Η ταινία “Abita”, μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων για τα παιδιά της Φουκουσίμα – που δεν μπορούν να παίξουν σε εξωτερικούς χώρους εξαιτίας του κινδύνου ακτινοβολίας – παρουσιάζει με ευαισθησία τα όνειρά τους και τις πραγματικότητές τους. Η ταινία, με παραγωγούς τους Shoko Hara και Paul Brenner, κέρδισε το βραβείο για την Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Uranium το 2013.
Η Shoko Hara, μια φοιτήτρια στη Γερμανία, γεννημένη στην πόλη Okayama στη δυτική Ιαπωνία, έγραψε για τη μεταφορά που χρησιμοποίησε στην ταινία: [en]
Χρησιμοποιήσαμε ιαπωνικούς συμβολισμούς στην ταινία. Η λιβελούλη (Dragonfly) αντιπροσωπεύει το ιαπωνικό νησί, λόγω του σχήματός του. Επίσης συμβολίζει ελπίδα, προοπτική, όνειρο, ενέργεια στην Ιαπωνία και ενώνει όλα τα φυσικά στοιχεία, όπως το νερό, τη γη και τον αέρα. Αυτές (οι λιβελούλες) καταστράφηκαν με την καταστροφή στη Φουκουσίμα, δεν έχουν προοπτικές για μέλλον. Επιπλέον, οι λιβελούλες στην Ιαπωνία είναι οι φορείς της γονιμότητας. Η λιβελούλη αντιπροσωπεύει τον εσωτερικό κόσμο ενός παιδιού, που θέλει να είναι ελεύθερο στη φύση, αλλά δεν μπορεί. Η λιβελούλη είναι ένα δημοφιλές σύμβολο στην Ιαπωνία και συχνά χρησιμοποιείται στις τέχνες, σε ποιήματα και στη λογοτεχνία.
Παρά τη λιγοστή κάλυψη των ΜΜΕ στην Ιαπωνία, η ταινία διαδόθηκε ευρέως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η ακτινοβολία παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα [en] για τους κατοίκους [en] της περιοχής γύρω από τον πυρηνικό σταθμό Daiichi της Φουκουσίμα, από τότε που το εργοστάσιο καταστράφηκε μετά το σεισμό και το τσουνάμι Σεντάι το 2011.