Διαδηλωτές εναντίον του πραξικοπήματος δημιούργησαν έναν τοίχο ελευθερίας. Η φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε κατόπιν άδειας.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στο ιστολόγιο ενός συνεισφέροντα του Global Voices, ο οποίος δεν επιθυμεί να αποκαλύψει την ταυτότητά του. Εδώ δημοσιεύεται ως τριμερής σειρά.

Στη διάρκεια του Φεβρουαρίου, οι διαδηλώσεις κατά του πραξικοπήματος αντιμετωπίζονταν με συνεχόμενα αντίποινα από τις δυνάμεις ασφαλείας της Μιανμάρ. Παρά την καταστολή, θαρραλέοι διαδηλωτές συνέχισαν να βγαίνουν καθημερινά στους δρόμους για να παλέψουν ενάντια στις διακρίσεις, τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της βαναυσότητας με ειρηνικά μέσα.

Το χρονολόγιο, που ακολουθεί, καταγράφει αναλυτικά ορισμένους από τους καταπιεστικούς νόμους και τη βίαιη καταστολή από την πλευρά του στρατού.

Βίαιη εντεινόμενη καταστολή

Το απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου, το στρατιωτικό συμβούλιο αποφάσισε την επιβολή απαγόρευσης της κυκλοφορίας σε όλη τη χώρα (Άρθρο 144), ενώ εκδόθηκε και ο νόμος, που περιορίζει τις συναθροίσεις στα 5 άτομα.

Στις 9 Φεβρουαρίου, το υπουργείο Επικοινωνίας και Τηλεπικοινωνιών, υπό τον έλεγχο του στρατιωτικού συμβουλίου, εισήγαγε ένα δρακόντειο νομοσχέδιο κυβερνοασφάλειας, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη σύλληψη ψηφιακών διαδηλωτών. Το νομοσχέδιο δέχτηκε κριτική από 161 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και την Ένωση Πληροφορικών της Μιανμάρ.

Την ίδια ημέρα, η αστυνομία ξεκίνησε να πυροβολεί διαδηλωτές με αληθινά πυρά και εκτοξευτήρες ύδατος στην πρωτεύουσα Νέπιντο. Μία 19χρονη διαδηλώτρια, η Mya Thwe Thwe Khine, πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Άφησε την τελευταία της ανάσα στις 19 Φεβρουαρίου στο νοσοκομείο και έγινε το πρώτο θύμα του κινήματος.

Ο νόμος για την κυβερνοασφάλεια δεν εγκρίθηκε, αλλά στις 10 Φεβρουαρίου το στρατιωτικό συμβούλιο τροποποίησε τον Νόμο για την Προστασία της ιδιωτικότητας των Πολιτών, που επιτρέπει πλέον στην αστυνομία να προβαίνει σε συλλήψεις ανθρώπων χωρίς ένταλμα και να τους κρατάει για πάνω από 24 ώρες. Και στις 13 Φεβρουαρίου, επανεισήχθη ο διοικητικός νόμος περί εκλογικών περιφερειών και χωριών, που υιοθετήθηκε την εποχή της προηγούμενης στρατιωτικής χούντας. Ο νόμος επιβάλλει στους ανθρώπους να εγγραφούν και να λάβουν άδεια μετακίνησης κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Από τις 11 Φεβρουαρίου, οι νυχτερινές συλλήψεις συμμετεχόντων στο κίνημα πολιτικής ανυπακοής ξεκίνησαν να αυξάνονται κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας. Μερικές από αυτές τις προσπάθειες μπόρεσαν να αποτραπούν, καθώς μέλη της κοινότητας συγκεντρώθηκαν και απέτρεψαν την αστυνομία.

Στις 13 Φεβρουαρίου, ο στρατός εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για εφτά ηγέτες των διαμαρτυριών και καλλιτέχνες.

Το απόγευμα της 14ης Φεβρουαρίου, ο στρατός επιτέθηκε στους διαδηλωτές κοντά στην υπηρεσία ηλεκτρισμού στην Μιτκινά, πρωτεύουσα της πολιτείας Κατσίν. Παρόλο που δεν υπήρξαν τραυματίες, ορισμένοι δημοσιογράφοι συνελήφθησαν.

Στις 15 Φεβρουαρίου, ένα ανάπηρο άτομο ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια μίας καταστολής.

Στις 18 Φεβρουαρίου, ο στρατός και η αστυνομία προέβησαν σε βίαιη καταστολή στην πρωτεύουσα και συνέλαβαν περίπου 50 διαδηλωτές. Αυτό σήμανε την αρχή μαζικών συλλήψεων σε διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.

