Μαυριτανία: Άγνοια και παράδοση

Η ομορφιά είναι υποκειμενική. Στη Μαυριτανία προτιμώνται οι προικισμένες γυναίκες. Όσο πιο παχουλή είναι η γυναίκα, τόσο πιο όμορφη θεωρείται. Το να είσαι εύσωμος είναι επίσης σημάδι πλούτου και η αναζήτηση για ομορφιά και για σημάδια εξωτερικού πλούτου οδηγεί σε κάποιες ανορθόδοξες μεθόδους: το μπούκωμα, ή τη βίαιη σίτιση των γυναικών, αναγκάζοντάς τες να τρώνε 2 κιλά κουσκούς με δύο ποτήρια βούτυρο σε προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.

Το μπούκωμα των γυναικών της Μαυριτανίας αποτέλεσε αντικείμενο μιας δημοσίευσης “Politique au Senegal”, που γράφτηκε από τον Naomed, και ένας σχολιαστής παρατήρησε ότι:

“mais ce n’est pas de leur faute, ils ont été eduqués de la sorte”

“αλλά δεν είναι δικό τους λάθος, έτσι εκπαιδεύτηκαν”

Ο Naomed στο Archipo Blog αναρωτιέται αν η άγνοια ή η παράδοση αποτελούν δικαιολογία.

“Les comportements condamnables sont légions dans nos sociétés dont une bonne partie sont légitimés par la tradition et la culture. Je cite en vrac : l'exploitation exacerbée opérée sur les jeunes bonnes et encore plus sur les petits talibés esclaves de leurs marabouts, l'excision, les mariages précoces et arrangés… Tout cela est profondément ancré dans notre culture, parfaitement conforme à nos moeurs. Jusqu'à un certain point, la corruption et la patrimonialisation du pouvoir accompagné du népotisme sont aussi inscrits dans les traditions.

Nous ne sommes pas responsables de l'éducation que nous avons reçue, c'est indéniable, mais jusqu'à quel point pouvons nous nous réfugier derrière cette éducation pour justifier nos actes ?”

“Οι καταδικαστέες πράξεις αφθονούν στις κοινωνίες μας και πολλές απ’ αυτές νομιμοποιούνται από την παράδοση και τον πολιτισμό. Ονοματίζω μερικές: την εκμετάλλευση των νεαρών υπηρετών και την κακοποίηση των μικρών σκλάβων talibes (αγόρια που σπουδάζουν το Κοράνι σε ιερατικές σχολές της Αφρικής) από τους marabouts (Μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι της Αφρικής) τους, την κλειτοριδεκτομή, τους κανονισμένους παιδικούς γάμους… Όλα αυτά είναι βαθιά ριζωμένα στον πολιτισμό μας, σύμφωνα με τα έθιμα μας. Μέχρις ενός σημείου, η διαφθορά και η εξουσία, η αρπαγή του πλούτου σε συνδυασμό με τον νεποτισμό είναι επίσης εδραιωμένες στις παραδόσεις μας.
Δεν είμαστε υπεύθυνοι για την εκπαίδευση που έχουμε, τόσο πολύ που δεν μπορούμε να αρνηθούμε, αλλά μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από αυτή την εκπαίδευση για να δικαιολογήσουμε τις ενέργειές μας;

Υποστηρίζει με πάθος ότι:

“Nous tolérons très bien la survivance de comportements criminels à condition qu'ils se passent chez nous et que les acteurs soient de notre culture, que ce soient nos voisins et nos frères…”

“Ανεχόμαστε την επιβίωση των εγκληματικών πράξεων αν αυτές διαπράττονται στο σπίτι μας και οι δράστες τους προέρχονται από την δική μας κουλτούρα, από τους γειτόνους μας ή τους αδερφούς μας…”

και στη συνέχεια αναποδογυρίζει το επιχείρημα της παράδοσης και της εκπαίδευσης:

“Si un comportement actuel condamnable est toléré et justifié par une tradition et une éducation, il serait juste d'appliquer ce principe de manière universelle. Ce qui est bon (à appliquer) pour nous doit l'être pour les autres.

Cela nous met dans une situation génante pour juger l'esclavage et la traite dont a été victime le continent africain.”

“Εάν μια καταδικαστέα πράξη γίνεται ανεκτή και δικαιολογείται από την παράδοση και την εκπαίδευση, θα ήταν σωστό να εφαρμόσουμε αυτή την αρχή παγκοσμίως. Αυτό που είναι καλό για εμάς πρέπει να είναι καλό και για τους άλλους.
Αυτό μας θέτει σε μια αμήχανη κατάσταση για να κρίνουμε τη δουλεία και το εμπόριό της, από το οποίο η αφρικανική ήπειρος υπήρξε θύμα.”

“L'esclavage était une tradition bien établie à l'époque. Nombre de sociétés étaient basées sur l'esclavage y compris en Afrique. Cet esclavage était conforme à la tradition, aux moeurs et à la morale de l'époque. “

“Η δουλεία ήταν μια παγιωμένη παράδοση εκείνη την εποχή. Πολλοί πολιτισμοί βασίζονταν στη δουλεία, συμπεριλαμβανομένων και των αφρικανικών. Αυτή η δουλεία ήταν σύμφωνη με την παράδοση, τα έθιμα και την ηθική της εποχής.”

Καταλήγει εκφράζοντας τη λύπη του για τις συνθήκες σκλαβιάς των νεαρών υπηρετών και επιδεικνύοντας τον παραλογισμό του επιχειρήματος για την παιδεία και την παράδοση.

“Il ne vient à l'idée de personne de pardonner à ceux qui ont jadis commis ce crime. Au nom de la réciprocité des formes doit-on tolérer et laisser impuni le quasi esclavage des petits talibés, celui des jeunes bonnes ?

Sous le prétexte que les auteurs de ces actes ont été éduqués ainsi et qu'ils n'y voient aucun mal ? “

“Δεν περνάει από το μυαλό κανενός να συγχωρήσει εκείνους που διέπραξαν αυτό το έγκλημα. Στο όνομα της αμοιβαιότητας των κανόνων, θα έπρεπε να ανεχτούμε και να αφήσουμε ατιμώρητες τις δουλικές συνθήκες των μικρών talibes, των νεαρών υπηρετών;
Με το πρόσχημα ότι οι δράστες αυτών των πράξεων ήταν έτσι εκπαιδευμένοι και δεν έβλεπαν το κακό;”

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.