Η διαμάχη μεταξύ δύο κρατιδίων της Ινδίας για το νερό έλαβε βίαιη τροπή

Map showing the path of river Cauvery (Kaveri) through the states of Karnataka and Tamil Nadu. Image by NaanCoder via Wikimedia commons. CC BY SA 3.0

Χάρτης που δείχνει την πορεία του ποταμού Cauvery (Κάβερι) μέσω των κρατιδίων Καρνάτακα και Ταμίλ Νάντου. Εικόνα από NaanCoder μέσω Wikimedia commons. Άδεια CC BY SA 3.0

Η διαμάχη μεταξύ των ινδικών κρατιδίων Καρνάτακα και Ταμίλ Νάντου για το πως θα κατανεμηθεί το νερό από τον ποταμό Κάβερι (γνωστός στους ντόπιους ως Cauvery) βρίσκεται σε εξέλιξη από τα μέσα του 19ου αιώνα. Πρόσφατα, ωστόσο, η κατάσταση έγινε βίαιη με πρωτοφανή τρόπο, τόσο πολύ έτσι ώστε οι αρχές να θεσπίσουν απαγόρευση κυκλοφορίας στην πρωτεύουσα της Καρνάτακα, Μπανγκαλόρ.

Μετά από απεργία μιας μέρας στην Μπανγκαλόρ, στις 9 Σεπτεμβρίου, οι απρόσμενες καταστροφικές διαδηλώσεις σε πολλές περιοχές της πόλης έληξαν με δύο διαδηλωτές νεκρούς. Ο ένας σκοτώθηκε όταν η αστυνομία άνοιξε πυρ εναντίον του, και ο άλλος πέθανε προσπαθώντας να ξεφύγει από μια επίθεση με ρόπαλα των αστυνομικών, ενώ διαμαρτύρονταν κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας, αλλιώς γνωστή ως Τμήμα 144 του Ινδικού συντάγματος.

Άλλοι τραυματίστηκαν, πολλά καταστήματα και δεκάδες οχήματα καταστράφηκαν ή πυρπολήθηκαν, για να μην αναφέρουμε 30 με 45 λεωφορεία καταχωρημένα στο Ταμίλ Νάντου που πυρπολήθηκαν.

Μέχρι στιγμής, 350 διαδηλωτές συνελήφθησαν με την κατηγορία της βίας και του βανδαλισμού περιουσίας τόσο δημόσιας όσο και ιδιωτικής. Περίπου 700 αστυνομικοί για τον έλεγχο των ταραχών ενώθηκαν με τις υπάρχουσες 1.700 παραστρατιωτικές δυνάμεις μέχρι τη Δευτέρα στις 13. Η Μπανγκαλόρ είναι η πρωτεύουσα της πληροφορικής της Ινδίας με σχεδόν όλον τον πλούτο να τον έχουν 500 εταιρείες που έχουν την παρουσία τους στην πόλη. Το Συνεταιριστικό Εμπορικό Επιμελητήριο της Ινδίας έχει υπολογίσει ότι η απώλεια είναι περίπου 3,7 δις αμερικανικά δολάρια.

Η βία προέκυψε αφότου το Ινδικό Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε επί της αιτήσεως να μην εκταμιεύσει καθόλου νερό από τις δεξαμενές της Καρνάτακα που ρέει οριζόντια στην έκταση του ποταμού κατά μήκος και των δύο κρατιδίωνέως 12.000 κυβικά πόδια μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου. Μερικοί ισχυρίστηκαν ότι η τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πυροδότησαν το θέμα ακόμη περισσότερο διαδίδοντας φήμες, εικόνες βίας και ομιλίες μίσους. Το Υπουργείο Πληροφοριών και Ραδιοφωνίας της Ινδίας ζήτησε από τα τηλεοπτικά κανάλια να συγκρατηθούν από την επανάληψη τηλεοπτικών εκπομπών μεπροκλητικές και εμπρηστικές” ειδήσεις.

Δεδομένης της ιστορίας της μακροχρόνιας διαμάχης μεταξύ των δύο κρατιδίων και τον τρόπο που επηρεάζει τόσο αρνητικά τους ανθρώπους και των δύο κρατιδίων, πολλοί έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν τους λόγους πίσω από τη διαμάχη. Ο Arun Prasath, ένας χρήστης στην ιστοσελίδα ερωτήσεων και απαντήσεων, Quora, μοιράστηκε μια ιστορία:

Προέλευση και πολιτική συμμετοχή:

