Η απελευθερωμένη Παλαιστίνια κρατούμενη Ruba Assi έγινε δεκτή ως ηρωίδα μετά την αποφυλάκισή της κατά την συμφωνία ανταλλαγής κρατουμένων τον περασμένο Νοέμβριο. Στιγμιότυπο από βίντεο από το medyascope. Δίκαιη χρήση.

Αυτό το άρθρο γράφτηκε από την Hala Al Zuheiri και δημοσιεύτηκε αρχικά στο Raseef22 στις 23 Ιανουαρίου 2024. Μια επεξεργασμένη έκδοση δημοσιεύεται εκ νέου στο Global Voices ως μέρος συμφωνίας κοινής χρήσης περιεχομένου.

«Με πήγαν εμένα και την κόρη μου σε ένα δωμάτιο μες στο σπίτι και έφεραν μια γυναίκα στρατιώτη με έναν αστυνομικό σκύλο. Μας διέταξε να γδυθούμε εντελώς. Το κάναμε. Ενήργησα τυφλή, κουφή και βουβή για να μην χτυπήσουν τον γιο μου», λέει στο Raseef22 η 49χρονη Suhad Al-Khamour από τον προσφυγικό καταυλισμό Ντεϊσέχ νότια της Βηθλεέμ.

Στα τέλη Νοεμβρίου, το σπίτι της Suhad περικυκλώθηκε από μεγάλο αριθμό βαριά οπλισμένων ισραηλινών δυνάμεων κατοχής (IOF), οι οποίοι στη συνέχεια εισέβαλαν σε αυτό και κατέστρεψαν ό,τι υπήρχε μέσα. Η Suhad, μητέρα τριών γιων και μιας κόρης, μίλησε με το Raseef22 για το πώς οι ένοπλοι στρατιώτες κράτησαν τον σύζυγό της και τον γιο της στο σαλόνι, ενώ εκείνη και η κόρη της οδηγήθηκαν στην κρεβατοκάμαρα υπό την απειλή όπλου και παρασύρονταν από έναν σκύλο-φύλακα. Η Suhad και η κόρη της αναγκάστηκαν να γδυθούν, μετά ξαναντύθηκαν και έφυγαν γρήγορα από το σπίτι. Βγήκαν ξυπόλητες, περιμένοντας στο κρύο να ολοκληρωθεί η ανάκριση του συζύγου και του γιου της Suhad, του 26χρονου Mohamad. Όταν βγήκαν έξω, οι IOF πήραν μαζί τους τον γιο της, τον οποίο ελευθέρωσαν δύο ώρες αργότερα.

Στις 4 Δεκεμβρίου, οι IOF εισέβαλαν ξανά στο σπίτι της Suhad και πήραν τον Mohamad στη φυλακή Όφερ κοντά στη Ραμάλα. Αυτή δεν είναι η πρώτη βίαιη στόχευση της Suhad από τις δυνάμεις κατοχής. Ο 20χρονος γιος της Ibrahim κρατείται στη φυλακή Νάφχα, όπου συμπληρώνει πενταετή ποινή φυλάκισης, ενώ ο 14χρονος γιος της Omar πέθανε στις αρχές του 2023, αφού πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τις δυνάμεις κατοχής. Η 24χρονη Rona είναι το μόνο από τα παιδιά της Suhad ακόμα μαζί της στο σπίτι, αν και η ψυχολογική της κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία.

Η Suhad είναι μόνο μία από τις εκατοντάδες γυναίκες που έχουν συλληφθεί ή συνελήφθησαν μέλη της οικογένειάς τους στη Δυτική Όχθη, την Ιερουσαλήμ και τη Γάζα και υποβλήθηκαν σε διάφορες μορφές ταπείνωσης και βίας.

Σύμφωνα με τη Λέσχη Παλαιστινίων Κρατουμένων και την Επιτροπή Υποθέσεων Κρατουμένων, περίπου 300 γυναίκες κρατούμενες συνελήφθησαν το 2023, συμπεριλαμβανομένων 184 μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023.

Από τις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ έχει κλιμακώσει την εκστρατεία παράνομων συλλήψεων και στόχευσης σωμάτων γυναικών μέσω βασανιστηρίων, κακοποίησης, απογυμνώσεων, βίαιας αφαίρεσης χιτζάμπ, εκτός της πείνας, στερώντας τις βασικές ανάγκες και κρατώντας τες σε σκληρές συνθήκες σε φυλακές και κέντρα κράτησης.

Μαρτυρίες από φυλακισμένες από τη Γάζα αποκαλύπτουν παρόμοια χρήση των ίδιων εργαλείων ταπείνωσης. Πολλοί πολίτες έχουν αιχμαλωτιστεί βίαια από τις δυνάμεις κατοχής και το πού βρίσκονται ακόμη είναι άγνωστο.

