Βραζιλία: Το νέο διάταγμα Μπολσονάρου για την οπλοκατοχή θα μπορούσε να θέσει τους δημοσιογράφους σε κίνδυνο

Ο Μπολσονάρου υπογράφει το διάταγμα περί πυροβόλων όπλων στις 7 Μαΐου, ενώ οι ηγέτες του Κογκρέσου γιορτάζουν με χειρονομίες. Φωτογραφία: Marcos Corrêa, Εφημερίδα της Βραζιλιάνικης κυβέρνησης, CC-BY 2.0

Πολύ πριν ξεκινήσει την προεδρική του προσπάθεια, η χειρονομία σήμα κατατεθέν του Ζαΐχ Μπολσονάρου ήταν να χτυπήσει τα δάχτυλά του και να εμφανιστούν όπλα ως δια μαγείας. Η αλλαγή των αυστηρών νόμων της Βραζιλίας για τον έλεγχο των όπλων ήταν μία από τις σημαντικές υποσχέσεις του κατά την προεκλογική του εκστρατεία και τώρα προσπαθεί να ανταποκριθεί σ’ αυτήν. Τον Ιανουάριο, υπέγραψε διάταγμα που καθιστά ελαφρώς ευκολότερο για τους πολίτες να κατέχουν όπλο και στις 7 Μαΐου υπέγραψε ένα άλλο που χαλάρωνε τους περιορισμούς ακόμα περισσότερο για 20 διαφορετικούς τύπους επαγγελματιών.

Αυτοί είναι κοινωνικοί λειτουργοί, τροχονόμοι, δικηγόροι, οδηγοί φορτηγών, εν ενεργεία πολιτικοί και δημοσιογράφοι του αστυνομικού ρεπορτάζ, μεταξύ άλλων. Ο Μπολσονάρου δήλωσε κατά τη διάρκεια της τελετής υπογραφής ότι το διάταγμα είναι “μόλις εντός του νόμου”. “Όποιες και αν είναι οι δυνατότητες που επιτρέπει ο νόμος, φτάσαμε μέχρι τα όριά του”, δήλωσε.

Η Βραζιλιάνικη Ένωση Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (Abraji) εξέδωσε δήλωση, με την οποία απαιτεί από την κυβέρνηση να ανακαλέσει το τμήμα που αναφέρεται στους εργαζόμενους στον Τύπο. Λέει:

Nos 16 anos em que a Abraji  oferece treinamentos de segurança a jornalistas em parceria com organizações internacionais como o International News Safety Institute (INSI), o porte de armas jamais foi apresentado como forma de proteção.
Há ações mais indicadas para aumentar a segurança de quem se arrisca para informar a população, como a estruturação adequada do Programa de Proteção a Defensores de Direitos Humanos, Ambientalistas e Comunicadores.

Στα 16 χρόνια κατά τα οποία η Abraji παρείχε εκπαίδευση σε θέματα ασφάλειας στους δημοσιογράφους, σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Ινστιτούτο Ασφάλειας Δημοσιογράφων (INSI), τα όπλα δεν παρουσιάστηκαν ποτέ ως μορφή αυτοπροστασίας.
Υπάρχουν πιο κατάλληλες ενέργειες για την αύξηση της ασφάλειας αυτών που διακινδυνεύουν τους εαυτούς τους για να ενημερώσουν τον κόσμο, όπως η πιο ισχυρή υποστήριξη του Προγράμματος Προστασίας των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των περιβαλλοντολόγων και των επικοινωνιών.

Η δήλωση αναφέρει τον πρώην διευθυντή του Abraji, Fernando Molica, ο οποίος λέει ότι “εάν με το όπλο εξασφάλιζες την φυσική ακεραιότητα, δεν θα είχαμε τόσους πολλούς δολοφονημένους αστυνομικούς στη χώρα”. Για τον Molica, το διάταγμα είναι ένας άλλος τρόπος μεταφοράς των ευθυνών του κράτους στους ανθρώπους:

Com uma canetada, Bolsonaro transformou repórteres em alvo dos bandidos – os caras vão passar a achar que todos nós estamos armados e, que portanto, podemos atirar contra eles, é bem mais provável que eles disparem na nossa direção. Assaltantes terão mais um motivo para abordar caminhoneiros: além de carga a ser roubada, eles, em tese, terão armas que poderão ser arrecadadas.

