Η εικόνα είναι ευγενική προσφορά της Ameya Nagarajan.

Τα αυταρχικά καθεστώτα έχουν από καιρό μια περίπλοκη σχέση με τα μέσα ενημέρωσης και τις τεχνολογίες επικοινωνιών. Το Παρατηρητήριο Ανελευθερίας είναι μια ερευνητική πρωτοβουλία του Global Voices Advox, που εξετάζει το αυξανόμενο φαινόμενο του δικτυακού ή ψηφιακού αυταρχισμού. Αυτό το απόσπασμα, σχετικά με τον έλεγχο και τη λογοκρισία του Διαδικτύου από το Χονγκ Κονγκ, είναι από τη σειρά εκθέσεων, που θα προκύψουν από την έρευνα στο πλαίσιο του Παρατηρητηρίου Ανελευθερίας. Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ.

Αυτή η έκθεση παρέχει μια επισκόπηση των πιο επιδραστικών περιπτώσεων ψηφιακού αυταρχισμού στην Κένυα. Η έκθεση θα περιγράψει τις πιο σχετικές ενέργειες και αποφάσεις, που έλαβε η κυβέρνηση της Κένυας τα τελευταία χρόνια, που αξιοποιούν το διαδίκτυο και την τεχνολογία, προκειμένου να επιτευχθούν ορισμένοι πολιτικοί στόχοι. Τα σημαντικότερα περιστατικά που επισημάνθηκαν περιλαμβάνουν επικοινωνίες και διαδικτυακή παρακολούθηση, κατάχρηση προσωπικών δεδομένων και παραβιάσεις δεδομένων κατά τη διάρκεια των εκλογών και εκστρατείες παραπληροφόρησης και χορηγούμενης παραπληροφόρησης. Αναλύονται πώς αυτές οι ενέργειες “εξυγιαίνονται” και δικαιολογούνται από την κυβέρνηση και πώς αυτό είναι συχνά επιτρεπτό σύμφωνα με τη νομοθεσία της Κένυας. Επιπλέον, εξετάζοντας τις βλάβες και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που προκύπτουν από τέτοια περιστατικά, η παρούσα έκθεση καταλήγει αναλύοντας τον γενικό αντίκτυπο, που έχουν τέτοιες ενέργειες στη δημοκρατία και τις πολιτικές ελευθερίες,

***

Ο ψηφιακός αυταρχισμός έχει σοβαρό αντίκτυπο στη διακυβέρνηση και τη δημόσια ζωή στην Κένυα και επομένως είναι ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που απαιτεί επείγουσα προσοχή. Στο σημερινό ψηφιακό τοπίο, η παραπληροφόρηση κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Η κυβέρνηση έχει περισσότερη πρόσβαση σε δεδομένα και πληροφορίες από ποτέ, τις οποίες χρησιμοποιεί για να παρακολουθεί πολίτες και να στοχεύει δημοσιογράφους ή ακτιβιστές στο διαδίκτυο. Επιπλέον, η έλευση της ψηφιακής εποχής συμπληρώνεται επαρκώς από την κυβερνητική ενοποίηση τεχνολογικών συστημάτων ικανών να λειτουργούν ως spyware. Αν και το Διαδίκτυο προχωρά και αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς, γίνεται όλο και λιγότερο ελεύθερο στην Κένυα. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση της Κένυας πλησιάζει όλο και περισσότερο τον ψηφιακό αυταρχισμό και, ως εκ τούτου, η δημοκρατία παρακμάζει υπό την επιρροή του.

Αυτή η έκθεση προσδιορίζει τα ακόλουθα κρίσιμα στοιχεία, απαραίτητα για την εξασφάλιση της επιτυχίας προς αυτή την κατεύθυνση. Πρώτον, η διατήρηση της δημοκρατίας εξαρτάται από τη διασφάλιση του δικαιώματος των πολιτών να συμμετέχουν στην πολιτική επιλογή. Για τον αποτελεσματικό σχεδιασμό νόμων, κανονισμών και άλλων μέτρων, που σχετίζονται με την ψηφιακή τεχνολογία και το διαδικτυακό χώρο, η κοινωνία των πολιτών πρέπει να συμμετέχει ενεργά. Οι διαδικτυακοί χώροι πρέπει να είναι προσβάσιμοι σε δημοσιογράφους και μέλη της κοινωνίας των πολιτών χωρίς περιορισμούς ή λογοκρισία. Επιπλέον, το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης πρέπει να τηρείται τόσο στο διαδίκτυο όσο και εκτός διαδικτύου. Με παρόμοιο τρόπο, η Nanjala Nyabola δήλωσε στο βιβλίο της «Ψηφιακή Δημοκρατία, Αναλογική Πολιτική: Πώς η εποχή του Διαδικτύου μεταμορφώνει την Κένυα», ότι «το ψηφιακό αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο κάνουμε πολιτική και διεθνείς σχέσεις και αυτό δημιουργεί μια νέα ανάγκη για κατανόηση του ψηφιακού οικοσυστήματος και ιδιαίτερα των ψηφιακών δικαιωμάτων των πολιτών».