Στις 20 Φεβρουαρίου, η αστυνομία και ο στρατός άνοιξαν πυρ εναντίον πολιτών στην αποβάθρα της πόλης Μανταλέι, αφού οι διαδηλωτές προσπάθησαν να αποτρέψουν στρατιωτικούς από το να προκαλέσουν σύγκρουση με ένα πλοίο. Δύο άτομα πέθαναν επί τόπου και αρκετοί διαδηλωτές τραυματίστηκαν. Η επίθεση στο Μανταλέι λέγεται ότι διαπράχθηκε από την 33η Μεραρχία Ελαφρού Πεζικού, που κατηγορείται και για την διάπραξη βιαιοπραγιών εναντίον των Ροχίνγκια το 2017.

Αργότερα την ίδια εβδομάδα, ένα βίντεο στρατιώτη, που επιδεικνύει αληθινά πυροβόλα και λοιπά όπλα απειλώντας να πυροβολήσει ανθρώπους στο κεφάλι, διαμοιράστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στο μεταξύ, αρκετά στιγμιότυπα στρατιωτών, οι οποίοι υποκινούν βία και απειλούν τους διαδηλωτές, κυκλοφόρησαν ευρέως στο TikTok.

Το απόγευμα της 25ης Φεβρουαρίου, μία μεγάλη αστυνομική δύναμη έκανε επιδρομή στον δήμο Tarmwe στη Γιανγκόν και συνέλαβε 15 διαδηλωτές, σηματοδοτώντας την έναρξη χρήσης βίας και τις πρώτες συλλήψεις στη μεγαλύτερη πόλη της Μιανμάρ.

Στις 26 Φεβρουαρίου, ο στρατός ξεκίνησε να απομακρύνει τους διαδηλωτές από σημαντικές τοποθεσίες διαδηλώσεων στη Γιανγκόν χρησιμοποιώντας ηχητικές βόμβες, δακρυγόνα και αληθινά πυρά, καταστέλλοντας βίαια τις διαδηλώσεις στην πόλη. Την ίδια ημέρα, παρόμοιες καταστολές έλαβαν χώρα και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπως στο Μανταλέι και στη Νέπιντο. Οι στρατιωτικές δραστηριότητες συνεχίστηκαν στη Γιανγκόν στις 27 και 28 Φεβρουαρίου και αρκετοί διαδηλωτές συνελήφθησαν.

Στις 27 Φεβρουαρίου, η στρατιωτική βιαιότητα κατέστειλε διαδηλώσεις στην πόλη Μονουά στην κεντρική Μιανμάρ. Δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν θανάσιμα.

Στις 28 Φεβρουαρίου συνέβη η πιο άγρια καταστολή από την αρχή των διαδηλώσεων: 18 άτομα σκοτώθηκαν σε εφτά πόλεις– Γιανγκόν, Μιέικ, Νταγουέι, Μανταλέι, Μαουλαμίνε, Μπάγκο και Πακόκου — στη διάρκεια διαδηλώσεων σε όλη τη χώρα, που σχετίζονται με την Συμμαχία Τσαγιού Γάλακτος). Πρόκειται για την πιο βίαιη ημέρα όλου του Φεβρουαρίου.

Από τις 1 Φεβρουαρίου μέχρι τις 2 Μαρτίου έχουν συλληφθεί σχεδόν 1.300 άτομα ή τους έχει απαγγελθεί κατηγορία ή ποινή σύμφωνα με την Ένωση Αρωγής Πολιτικών Κρατούμενων και 988 βρίσκονται ακόμα υπό κράτηση ή εκκρεμεί το ένταλμα σύλληψής τους.

Μεταξύ των συλληφθέντων και των αποδεκτών βίας βρίσκονται δημοσιογράφοι και ανήλικοι.

#JournalismIsNotACrime #WhatIsHappeningInMyanmar #AungKyaw #KaungMyatHlaing https://t.co/yU6HcNZshc

— DVB Burmese (@dvbburmese) 1 Μαρτίου, 2021

Η δημοσιογραφία δεν είναι έγκλημα // Τι συμβαίνει στη Μιανμάρ

Στις 3 Μαρτίου, μία ακόμα μεγαλύτερη βιαιότητα οδήγησε σε 38 θανάτους σε πόλεις όπως οι Μονουά, Μανταλέι, Μιντσάν, Μαουλαμίνε, Καλάι και Γιανγκόν.

Στην Γιανγκόν, στο δήμο North Oakkala [ΠΡΟΣΟΧΗ: ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] υπήρχαν αναφορές ότι ο στρατός χρησιμοποιεί υποπολυβόλα. Τουλάχιστον 20 άτομα πέθαναν ως αποτέλεσμα αυτών. ‘Ενα [ΠΡΟΣΟΧΗ: ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ] βίντεο ενός διαδηλωτή, που πυροβολείται στο κεφάλι κατά τη σύλληψή του στη Γιανγκόν, είναι ένα από τα παραδείγματα των πλάνων στρατιωτικής βιαιότητας, που κυκλοφορούν ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Περιστατικά παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον στρατό, συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων, που στοχοποιούν ιατρικούς εθελοντές, συνεχίζουν να διαδίδονται στο Facebook και στο Twitter.

