. Υπήρχαν σημάδια αλληλεγγύης ανάμεσά μας στο Γουαγιακίλ, δεδομένου ότι η αναμονή του κράτους να αναγνωρίσει διεθνείς συμβάσεις, όπως η έκκληση του IACHR ότι το κράτος πρέπει να θεωρήσει τις ΛΟΑΤΚΙ ομάδες προτεραιότητα για βοήθεια κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Δεν είμαστε σίγουροι αν έχουν καταγράψει τον μεγάλο αριθμό σεξουαλικών εργαζομένων που έχουν επηρεαστεί. Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πόσες σεξουαλικές εργαζόμενες θα μπορούσαν να μολυνθούν με COVID στο Γουαγιακίλ ή στις μεγαλύτερες πόλεις. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα ουσιαστικά δεν έχει πρόσβαση σε εξετάσεις.

CF: Ποιες ενέργειες πρόκειται να αναληφθούν εναντίον του κράτους για την καταπολέμηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής, τώρα που η πανδημία αναμένεται να συνεχιστεί για αρκετούς ακόμη μήνες;

RE: Se hacen acciones paliativas como entregar un kit de alimentos que a veces soluciona temporalmente el problema de alimentos de las compañeras, pero esa no es responsabilidad nuestra como organizaciones de la sociedad civil sino del Estado. Hay que estar muy claros que es el Estado el que tiene la responsabilidad por velar en el tema de ayuda humanitaria y de facilitar la subsistencia de las personas. Tenemos un alto índice de desempleo entre las que nos contamos las mujeres trans y que el Estado limite el derecho de poder realizar el trabajo sexual callejizado, pues, lógicamente estaríamos pensando en juntarnos con organizaciones que manejan el tema legal.

Podríamos estar articulando algún tipo de acción contra el Estado, primero, por mantener en la indefensión total a las poblaciones de atención prioritaria, no atenderlas, especificados en los lineamientos nacionales e internacionales. Si por estos 60 días que ha decretado el gobierno puede volver a recrudecerse el tema de la limitación de derechos, de movilidad y demás, nosotras creeríamos que podríamos optar por una demanda internacional ante la Corte Interamericana de Derechos Humanos porque es una evidente violación del derecho al trabajo, al alimento, a la movilidad. El Estado, y concretamente el Gobierno de Ecuador, no puede seguir ignorando a las poblaciones históricamente maltratadas y que seguimos en resistencia. Hay instrumentos legales que nos amparan.

RE: Αναλαμβάνονται παρηγορητικές ενέργειες, όπως η παράδοση πακέτων φαγητών, τα οποία μερικές φορές επιλύουν προσωρινά προβλήματα όπως η έλλειψη τροφής των εργαζομένων στο σεξ, αλλά αυτό δεν πρέπει να είναι δική μας ευθύνη ως οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το κράτος πρέπει να είναι υπεύθυνο για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και για τη διασφάλιση ότι όλοι έχουν προμήθειες. Υπάρχει υψηλό επίπεδο ανεργίας μεταξύ των τρανς γυναικών και το κράτος περιορίζει το δικαίωμά μας να αναζητούμε σεξουαλική εργασία στους δρόμους, επομένως είναι λογικό να σκεφτόμαστε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με οργανισμούς, που θα χειριστούν τις νομικές πτυχές.

Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποιο είδος δράσης εναντίον του κράτους, πρώτα για τον τρόπο, με τον οποίο άφησαν αυτούς τους πληθυσμούς υψηλής προτεραιότητας εντελώς ανίσχυρους και δεν παρείχαν καμία βοήθεια, που ορίζεται στις εθνικές και διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές. Εάν, κατά τη διάρκεια των 60 ημερών, που η κυβέρνηση διατηρεί το δικαίωμα να περιορίσει τα δικαιώματα κινητικότητας κλπ, πιστεύουμε ότι θα μπορούσαμε να προσφύγουμε ενώπιον της Διαμερικανικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επειδή είναι προφανής παραβίαση του δικαιώματός μας για εργασία, πρόσβαση σε τρόφιμα και στην μετακίνηση. Το κράτος, ειδικά η κυβέρνηση του Ισημερινού, δεν μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί αυτές τις ιστορικά κακοποιημένες κοινότητες και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε. Υπάρχουν νομικά μέσα, που μας υποστηρίζουν.

Η Erazo συνεχίζει να πολεμά με άλλους οργανισμούς για να διασφαλίσει ότι το κράτος εκπληρώνει την υποχρέωσή του να βοηθήσει την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. “Δεν είμαστε εγγενώς ευάλωτοι. Είναι το κράτος που κάνει αυτούς τους πληθυσμούς ευάλωτους”, καταλήγει.