Εκουαδόρ: Μια καμπάνια στο Twitter τείνει το “μεσαίο δάχτυλο” στον Πρόεδρο Correa

Δεν αποτελεί είδηση ότι στο Εκουαδόρ, το Twitter και τα άλλα κοινωνικά δίκτυα είναι τα κύρια μέσα κριτικής ή υποστήριξης του Προέδρου Rafael Correa. Πρόσφατα, μια νέα καμπάνια με το όνομα #undedoparacorrea (ένα δάχτυλο για τον Correa) έκανε την εμφάνισή της στο Twitter και στα υπόλοιπα δίκτυα. Στην επίσημη ιστοσελίδα της καμπάνιας, βλέπουμε φωτογραφίες ανθρώπων με το μεσαίο δάχτυλο ανασηκωμένο, διαμαρτυρόμενους για το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να συλληφθεί, απλώς και μόνο, επειδή έκανε μια χειρονομία [es].

UN DEDO PARA CORREA ES PROTESTA, NO PROPUESTA: Sería absurdo que hacer dedo fuera una propuesta. Una protesta tampoco tiene por qué ser profunda, ideal, dogmática, masiva, intelectual, ideológica, etc. Puede ser tan simple como mostrar el dedo como elemental señal de inconformidad. Teniendo en cuenta además la coyuntura actual (un presidente que usa recursos públicos para perseguir e injuriar) es una protesta válida. Ni más ni menos. Simplemente válida.

ΤΟ “ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΕΑ” ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ, ΟΧΙ ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα ήταν παράλογο να σκεφτεί κανείς ότι το “να μοιράζεις κωλοδάχτυλα” αποτελεί κάποιου είδους πρόταση. Απ’ την άλλη, μια διαμαρτυρία δεν είναι απαραίτητο να έχει χαρακτήρα βαθυστόχαστο, ιδεατό, δογματικό, μαζικό, διανοουμενίστικο, ιδεολογικό κλπ. Μπορεί να είναι μια απλή κίνηση όπως η επίδειξη του μεσαίου δαχτύλου ως στοιχειώδες σύμβολο της γενικότερης διαφωνίας. Επιπλέον, στο πλαίσιο της παρούσας κατάστασης (όπου ο πρόεδρος χρησιμοποιεί τους πόρους του κράτους για να διώκει και να προσβάλλει) αποτελεί μια έγκυρη μορφή διαμαρτυρίας. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Απλώς, έγκυρη.

Rafael Correa, dedo.

Ο πρόεδρος του Εκουαδόρ Rafael Correa, από τον χρήστη Flickr Προεδρία της Δημοκρατίας του Εκουαδόρ (CC BY-NC-SA 2.0)

Το χρονικό της καμπάνιας του μεσαίου δαχτύλου ξεκινά με την κράτηση της Irma Parra στις 13 Απριλίου. Η Parra οδηγούσε το αυτοκίνητό της, όταν πέρασε μπροστά από την προεδρική αντιπροσωπεία, σήκωσε τον δείκτη του αριστερού της χεριού και τους έγνεψε “ΟΧΙ”, αναφερόμενη στο δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Η επίσημη θέση είναι ότι η Irma Parra δεν αρκέστηκε στο να εκφράσει την αντίθεσή της στην πολιτική της κυβέρνησης, αλλά σήκωσε και το μεσαίο της δάχτυλο χειρονομώντας άσεμνα προς τον Αρχηγό του Κράτους. Τα μεροληπτικά ΜΜΕ του Εκουαδόρ κάλυψαν με επιφανειακό τρόπο τη σύλληψή της, αναφέροντας ότι υποστήριξε δημόσια το “ΟΧΙ” στο δημοψήφισμα, αλλά αναπαράγοντας και τις κατηγορίες για επιθετική συμπεριφορά προς τον Πρόεδρο.

Η γυναίκα παρέμεινε υπό κράτηση και της απαγγέλθηκαν κατηγορίες για πλημμελήματα κατά της κυβέρνησης, σύμφωνα με το Νόμο περί Εξέγερσης και Απόπειρας κατά Δημόσιων Λειτουργών (Άρθρο 230, Ποινικός Κώδικας).

Στο πλαίσιο της εν λόγω καμπάνιας, συζητιούνται  στα κοινωνικά δίκτυα τέτοιου είδους κατηγορίες, όπως και ο αριθμός των ατόμων που έχουν συλληφθεί στις εθνικές περιοδείες του Correa, η ελευθερία του λόγου, η δημόσια τάξη και άλλα παρόμοια θέματα.

