Οι υπό απειλή μειοψηφίες του Πακιστάν βρήκαν τη φωνή τους. Αλλά θα ακούσει το κράτος;

Κορίτσι της φυλής Χαζάρα στην επαρχία Κέτα. Φωτογραφία κοινοποιημένη ευρέως.

Είναι απλώς άλλη μία ανοιξιάτικη Κυριακή στην επαρχία Κέτα του Πακιστάν. Στο τμήμα της φυλής Χαζάρα της επαρχίας Mehrabad, ο Nazar Hussain πρόκειται να ξεκινήσει την ημέρα εργασίας του. Πιάνει τα κλειδιά του κίτρινου ταξί του και αφήνει το σπίτι του για τελευταία φορά, απ’ ό,τι αποδείχτηκε. Ξέρει ότι τα αμυγδαλωτά του μάτια είναι σαν στόχος στην πλάτη του, η πίστη του ένα σύνθημα για ανθρώπους, που τον θέλουν νεκρό.

Μέλη μαχητικών οργανώσεων, όπως οι Lashkar-e-Jhangvi (LeJ), Tehreek-e-Taliban Pakistan (TTP) δραστηριοποιούνται στην επαρχία Κέτα, γυρεύοντας να σκοτώσουν ανθρώπους της φυλής Χαζάρα. Επομένως, για τους Χαζάρα στην Κέτα, η εργασία δεν είναι μια συνηθισμένη δραστηριότητα: είναι μια πράξη θάρρους. Εν πάση περιπτώσει, ο Nazar Hussain δεν έχει άλλη επιλογή – χρειάζεται να βγάλει τα προς το ζην.

Αρχίζει να οδηγεί μέσω οικείων δρόμων με έναν πελάτη στο κάθισμα του συνοδηγού. Σύντομα, ένα φοβερό κρεσέντο εκρήξεων περνάει σαν αστραπή μέσω του αέρα. Ένοπλοι άντρες ανοίγουν πυρ στο ταξί του Nazar. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Nazar Hussain είναι νεκρός. Ο επιβάτης του μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Καμία ομάδα δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση.

Απειλούνται τόσο εδώ όσο και εκεί

Σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (NCHR) με τίτλο“Κατανόηση του πόνου του έθνους των Χαζάρα“, σκοτώθηκαν 509 μέλη της κοινότητας των Hazaras στην επαρχία Κέτα, και τραυματίστηκαν 627 σε εξτρεμιστική βία μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια. Σύμφωνα με τον Bostan Ali Kishmand, περιφερειακό επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος των Χαζάρα (το πολιτικό κόμμα των ανθρώπων της φυλής Χαζάρα στο Πακιστάν), ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος.

Οι τρομοκράτες δικαιολογούν τις επιθέσεις τους σύμφωνα με τη σεκταριστική λογική. Οι Χαζάρα είναι κυρίως μουσουλμάνοι σιίτες, μια μειοψηφία στο Πακιστάν, που κυριαρχείται από τους Σουνίτες. Το 2012, άρχισαν να κυκλοφορούν απειλητικές επιστολές στις περιοχές των Χαζάρα της Κέτα. Σ’ αυτές τις επιστολές, η οργάνωση Lashkar-e-Jhangvi προειδοποίησε τους κατοίκους είτε να εγκαταλείψουν το Μπαλοχιστάν ή να προετοιμαστούν για περισσότερη βία, καθώς η LeJ θα εντείνει τονιερό πόλεμοεναντίον των Σιιτών Χαζάρα, παρόμοιο με αυτόν που διεξήγαγαν οι Ταλιμπάν του Αφγανιστάν καθοδηγούμενοι από τον μουλά Μοχάμεντ Ομάρ εναντίον των Σιιτών Χαζάρα στις επαρχίες Μπαμιγιάν και Γκάζνι του Αφγανιστάν.”

Ωστόσο, δεν ανήκουν όλα τα μέλη των Χαζάρα στην σιιτική σέκτα και γι’ αυτό ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι πίσω από τις στοχευμένες δολοφονίες.

Η κοινότητα των Χαζάρα ζει στο Πακιστάν από τη δεκαετία του 1880. Οι περισσότεροι μετανάστευσαν από το Αφγανιστάν λόγω διωγμού από τον Εμίρη Αμπντούρ Ράχμαν Χαν, υπό την ηγεσία του οποίου οι Χαζάρα χαρακτηρίστηκαν ωςάπιστοικαι δολοφονήθηκαν σε μεγάλους αριθμούς αφότου εξεγέρθηκαν εναντίον του ηγεμόνα.

Μια άλλη εισροή έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1990 λόγω μιας προσπάθειας εθνοκάθαρσης που ξεκίνησε από τους Ταλιμπάν.

Μετά τη δολοφονία του Nazar Hussain την 1η Απριλίου, άλλοι οδηγοί ταξί της κοινότητας των Χαζάρα ξεκίνησαν μια διαμαρτυρία στην Κέτα εναντίον  απλά της τελευταίας μιας μακράς σειράς τελευταίων στοχευμένων δολοφονιών στην πόλη.

Ακριβώς για την περίπτωση που δεν γνωρίζετε. Μια καθιστική διαμαρτυρία που συμβαίνει στην οδό #Alamdar της επαρχίας Κέτα εναντίον της #Γενοκτονίας των Χαζάρα. Μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί κανένα μέσο ενημέρωσης σ’ αυτή, εκτός από το @BBCUrdu. Η εξαφάνιση των μέσων ενημέρωσης είναι εγκληματική.