Ενίσχυση της κατοχής με παραβίαση του σώματος

Η Ruba Assi αφέθηκε ελεύθερη στις 28 Νοεμβρίου 2023, στο πέμπτο μέρος της συμφωνίας ανταλλαγής κρατουμένων μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Η Assi μίλησε με το Raseef22 για τη σύλληψή της μετά τις 7 Οκτωβρίου. Ήταν πολύ πιο βίαια και ταπεινωτικά από την πρώτη της σύλληψη και κράτηση το 2020, η οποία διήρκεσε για 21 μήνες.

Λίγο μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, οι IOF άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού της Assi στην πόλη Μπεΐτ Λικία, δυτικά της Ραμάλα, στη Δυτική Όχθη, και εισέβαλαν. Τα μέλη της οικογένειας χωρίστηκαν σε διαφορετικά δωμάτια και η Assi συνελήφθη χωρίς να της επιτραπεί να αποχαιρετήσει την οικογένειά της ή ακόμη και να φορέσει μια ζακέτα.

Οι δυνάμεις κατοχής την έδεσαν και της έδεσαν τα μάτια, πριν την σύρουν σε στρατιωτικό όχημα. Η γυναίκα στρατιώτης που της είχαν αναθέσει μίλησε δυνατά και επιθετικά στα εβραϊκά, προκαλώντας την επίτηδες. Απείλησε επίσης ότι θα την στείλει στη Γάζα για να τη βασανίσει εκεί. Αφού η Assi έφτασε στο ισραηλινό στρατόπεδο, ακόμα δεμένη και με δεμένα τα μάτια, μια ομάδα στρατιωτών την πλησίασε κοροϊδεύοντάς την και προσβάλλοντάς την.

Αργότερα μεταφέρθηκε στο Κέντρο Κράτησης Χασαρόν, όπου υποβλήθηκε σε έρευνα από δύο γυναίκες φρουρούς. «Εάν η κρατούμενη αρνηθεί [την έρευνα], ξυλοκοπείται άγρια», εξήγησε η Assi. Τελικά, τέθηκε σε απομόνωση στη φυλακή Δάμον. Η ίδια ανέφερε:

Δεν υπήρχε αρκετό φαγητό ή νερό. Μας στέρησαν το μπάνιο και μας υπέβαλαν σε βίαιη καταπίεση χωρίς καμία προηγούμενη δικαιολογία και ανά πάσα στιγμή. Εσκεμμένα παραμεληθήκαμε όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη και δεν ελήφθησαν υπόψη οι υπάρχουσες συνθήκες υγείας. Ακόμη και όταν ετοιμαζόμασταν να απελευθερωθούμε, αφού τα ονόματά μας συμπεριλήφθηκαν ως μέρος της συμφωνίας ανταλλαγής, υποβληθήκαμε σε έρευνες γυμνές.

Πολλές μαρτυρίες απελευθερωμένων γυναικών κρατουμένων αποκαλύπτουν βασανιστήρια, κακοποίηση, ξυλοδαρμούς και απειλές, περιλαμβάνουν απειλές βιασμού, καθώς και ομηρίας, για να πιέσουν τα μέλη της οικογένειας να παραδοθούν. Οι Παλαιστίνιοι/ες άμαχοι υποβάλλονται επίσης σε αυτές τις μεθόδους βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια επιδρομών στο σπίτι, σε ισραηλινά σημεία ελέγχου και κατά τη διάρκεια επισκέψεων σε κρατούμενα μέλη της οικογένειας.

Μια μακροχρόνια πολιτική

Οι έρευνες στις λωρίδες δεν είναι ένα νέο εργαλείο καταστολής και ταπείνωσης για το Ισραήλ, αλλά πρόσφατα αναδείχθηκαν ως αναπόσπαστο μέρος της συνεχιζόμενης βίαιης σταυροφορίας και της γενοκτονίας των Παλαιστινίων στη Γάζα.

Ο Ismat Mansour, πρώην κρατούμενος και ειδικός στις ισραηλινές υποθέσεις, είπε στο Raseef22: «Στη Γάζα, είδαμε πώς γδύνονταν άντρες και μαγνητοσκοπούνταν, προκειμένου να ξεγυμνώσουν το άτομο από μέσα και να ενσταλάξουν μια αίσθηση κατωτερότητας και ανικανότητας». Ο Mansour χαρακτηρίζει τις έρευνες αυτές ένα εργαλείο της κατοχής, που χρησιμοποιείται για την παραβίαση της ιδιωτικότητας και τη βεβήλωση του χώρου των Παλαιστινίων, ενώ μειώνει την ανθρωπιά τους. Είναι ένα βαθύτατα σκόπιμο μέτρο.

