Το άρθρο αυτό από τον Jason Strother για το The World αρχικά δημοσιεύτηκε στο PRI.org στις 21 Ιανυοαρίου 2015 και αναδημοσιεύεται εδώ βάσει συμφωνίας διαμοιρασμού περιεχομένου.

Το Νησί Jeju, με τη μαύρη ηφαιστειακή του πέτρα και την εγγύτητά του στη Σεούλ, αποτελεί προορισμό για πολλούς νεόνυμφους στην Νότια Κορέα. Για έναν νεαρό Σύριο, ωστόσο, το Jeju είναι πλέον η πατρίδα του — για πόσο όμως κανείς δεν ξέρει.

Ο 22χρονος Ahmed Lababidi εγκατέλειψε τη ρημαγμένη από τον πόλεμο πόλη του Χαλεπιού το 2012, περνώντας τα τουρκικά σύνορα. Ακολούθησε τον νεαρότερο αδερφό του σε ένα ταξίδι στη Νότια Κορέα, όπου κατάφεραν να πάρουν βίζα με τη βοήθεια ενός Σύριου επιχειρηματία στη Σεούλ.

Σύντομα, ο Lababidi κατέθεσε αίτηση ως πρόσφυγας, αλλά αναφέρει ότι το μεταναστευτικό τμήμα της Κορέας του είπε ότι εφόσον έφυγε από τη Συρία “απλά λόγω πολέμου”, δεν μπορούσαν να του προσφέρουν άσυλο.

“Μπορώ να μείνω εδώ, αλλά όχι σαν πρόσφυγας”, θυμάται να του λένε.

Αντ’ αυτού, ο Lababidi έλαβε προσωρινή ανθρωπιστική βίζα, που του επιτρέπει να μείνει στην Κορέα, αλλά οι αξιωματούχοι του τμήματος μετανάστευσης δεν του λένε για πόσο χρονικό διάστημα. Σε αντίθεση με το χαρακτηρισμό του ως πρόσφυγα, η προσωρινή ανθρωπιστική βίζα δεν του αναγνωρίζει κυβερνητική υποστήριξη, όπως ιατρική περίθαλψη. Κι αυτό είναι κάτι που πραγματικά θα τον βοηθούσε.

Σε ένα ταξίδι στο Jeju, ο Lababidi αρρώστησε και κατέληξε στο δωμάτιο της εντατικής. Οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχε από τη Νόσο του Κρον, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Ο ίδιος λέει ότι ερεθίζεται κάθε φορά που αγχώνεται — κι αυτό μάλλον συμβαίνει κάθε φορά που φεύγει από το Νησί Jeju.

“Πήγα στη Σεούλ πολλές φορές”, λέει. “Το παράξενο είναι ότι κάθε φορά που πάω εκεί, ξεκινάει η εσωτερική αιμορραγία”.

Ο Lababidi αναφέρει πως θέλει να παραμείνει στο Jeju, όπου εκτιμά τη σχετική ηρεμία του νησιού. Έκανε επίσης και νέες φιλίες μέσω της δουλειάς του ως σερβιτόρος σε ένα τοπικό ινδικό εστιατόριο, ενώ τον βοήθησε να βελτιώσει και τις γνώσεις του στην κορεατική γλώσσα.

Το ότι έμαθε όμως τη γλώσσα αρκετά γρήγορα, μαζί με το γεγονός ότι είναι ο μοναδικός Σύριος στο νησί, προκάλεσε αρκετές υποψίες. Μια μέρα, ενός ντόπιος αστυνομικός τον επισκέφθηκε και υπαινίχθηκε ότι ο Lababidi ίσως είναι κατάσκοπος, αν και όχι για το Ισλαμικό Κράτος.

“Είπανε ότι αυτό τον καιρό έχουμε πολλούς κατασκόπους από τη Βόρεια Κορέα, και οι κυβερνήσεις Συρίας και Βόρειας Κορέας… έχουν φιλία”, λέει ο Lababidi. “[Αλλά] αφότου με συνάντησαν, μου είπανε συγγνώμη, φαίνεσαι ευγενικός άνθρωπος”.