Με μια γρήγορη κίνηση, ο Μπολσονάρου έχει μετατρέψει τους δημοσιογράφους σε στόχους εγκληματιών, οι οποίοι θα υποθέσουν ότι είμαστε όλοι οπλισμένοι και ότι μπορούμε να τους πυροβολούμε, καθιστώντας πολύ πιο πιθανό ότι θα πυροβολούν εναντίον μας. Οι ληστές θα έχουν άλλον έναν λόγο να επιτεθούν στους οδηγούς φορτηγών: εκτός από την κλοπή του φορτίου, θεωρητικά θα έχουν και όπλα που θα μπορούσαν να συλλέξουν.

Ο Igor Gielow, δημοσιογράφος με την εφημερίδα Folha de S. Paulo γράφει ότι οι απειλές που θέτει το διάταγμα ενδέχεται να επηρεάσουν την κάλυψη των συγκρούσεων στη Βραζιλία:

O argumento da autodefesa fica prejudicado em um tiroteio: ou você estará de um lado, ou de outro. Levando a interpretação ao limite, o decreto quase impõe que repórteres policiais sejam “embedded”, ou seja, acompanhem as tropas do Estado, como acontece em quase todas as guerras.
Isso seria fatal para a diversidade de pontos de vista necessária a uma cobertura de conflito urbano no Brasil.

Το επιχείρημα της αυτοάμυνας χάνει τη θέση του όταν εξετάζουμε την κατάσταση ενός πυροβολισμού: θα είστε είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη. Λαμβάνοντας την ερμηνεία αυτή στο όριο, το διάταγμα πρακτικά υποχρεώνει τους δημοσιογράφους του αστυνομικού ρεπορτάζ να ενσωματωθούν, δηλαδή να συνοδεύουν τα κρατικά στρατεύματα, πράγμα που συμβαίνει στις περισσότερες δημοσιογραφικές αναφορές πολέμου. Αυτό θα μπορούσε να σκοτώσει την ποικιλομορφία των προοπτικών που είναι ζωτικής σημασίας για την κάλυψη των αστικών συγκρούσεων στη Βραζιλία.

Λίγο μετά την υπογραφή του Μπολσονάρου, ο ομιλητής της Κάτω Βουλής της Βραζιλίας, Rodrigo Maia, δήλωσε ότι το Κογκρέσο ενδέχεται να ασκήσει βέτο σε μερικά τμήματα του κειμένου του:

A gente precisa discutir a questão das armas, a gente não pode fazer uma interpretação excessiva e ampliar ainda mais a violência que existe no Brasil. Vamos avaliar junto com a nossa assessoria sobre o que pode ter sido usurpado e dar atenção a esse tema que tem mobilizado a sociedade brasileira nas últimas horas

Πρέπει να συζητήσουμε το θέμα των όπλων, δεν μπορούμε να το ερμηνεύσουμε υπερβολικά και να ενισχύσουμε τη βία που ήδη υπάρχει στη Βραζιλία. Θα αξιολογήσουμε μαζί με τους συμβούλους μας σε ποιο βαθμό το διάταγμα παραβιάζει τον νόμο και δίνει προσοχή σε αυτό το θέμα που έχει κινητοποιήσει τη Βραζιλιάνικη κοινωνία τις τελευταίες ώρες.

Σύμφωνα με την ΜΚΟ “Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα“, μεταξύ των 66 δημοσιογράφων που σκοτώθηκαν παγκοσμίως το 2018, οι τέσσερις ήταν Βραζιλιάνοι. Μια έκθεση από το “Article 19″ από το Νοέμβριο του 2018 αναφέρει: “Οι δημοσιογράφοι και οι επικοινωνούντες στη Βραζιλία σκοτώνονται με ατιμωρησία” και ότι “οι bloggers και οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς στις μικρές πόλεις αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να σκοτωθούν για τις έρευνές τους.”

Η έκθεση υπογραμμίζει ότι “η πλειοψηφία των δολοφονιών φαίνεται να έχουν εκτελεστεί από μισθωτούς, σύμφωνα με εντολές άλλων.” Κανένας από τους τέσσερις Βραζιλιάνους δημοσιογράφους που δολοφονήθηκαν δεν διέπραξε εγκλήματα. Η περιφερειακή διευθύντρια του “Article 19″ για τη Νότια Αμερική Laura Tresca αναφέρει στην έκθεση:

Ο θάνατος ενός επικοινωνούντα έχει ευρύτερες επιπτώσεις στην κοινωνία της Βραζιλίας. Τα θύματα αυτής της έκθεσης αποσιωπήθηκαν από το να μιλήσουν για τη διαφθορά και το έγκλημα. Οι δολοφονίες τους δημιουργούν ένα κλίμα φόβου και αυτολογοκρισίας που εμποδίζει άλλους να ζητούν λογαριασμό από τους πολιτικούς, τις αρχές και τις εταιρίες μας.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.