Η ισόβια κάθειρξη που επιβλήθηκε στον Τούρκο φιλάνθρωπο Οσμάν Καβαλά είναι μια μαύρη μέρα για την κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία
Μεταφρασμένα άρθρα
Στιγμιότυπο από το βίντεο ρεπορτάζ της DW German μετά την δικαστική απόφαση.
Ήταν μια δίκη, που παρακολουθήθηκε στενά από διεθνείς και τοπικούς παρατηρητές. Τελικά, στις 25 Απριλίου το τουρκικό δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του. Ο διάσημος φιλάνθρωπος της Τουρκίας Οσμάν Καβαλά καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αφού πέρασε ήδη τεσσεράμισι χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Η απόφαση ήταν ενάντια στις εκκλήσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2019 για απελευθέρωση του Καβαλά λόγω «ανεπαρκών αποδεικτικών στοιχείων» και της δήλωσης του Συμβουλίου της Ευρώπης του περασμένου έτους, που έλεγε ότι θα ξεκινούσε διαδικασίες επί παραβάσει κατά της Τουρκίας στα τέλη Νοεμβρίου [2021] εάν δεν απελευθερωνόταν ο Καβαλά. Εκτός από τον Καβαλά, προφυλακίστηκαν και επτά συγκατηγορούμενοι. Όλοι δικάστηκαν για κατηγορίες κατασκοπείας και απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης, μεταξύ άλλων.
Ο Kareem Fahim έγραψε ένα κείμενο για την Washington Post μετά την απόφαση του δικαστηρίου:
Η μακρά νομική δοκιμασία του Καβαλά είχε έρθει για να συμβολίσει μια ακούραστη καταστολή από τον Ερντογάν σε στελέχη της αντιπολίτευσης, αντιφρονούντες και άλλους φερόμενους εχθρούς τα χρόνια μετά την απόπειρα πραξικοπήματος κατά της κυβέρνησης το 2016. Αλλά ακόμη και ανάμεσα στις μάζες που παρασύρθηκαν στο κρατικό δίχτυ, ο Καβαλά ξεχώριζε για τις ασυνήθιστες προσπάθειες που κατέβαλε η Τουρκία για να τον κρατήσει φυλακισμένο και για τον προφανή προσωπικό ανταγωνισμό του Ερντογάν απέναντί του.
Απευθυνόμενος στην αίθουσα του δικαστηρίου μέσω βίντεο από τις φυλακές της Σηλυβρίας, όπου κρατείται, ο φιλάνθρωπος χαρακτήρισε τη δίκη ως «εντελώς παραμορφωμένη υπό πολιτική επιρροή» και την παρατεταμένη κράτησή του ως «πράξη στέρησης της ελευθερίας με κατάχρηση εξουσίας». Ο Καβαλά είπε επίσης ότι η ετυμηγορία ήταν «μια δολοφονία με τη χρήση του δικαστικού σώματος».
Μετά την απόφαση του δικαστηρίου, ο μόνιμος εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία Nacho Sánchez Amor (S&D, ES) και ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας ΕΕ-Τουρκίας Sergey Lagodinsky (Πράσινοι/EFA, DE) εξέδωσαν δήλωση επικρίνοντας το αποτέλεσμα της δίκης:
Το δικαστικό σώμα της Τουρκίας επιβεβαίωσε τις χειρότερες προβλέψεις, όταν καταδίκασε σήμερα τον Οσμάν Καβαλά σε επιβαρυντική ισόβια κάθειρξη για φερόμενη απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Αυτή η λυπηρή απόφαση του 13ου Ποινικού Δικαστηρίου της Κωνσταντινούπολης περιφρονεί σαφώς τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και σίγουρα θα επιφέρει συνέπειες στη διαδικασία επί παραβάσει, που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει τον αυταρχικό χαρακτήρα του ισχύοντος συστήματος και δείχνει ξεκάθαρα την έλλειψη διάθεσης για πραγματικές μεταρρυθμίσεις κάθε είδους στον τομέα των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Υπό αυτή την άποψη, υπάρχει ελάχιστη έως καθόλου προοπτική της ΕΕ για τη σημερινή Τουρκία, η οποία απομακρύνεται από τη διεθνή συναίνεση για μια τάξη βασισμένη σε κανόνες, ενώ δεν σέβεται τις δικές της διεθνείς δεσμεύσεις.
