Η εικόνα είναι ευγενική παραχώρηση της Ameya Nagarajan.

Τα αυταρχικά καθεστώτα έχουν από καιρό μια περίπλοκη σχέση με τα μέσα ενημέρωσης και τις τεχνολογίες επικοινωνιών. Το Παρατηρητήριο Ανελευθερίας είναι μια ερευνητική πρωτοβουλία του Global Voices Advox, που εξετάζει το αυξανόμενο φαινόμενο του δικτυακού ή ψηφιακού αυταρχισμού. Αυτό το απόσπασμα, σχετικά με τον έλεγχο και τη λογοκρισία του Διαδικτύου από την Ουγγαρία, είναι από τη σειρά εκθέσεων, που θα προκύψουν από την έρευνα στο πλαίσιο του Παρατηρητηρίου Ανελευθερίας. Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ.

Ο ψηφιακός αυταρχισμός στην Ουγγαρία αυξάνεται, υποκινούμενος από τις προσπάθειες της ουγγρικής κυβέρνησης να φιμώσει και να εκφοβίσει τις επικριτικές φωνές, συμπεριλαμβανομένων των ανεξάρτητων εργαζομένων στα ΜΜΕ, των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των κινημάτων βάσης. Οι ψηφιακές τεχνολογίες είναι ένα σύνολο εργαλείων, που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προωθήσει την πολιτική της στρατηγική: διχάζει και πολώνει την κοινωνία, δημιουργεί φόβο για την οικονομική και εθνική ασφάλεια και κάνει τους ψηφοφόρους να πιστεύουν ότι η αφήγηση του κυβερνώντος κόμματος Fidesz είναι η μοναδική πηγή αλήθειας. Το κίνητρό τους τροφοδοτείται από την πολιτική ταυτότητας της ουγγρικής κυβέρνησης και τις τακτικές οικοδόμησης εθνών.

Η έκθεση περιγράφει πώς τα κύρια χαρακτηριστικά της ουγγρικής κοινωνίας μπορούν να εξηγηθούν από την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ιστορία της χώρας και πώς το κυβερνών κόμμα είναι σε θέση να εκμεταλλευτεί αυτά τα χαρακτηριστικά για τους δικούς του πολιτικούς στόχους. Από τότε που ανέλαβε το Fidesz, η κοινωνία των πολιτών, οι παράγοντες της αντιπολίτευσης, ο ανεξάρτητος Τύπος και η Ευρωπαϊκή Ένωση τεκμηριώνουν τακτικά και ευαισθητοποιούν σχετικά με το πώς η κυβέρνηση υπονομεύει τη δημοκρατία στη χώρα. Τα μέτρα της περιελάμβαναν επιθέσεις στην κοινωνία των πολιτών και την αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης. Ωστόσο, η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Fidesz κατάφερε να παραμείνει στην εξουσία για περισσότερο από μια δεκαετία.

Η χρήση ψηφιακών τεχνολογιών δεν ήταν το πιο κυρίαρχο εργαλείο, που εφάρμοσε η κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Fidesz για την προώθηση των αυταρχικών τάσεων: η κλίμακά του έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Τα περιστατικά, που δείχνουν πώς λειτουργεί ο ψηφιακός αυταρχισμός στην Ουγγαρία, μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις κατηγορίες: απόκτηση ελέγχου σε κρίσιμες ψηφιακές υποδομές, φίμωση και εκφοβισμός των διαφωνούντων και χρήση του νόμου για την υπονόμευση των δικαιωμάτων των ανθρώπων. Η έκθεση καταδεικνύει πώς αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι εκδηλώνονται σε πραγματικές περιπτώσεις και βλάπτουν τα ατομικά και συλλογικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Η κύρια μέθοδος της ουγγρικής κυβέρνησης για την προώθηση του ψηφιακού αυταρχισμού ήταν μέσω νομοθετικών διαδικασιών. Η κυβέρνηση έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύο τρίτων για περισσότερο από μια δεκαετία, επιτρέποντάς της να αλλάξει το σύνταγμα και να εγκρίνει νόμους χωρίς ουσιαστική δημόσια εποπτεία και διαβούλευση. Έχει υιοθετήσει κανονισμούς για την ποινικοποίηση των ψευδών ειδήσεων, που διαδίδονται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο ομοφοβικός νόμος της έχει τη δυνατότητα να λογοκρίνει περιεχόμενο στο διαδίκτυο και επίσης προσπάθησε να ρυθμίσει το Facebook λόγω του φόβου του να λογοκριθεί και να απαγορευτεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας όπως ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η χρήση λογισμικού κατασκοπείας εμπορικής παρακολούθησης, όπως το λογισμικό Πήγασος, ήταν μια νέα προσθήκη στις πρακτικές ψηφιακού αυταρχισμού της χώρας. Ήταν δυνατό λόγω της έλλειψης ισχυρών προστασιών στον νόμο περί επιτήρησης της χώρας και της έλλειψης ανεξαρτησίας της αρχής προστασίας δεδομένων της χώρας. Οι μυστικές υπηρεσίες έχουν απεριόριστες εξουσίες συλλογής δεδομένων στην Ουγγαρία, δεν υπάρχουν αυστηροί όροι για παρακολούθηση και δεν υπάρχει ανεξάρτητος φορέας, που να επιβλέπει την παρακολούθηση. Το σκάνδαλο Πήγασος αποκάλυψε πώς αυτή η απεριόριστη εξουσία χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση.

Διαβάστε την πλήρη έκθεση εδώ.