Τρινιδάδ και Τομπάγκο: “Σε εξάρτηση” ή όχι, 55 χρόνια μετά τη διακοπή σχέσεων με τη Μεγάλη Βρετανία;

Εικόνα γραμματόσημου με το ξενοδοχείο Trinidad Hilton και ένα πορτρέτο της Βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ και τη χρονιά (1962) της ανεξαρτησίας της Τρινιδάδ και Τομπάγκο από τη Μεγάλη Βρετανία. Φωτογραφία του Mark Morgan, CC BY 2.0.

Στις 31 Αυγούστου του 2017, το Τρινιδάδ και Τομπάγκο γιόρτασε τα 55 χρόνια από την ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν γεμάτα με τα αναμενόμενα εορταστικά μηνύματα αλλά και σχολιασμούς για τη σημασία του γεγονότος.

Εξάρτηση ή ανεξαρτησία;

Από το ξεκίνημα της ημέρας οι χρήστες του Facebook άρχισαν να αναδημοσιεύουν “ένα σύντομο άρθρο για την κατάσταση της Ανεξαρτησίας μας”:

Πέρα από κάποια αθλητικά και καλλιτεχνικά κατορθώματα, κάποια διεθνώς αναγνωρισμένα φαγητά, καλό ρούμι φυσικά, κάποιους τίτλους σε διαγωνισμούς ομορφιάς και κάνα δυο ισχυρούς ιδιωτικούς τοπικούς επιχειρησιακούς ομίλους, η συνταρακτική πραγματικότητα είναι ότι μετά από 55 χρόνια ανεξαρτησίας, αυτό το έθνος έχει πολύ λίγα για τα οποία να περηφανεύεται σε διεθνές επίπεδο που να μην είναι εισαγόμενα, να έχουν χτιστεί ή να τα διαχειρίζονται ξένοι που επέστρεψαν για να διεκδικήσουν όλα αυτά που η ανεξαρτησία έπρεπε να μας δώσει. […]

Τώρα πάλι έχουν την ιδιοκτησία, διαχειρίζονται και ελέγχουν όλες τις σημαντικές πτυχές της ζωής μας, τα χρηματοοικονομικά, την οικονομία και το μέλλον μας, οπότε πραγματικά δεν ξέρω τι κατάφεραν τα 55 χρόνια ανεξαρτησίας.

Ο χρήστης του Facebook, Tyehimba Salandy, εξέφρασε παρόμοιες ανησυχίες:

Μύθοι της Αν Εξαρτησίας: Ο Eric Williams [πρώτος πρωθυπουργός της Τρινιδάδ και Τομπάγκο] δεν είναι ο πατέρας του έθνους […] το εθνόσημο εκθειάζει τον Χριστόφορο Κολόμβο, τη γενοκτονία και την αποικιοκρατία. Μπορούμε πραγματικά να γιορτάζουμε και να είμαστε χαρούμενοι για όλα αυτά; Όπως είπε ο Ramon Grosfoguel: “Ένας από τους πιο ισχυρούς μύθους του εικοστού αιώνα ήταν η ιδέα ότι η κατάργηση των αποικιακών διαχειριστικών αρχών θα σήμαινε την αποαποικιοποίηση ολόκληρου του κόσμου. Οι ετερογενείς και πολλαπλές παγκόσμιες δομές που χρησιμοποιήθηκαν για πάνω από 450 χρόνια δεν εξαφανίστηκαν με την δικαστική και πολιτική αποαποικιοποίηση της περιφέρειας για πάνω από 50 χρόνια.’ Σίγουρα μπορούμε ακόμα να τιμούμε αυτούς που εργάστηκαν σκληρά για το καλύτερο και συνεισέφεραν με το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυά τους για αυτό το έθνος. Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς παραμένουν χωρίς πρόσωπο, χωρίς όνομα, άγνωστοι ή ξεχασμένοι.