Η Διεθνής Αμνηστία χαρακτήρισε την απόφαση ως «καταστροφικό πλήγμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα» στην Τουρκία. Ο Διευθυντής Ευρώπης της Διεθνούς Αμνηστίας, Nils Muižnieks, δήλωσε:
Σήμερα, γίναμε μάρτυρες μιας παρωδίας της δικαιοσύνης θεαματικών διαστάσεων. Αυτή η ετυμηγορία προκαλεί ένα καταστροφικό πλήγμα όχι μόνο στον Οσμάν Καβαλά, στους συγκατηγορούμενους του και τις οικογένειές τους, αλλά σε όλους όσους πιστεύουν στη δικαιοσύνη και τον ακτιβισμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία και πέρα από αυτήν. Η απόφαση του δικαστηρίου αψηφά κάθε λογική. Οι διωκτικές Αρχές απέτυχαν επανειλημμένα να προσκομίσουν στοιχεία, που να τεκμηριώνουν τις αβάσιμες κατηγορίες για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης. Αυτή η άδικη ετυμηγορία δείχνει ότι η δίκη Γκεζί ήταν απλώς μια προσπάθεια φίμωσης ανεξάρτητων φωνών.
Ο Καβαλά, ένας επιτυχημένος Τούρκος επιχειρηματίας, που έχει υποστηρίξει πολλές πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών στην Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του Ιδρύματος Ανοιχτής Κοινωνίας στην Τουρκία, τέθηκε υπό κράτηση στις 18 Οκτωβρίου 2017. Δύο εβδομάδες αργότερα συνελήφθη με την κατηγορία της «απόπειρας ανατροπής συνταγματικής τάξης» και «απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης» για την υποτιθέμενη χρηματοδότηση των Διαδηλώσεων Γκεζί το 2013. Βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας από τον Νοέμβριο του 2017.
Τον Φεβρουάριο του 2020, ο Καβαλά αθωώθηκε, ωστόσο, ώρες αργότερα, κατηγορήθηκε για συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Αν και απαλλάχθηκε ένα μήνα μετά την κατηγορία αυτή, ο Καβαλά ήταν υπό κράτηση με την κατηγορία της «πολιτικής ή στρατιωτικής κατασκοπείας». Στη συνέχεια, τον Ιανουάριο του 2021, η αθώωσή του στη δίκη του Πάρκου Γκεζί ανατράπηκε και κατά τη διάρκεια της δίκης, που διεξήχθη τον Φεβρουάριο του 2021, το δικαστήριο αποφάσισε να συνδυάσει τις κατηγορίες κατά του Καβαλά στη δίκη του Πάρκου Γκεζί με το πραξικόπημα του 2016, αποφασίζοντας να συνεχίσει την κράτησή του. Οι δικηγόροι του Καβαλά είπαν ότι το κατηγορητήριο είναι μια υποθετική μυθοπλασία, που στερείται αποδεικτικών στοιχείων. Διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών στην Τουρκία δήλωσαν ότι η σύλληψη του Καβαλά έχει πολιτικά κίνητρα.
Πέρυσι, στην τέταρτη επέτειο από τη σύλληψη του Καβαλά, η Τουρκία βρέθηκε στη μέση μιας διπλωματικής καταιγίδας, όταν οι πρεσβείες 10 χωρών υπέγραψαν δήλωση για την συνεχιζόμενη κράτηση του φιλάνθρωπου.
Η δήλωση των πρέσβεων είχε ως εξής:
Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την έναρξη της συνεχιζόμενης κράτησης του Οσμάν Καβαλά. Οι συνεχιζόμενες καθυστερήσεις στη δίκη του, μεταξύ άλλων με τη συγχώνευση διαφορετικών υποθέσεων και τη δημιουργία νέων μετά από προηγούμενη αθώωση, σκιάζουν τον σεβασμό της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της διαφάνειας στο τουρκικό δικαστικό σύστημα.
Μαζί, οι πρεσβείες του Καναδά, της Γαλλίας, της Φινλανδίας, της Δανίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας, της Νέας Ζηλανδίας, της Νορβηγίας, της Σουηδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής πιστεύουν ότι μια δίκαιη και ταχεία επίλυση της υπόθεσής του πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Τουρκίας και τους εσωτερικούς νόμους . Σημειώνοντας τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το θέμα, καλούμε την Τουρκία να εξασφαλίσει την επείγουσα απελευθέρωσή του.