This goes way beyond brutality.
? https://t.co/52x6IAUFVs

— Yanghee Lee (@YangheeLeeSKKU) March 3, 2021

Αυτό ξεπερνά κάθε κτηνωδία.
? https://t.co/52x6IAUFVs

Από τις 3 Μαρτίου και έκτοτε, ο αριθμός των νεκρών κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ανέρχεται σε τουλάχιστον 50. Οι περισσότεροι από όσους σκοτώθηκαν, πυροβολήθηκαν στο κεφάλι από στρατιώτες του στρατιωτικού συμβουλίου.

Την 1η Μαρτίου, η Επιτροπή Εκπροσώπησης της Συνέλευσης της Ένωσης (CRPH), επιτροπή που σχηματίστηκε από την εκδιωγμένη Εθνική Ένωση για τη Δημοκρατία ενάντια στη χούντα, ανακήρυξε ως τρομοκρατική οργάνωση το Κρατικό Διοικητικό Συμβούλιο υπό την ηγεσία του ηγέτη του πραξικοπήματος, στρατηγού Μιν Αούνγκ Χλανγκ, λόγω των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που διέπραξαν εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και πολιτών.

Έκκληση προστασίας προς τον ΟΗΕ

Οι πολίτες της Μιανμάρ προσέφυγαν στα Ηνωμένα Έθνη στις 1 Φεβρουαρίου 2021 για υποστήριξη ενάντια στο πραξικόπημα του στρατού της χώρας, που είναι γνωστός ως Tatmadaw. Πανό με εκκλήσεις για παρέμβαση του ΟΗΕ ή ακόμα και των ΗΠΑ εντοπίζονται στις διαδηλώσεις, που πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.

Στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ στη Γενεύη στις 12 Φεβρουαρίου, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Μιανμάρ στον ΟΗΕ στη Γενεύη, Myint Thu, μίλησε εκ μέρους του στρατιωτικού συμβουλίου.

Ωστόσο, στις 26 Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια της δεύτερης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, ο πρέσβης της Μιανμάρ στον ΟΗΕ, Kyaw Moe Tun, πήρε το λόγο προβαίνοντας σε μία δήλωση-έκπληξη και κάνονας έκκληση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εκ μέρους της πολιτικής (μη στρατιωτικής) κυβέρνησης να λάβει δράση ενάντια στον στρατό της Μιανμάρ. Έκλεισε τον λόγο του στα βιρμανικά με ραγισμένη φωνή επαινώντας και σκεπτόμενος τους ανθρώπους της Μιανμάρ και σήκωσε τρία από τα δάχτυλά του μετατρέποντας την χειρονομία αυτή σε σύμβολο αντίστασης ενάντια στην χούντα.

Το στρατιωτικό συμβούλιο απέλυσε τον Kyaw Moe Tun την επόμενη ημέρα αποκαλώντας τον προδότη του έθνους, αλλά η εικόνα του πρέσβη με τον χαιρετισμό των τριών δαχτύλων αποτέλεσε πηγή ελπίδας για τους ανθρώπους.

Καθώς η βία, που προέρχεται από τον στρατό, αυξήθηκε την τελευταία εβδομάδα του Φεβρουαρίου, αυξήθηκαν οι προσδοκίες των πολιτών της Μιανμάρ για παρέμβαση του ΟΗΕ. Μηνύματα όπως “Πόσους νεκρούς χρειάζεται ο ΟΗΕ για να δράσει ενάντια στο στρατό της Μιανμάρ;” εμφανίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα πανό των διαδηλωτών, όπως και το σκοτεινά ειρωνικό “Πυροβόλησέ με, αν χρειάζεσαι ένα ακόμα νεκρό σώμα για να δράσει ο ΟΗΕ.”

◼ How many dead bodies are needed for the UN to take action against the Burmese military?

◼ How many dead bodies does the UN need to take action against the Burmese military?

◼ How many civilian deaths do you need before you restore democracy here?#Feb28Coup pic.twitter.com/InxBbBdhmg

— Sithu (@sithuheinn21) February 28, 2021

◼ Πόσα νεκρά σώματα χρειάζονται, ώστε να δράσει ο ΟΗΕ ενάντια στο στρατό της Μιανμάρ;

◼ Πόσα νεκρά σώματα χρειάζεται ο ΟΗΕ για να δράσει ενάντια στο στρατό της Μιανμάρ;

◼ Πόσους θανάτους αμάχων χρειάζεστε πριν αποκαταστήσετε τη δημοκρατία εδώ;#Feb28Coup pic.twitter.com/InxBbBdhmg