Ο Henry Raad [es] έγραψε για το “δάχτυλο” στο blog του, με σαρκαστική διάθεση:

Parecería ser un miembro inofensivo e insignificante del cuerpo humano, casi un simple apéndice al final de cada mano. No le hemos dado su debida importancia y tan es así, que la flamante Constitución de Montecristi no le dedica un párrafo siquiera. Creo que es un error ya que ha cobrado trascendencia en el léxico penal ecuatoriano y ya amerita legislar debidamente.

Μοιάζει με ένα αθώο και ασήμαντο μέλος του σώματος, ένα απλό εξάρτημα στην άκρη κάθε χεριού. Δεν του έχουμε δώσει την προσοχή που του πρέπει και συνεπώς, στο φλογερό Σύνταγμα του Montecristi (Στμ: το Σύνταγμα που πρότεινε ο Rafael Correa και εγκρίθηκε το 2008 στην πόλη του Montecristi) δεν του αφιερώθηκε ούτε μια απλή παράγραφος. Θεωρώ ότι είναι ένα λάθος που, ήδη, διεκδικεί την αποκατάστασή του στο ποινικό λεξικό του Εκουαδόρ, και χρήζει άμεσης νομοθετικής ρύθμισης.

Η María Rosa Pólit A. δίνει εξηγήσεις για την επίμαχη καμπάνια σε ένα άρθρο της [es] στην εφημερίδα El Telégrafo:

surgió de manera espontánea una acción de protesta ciudadana que se promueve en la red social Twitter, la cual desafía abierta y categóricamente la criminalización de una conducta que no representa peligro para los ciudadanos

Ξεκίνησε ως ένας αυθόρμητο ξέσπασμα διαμαρτυρίας πολιτών, που διαδόθηκε μέσω του κοινωνικού δικτύου Twitter,  το οποίο αψηφά, ανοιχτά και κατηγορηματικά, οποιαδήποτε ποινικοποίηση συμπεριφορών που δεν αποτελούν άμεσο κίνδυνο για τους πολίτες.

Ο αρθρογράφος Carlos Andres Vera, απ’ το blog του Polificcion [es] (Polifiction), προσθέτει:

Como señalaba Belén Proaño en twiter, es curioso que el Gobierno se dirija siempre “a sus mandantes”. Notas la contradicción? Puedes ver el peligro en concebir el poder de esa manera? Simplemente no me cuadra ese discurso del “me respetan porque me respetan”. Lo rechazo, tajantemente. En ese sentido, no estamos cayendo en su juego. Si lo hiciera, demandaría que cada persona que me ha insultado, (son muchísimas) se vayan detenidas. Podría empezar con todos los insultos en mi blog, twitter y facebook. Pero simplemente los ignoro. Esa es la mejor respuesta.

Όπως είπε και η Belén Proaño στο Twitter, είναι περίεργο το πως η κυβέρνηση πάντα καταλήγει να καθοδηγεί εκείνη τους “εντολείς” της. Βλέπετε την αντίφαση; Μπορείτε να διακρίνετε τους κινδύνους που κρύβει μια τέτοια αντίληψη της εξουσίας; Μου είναι αδύνατο να δεχτώ το επιχείρημα, “με σέβεστε επειδή είμαι αξιοσέβαστος”. Το απορρίπτω ευθέως. Σ’ αυτό το πλαίσιο, δεν παίζουμε το παιχνίδι τους. Αν το κάνουμε, θα ήταν σα να απαιτούμε να συλληφθούν όλοι όσοι με έχουν προσβάλλει κατά καιρούς (κι είναι πάρα πολλοί). Πάρε γι’ αρχή τις προσβολές στο blog μου, στο Twitter και στο Facebook. Απλώς τις αγνοώ. Είναι η καλύτερη απάντηση.

Ο Carlos Jijón (@carlosjijon) γράφει:

Todo el poder del Estado contra Irma Parra. SRI, el ministerio d Trabajo,los 3 canales del Estado persiguen a una mujer que levantó un dedo.

Όλη η εξουσία του κράτους ενάντια στην Irma Parra. Η Εφορία, το Υπουργείο Εργασίας, τα 3 κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, όλοι καταδιώκουν μια γυναίκα που σήκωσε ένα δάχτυλο.

