Δείτε το ειδικό αφιέρωμα του Global Voices για τον παγκόσμιο αντίκτυπο του COVID-19.
Το ξέσπασμα του COVID-19, που έχει κατακλύσει τον κόσμο, όχι μόνο επηρέασε τον τομέα της υγείας του Νεπάλ, αλλά έχει επίσης σταματήσει όλες τις πολιτιστικές δραστηριότητες.
Το Νεπάλ επέκτεινε τα μέτρα αποκλεισμού μέχρι τις 2 Ιουνίου και όλες οι κινηματογραφικές αίθουσες και τα θέατρα είναι κλειστά. Ωστόσο, οι λάτρεις της τέχνης, που αναγκάζονται να περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στο σπίτι, μπορούν να πλοηγηθούν στην πρώτη εικονική έκθεση τέχνης του Νεπάλ από την άνεση των σπιτιών τους.
Έχοντας δημιουργηθεί από 19 διάσημους Νεπαλέζους καλλιτέχνες, το έργο τέχνης παρουσιάζεται σε μια διαδικτυακή εικονική έκθεση με τίτλο “Tangential Stress” από το Μουσείο Τέχνης του Νεπάλ (MoNA). Εξ ορισμού, σημαίνει μια δύναμη, που ενεργεί σε μια γενικά οριζόντια κατεύθυνση ειδικά, μία αόρατη ενέργεια που μπορεί ακόμα και να κινήσει βουνά και να πάρει τα πάντα στο πέρασμά της. Μπορείτε να δείτε τις πρωτότυπες εκδόσεις του έργου τέχνης στη συλλογή στη γκαλερί του MoNA στο Kathmandu Guest House.
Το έργο τέχνης “Tangential Stress” παρουσιάζεται από κορυφαίους Νεπαλέζους καλλιτέχνες, όπως οι Batsa Gopal Baidya, Erina Tamrakar, Rajani Singkhwal, Manish Lal Shrestha και άλλοι. Εδώ μπορείτε να βρείτε έναν πλήρη κατάλογο των εμπλεκόμενων καλλιτεχνών.
Σύμφωνα με τον Rajan Sakya, επιμελητή της έκθεσης και διευθυντή του MoNA:
Οι περισσότεροι άνθρωποι [που αντιμετωπίζουν άγχος λόγω του COVID-19] έχουν απορροφήσει και ανέχονται αυτές τις αόρατες ενέργειες, αντιμετωπίζοντας και αντιδρώντας ανάλογα. Αυτές οι ενέργειες έχουν αναδυθεί με πολλούς τρόπους για πολλούς ανθρώπους. Κάποιοι έχουν πάρει βάρος, κάποιοι έχουν χάσει βάρος, κάποιοι έχουν κάνει ασκήσεις, κάποιοι έχουν κολλήσει στον καναπέ, κάποιοι έχουν γίνει εγωιστές, κάποιοι έχουν βοηθήσει άλλους και αυτοί οι “Νεπαλέζοι ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ” έχουν εκφραστεί με χρώματα, πινελιές και μέσα.
Αυτή η έκθεση, με τίτλο “Tangential Stress”, είναι ένας παροξυσμός συναισθημάτων, μια ελπίδα να γίνουμε λιγότερο εφησυχασμένοι, να εκτιμήσουμε περισσότερο τη φύση και τη ζωή μας, και να διδαχθούμε την ταπεινότητα.
Στον πρόλογο της έκθεσης, ο Δρ. John Clarke, επιμελητής του Μουσείου Τέχνης των Ιμαλαΐων και της Νοτιοανατολικής Ασίας και του Μουσείου Victoria & Albert στο Ηνωμένο Βασίλειο, γράφει:
Το τοπικό κόστος του ιού και ο αποκλεισμός για το λαό του Νεπάλ αντικατοπτρίζεται σε πολλά έργα, αλλά η παγκόσμια φύση της πανδημίας εμφανίζεται επίσης συχνά.
Μία από τις συμμετέχουσες καλλιτέχνιδες, η Ranju Yadav, συνέλαβε το δεύτερο παιδί της τον περασμένο Οκτώβριο και αγωνίστηκε να προστατεύσει τον εαυτό της και το μωρό της από τον κορωνοϊό. Ανέφερε:
[…] εκατομμύρια έγκυες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, είχαν στενή μάχη με τον κορωνοϊό [αυτολεξεί] προφυλάσσοντας και προστατεύοντας τη μήτρα τους.
Ως έγκυος καλλιτέχνης, απεικονίζω την παραπάνω ιδέα στο έργο μου Mithila. Η έγκυος γυναίκα στο έργο τέχνης προστατεύει το αγέννητο μωρό της καλύπτοντας τη μήτρα με τα χέρια της. Τολμά να μην φορέσει μάσκα επειδή πρέπει να αναπνέει διπλά για τον εαυτό της και το μωρό της. […]
Πότε το κοινό θα επισκεφτεί ξανά πολιτιστικούς χώρους, γκαλερί τέχνης και θέατρα; Κανείς δεν έχει ακόμη την απάντηση σε αυτήν την ερώτηση. Όμως, σε αυτήν την περίοδο αβεβαιότητας, αυτοί οι Νεπαλέζοι καλλιτέχνες απέχουν μόλις ένα κλικ.