Ενώ πολλοί χρήστες του διαδικτύου αναγνωρίζουν ότι η χώρα περνάει δοκιμασίες, άλλοι λαμβάνουν υπόψη τι πολλές πτυχές τις χώρας που αξίζει να γιορταστούν. Η Kathryn Stollmeyer-Wight δημοσίευσε το συλλογισμό μιας φίλης της, της Stephanie Garcia-Plummer:

Πας στη NAPA [Εθνική Ακαδημία των Τεχνών του Θεάματος] για να ακούσεις τα νέα παιδιά […] να παίζουν το μεταλλικό τύμπανο και νιώθεις σαν να πήγες στον παράδεισο χωρίς καν να έχεις πεθάνει. […] Πας στην τράπεζα και βλέπεις πρόσωπα κάθε είδους και χρώματος. Γνωρίζεις μια μόνη μητέρα που σιδερώνει για να βγάζει χρήματα και ο γιος της είναι τώρα μεγαλοδικηγόρος. Εσύ και οι φίλοι σου βοηθάτε εθελοντικά σε διάφορες οργανώσεις και δεν κοιμάστε καλά στην αρχή επειδή δεν μπορείτε να βοηθήσετε όλα τα παιδιά και θέλετε να πάρετε κάποια μαζί σας. Ναι, γνωρίζετε πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα. Υψηλός δείκτης εγκληματικότητας, ανίκανοι πολιτικοί, αναποτελεσματική αστυνόμευση, άθλιοι δρόμοι, ανεπαρκής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μέχρι αηδίας και επ'άπειρον. Ξέρουμε ότι είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα. Πρέπει να θεωρήσουμε τους πολιτικούς μας υπόλογους. […] Να γίνουμε πιο υπεύθυνοι πολίτες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Ευτυχώς, ακόμη δεν χάθηκαν όλα. […]

Ας προσπαθήσουμε να πάμε καλύτερα, να χρησιμοποιήσουμε τις πηγές μας με σοφία, να χρησιμοποιήσουμε σωστά τις δεκάδες ΜΚΟ που λειτουργούν σε αυτό το μικρό νησί. Πως βοήθησες τελευταία; Εάν δεν είσαι μέρος της λύσης, μπορεί να είσαι μέρος του προβλήματος.

Χαρούμενη και ασφαλή ανεξαρτησία σε όλους.

Ο Corey Gilkes, που έγραψε στο Wired868, πήρε μέρος στη συζήτηση:

Εσείς, η Γενιά της Ανεξαρτησίας και τα παιδιά και τα εγγόνια που κάνατε—ένα απ’ αυτά είμαι εγώ—είστε ικανοποιημένοι με το πως ήρθαν τα πράγματα;

Να το πως αλλιώς: Παραδέχεστε ακόμα τις βλακείες που κάνετε; Αναγνωρίζετε ότι όσο περισσότερο προσπαθείτε να λυγίσετε αυτή τη χώρα για να ταιριάξει με τις Δυτικές αποικιακές ιδέες του μοντερνισμού, τόσο περισσότερο βυθιζόμαστε σ'αυτή την λίμνη κοπράνων που (υπο)συνείδητα άφησε πίσω της η Μεγάλη Βρετανία; […]

Η ρίζα πολλών προβλημάτων μας είναι μια σχεδόν θρησκευτική άρνηση να παραδεχτούμε ότι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα, ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο και ότι μπορούμε να καταφέρουμε μεγαλύτερα πράγματα που γηραιότερες χώρες ίσως θελήσουν να αντιγράψουν. Ξεχάστε την αναγνώριση και την επιβεβαίωση, αυτό το καταφέραμε πολλές φορές, δεν έκανε καμία διαφορά.

Η διδαγμένη περιφρόνηση για τον εαυτό μας είναι ακριβώς αυτό, διδαγμένη! Αποκτάται μέσω ενός συστήματος διαπαιδαγώγησης και εκκλησιασμού που τρέφεται από βαθιά ρατσιστικές, ψευδο-επιστημονικές ιδέες και έξυπνα μέτρα “διαίρει και βασίλευε” που μια μειοψηφική ελίτ χρειαζόταν να διατηρήσει.