Ο Jose Jalil Perez (@j_jalil_perez) συγκρίνει την υπόθεση του “δαχτύλου” με το συμβάν στο Φεστιβάλ Βιβλίου του Μπουένος Άιρες. Το επίμαχο βιβλίο ήταν το Ο Μεγάλος Αδελφός [es] (El Gran Hermano) που περιέχει αποκαλύψεις για ένα σκάνδαλο με συμβόλαια εκατομμυρίων δολαρίων. Σ’ αυτό φέρεται ως μπλεγμένος και ο Fabricio Correa, μεγάλος αδελφός του Προέδρου Correa. Ένας δημόσιος υπάλληλος, ο Jose Torres, εμφανίστηκε στο Φεστιβάλ, επιλήφθηκε της εξ’ ολοκλήρου απόσυρσης του βιβλίου απ’ την έκθεση κι όταν δημοσιογράφοι και παρευρισκόμενοι του ζήτησαν το λόγο εκείνος τους έδειξε το μεσαίο δάχτυλο [es]. Ο Perez σχολιάζει:

@janethinostroza en lo del dedazo de Irma Parra sólo lo han visto los testigos y el de Torres es invento lo que refleja la cámara

@janethinostroza για το δάχτυλο της Irma Parra είδαμε απλώς τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων αλλά εκείνο του Torres υπάρχει και σε φιλμ.

Η Liliana Cordova (lilaladiva) απαντά:

@restevesd: @mashiroberto @cruzcelta @AuzFabian #undedoparacorrea es hecho por cobardes q no pueden debatir con argumentos y recurren a eso

@restevesd: @mashiroberto @cruzcelta @AuzFabian #undedoparacorrea (Σημ: η καμπάνια “Ένα δάχτυλο για τον Correa”) ξεκίνησε από δειλούς, που καταφεύγουν σ’ αυτές τις πρακτικές επειδή δε μπορούν να ορθώσουν σοβαρά επιχειρήματα

Ο Roberto Wohlgemuth (@MashiRoberto) δηλώνει:

@eduardovarcar @rafaelugon @roosjs @Polificcion a esta campaña no lo veo como aporte. Como ofensa sí.

@eduardovarcar @rafaelugon@roosjs @Polificcion Η καμπάνια αυτή δε μου φαίνεται εποικοδομητική, αλλά προσβλητική.

Ο Martín Pallares en Desde la Tranquera [es] επιβεβαιώνει ότι:

Indudablemente que tener un Presidente incapaz de tolerar lo que un ciudadano le diga, así sea mediante la más obscena de las señas, es indigno para una sociedad que pretenda vivir con normas democráticas.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ένας πρόεδρος που δείχνει ανίκανος να ανεχτεί τη γνώμη ενός πολίτη, ακόμη κι αν αυτή εκφράζεται με την προσβλητικότερη των χειρονομιών, είναι ανάξιος μιας κοινωνίας που επιθυμεί να λέγεται δημοκρατική.

Πάνω στο θέμα της πρότασης ο Alfredo Paulsen σχολιάζει [es]:

Merece difusión (aportaré con mis seguidores de twitter y amigos de Facebook, aparte de los de la vida real

Αυτό πρέπει να διαδοθεί (Πέρα απ’ τους φίλους μου εκτός ίντερνετ, θα το προτείνω σε όσους με ακολουθούν στο Twitter και στο Facebook)

Στο blog YucaJurídica [es], ζητούν να περάσουμε απ’ τη διαμαρτυρία στην πρόταση:

En días pasados, el hashtag twitero #undedoparacorrea y la web www.undedoparacorrea.com no solo generaron adhesión o rechazo, sino el interés de algunos usuarios de esa red social para que la PROTESTA no muera solo en un “yucazo” sino que evolucione a una PROPUESTA que defienda elementales principios democráticos y de libertad de expresión, desde lo jurídico.

Τις τελευταίες ημέρες, το hashtag #undedparacorrea στο Twitter και η ιστοσελίδα www.undedoparacorrea.com δεν προκάλεσαν μόνο επιδοκιμασίες και αποδοκιμασίες. Προκάλεσαν και το ενδιαφέρον πολλών χρηστών των κοινωνικών δικτύων, αρκετών ώστε η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ να μη μείνει ένα σκέτο χτύπημα που θα ξεχαστεί, αλλά να εξελιχθεί σε μια ΠΡΟΤΑΣΗ που αποσκοπεί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου, σε νομοθετικό πλέον επίπεδο.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.