Η συζήτηση για την ανταλλαγή του νερού του Cauvery προϋπήρχε στα τέλη της Βρετανικής εποχής (1890), όπου το πριγκιπικό κράτος Μαϊσόρ και η Προεδρία του Τσενάι (η οποία ήταν υπό την Βρετανική Αυτοκρατορία) έπρεπε να έρθουν σε συμβιβασμό με συμφωνία επί του χωρισμού. Η αιτίαση πραγματικά προέκυψε όταν, το 1910, τα δύο κρατίδια ξεκίνησαν την εκπόνηση σχεδίων για την κατασκευή φραγμάτων. Οι Βρετανοί μεσολάβησαν για το θέμα και καθόρισαν τα αντίστοιχα μερίδια του νερού, και ως προς το ποια περιοχή της καλλιεργήσιμης γης θα πρέπει να υποστηρίζεται από αυτά. Μία εξαιρετικά αμφιλεγόμενη συμφωνία κατέληξε, το 1924, και σχεδιάστηκε για να συνεχιστεί για τα ακόλουθα 50 χρόνια.

Στην Ινδική διαδικτυακή πύλη the Wire, ένας άλλος blogger, ο Girish Nikam, υποστήριξε ότι η Καρνάτακα είχε μια άδικη συμφωνία από τον 10ο αιώνα:

Φαίνεται σίγουρα σαν μια μεγάλη αδικία στην Καρνάτακα, χωρίς αμφιβολία. Πώς έγινε αυτό; Η απάντηση σ’ αυτό βρίσκεται στην ιστορία, που δεν μπορούμε να ξαναγράψουμε τώρα. Συνέβη όταν οι κυβερνώντες, όπως οι Chola, οι οποίοι κυβερνούσαν το τμήμα της χώρας, η οποία είναι πλέον το Ταμίλ Νάντου και όπου ρέει ο ποταμός, είχαν την προνοητικότητα να κατασκευάσουν δεξαμενές και να ελέγξουν τα φράγματα στο δέκατο αιώνα και αργότερα, να χρησιμοποιούν το νερό για άρδευση . Από την άλλη πλευρά, οι κυβερνήτες της Μαϊσόρ έχτισαν την πρώτη μεγάλη δεξαμενή τους, K.R.Sagar μόνο το 1934.

[…] Με τον συνδυασμό των ιστορικών πλεονεκτημάτων να αναμειγνύονται με την διορατικότητα, καθώς και αυτό που είναι γνωστό ως καθοδηγητική δεξιά, το Ταμίλ Νάντου απολαμβάνει φυσικά μεγαλύτερο μερίδιο. Δεν μπορεί να είναι το επιχείρημα κανενός ότι όσοι απολαμβάνουν το νερό όλα αυτά τα χρόνια πρέπει τώρα να το αρνηθούν. Αλλά πηγαίνοντας στη συμφωνία του 1924, το μερίδιο του Ταμίλ Νάντου, το οποίο ήταν πάνω από 80%, τώρα έχει κατέβει στο 57% και η Καρνάτακα, η οποία χρησιμοποιούσε περίπου 16%, παίρνει τώρα το 37%.

Ο Sunil NG πρόσφερε σε μία δημοσίευση στο Facebook κάποιες πιθανές λύσεις για αυτό το πρόβλημα, μειώνοντας κυρίως την εξάρτηση από το νερό. Κατέληξε:

Αν το πρόβλημα του νερού του ποταμού Κάβερι είναι μια πρόκληση, αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την υπάρχουσα τεχνολογία και τεχνογνωσία. Ωστόσο, η πολιτικοποίηση του θέματος παρουσιάζει πολύ μεγάλη δυσκολία να φέρει την αλλαγή στο σύστημα. Τα πολιτικά κόμματα των δύο κρατιδίων χρησιμοποιούν το θέμα ως ατού για να πάρουν ψήφους. Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το πρόβλημα, είναι πολύ σημαντικό να μείνει μακριά η πολιτική στο πρόβλημα του νερού του ποταμού Κάβερι.

Καθώς και τα δύο κρατίδια έχουν εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες και άλλους απλούς ανθρώπους, που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το νερό, τα επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές είναι εξίσου σημαντικά. Αλλά η βία έχει κάνει το πρόβλημα πιο σοβαρό και τις ζωές πολλών ανθρώπων δύσκολες, αφήνοντας λιγότερο χώρο για τα δύο κρατίδια να αρχίσουν διμερείς διαπραγματεύσεις.

Ξεκινήστε τη συζήτηση

Συντάκτες, παρακαλώ σύνδεση »

Οδηγίες

  • Όλα τα σχόλια ελέγχονται. Μην καταχωρείτε το σχόλιο σας πάνω από μία φορά γιατί θα θεωρηθεί spam.
  • Παρακαλούμε, δείξτε σεβασμό στους άλλους. Σχόλια τα οποία περιέχουν ρητορική μίσους, προσβολές ή προσωπικές επιθέσεις δεν θα καταχωρούνται.