Οι κορεατικές αρχές επισκέφθηκαν και αυτές τον Lababidi — και κατά τα λεγόμενα όλους τους Σύριους που ζουν στη Νότια Κορέα — λίγο μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο.

“Νιώθω άσχημα, γιατί ήρθαν να με δουν; Νομίζουν ότι είμαι τρομοκράτης;” Λέει όμως πως καταλαβαίνει ότι η αστυνομία απλά έκανε τη δουλειά της.

Κι όμως, ορισμένοι Νοτιοκορεάτες πολιτικοί συνεχίζουν να διατηρούν στην επιφάνεια την πιθανή σχέση των Σύριων προσφύγων με την τρομοκρατία, αναφέρει η Chung Shin-young της Advocates for Public Interest Law στη Σεούλ, μιας εταιρείας που βοηθά τους αιτούντες άσυλο.

“Η κυβέρνηση στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί εσκεμμένα αυτή την ξενοφοβία και γενικότερο φόβο”, λέει η Chung, “ως ένα τρόπο για να αποφύγει την παροχή ασύλου σε πρόσφυγες, ειδικά σε Μουσουλμάνους”.

Τονίζει η ίδια ότι οι μεταναστευτικές αρχές έχουν αναγνωρίσει ως πρόσφυγες μόνο 3 από τους περίπου 850 Σύριους αιτούντες άσυλο. Προσθέτει ότι οι προσωρινές ανθρωπιστικές βίζες που λαμβάνουν οι περισσότεροι αιτούντες επιτρέπουν στην κυβέρνηση να αποφύγει οικονομικές ευθύνες, καθώς και το να επιστρέψει τους Σύριους πίσω σε εμπόλεμη ζώνη.

Αξιωματούχος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης της Νότιας Κορέας, το όνομα του οποίου ζητήθηκε να μην αναφερθεί, γράφει σε email ότι το υπουργείο “αξιολογεί τις αιτήσεις των προσφύγων και βασίζει τις αποφάσεις του σε τεκμήρια ότι ο αιτών άσυλο θα αντιμετωπίσει διώξεις, αν επιστρέψει στην πατρίδα του”.

Ο αξιωματούχος αρνήθηκε να εξηγήσει πόσο διαρκεί μια ανθρωπιστική βίζα και πόσες φορές μπορεί να ανανεωθεί.

Ο Ahmed Lababidi αναφέρει ότι είπε στις μεταναστευτικές αρχές πως θα κινδύνευε, αν επέστρεφε, καθώς έχει επικρίνει τη Συριακή κυβέρνηση στο Facebook, αλλά Κορεάτες αξιωματούχοι του είπαν να σκεφτεί άλλο τρόπο για να παραμείνει στην Κορέα.

“Μου είπαν αν θες, παντρέψου απλά μια Κορεάτισσα”, λέει ο Lababidi, προσθέτοντας ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο θέλει να αποκτήσει άδεια παραμονής εδώ.

Μια άλλη επιλογή για μια κάποια μόνιμη άδεια παραμονής ίσως περιλαμβάνει ακόμα μια μετακίνηση. Οι γονείς του Lababidi είναι πλέον στην Τουρκία και ελπίζουν να καταθέσουν αίτημα για αναγνώρισή τους ως πρόσφυγες, μόλις βγουν στην Ευρώπη. Αν γινόταν αυτό, ίσως να μπορούσε να πάει μαζί τους εκεί. Δε θέλει όμως να παρατήσει τη ζωή του στο Jeju.

Αναφέρει ότι έχει ακόμα ελπίδες πως οι Κορεάτες αξιωματούχοι θα αναθεωρήσουν το αίτημα ασύλου του και τότε θα μπορούσε να φέρει εδώ τους γονείς του.

“Όποτε γυρίζω το Jeju, τους σκέφτομαι”, λέει ο Lababidi. “Δεν μπορούν να δουν τέτοια μέρη, δεν μπορούν να νιώσουν αυτή τη ζωή εδώ”.