Σε απάντηση στην υπογεγραμμένη δήλωση, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είπε ότι θα απελάσει 10 διπλωμάτες, μεταξύ των οποίων επτά συμμάχους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και σημαντικούς εμπορικούς εταίρους. Ο Πρόεδρος χαρακτήρισε τη δήλωση ως «αυθάδεια» που κηρύσσει τους διπλωμάτες «persona non grata». Όταν όμως και οι 10 υπογράφοντες επανέλαβαν τη δέσμευσή τους στο Άρθρο 41 της Σύμβασης της Βιέννης για τις Διπλωματικές Σχέσεις, αναγνωρίζοντας την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Τουρκίας, η κρίση αποφεύχθηκε.
Η διαμαρτυρία Γκεζί
Ήταν 28 Μαΐου 2013, όταν μια ομάδα περιβαλλοντολόγων αποφάσισε να αμφισβητήσει την απόφαση να κατεδαφιστεί ένας από τους λίγους εναπομείναντες χώρους πρασίνου της Κωνσταντινούπολης, το πάρκο Γκεζί. Συγκεντρώθηκαν και έστησαν σκηνές στο πάρκο. Σύντομα αντιμετωπίστηκαν με δακρυγόνα σε μια επίδειξη αστυνομικής δύναμης, που επικρίθηκε ευρέως.
Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, φοιτητές, ακαδημαϊκοί, υποστηρικτές της κοινωνίας των πολιτών και καθημερινοί πολίτες συμμετείχαν στις μη βίαιες διαδηλώσεις. Το κίνημα Γκεζί έγινε ίσως η μεγαλύτερη πράξη πολιτικής ανυπακοής στην τουρκική ιστορία, μια άνευ προηγουμένου προσβολή για το συντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Αναδείχθηκε επίσης ως ορόσημο στο ταξίδι της Άγκυρας προς τον αυταρχισμό.
Η κρατική ρητορική κατηγόρησε για τις διαμαρτυρίες εξωτερικούς παράγοντες: τη CIA, μια Ευρώπη που ζηλεύει την ταχεία ανάπτυξη της Τουρκίας, απροσδιόριστες ξένες δυνάμεις σε συμπλοκές με τρομοκράτες, το «λόμπι επιτοκίων», το Twitter, ακόμη και την αεροπορική εταιρεία Lufthansa.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Γκεζί ήταν η καινοτόμος προσέγγιση της πολιτικής ανυπακοής, που γέννησε το κίνημα. Σύμφωνα με τις Αρχές, διαδηλωτές όπως η «Γυναίκα με τα Κόκκινα» και ο «Όρθιος Άνδρας» που κέρδισαν την προσοχή των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης για τις γενναίες και δημιουργικές στάσεις τους ενάντια στην αστυνομική καταστολή, εκπαιδεύτηκαν και στρατολογήθηκαν από το εξωτερικό.
Αλλά το κίνημα Γκεζί εξαπλώθηκε και άντεξε, ακριβώς επειδή απηύθυνε έκκληση σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων δυσαρεστημένων με την εξουσία του ΑΚΡ. Αντί να εμπλακεί με τους διαδηλωτές, η Άγκυρα αντεπιτέθηκε παρουσιάζοντάς τους ως εχθρούς του κράτους.
Η 25η Απριλίου σηματοδοτεί μια μαύρη μέρα για την κοινωνία των πολιτών στην Τουρκία, αλλά και για τις οικογένειες των καταδικασθέντων. Τα αβάσιμα εγκλήματα και η απουσία στοιχείων άφησαν πολλούς άφωνους για την ετυμηγορία και το μέλλον της Τουρκίας.
Çok çok karanlık, yüreğimde kocaman bir ağırlık, boğazımda bir yumru.Bu kadar acı, haksızlık, hukuksuzluk. Bu güzel insanlar hiçbir suç işlemedi, kendileri de aileleri de bunca acıyı asla hak etmedi, çok hazin, yazacak kelime bulamıyorum #OsmanKavala #GeziDavası @FreeOsmanKavala
— Elif Shafak (@Elif_Safak) April 25, 2022
Υπάρχει ένα πολύ σκοτεινό, τεράστιο βάρος στην καρδιά μου, ένας κόμπος στο λαιμό μου. Τόσος πόνος, αδικία, παρανομία. Κανένας από αυτούς τους όμορφους ανθρώπους δεν διέπραξε έγκλημα, ούτε αυτοί ούτε οι οικογένειές τους αξίζουν όλη αυτή την αγωνία, είναι τόσο λυπηρό που δεν βρίσκω λόγια να γράψω.