Σκληρά λόγια θα σκεφτείτε αλλά είναι αλήθειες που πρέπει να ειπωθούν.

Όπως η Garcia-Plummer, όμως, και αυτός πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα:

Έχουμε όλα σχεδόν τα μοντέλα που χρειαζόμαστε ακριβώς εδώ. Έχουμε τις περισσότερες λύσεις που θα μας οδηγήσουν στο επόμενο στάδιο. Βρίσκονται όλα στα κεφάλια των παππούδων μας που δεν ήξεραν καλά καλά να διαβάζουν ή να γράφουν. Βρίσκονται στους πολιτισμούς από τους οποίους προέρχονται οι πρόγονοί μας τους οποίους μας μάθανε να χλευάζουμε.

Αυτό που μας λείπει είναι η αυτοπεποίθηση για να τα αξιοποιήσουμε…

Πυροτεχνήματα Ανεξαρτησίας (Port of Spain, Trinidad). Φωτογραφία του C*POP που δημοσιεύτηκε από την Georgia Popplewell, CC BY-NC-ND 2.0.

Σε αυτή την κατεύθυνση, πολλοί χρήστες του Facebook θεώρησαν αποκρουστική την επιλογή της μουσικής που συνόδευσε την κάλυψη της εθνικής τηλεόρασης της επίδειξης πυροτεχνημάτων για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Ο Peter Samuel σχολίασε:

55 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και δεν μπόρεσαν να βρουν κάτι τοπικό για να παίξουν…Ηλίθιοι steupsss…

Το “steups” είναι ένας ήχος που κάνουν οι κάτοικοι του Τρινιδάδ ρουφώντας τον αέρα μέσα από τα δόντια τους, συνήθως για να εκφράσουν δυσαρέσκεια ή αποδοκιμασία.

Διαιρετική Πολιτική

Ένα γεγονός που θα έπρεπε να ενώσει τις δυο πλευρές, προκάλεσε μεγαλύτερη αποξένωση όταν μια ειδησεογραφική αναφορά ισχυρίστηκε ότι για δεύτερη χρονιά, η αρχηγός της αντιπολίτευσης, Kamla Persad-Bissessar, και άλλα μέλη της αντιπολίτευσης δεν παρευρέθησαν στην παραδοσιακή παρέλαση για την Ημέρα Ανεξαρτησίας.

Η χρήστης του Facebook, Hyacinth Bovell,  σχολίασε:

Νόμιζα ότι αυτό ήταν μια ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ.

Η Rhoda Bharath ήταν λιγότερο διπλωματική:

Δημόσια ενημέρωση προφίλ στο Facebook της Rhoda Bharath, που γράφει: “Ώστε η αντιπολίτευση δεν πήγε στους εορτασμούς για την Ανεξαρτησία; Αλήθεια; Το 2017; Χαρούμενα 55, Τρινιδάδ και Τομπάγκο.”

Παρ'όλα αυτά, δημοσιεύθηκαν εικόνες ενότητας, κυρίως από τη φωτογράφο Maria Nunes, που καταγράφει τακτικά τα χρονικά γεγονότων και γιορτών:

Μεταλλικό τύμπανο Ανεξαρτησίας στην οδό Tragarete, από τους Newtown Playboyz. Φωτογραφία της Maria Nunes, χρησιμοποιείται μετά από άδεια.

Σκηνές από τη γιορτή με μεταλλικό τύμπανο της Ανεξαρτησίας των Newtown Playboyz. Φωτογραφία της Maria Nunes, χρησιμοποιείται μετά από άδεια.

Άλλες προοπτικές

Η 55η επέτειος θεωρήθηκε από πολλές διαφορετικές οπτικές. Πολλοί χρησιμοποίησαν το χιούμορ με ένα meme που δείχνει μια κλασσική φωτογραφία του Dr. Eric Williams, ενός από τους πρωτοπόρους της ανεξαρτησίας της Τρινιδάδ και Τομπάγκο και πρώτου πρωθυπουργού της χώρας, με μέλη των Beatles—όμως σε αυτή την εκδοχή έβαλαν κρυφά τη φιγούρα του Cedric Burke, ενός “φερόμενου εγκληματία” η παρουσία του οποίου στην πρόσφατη ορκωμοσία των υπουργών της κυβέρνησης προκάλεσε την κατακραυγή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την ακύρωση του διορισμού των υπουργών.

