Τις τελευταίες εβδομάδες, εκατοντάδες μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική, από το Μάλι ή τον Νίγηρα, μετανάστευσαν σε πόλεις της Αλγερίας στα ανατολικά σύνορα. Το Liberté Algérie διηγείται τις ιστορίες εκείνων που έκαναν την επιλογή να μεταναστεύσουν και γιατί:

Les conditions de vie au hangar de la cité Bourroh sont inhumaines. A l’intérieur du hangar, les Subsahariens ont dressé des tentes, une soixantaine environ. A l’intérieur de chaque tente, trop exiguë, vivent, serrés les uns contre les autres, tous les membres d’une même famille. [..] Meriem et Aïcha sont deux sœurs âgées respectivement de 10 et 12 ans. Avec leur mère, elles ont fui leur pays d’origine, le Niger, à cause de la pauvreté. “Nous avons quitté notre pays, parce que nous n’avions plus quoi manger. Meriem et Aïcha sont deux sœurs âgées respectivement de 10 et 12 ans. Egalement originaires du Niger, Sakina, sa fille Asma et ses deux petits-enfants s’étaient réfugiés à Aïn Guezzam, dans la wilaya de Tamanrasset, à l’extrême sud du Sahara. Dans un arabe approximatif, notre interlocutrice nous apprendra qu’ils font partie d’un groupe qui a fui la faim au Niger.

Οι συνθήκες διαβίωσης στην αποθήκη της πόλης του Bourroh είναι απάνθρωπες. Μέσα στο υπόστεγο, μετανάστες από την υποσαχάρια Αφρική έχουν τοποθετήσει περίπου εξήντα σκηνές. Μέσα σε κάθε (πολύ μικρή) σκηνή, όλοι ζουν μαζί, ο ένας πάνω στον άλλο, όλα τα μέλη της ίδιας οικογένειας μαζί. [..] Η Meriem και η Aisha είναι δύο αδελφές ηλικίας 10 και 12 αντιστοίχως. Με τη μητέρα τους, εγκατέλειψαν τη χώρα καταγωγής τους, τον Νίγηρα, εξαιτίας της φτώχειας. «Φύγαμε από τη χώρα μας γιατί δεν είχαμε αρκετό φαγητό», λέει η Meriem. Επίσης από τον Νίγηρα, η Sakina, η κόρη της, Asma, και τα δύο εγγόνια της είναι πρόσφυγες στο Ain Guezzam στην επαρχία (βιλάγια) του Tαμανρασέτ, στο νοτιότερο άκρο της ερήμου της Σαχάρας. Μιλώντας διστακτικά αραβικά, η Sakina μας λέει ότι αποτελούν μέρος μιας ομάδας, που εγκατέλειψε το Νίγηρα λόγω του ανεξέλεγκτου λιμού.