Εκατοντάδες άτομα προσχώρησαν στη διαδήλωση, η οποία σύντομα εξαπλώθηκε σε άλλες πόλεις του Πακιστάν, όπως το Ισλαμαμπάντ και η Λαχόρη.

Στις διαμαρτυρίες έχουν εμπλακεί πολλές γυναίκες ακτιβίστριες, παρά το γεγονός ότι αυτές δημογραφικά είναι συχνότερα ο στόχος των διαδικτυακών κακοποιήσεων και απειλών. Οι διαμαρτυρίες διήρκεσαν οκτώ ημέρες.

Δεν μπορείτε πλέον να τρομάξετε έναν Παστούν με απειλές θανάτου

Σήμερα, ο Nazar Hussain βρίσκεται σε ένα νεκροταφείο, όπου χιλιάδες Χαζάρα βρίσκονται θαμμένοι δίπλα-δίπλα, όλοι θύματα εξτρεμιστικών επιθέσεων και στοχευμένων δολοφονιών, όλοι μαρτυρούν ένα κράτος που είτε αδιαφορεί είτε συνυπάρχει με τους θανάτους τους.

Ημέρα 6: Η καθιστική διαμαρτυρία από τους Χαζάρα συνεχίζει στην Κέτα ενάντια στην στοχευμένη θρησκευτική δολοφονία που τους αναγκάζει να παραμείνουν πίσω από οδοφράγματα και μέσα στα σπίτια τους. Δεν απολαμβάνουν ουσιαστικά το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία κινήσεων, την ελευθερία του εμπορίου, παρόλα τα σημεία ελέγχου ασφαλείας στην Κέτα

Αλλά η κοινότητα των Χαζάρα δεν είναι η μόνη που υποφέρει από τους αιχμηρούς σκοπούς της μαχητικής βίας και της αδικίας. Μια άλλη καταπιεσμένη μειονότητα, οι Παστούν, διαμαρτύρονται από τον Ιανουάριο, όταν η δολοφονία ενός νεαρού επίδοξου μοντέλου προκάλεσε οργή στην κοινότητά τους.

Οι Παστούν από τις φυλετικές περιοχές στο βορειοδυτικό του Πακιστάν έχουν υποστεί μαχητικές επιθέσεις, εσωτερικούς εκτοπισμούς, εθνικά στερεότυπα και καταστολές από το στρατό.

Ο Manzoor Pashteen είναι ο ηγέτης του κινήματος Pashtun Tahafuz Movement (Κίνημα Προστασίας των Παστούν), το οποίο ξεκίνησε το 2014 ως πρωτοβουλία για την εκκαθάριση ναρκών στο Γουαζιριστάν και εξελίχθηκε σε ένα κίνημα που απαιτεί δικαιώματα και ασφάλεια για τους Παστούν.

Στις 8 Απριλίου, δεκάδες χιλιάδες Παστούν συγκεντρώθηκαν στη Πεσαβάρ για μαζική διαδήλωση για να ζητήσουν την προστασία των δικαιωμάτων τους.

Ομιλία του Manzoor Pashteen στο #PTMPeshawarJalsa σήμερα:

“Το να κατονομάζεις ή να κατηγορείς το ISI ή το MI ισούνταν με θάνατο. Αλλά όχι πια. Θα καταδείξω τον όποιο τύραννο και είμαι περήφανος γι’ αυτό. Δεν μπορείτε να τρομάξετε πια έναν Παστούν με απειλές θανάτου.”

Η χριστιανική κοινότητα του Πακιστάν επίσης, έχει πέσει θύμα στοχευμένων φόνων. Στις 15 Απριλίου, άγνωστοι σκοπευτές άνοιξαν πυρ εναντίον ομάδας Χριστιανών έξω από μια εκκλησία στην Κέτα. Μόλις μερικές εβδομάδες πριν, άλλοι τέσσερις Χριστιανοί πυροβολήθηκαν στην πόλη. Η ευθύνη για την επίθεση διεκδικείται από το Ισλαμικό Κράτος, αλλά οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν αρνηθεί την οργανωμένη παρουσία του ISIS στο Μπαλουχιστάν, αναφέροντας την ομάδα LeJ ως πιθανό ύποπτο.

Από σήμερα, η κατάσταση των κοινοτήτων αυτών αγνοείται από το πακιστανικό κατεστημένο. Οι δράστες δεν συλλαμβάνονται ποτέ και οι αρχές του Πακιστάν εξανάγκασαν πρόσφατα τους Χριστιανούς να παραμείνουν στα σπίτια τους ως ο μόνος τρόπος για να εξασφαλιστεί η ασφάλειά τους.

Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δώσει προσοχή στο τι συμβαίνει στο Πακιστάν και να δείξει υποστήριξη για κινήματα ανθρώπων που υπερασπίζονται το απλό δικαίωμα να βγουν από το σπίτι χωρίς τον φόβο ότι θα τους απαγάγουν, θα τραυματιστούν ή θα σκοτωθούν.

Οι Sima Batool Sahar, Fatima Atif και Dr. Alia Haider Karmal συνεισέφεραν σ’ αυτό το άρθρο.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.