Ο Σύνδεσμος Υποστήριξης Κρατουμένων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Addameer επιβεβαίωσε με παρόμοιο τρόπο στο Raseef22 ότι η πολιτική της έρευνας με ξεγύμνωση δεν είναι νέα. Ωστόσο, από την έναρξη του συνεχιζόμενου πολέμου στη Γάζα, η βία που συνοδεύει τις σωματικές επιθεωρήσεις έχει αυξηθεί κατάφωρα, σύμφωνα με μαρτυρίες αποφυλακισμένων γυναικών.

Εργαζόμενες στο Addameer επιβεβαίωσαν: «Οι κρατούμενες υποβάλλονται σε έρευνα γυμνές τη στιγμή της σύλληψής τους και στο κέντρο κράτησης και μερικές φορές τους δίνουν εντολή να κάθονται οκλαδόν. Οι κρατούμενοι υπόκεινται επίσης σε αυτό, ένα εργαλείο για να πάρουν τον έλεγχο του σώματος του κρατούμενου και να ταπεινώσουν και να παραβιάσουν την αξιοπρέπειά τους». Μαρτυρίες που καταγράφηκαν μετά τις 7 Οκτωβρίου δείχνουν ότι γυναίκες κρατούμενες έχουν απειληθεί με βιασμό και λεκτική παρενόχληση.

Ο Hassan Abed-Rabbo, εκπρόσωπος της Επιτροπής Υποθέσεων Κρατουμένων, πιστεύει ότι «αυτό έχει πρωτίστως σκοπό να υπονομεύσει και να βλάψει την εθνική και ανθρώπινη αξιοπρέπεια, καθώς και να στείλει ένα μήνυμα σε όλες τις Παλαιστίνιες ότι οποιαδήποτε σκέφτεται να ενεργήσει ενάντια στην κατοχή, θα παραβιαστεί η αξιοπρέπειά της και η ιδιωτικότητά της». Τόνισε: «Είναι μια προσπάθεια να πιέσουν τις γυναίκες και να τις παραμερίσουν από τον ρόλο τους στον αγώνα».

Ποιος θα φέρει υπόλογο το Ισραήλ για την παραβίαση των σωμάτων των γυναικών;

Ο Δρ Dalal Iriqat, ειδικός διεθνούς δικαίου, εξήγησε στο Raseef22: «Όταν οι παραβιάσεις κατά των κρατουμένων είναι συστηματικές και επαναλαμβανόμενες και οι νόμοι που προστατεύουν τα δικαιώματα των κρατουμένων παραβιάζονται συνεχώς, η πολιτική, σύμφωνα με τους διεθνείς και νομικούς ορισμούς, κλιμακώνεται σε έγκλημα πολέμου κατά της ανθρωπότητας».

O Iriqat τόνισε ότι η πολιτική των ερευνών αυτών παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και την Δ’ Σύμβαση της Γενεύης τονίζοντας ότι οι παραβιάσεις δεν περιορίζονται σε αυτήν την πολιτική, αλλά περιλαμβάνουν επίσης τη στέρηση των γυναικών κρατουμένων από βασικά δικαιώματα, όπως φαγητό και υγιεινό περιβάλλον. «Οι ισραηλινές Αρχές εκμεταλλεύτηκαν την ενασχόληση των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων σχετικά με εγκλήματα πολέμου στη Γάζα για περαιτέρω κακοποίηση και βασανισμό των κρατουμένων», λέει ο Iriqat.

Το Ευρωμεσογειακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να πιέσει το Ισραήλ για να αποκαλύψει τη μοίρα των συλληφθεισών γυναικών της Γάζας, των οποίων η τωρινή τοποθεσία παραμένει άγνωστη. Περίπου 3.000 Παλαιστίνιες κρατούμενες από τη Γάζα έχουν εξαφανιστεί, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και ανηλίκων. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ισχυρίζεται ότι ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να συλλαμβάνει δεκάδες γυναίκες, κορίτσια και βρέφη, τα οποία υπόκεινται σε εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης, έρευνες απογυμνώσεων, αναγκαστική αφαίρεση χιτζάμπ και απειλές βιασμού.

Η Λέσχη Παλαιστινίων Κρατουμένων και η Επιτροπή Υποθέσεων Κρατουμένων δηλώνουν ότι η ένταση των εγκλημάτων που διαπράττονται κατά των γυναικών είναι μια από τις πιο εξέχουσες και επικίνδυνες πτυχές σε αυτή τη φάση του πολέμου. Αυτή η βία είναι μια επέκταση μιας μακράς ιστορίας της ισραηλινής στόχευσης Παλαιστίνιων γυναικών. Θα είναι αυτός ο πόλεμος στη Γάζα πολύ πιο σκληρός από οποιονδήποτε από τους προηγούμενους πολέμους στην ιστορία της κατοχής;