Meme, ευρέως δημοσιευμένο στα μέσα κοινωνκής δικτύωσης. Η λεζάντα γράφει: Ο Dr. Eric Williams με τον John Lennon και τον Ringo Starr των Beatles. [φωτογραφία του 1966]”

Η Rhoda Bharath, που δημοσίευσε το meme στο Twitter, σχολίασε:

Ο Eric δεν θα έπρεπε να σας είχε δώσει την Ανεξαρτησία σε όλους εσάς! Ποιος το έκανε αυτό;

“Η Τρινιδάδ και Τομπάγκο απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1962 και επέλεξαν την Ευρθρή ‘Ιβη ως σύμβολο για την Τρινιδάδ και την Ερυθρόχρωμη Chachalaca για το Τομπάγκο. Και τα δύο είδη παρουσιάζονται στο εθνόσημο της Τρινιδάδ και Τομπάγκο.” Φωτογραφία Ερυρθρούς Ίβις από τον Len Blumin, CC BY-NC-ND 2.0.

Σε άρθρο του στο Wired868, ο Salaah Inniss εστίασε τον προβολέα στη δεινή κατάσταση του εθνικού πουλιού της Τρινιδάδ και Τομπάγκο, την Ερυθρή Ίβις, που παρόλο που είναι προστατευόμενο είδος είναι θύμα της λαθροθηρίας:

Καθώς πλησιάζουμε την 55η επέτειο από την επίτευξη της Ανεξαρτησίας, νομίζω ότι είναι κατάλληλο να αναρωτηθούμε εάν η εθνική υπερηφάνεια βρίσκεται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως η εθνική σημαία που αποκαλύπτεται και ξεδιπλώνεται όταν βαδίζουμε περήφανα στη διεθνή σκηνή. Δεν θα έπρεπε η εθνική υπερηφάνεια να είναι κάτι που δείχνουμε κάθε μέρα, σε κάθε τι που λέμε ή κάνουμε;

Μια συνταξιούχος δασκάλα, η Patricia Worrell, λυπάται την έλλειψη γνώσεων για τον τόπο από τη νεότερη γενιά:

Μόλις είχα την “τιμή” να ακούσω συνεντεύξεις από κάποιους νέους της Τρινιδάδ που ήταν εμφανώς άσχετοι για βασικά γεγονότα σχετικά με την Τρινιδάδ και Τομπάγκο. Και θύμωνα όλο και περισσότερο μαζί τους και με αηδίαζε η άγνοιά τους για την ίδια τους τη χώρα μέχρι που θυμήθηκα:
Αυτοί οι νέοι άνδρες και γυναίκες πέρασαν από το εκπαιδευτικό σύστημα της Τρινιδάδ και Τομπάγκο το οποίο προφανώς επιτρέπει στους πολίτες μας να παρακολουθήσουν τόσο το δημοτικό όσο και το γυμνάσιο και να αναδυθούν με την ολανθισμένη άγνοια για τη χώρα τους.

Όμως, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτά τα δίδυμα νησιά, η ελπίδα είχε τον τελευταίο λόγο. Η εγκληματολόγος Renee Cummings, σε μια δημόσια ανάρτηση στο Facebook, είπε:

Έχω ακόμα ελπίδες ότι μια μέρα η συλλογική μας συμπεριφορά ως έθνος θα είναι αντάξια των γεγονότων που γιορτάζουμε. Ξεκινήσαμε το μήνα με την Ημέρα Χειραφέτησης και θα τον τελειώσουμε με την Ημέρα Ανεξαρτησίας. Πόσο δυνατό είναι αυτό! Χαρούμενα 55 όμορφη Τρινιδάδ και Τομπάγκο!

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.