Η Κένυα έχει σημειώσει εντυπωσιακή πρόοδο στην ψηφιοποίηση της οικονομίας και της διακυβέρνησής της, με την αυξανόμενη χρήση του Διαδικτύου και την υιοθέτηση των ΤΠΕ. Ωστόσο, η επιτάχυνση των τεχνολογιών του Διαδικτύου και άλλων νέων και αναπτυσσόμενων τεχνολογιών έχει αυξήσει σημαντικά την εργαλειοθήκη, που διαθέτει η κυβέρνηση για καταστολή και κοινωνικό έλεγχο κλιμακώνοντας τις προκλήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό που δείχνει η έρευνα για την Κένυα είναι ότι οι δυνατότητες του Διαδικτύου και της ψηφιακής τεχνολογίας να προωθήσουν τη δημοκρατία καταπνίγονται από την άνοδο του ψηφιακού αυταρχισμού. Η επιτήρηση, η παρακολούθηση και η υποκλοπή ψηφιακών επικοινωνιών, η ακατάλληλα ρυθμιζόμενη συλλογή και επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, καθώς και ο οπλισμός μιας αδύναμης νομικής δομής ψηφιακών δικαιωμάτων έχουν όλα χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση της Κένυας ως εργαλεία για να υπονομεύσει θεμελιωδώς την πολιτική επιλογή, το δικαίωμα ψήφου και ελευθερίες όπως το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, τη συγκέντρωση και το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Αυτός ο νέος έλεγχος έχει εντείνει τον αυταρχισμό, ενώ θυσιάζει τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών και τη δημοκρατική συμμετοχή.

Αυτό που μπορεί να συναχθεί είναι ότι οι ίδιες ψηφιακές τεχνολογίες, που επιτρέπουν ελευθερίες, και οι πολιτικές συζητήσεις κλίμακας, μπορούν να επιτρέψουν καταστολή, κυρίως μέσω κατάχρησης δεδομένων, εκτεταμένης παρακολούθησης, ψευδών πληροφοριών και διακοπής λειτουργίας του Διαδικτύου, που περιορίζουν την ελευθερία της έκφρασης στο διαδίκτυο. Αυτή η συμμετοχή των πολιτών στο Διαδίκτυο και η προώθηση της διαδικτυακής συμμετοχής των πολιτών μπορεί να αξιοποιηθεί για να αντισταθμιστεί η κρατική εξουσία. Εάν οι πολίτες είναι καλά ενημερωμένοι και τα ψηφιακά τους δικαιώματα ενισχύονται από μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, οι πρακτικές ψηφιακού αυταρχισμού μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιτυχία ή τουλάχιστον να επιβραδυνθούν.

Η τεχνολογία συχνά θεωρείται λανθασμένα ως πολιτικά ουδέτερη, όταν η αλήθεια είναι ότι το αν έχει ευεργετική ή κακή επίδραση στην πολιτική εξαρτάται από το ποιος την κατέχει ή έχει σημαντική πρόσβαση σε αυτήν. Όπου μια αυταρχική κυβέρνηση έχει σημαντική πρόσβαση, δεν μπορεί να είναι ουδέτερη. Όταν σκεφτόμαστε το δημοκρατικό μέλλον της Κένυας στην ψηφιακή εποχή, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την ταχεία άνοδο της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία μπορεί εύλογα να αναμένεται ότι θα οξύνει τις υπάρχουσες προκλήσεις για τη δημοκρατία. Η επικοινωνία και η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ανθρώπων, της κυβέρνησης και της κοινωνίας έχουν επηρεαστεί σημαντικά από την τεχνητή νοημοσύνη και τις τεχνολογίες βελτιστοποίησης δεδομένων στην πολιτική. Η επικείμενη εποχή της τεχνητής νοημοσύνης σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία της Κένυας. Από μεροληπτικά ζητήματα προκατειλημμένων τυποποιημένων τεχνολογιών διακυβέρνησης,

Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ.